Rechtbank Gelderland, 23-11-2023, ECLI:NL:RBGEL:2023:6348, ARN 22/1794 e.v.

1. De rechtbank heeft in de beroepszaken uitspraak gedaan zonder zitting. Artikel 8:54 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) biedt die mogelijkheid als het eindoordeel buiten redelijke twijfel staat. De rechtbank heeft zich kennelijk onbevoegd geacht. De reden hiervoor is dat de rechtbank tot de conclusie is gekomen dat opposante in beroep is gegaan tegen besluiten waar naar het oordeel van de rechtbank geen beroep tegen kon worden ingesteld bij de bestuursrechter op grond van artikel 8:1 van de Awb of artikel 26, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen.

2. In deze verzetzaken beoordeelt de rechtbank uitsluitend of in de buiten-zittinguitspraak terecht is geoordeeld dat buiten redelijke twijfel is dat zij onbevoegd is. Aan de inhoud van de beroepsgronden komt de rechtbank in deze zaak pas toe als het verzet gegrond is.

3. Verrekening door de ontvanger is gebaseerd op artikel 24 van de Invorderingswet 1990 (IW 1990). Ingevolge artikel 8:5 van de Awb, gelezen in samenhang met artikel 1 van de Bevoegdheidsregeling bestuursrecht, zijn besluiten genomen op grond van de Invorderingswet 1990 van beroep uitgesloten, met uitzondering van de artikelen 30, 49 en 62a van de IW 1990. Nu artikel 24 IW 1990 niet genoemd is bij de uitzonderingen, staat tegen het besluit tot verrekening geen beroep open bij de belastingrechter (en ook niet bij de algemene bestuursrechter). De stelling van opposante dat zij op grond van het Unierecht tegen elke beschikking bezwaar kan maken, is onjuist. De rechtbank heeft zich in de in verzet bestreden uitspraak op bezwaar daarom met betrekking tot de verrekening terecht onbevoegd verklaard. De gronden van opposante tegen de verrekening, met name dat het Unierecht zich tegen verrekening verzet en haar beroep op de uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie in het Airbnb-arrest¹, kunnen niet tot een ander oordeel leiden. Opposante kan deze gronden aanvoeren in een procedure bij de civiele rechter, zoals terecht in de in verzet bestreden uitspraak is overwogen.

4. In wat opposante heeft aangevoerd, ziet de rechtbank dus geen aanleiding anders te oordelen dan in de uitspraak van 15 juni 2022.

5. Het verzet is in alle genoemde zaaknummers ongegrond. Dat betekent dat de buiten-zittinguitspraak in stand blijft.

6. De gemachtigde heeft gesteld dat de redelijke termijn is overschreden en dat daarom recht bestaat op een vergoeding van immateriële schade.

7. De uitspraak op bezwaar waartegen het onderhavige beroep was gericht heeft betrekking op een verrekening van een teruggaaf voor de belasting van personenauto’s en motorrijwielen met een nog openstaand bedrag. Nu dit geschil niet aan de belastingrechter, maar aan de burgerlijke rechter moet worden voorgelegd, geldt dit ook voor het verzoek om vergoeding van immateriële schade vanwege overschrijding van de redelijke termijn. De rechtbank verklaart zich daarom onbevoegd met betrekking tot het verzoek om immateriële schadevergoeding. Omdat de verzetzaken ongegrond zijn, bestaat ook geen aanleiding voor een proceskostenvergoeding.

8. De rechtbank heeft in de onderhavige zaken opposante gehoord alvorens uitspraak op het verzet te doen. De rechtbank zal dat in de toekomst in vergelijkbare gevallen van opposante niet langer doen. De rechtbank is namelijk van oordeel dat een recht om in verzet te worden gehoord geen absoluut recht is.² Het is evident dat opposante rechtsmiddelen aanwendt tegen beslissingen die niet voor bezwaar en beroep vatbaar zijn. Opposante is hiervan op de hoogte.³ Het instellen van verzet is daarom evident kansloos. Een verzoek om te worden gehoord op een dergelijk verzet tegen een onbevoegdverklaring bij een beroep tegen een mededeling verrekening kan opposante dan ook op geen enkele wijze in een betere positie brengen. Het volharden in dergelijke verzoeken kan naar het oordeel van de rechtbank niet anders worden gekwalificeerd dan misbruik van recht. Dat opposante ook nevenvorderingen heeft ingediend zoals een verzoek om immateriële schadevergoeding maakt dat niet anders. Immers als er geen rechtsingang bestaat, kan er ook geen spanning en frustratie zijn over een eventueel lange duur daarvan.