Rechtbank Haarlem, 24-01-2008, BC8848, 07-2975

Uitspraakdatum: 24 januari 2008

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst te P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiseres met dagtekening 2 oktober 2006 een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting opgelegd ten bedrage van € 36.840 inzake de levering van een perceel aan de a-straat 1 te Q.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 4 april 2007 de naheffingsaanslag gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 27 april 2007, ontvangen bij de rechtbank op 1 mei 2007, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Bij brief van 8 november 2007 heeft eiseres een nader stuk ingezonden. Een afschrift hiervan is aan verweerder gestuurd.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1 Op 16 januari 2006 passeert notaris mr. D. een akte van levering, waarbij verkoper is de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Y B.V (hierna: Y). "Koper sub II" is eiseres. De akte vermeldt, voor zover van belang, het volgende:

2.2 Vervolgens passeert notaris mr. D. op 16 januari 2006 een tweede akte van levering. Verkoper is nu eiseres en koper is de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Z. B.V. (hierna: Z). De akte vermeldt, voor zover van belang, het volgende:

2.3 Op de datum van levering,16 januari 2006, zijn de opstallen die voorheen op het (hiervoor onder 2.2 onder "Omzetbelasting" genoemde) resterende gedeelte van het verkochte, zijnde de overige gronden, met de grootte van 45 are 26 centiare (hierna: het onbebouwde terrein) stonden, gesloopt met als doel de realisatie van 26 nieuwe bedrijfsunits op het perceel a-straat 1. De sloop is aangevangen op 9 november 2005.

2.4 Bij brief van 17 augustus 2005 heeft het gemeentebestuur van Purmerend aan Z, voor zover van belang, het volgende laten weten:

2.5 Op 20 september 2005 zijn drie nog te realiseren bedrijfsunits verkocht en zijn op dertien andere bedrijfsunits opties verleend.

2.6 Op 28 september 2005 heeft JSD een offerte van N. makelaars/taxateurs ondertekend inzake de dienstverlening bij de verkoop/verhuur van de herontwikkeling van 26 bedrijfsunits, plaatselijk bekend a-straat 1 te Purmerend.

2.7 Op 28 februari 2006 is door burgemeester en wethouders van de gemeente Purmerend aan Z. een bouwvergunning verleend voor de realisatie van de 26 nieuw te vervaardigen bedrijfsunits

2.8 Bij brief van 7 juli 2006 heeft verweerder aangegeven dat eiseres voor het onbebouwde terrein een beroep heeft gedaan op de vrijstelling van artikel 15, lid 1, onderdeel a, van de Wet op belastingen van rechtsverkeer 1970 (hierna: WBR) en notaris mr. D. verzocht om een kadastrale tekening aan te leveren waarop gearceerd is wat door partijen als bouwterrein is aangemerkt.

2.9 Bij brief van 17 juli 2006 is door de notaris aan verweerder de gevraagde gearceerde kaart aangeleverd.

2.10 Bij brief van 27 juli 2006 heeft verweerder aan eiseres laten weten dat verweerder het standpunt van eiseres dat een gedeelte van de in de akte genoemde zaak aangemerkt dient te worden als bouwterrein in de zin van artikel 11, lid 4, van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB) niet deelt en dat naar zijn mening sprake is van de levering van een gebouw en het erbij behorend terrein, waarvoor ter zake van de verkrijging overdrachtsbelasting verschuldigd is. Verweerder heeft voorts meegedeeld dat hij voornemens is om een bedrag van € 36.840 aan overdrachtsbelasting na te heffen.

2.11 Bij brief van 4 september 2006 heeft eiseres op het voornemen van verweerder gereageerd.

2.12 Verweerder heeft aan eiseres met dagtekening 2 oktober 2006 een naheffingsaanslag overdrachtsbelasting opgelegd ten bedrage van € 36.840 inzake de levering van het perceel aan de a-straat 1 te Q.

2.13 Op 10 oktober 2006 passeert notaris mr. D. een akte van rectificatie. Hierin staat – voor zover van belang – het volgende vermeld:

3. Geschil

3.1 In geschil is of op de verkrijging van het onbebouwde terrein de vrijstelling als bedoeld in artikel 15, eerste lid, aanhef en onder a, van de WBR, in verbinding met artikel 11, eerste lid, onderdeel a, onder 1o, van de Wet OB van toepassing is. Partijen houdt verdeeld of er sprake is van de levering van één onroerende zaak, zijnde een gebouw met erbij behorend terrein dan wel van twee onroerende zaken, waarvan één onroerende zaak is aan te merken als een bouwterrein in de zin van artikel 11, eerste lid, onderdeel a, onder 1o, van de Wet OB.

3.2 Eiseres stelt zich op het standpunt dat op 16 januari 2006 twee onroerende zaken aan haar zijn geleverd, waarvan één, het onbebouwde terrein, aan omzetbelasting onderworpen is, met als gevolg dat de verkrijging op grond van artikel 15, eerste lid, aanhef en onder a, van de WBR is vrijgesteld van overdrachtsbelasting. Het onbebouwde terrein had een zelfstandige functie en kwalificeert als bouwterrein in de zin van artikel 11, eerste lid, onderdeel a, onder 1o, van de Wet OB, zodat terecht een beroep is gedaan op voormelde vrijstelling van overdrachtsbelasting. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de bestreden uitspraak en van de naheffingsaanslag.

3.3 Verweerder stelt zich op het standpunt dat op 16 januari 2006 één onroerende zaak, zijnde een gebouw en het erbij behorende terrein (meer dan twee jaren na het tijdstip van eerste ingebruikneming), aan eiseres is geleverd. Deze levering is vrijgesteld van omzetbelasting en de verkrijging is derhalve niet vrijgesteld van overdrachtsbelasting. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1 Ingevolge artikel 15, eerste lid, aanhef en onder a, van de WBR is, voor zover hier van belang, van overdrachtsbelasting vrijgesteld de verkrijging krachtens een levering als bedoeld in artikel 11, eerste lid, onderdeel a, onder 1°, van de Wet OB. Voormeld artikel van de Wet OB bepaalt dat van de vrijstelling van omzetbelasting is uitgezonderd de levering van een gebouw of een gedeelte van een gebouw en het erbij behorende terrein vóór, op of uiterlijk twee jaren na het tijdstip van eerste ingebruikneming, alsmede de levering van een bouwterrein.

Ingevolge artikel 11, derde lid, aanhef en onderdeel c, van de Wet OB wordt als een erbij behorend terrein beschouwd ieder terrein dat naar maatschappelijke opvattingen behoort bij dan wel dienstbaar is aan het gebouw.

4.2 Op eiseres die een beroep doet op een vrijstelling, rust de last feiten en omstandigheden te stellen en zonodig te bewijzen, die tot de conclusie kunnen leiden dat aan de voor die vrijstelling geldende voorwaarden wordt voldaan. Dat betekent in dit geval dat eiseres in de eerste plaats feiten en omstandigheden moet stellen (en bewijzen) die de gevolgtrekking rechtvaardigen dat er naar maatschappelijke opvattingen geoordeeld geen sprake is van een gebouw met bijbehorende grond in de zin van art. 11, derde lid, aanhef en onder c, van de Wet OB, maar dat het onbebouwde terrein moet worden beschouwd als een zelfstandige onroerende zaak.

4.3 Uit hetgeen eiseres onweersproken heeft gesteld en de stukken in het dossier is gebleken dat op het perceel a-straat 1 oorspronkelijk M. was gevestigd. Voor de productie van frites maakte M. gebruik van de op het perceel aanwezige fabriekshal alsmede van de overige op het perceel aanwezige opstallen, zoals slibopslag, reactor, nabezinktank en laadkuil. M. had voor dit productieproces zowel het gebouw als het ernaast liggende terrein in gebruik. Nu de opstallen op het naastliggende terrein daardoor dienstbaar waren aan de fabriekshal is de rechtbank van oordeel dat, anders dan eiseres stelt, er op dat moment naar maatschappelijke opvattingen sprake was van een gebouw met een erbij behorend terrein als bedoeld in de Wet OB.

4.5 Bovengenoemde feiten en omstandigheden leiden de rechtbank tot de conclusie dat er ten tijde van de levering aan eiseres sprake was van fysieke, organisatorische en economische verbondenheid van het gebouw met onderliggende grond en de onbebouwde grond. Daarbij overweegt de rechtbank nog dat het te realiseren complex van 26 bedrijfsunits alleen gerealiseerd kon worden indien de koper de beschikking had over zowel de fabriekshal met onderliggend terrein als het ernaast gelegen onbebouwde terrein. Het perceel is dan ook als geheel bouwrijp gemaakt door de sloop van de opstallen en het prepareren van de fabriekshal voor het bouwen van een complex van 26 bedrijfsunits. Naar maatschappelijke opvattingen beoordeeld moet hetgeen op 16 januari 2006 aan eiseres is geleverd naar het oordeel van de rechtbank dan ook worden aangemerkt als één onroerende zaak, zijnde een gebouw (de fabriekshal) met het erbij behorend terrein (het onbebouwde terrein).

4.6 Eiseres heeft voor haar andersluidende stelling onvoldoende feiten en omstandigheden gesteld. De door eiseres overgelegde akten van levering (2.1 en 2.2) in samenhang bezien met de akte van rectificatie (2.13) maken dit niet anders. Bij de invulling van de communautaire begrippen “onroerende zaak” en “erbij behorend terrein” kan immers blijkens vaste jurisprudentie geen betekenis worden toegekend aan het civiele recht van de lidstaten.

4.7 Gelet op het voormelde heeft verweerder terecht geoordeeld dat sprake was van de levering van één onroerende zaak, zijnde een gebouw en het erbij behorende terrein, niet vóór, op of uiterlijk twee jaren na tijdstip van eerste ingebruikneming. De levering van de in het geding zijnde onroerende zaak is derhalve op grond van artikel 11, eerste lid, onderdeel a, onder 1°, van de Wet OB vrijgesteld van omzetbelasting. Alsdan is tussen partijen niet in geschil dat de overdrachtsbelasting terecht en tot het juiste bedrag is geheven.

4.8 Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 24 januari 2008 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A.E. Keulemans, voorzitter, mrs E. Jochem en J.L. Bruinsma, rechters, in tegenwoordigheid van mr. P.J.M. de Jong, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.