Rechtbank Haarlem, 30-08-2012, BX7213, 11/3101, 11/3102

Zaaknummers: AWB 11/3101 en 11/3102

Uitspraakdatum: 30 augustus 2012

Uitspraak in de gedingen tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Douane Noord, [P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van de gedingen

1.1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 19 april 2011 de utb verminderd met een bedrag van € 325,97.

1.2.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 19 april 2011 de utb verminderd met een bedrag van € 328,71.

1.4. Eiseres heeft, na daartoe door de rechtbank in de gelegenheid te zijn gesteld, schriftelijk gerepliceerd, waarna verweerder schriftelijk heeft gedupliceerd.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres heeft in opdracht van [A BEDRIJF] B.V. (hierna: [A BEDRIJF]) goederen ten invoer aangegeven voor het vrije verkeer. [A BEDRIJF] is importeur van onder meer producten en systemen die gebruikt worden voor de bediening van overheaddeuren.

2.2.2. Eiseres heeft op 26 oktober 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van looprollen onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving “delen en onderdelen van hijs en takelwerktuigen”. De rollen hebben een as waarbij aan het uiteinde een (gelagerd) wieltje is bevestigd.

2.2.3. Eiseres heeft op 31 oktober 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van aluminium koppelingen en bodemconsoles onder respectievelijk goederencode 8302 41 00 en 8431 10 00 met als goederenomschrijving “beslag van aluminium voor gebouwen”.

2.2.4. Eiseres heeft op 29 november 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van stalen stelringen onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving “delen en onderdelen voor hijs- en takelwerktuigen”. De stelringen zijn afstandsbepalers.

2.2.5. Eiseres heeft op 24 oktober 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van nylon stelringen onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving “delen en onderdelen voor hijs- en takelwerktuigen”. De stelringen zijn afstandsbepalers.

2.3.2. Eiseres heeft op 4 juni 2008 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van “rollercovers” onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving ”onderdelen voor hijs- en takelwerktuigen”.

2.4.2. Eiseres heeft op 16 december 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van aluminium kabelklemmen onder goederencode 8302 49 90 met als goederenomschrijving “beslag van aluminium voor overheaddeuren”. De kabelklemmen worden gebruikt om twee of meerdere kabels bij elkaar te klemmen en mogen niet op de deuren worden bevestigd.

2.4.3. Eiseres heeft op 15 november 2005 en 27 december 2005 aangiften gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van paroklemplaten en driehoeksplaten onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving “delen en onderdelen voor hijs- en takelwerktuigen”. De platen zijn van ijzer en worden gebruikt bij montage.

2.4.4. Eiseres heeft op 17 oktober 2005 aangifte gedaan voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer van veerbumpers onder goederencode 8431 10 00 met als goederenomschrijving “onderdelen voor hijs- en takelwerktuigen”. De veerbumper is een veer die om een ijzerstaaf zit en heeft als functie een blokkering bij het openen van de deur en anderzijds de functie om de kabel van de geopende deur op spanning te houden.

2.5.1 Tot de stukken van het geding behoort een controlerapport van de bij de importeur ingestelde controle na invoer over de jaren 1994 tot en met 1996, verzonden op 24 februari 1998. In dit rapport is – voor zover relevant – het volgende vermeld:

“2.8. Goederencodes

2.5.2 Tot de stukken van het geding behoort een controlerapport van de bij de importeur ingestelde controle na invoer over de periode 1 augustus 2001 tot en met 20 augustus 2003, opgemaakt op 5 augustus 2004. In dit rapport is – voor zover relevant – het volgende vermeld:

“4.1 Goederencode

Er zijn diverse goederencodes van toepassing. Er kan akkoord worden gegaan met de gehanteerde goederencodes.”

2.6.1. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 7 januari 2004 met aangiftenummer [C NUMMER]. Bij de aangifte is een ‘mededeling gecorrigeerde aangifte’gevoegd. Hierop staat onder meer:

Uit de aangifte blijkt dat de omschrijving ‘delen hefwerktuigen’, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00, betrekking heeft op artikel 02 uit de aangifte en uit de bij de aangifte overgelegde factuur blijkt dat artikel 02 betrekking heeft op looprollen (hoist rollers).

2.6.2. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 20 januari 2004 met aangiftenummer [D NUMMER]. Bij de aangifte is een ‘mededeling gecorrigeerde aangifte’gevoegd. Hierop staat – voor zover relevant – onder meer:

Uit de aangifte blijkt dat de omschrijving ‘delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen’, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00, betrekking heeft op artikel 04 uit de aangifte en uit de bij de aangifte overgelegde factuur blijkt dat artikel 04 onder andere betrekking heeft op kabeltrommels (cable drum), aluminium koppelingen (alu coupler) en driehoeksplaten (mounting plate triangle).

2.6.3. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 9 januari 2006 met aangiftenummer [E NUMMER]. Deze aangifte is rood geselecteerd op artikel 03, zijnde delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00. Blijkens het fycoformulier en de factuur zijn veerpluggen (spring fittings) fysiek gecontroleerd. De uitslag van de controle luidt conform.

2.6.4. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 26 april 2006 met aangiftenummer [F NUMMER]. Deze aangifte is rood geselecteerd op artikel 02, zijnde ‘delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen’, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00. De uitslag van de controle luidt conform.

2.6.5. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 16 augustus 2006 met aangiftenummer [G NUMMER]. Deze aangifte is rood geselecteerd op artikel 02, zijnde ‘delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen’, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00. Blijkens de bevindingen op het fycoformulier zijn o.a. nylon stelringen fysiek gecontroleerd. Ook heeft een opname op 22 juni 2006 bij de importeur plaats gehad. De uitslag van de controle luidt conform.

2.6.6. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 11 juli 2007 met aangiftenummer [H NUMMER]. Deze aangifte is rood geselecteerd op artikel 01, zijnde ‘delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen’, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00. Blijkens de bevindingen op het fycoformulier zijn o.a. veerpluggen (letai spring fitting) en paroklemplaten (paro clamp place bolt) fysiek gecontroleerd. De uitslag van de controle luidt conform.

2.6.7. Tot de stukken van het geding behoort een aangifte van 28 augustus 2007 met aangiftenummer [I NUMMER]. Deze aangifte is rood geselecteerd op artikel 02, zijnde delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen, aangegeven onder de goederencode 8431 10 00. Blijkens de bevindingen op het fycoformulier zijn o.a. driehoeksplaten (plate), kabeltrommels (hoisting drum) fysiek gecontroleerd. Ook heeft een opname op 21 augustus 2007 bij de importeur plaats gehad. Bij de fase bevindingen uit de bijlage Fysieke controle staat vermeld: “(…) De rood geselecteerde items bekeken dit zijn onderdelen voor hijs en takel deuren geen monsters genomen omdat de aangifte conform is.L.V.O. is Taiwan.” De uitslag van de controle luidt conform.

2.7.1. Op grond van artikel 78 van het Communautair douanewetboek (hierna: CDW) heeft de douane bij [A BEDRIJF] een controle na invoer ingesteld. Op 9 oktober 2008 heeft in het kader van de controle een gesprek plaatsgevonden tussen [A BEDRIJF] en de douane. In het gespreksverslag, opgemaakt op 20 oktober 2008, staat – voor zover relevant – het volgende vermeld:

De Belastingdienst/Douane wenst de controle uiterlijk op 1 december 2008 volledig af te ronden, teneinde misbruik van een schriftelijke bevestiging van het voorlopige standpunt van de Belastingdienst/Douane te voorkomen, is de heer [A] terughoudend in het verstrekken van een voorlopig controle rapport. Echter, teneinde [A BEDRIJF] in de mogelijkheid te stellen een reactie te kunnen opstellen is afgesproken dat de Belastingdienst/Douane uiterlijk op 20 oktober 2008 een kopie van het concept controle rapport aan [A BEDRIJF] verstrekt.

(…)

Afronding en afspraken

• Het concept controle rapport wordt uiterlijk op 20 oktober 2008 door de Belastingdienst/Douane naar [A BEDRIJF] gestuurd;

• Voordien zal de Belastingdienst/Douane de administratieve controle ten kantore van [A BEDRIJF] voortzetten. Hierbij zal ze zich richten op het berekenen van de volgens de Belastingdienst/Douane te weinig betaalde douanerechten;

• [A BEDRIJF] verwacht binnen drie weken na ontvangst van het concept controle rapport (uiterlijk op 7 november 2008) een reactie te sturen aan de Belastingdienst/Douane;

• De Belastingdienst/Douane zal de reactie van [A BEDRIJF] alsmede het controlerapport van de eerdere controles in overweging nemen ten aanzien van de conclusie in het definitieve controlerapport. Voorts zal de Belastingdienst/Douane beide integraal opnemen als onderdeel van het definitieve controlerapport.

• Indien [A BEDRIJF] wenst dat Deloitte haar vertegenwoordigt vereist de Belastingdienst/Douane een schriftelijke machtiging waaruit blijkt dat Deloitte bevoegd is namens [A BEDRIJF] op te treden.”

2.7.2. Het concept-controlerapport is op 23 oktober 2008 aan [A BEDRIJF] toegestuurd. Op basis van de resultaten van de controle heeft verweerder de onder 1.1.1 en 1.2.1 vermelde utb’s op respectievelijk 15 oktober 2008 en 14 mei 2009 opgelegd. Verweerder heeft op 9 juni 2009 een definitief controlerapport opgemaakt.

3. Geschil en standpunten van partijen

3.1. Primair is in geschil de indeling in de gecombineerde nomenclatuur (hierna: GN) van de onder 2.2.1 tot en met 2.4.4 genoemde goederen. Subsidiair is in geschil of navordering achterwege had moeten blijven op grond van artikel 220, tweede lid, sub b, van het CDW. Meer subsidiair is in geschil of het verdedigingsbeginsel is geschonden.

3.2. Eiseres staat indeling van de onder 2.2.1 tot en met 2.4.4 genoemde goederen onder post 8431, onderverdeling 8431 11 00 voor. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van de beroepen, vernietiging van de uitspraken op bezwaar en vernietiging van de utb’s.

4. Relevante tariefposten, aantekeningen en toelichtingen

Post 7610 van de GN luidt, voor zover van belang, als volgt:

Post 8428 van de GN luidt als volgt:

8428 Andere hef-, hijs-, laad- en losmachines en -toestellen, alsmede andere machines en toestellen voor het hanteren van goederen (bijvoorbeeld liften, roltrappen, transportbanden, kabelbanen):

Toelichting IDR op post 84.28 luidt als volgt:

“Met uitzondering van de hef- en hijsmachines en -toestellen en de machines en toestellen voor het hanteren van goederen, bedoeld bij een der posten 84.25 tot en met 84.27, omvat deze post een grote verscheidenheid van machines en toestellen voor het mechanisch hanteren (heffen, hijsen, verplaatsen, laden, lossen, enz.) van materialen of van andere goederen (…).

Post 8431 van de GN luidt, voor zover van belang, als volgt:

Post 8479 van de GN luidt, voor zover van belang, als volgt:

Toelichting IDR op post 8479 luidt, voor zover van belang, als volgt:

De machines en mechanische toestellen bedoeld bij deze post onderscheiden zich van de delen van machines en toestellen die overeenkomstig de regels als delen van machines en toestellen worden ingedeeld, door de omstandigheid dat zij een eigen functie hebben.

Toelichting EG op post 8479 89 97 luidt, voor zover van belang als volgt:

Post 8483 van de GN luidt, voor zover van belang, als volgt:

Aantekening 1 op afdeling XV van de GN, voor zover van belang, luidt als volgt:

Aantekening 2 op afdeling XVI van de GN luidt, voor zover van belang, als volgt:

Toelichting IDR op aantekening 2, luidt, voor zover van belang, als volgt:

Aantekening 5 op afdeling XVI luidt als volgt:

“Voor de toepassing van vorenstaande aantekeningen heeft het woord ‘machines’ zowel betrekking op machines als op de verschillende toestellen, apparaten, uitrustingen en werktuigen, bedoeld bij hoofdstuk 84 of 85.”

Toelichting IDR op afdeling XVI luidt, voor zover van belang, als volgt:

Aanvullende aantekening 2 EG op afdeling XVI luidt als volgt:

“Tot staving van zijn aangifte dient de aangever van de goederen desgevraagd aan de douaneambtenaren geïllustreerde documentatie (prospectussen, catalogi, foto’s en dergelijke) over te leggen, waarin de machine wordt omschreven en waaruit het gebruik en de voornaamste eigenschappen kunnen worden afgeleid; voor machines die in gedemonteerde staat of niet-gemonteerde staat worden ingevoerd, kan bovendien een montageplan en een inhoudsopgave van de verschillende colli’s worden geëist.”

5. Beoordeling van het geschil

5.2. Voorts kan volgens de rechtspraak van het HvJ de bestemming van het product een objectief indelingscriterium zijn, wanneer die bestemming inherent is aan het product. De inherentie moet kunnen worden beoordeeld aan de hand van de objectieve kenmerken en eigenschappen van het product (zie onder meer de arresten van 4 maart 2004, Krings, C-130/02, Jurispr. Blz I-2121, punt 28, en van 17 maart 2005 Ikegami, C-467/03, Jurispr. Blz. I-2389).

5.3.1. Eiseres stelt zich op het standpunt dat de onder 2.2.1 tot en met 2.4.4 genoemde goederen speciaal ontworpen zijn om in een hef- en hijssysteem gebruikt te worden en daarom onder GN-onderverdeling 8431 10 00 moeten worden ingedeeld. De goederen zijn volgens haar bedoeld om gezamenlijk met andere onderdelen een hef- en hijssysteem te vormen waarmee het deurblad van de overheaddeuren omhoog en omlaag bewogen kan worden. De goederen zijn volgens haar exclusief ontworpen om gebruikt te worden in een systeem voor het hanteren van overheaddeuren. Alle goederen zijn specifiek ontworpen om bij een bepaald formaat deur en in samenhang met de andere componenten hun functie te vervullen. Die functie betreft het bedienen van de deur. Alle goederen zijn voorzien van specifieke voorbereidingen die dan wel het heffen en bedienen van de deurpanelen moeten faciliteren dan wel het eventueel vallen van de overheaddeur voorkomen of beperken door veiligheidsvoorzieningen. De goederen zijn erop gericht een zodanig systeem te creëren dat de overheaddeur gecontroleerd omhoog en omlaag kan worden bewogen en vormen samen een hijs- en hefmechanisme.

5.3.2. Verweerder stelt zich op het standpunt dat een deur volgens het tarief gezien wordt als een constructiewerk of een deel van een constructiewerk. De kabeltrommels, veerpluggen, aluminium profielen, aluminium koppelingen, aluminium kabelklemmen en aluminium bodemconsoles zijn volgens verweerder een essentieel kenmerk van de overheaddeur, aangezien de overheaddeur zonder de bodemconsoles niet omhoog kan worden gehesen. Deze goederen moeten daarom worden ingedeeld onder GN-onderverdeling 7610 90 90, als deel van een constructiewerk.

5.4. De door of ten behoeve van eiseres ingevoerde goederen betreffen componenten van een mechanisme/systeem, dat het openen en sluiten van een overheaddeur faciliteert, zodat relatief zware deuren eenvoudig en veilig kunnen worden geopend, gesloten of op zijn plaats kunnen worden gehouden. De componenten beschikken alle over specifieke kenmerken die maken dat zij samen met andere componenten één systeem vormen voor het bedienen van overheaddeuren. Het systeem bevat weliswaar elementen die wijzen op een hef- en hijsfunctie, maar werkt uitsluitend indien het systeem is verbonden aan een deur. Als zodanig is het systeem dus niet geschikt om zelfstandig iets te tillen of te hijsen. De hef- en hijsfunctie bepaalt naar het oordeel van de rechtbank dan ook niet het wezenlijke karakter van het systeem. De functies van het systeem maken dat, indien het systeem in zijn geheel zou worden aangeboden, eerder sprake is van een machine met een geheel eigen functie, te weten het bedienen van (overhead)deuren. Om die reden horen dergelijke machines (al dan niet in gemonteerde of complete staat) te worden ingedeeld onder post 8479, “machines en mechanische toestellen met een eigen functie, niet genoemd of niet begrepen onder andere posten van dit hoofdstuk”.

5.6. De onder 2.2.1 genoemde aluminium kabeltrommels en veerpluggen, de onder 2.4.1 genoemde aluminium profielen, de onder 2.2.3 genoemde aluminium koppelingen en bodemconsoles en de onder 2.4.2 genoemde aluminium kabelklemmen, zijn delen die exclusief zijn gemaakt en bestemd zijn om te functioneren binnen het bedieningsysteem van overheaddeuren. Met inachtneming van aantekening 2, onder b, op afdeling XVI moeten deze goederen worden ingedeeld onder de post waaronder de machines waarvoor zij zijn bestemd, worden ingedeeld. Hieruit volgt dat de goederen moeten worden ingedeeld onder post 8479, onderverdeling 8479 90 80, als delen van “machines en mechanische toestellen met een eigen functie, niet genoemd of niet begrepen onder andere posten van dit hoofdstuk”. Nu de rechtbank heeft vastgesteld dat sprake is van een machine van afdeling XVI, is indeling onder GN-post 7610, zoals verweerder voorstaat, niet aan de orde. In aantekening 1 op afdeling XV van de GN is immers bepaald dat deze afdeling niet omvat artikelen bedoeld bij afdeling XVI (machines, toestellen en elektrotechnisch materieel).

5.7. De onder 2.2.2 genoemde looprollen, de onder 2.3.1 en 2.3.2 genoemde “tubular shafts” en “rollercovers” zijn feitelijk assen. Dit heeft de gemachtigde van eiseres ter zitting niet weersproken. Dergelijke artikelen worden met name genoemd onder post 8483 en moeten, met inachtneming van aantekening 2, onder a, op afdeling XVI worden ingedeeld onder post 8483, onderverdeling 8483 40 30, als kogellager- en rollagerassen.

5.8. De onder 2.2.4 genoemde stalen stelringen, de onder 2.4.3 genoemde paroklemplaten en driehoeksplaten zijn plaatjes en ringen van verzinkt staal en moeten worden ingedeeld onder post 7326, onderverdeling 7326 90 98.

5.9. De onder 2.4.4 genoemde veerbumpers zijn delen voor algemeen gebruik en moeten worden ingedeeld onder post 7320, onderverdeling 7320 90 90.

5.10. De onder 2.2.5 genoemde nylon stelringen zijn voor algemeen gebruik. Gelet op de objectieve kenmerken en eigenschappen moeten de stelringen worden aangemerkt als andere artikelen van kunststof als bedoeld onder post 3926 onderverdeling 3926 90 99.

5.12. Gedragingen die een vergissing van de douaneautoriteiten kunnen vormen hebben verschillende verschijningsvormen:

“24 (…) bevatte de douaneaangifte van Foto-Frost in casu alle voor de toepassing van de desbetreffende regeling vereiste feitelijke gegevens en waren deze gegevens juist. Onder deze omstandigheden konden bij de latere controle door de Duitse douaneautoriteiten geen nieuwe feiten aan het licht komen. Dat bij de invoer van de goederen geen rechten zijn geheven, moet in feite dus worden toegeschreven aan een vergissing van de douaneautoriteiten bij de aanvankelijke toepassing van de betrokken regeling.”

Alhoewel in de zaak Foto Frost sprake is van verscheidene invoertransacties over een wat langere periode betrekt het HvJ die omstandigheid niet bij zijn oordeelsvorming en spreekt het in enkelvoud over de douaneaangifte en een vergissing.

“20 Dit is met name het geval, wanneer alle door de belastingschuldige ingediende douaneaangiften volledig waren in die zin, dat zij met name, naast de aangegeven tariefpost, de beschrijving van de goederen volgens de specificaties van de nomenclatuur bevatten, en wanneer gedurende een betrekkelijk lange periode een groter aantal importen heeft plaatsgevonden, zonder dat er met betrekking tot de tariefpost ooit bezwaar is gemaakt.

3.3.4. De feiten waarop belanghebbendes hiervóór in 3.3.2 weergegeven betoog is gestoeld, zijn ook reeds voor het Hof aangevoerd en door de Inspecteur niet weersproken. Zij kunnen, gelet op het voorgaande, tot geen andere conclusie leiden dan dat de onjuiste boekingen, welke op de onderhavige aangifte zijn gevolgd, het gevolg zijn geweest van een vergissing in de zin van artikel 220, lid 2, letter b, van het CDW.”

De feiten waarop de Hoge Raad doelt betreffen de omstandigheid dat belanghebbende jarenlang een repeterende stroom aan aangiften van soortgelijke goederen heeft gedaan en dat de douane gemiddeld twee tot drie keer per jaar tot daadwerkelijke opname van de goederen is overgegaan, zonder dat dit tot correcties heeft geleid. De boekingen welke zijn gevolgd op de aangifte waarbij de vergissing is gemaakt, zijn het gevolg geweest van een vergissing in de zin van artikel 220, tweede lid, sub b, van het CDW.

5.13. Uit vorenstaande leidt de rechtbank af dat één actieve gedraging voldoende is om van een vergissing te kunnen spreken als bedoeld in artikel 220, tweede lid, sub b, van het CDW. De opvatting van verweerder dat uit de onder 5.12 vermelde overwegingen van de Hoge Raad volgt dat er meerdere actieve gedragingen over een langere tijd moeten zijn geweest wil er sprake zijn van een vergissing, deelt de rechtbank dan ook niet. De Hoge Raad haalt in r.o. 3.3.3 het Sommer-arrest (punt 36 en 40) aan waarin wordt gesproken van een (enkele) controle voor soortgelijke transacties. Dat er in het door de Hoge Raad beoordeelde geval sprake was van meerdere daadwerkelijk gecontroleerde aangiften, doet aan het gehanteerde criterium niet af. De Hoge Raad oordeelt immers in punt 3.3.4 dat boekingen welke zijn gevolgd op de aangifte waarbij de vergissing is gemaakt, het gevolg zijn geweest van een vergissing in de zin van artikel 220, tweede lid, sub b, van het CDW. De rechtbank is voorts van oordeel dat voor de beantwoording van de vraag of sprake is van een vergissing, geen onderscheid moet worden gemaakt tussen de diverse handelingen die een actieve gedraging kunnen vormen.

“Het voorgaande kan als volgt worden samengevat: er is sprake van een vergissing in de zin van artikel 220, lid 2, onder b, van het CDW, indien de douane in een concrete situatie, alle voor de toepassing van de in die situatie geldende regeling vereiste juiste gegevens kennende (c.q. kunnende of moetende kennen), die regeling toch niet correct toepast. (…)”

5.15. Eiseres, op wie de bewijslast rust aannemelijk te maken dat de voorwaarden zijn vervuld, stelt dat de vergissing die verweerder heeft begaan bestaat uit de onder 2.5.1 en 2.5.2 genoemde controles na de invoer uit 1998 over de jaren 1994 tot en met 1996 en uit 2004 over de jaren 2001 tot en met 2003 bij [A BEDRIJF] en de ter gelegenheid daarvan opgemaakte rapporten welke zijn besproken met en uitgereikt aan [A BEDRIJF]. De rechtbank volgt eiseres hierin niet. Uit artikel 220, tweede lid, aanhef en onder b, van het CDW, volgt dat het in dit artikel gecodificeerde vertrouwensbeginsel alleen toekomt aan de aangever. Vaststaat dat verweerder deze rapporten niet heeft besproken met en/of uitgereikt aan eiseres. Het bewijsaanbod van eiseres om uit te zoeken of [A BEDRIJF] de rapporten met eiseres heeft besproken en/of uitgereikt en/of opdrachten aan eiseres heeft verstrekt om overeenkomstig de bevindingen van de douane de aangiften voor haar te verzorgen, wijst de rechtbank in deze stand van het geding af. Indien eiseres ter zitting desgevraagd niet kan aangeven of de rapporten met haar zijn besproken, komt het de rechtbank onaannemelijk voor dat een nader onderzoek enig licht op deze kwestie kan werpen.

5.17. De vergissing moet van dien aard zijn geweest, dat zij redelijkerwijze niet kon worden ontdekt. Het HvJ heeft in zijn arrest van 26 juni 1990, Deutsche Fernsprecher, C-64/89 nadere richtlijnen gegeven omtrent de wijze waarop deze voorwaarde moet worden ingevuld. Hierbij moet rekening worden gehouden met de precieze aard van de vergissing, de beroepservaring van de ondernemer en de mate van de door hem betrachte zorgvuldigheid. De rechtbank oordeelt hierover als volgt. Uit het feit dat bij twee controles na de invoer in het bedrijf van [A BEDRIJF] verweerder concludeert dat met de tariefindeling kan worden ingestemd en dat bij zeven fysieke opnames de douane constateert dat de tariefindeling juist is, kan worden opgemaakt dat de indeling van de onderwerpelijke goederen die verweerder bij de onderhavige controle is gaan voorstaan op voorhand geen eenvoudige indeling betreft. Uit de feitelijke gang van zaken kan veeleer worden opgemaakt dat de douane kennelijk van mening is veranderd. Indien eiseres, een ervaren marktdeelnemer, keer op keer het bericht krijgt dat de in opdracht uitgevoerde aangiften conform zijn kan niet worden gesproken van onzorgvuldig handelen.

5.18. Wat betreft de goede trouw van eiseres merkt de rechtbank op dat uit de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting niet is gebleken dat eiseres niet te goeder trouw is. De enkele stelling van verweerder dat eiseres niet de vereiste zorgvuldigheid in acht heeft genomen en daarom niet kan worden gezegd dat zij te goeder trouw de aangiften voor het vrije verkeer heeft gedaan, volgt de rechtbank, mede gelet op hetgeen zij onder 5.17 heeft overwogen, niet.

5.19. Voorts is vereist dat de douaneschuldenaar bij het doen van de aangifte aan alle voorschriften van de geldende regeling inzake de douaneaangifte heeft voldaan. Uit bovengenoemde arresten Mecanarte, Foto Frost en Top Hit Holzvertrieb volgt dat de aangever de douaneautoriteiten ten behoeve van de gewenste douanebehandeling van de betrokken goederen, ingevolge de wettelijke regeling ter zake in de concrete situatie moet voorzien van alle voor de toepassing van de in die situatie geldende regeling vereiste juiste gegevens. De aangever heeft de goederen eenmaal aangegeven onder de benaming ‘delen hefwerktuigen’ en zesmaal onder de benaming ‘delen en onderdelen van hijs-/takelwerktuigen’ met de goederencode 8431 1000. Dit is voldoende nauwkeurig in overeenstemming met de omschrijving van de post: “Delen waarvan kan worden onderkend dat zij uitsluitend of hoofdzakelijk bestemd zijn voor de machines of toestellen bedoeld bij de posten 8425 tot en met 8430”, immers in post 8428 worden andere hef-, hijs-, laad- en losmachines en toestellen voor het hanteren van goederen (bijvoorbeeld liften, roltrappen, transportbanden, kabelbanen) genoemd. De aangiften waren vergezeld van de commerciële facturen, waarop tevens de commerciële benaming van de goederen staat. De douane heeft de gecontroleerde goederen daadwerkelijk in handen gehad en bezien. Indien er vragen zouden zijn gerezen omtrent de aard van de goederen had de douane gebruik kunnen maken van de hiervoor onder 4 genoemde bevoegdheid in aanvullende aantekening 2 EG op afdeling XVI, om alle benodigde documentatie op te vragen. De aangever hoeft blijkens deze wettekst niet op voorhand zelf met deze gegevens te komen, maar moet deze desgevraagd leveren. Nu niet is gebleken dat de douane om deze informatie heeft gevraagd moet het ervoor worden gehouden dat de douane over voldoende informatie beschikte om tot een juiste indeling te komen. De conclusie is dat eiseres heeft voldaan aan alle voorschriften van de geldende regeling inzake de douaneaangifte.

5.22. Dit beginsel vereist, voor zover hier van belang, dat de (potentiële) adressaat van een besluit dat zijn belang aanmerkelijk raakt, in staat wordt gesteld naar behoren zijn standpunt kenbaar te maken over de elementen waarop de administratie haar besluit wil baseren. Deze procedurele verplichting rust op de autoriteiten van de lidstaten wanneer zij voornemens zijn dergelijke bezwarende besluiten te nemen, voor zover die besluiten binnen de werkingssfeer van het unierecht vallen. Ook uit eerdere jurisprudentie van het HvJ blijkt dat het recht van verdediging vereist dat een ieder tegen wie een bezwarend besluit dreigt te worden genomen naar behoren de gelegenheid krijgt zijn standpunt kenbaar te maken (arrest van 24 oktober 1996, Commissie-Lisrestal), C-32/95, arrest van 21 september 2000, Mediocurso/Commissie, C-462/98, en het arrest van 12 december 2002, Cipriani, C-395100). Het recht om te worden gehoord voordat een nadelige individuele maatregel wordt genomen is daarenboven vastgelegd in artikel 41 van het op 7 december 2000 geproclameerde Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (Pb C 364/1 van 18 december 2000), alsmede in het op 1 december 2009 in werking getreden nieuwe Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (Pb. C 303/1 van 14 december 2007).

5.23. De bestreden besluiten betreffen twee navorderingen van douanerechten, gebaseerd op artikel 220 van het CDW. Deze besluiten zijn aan eiseres meegedeeld in overeenstemming met het bepaalde in artikel 221 van het CDW en vallen daarom binnen de werkingssfeer van het recht van de Europese Unie. Tussen partijen is niet in geschil dat de utb’s de belangen van eiseres aanmerkelijk raken.

5.24. Nu niet is komen vast te staan dat eiseres op de hoogte was van de controle bij [A BEDRIJF] en zij was geïnformeerd over de bevindingen van de controle voor 15 oktober 2008 gaat de rechtbank er van uit dat de onder 1.1.1 genoemde utb aan eiseres is uitgereikt zonder dat eiseres vooraf hiervan op de hoogte is gesteld en zonder dat aan haar de gelegenheid is geboden haar zienswijze kenbaar te maken. In zoverre is het recht op verdediging ten aanzien van deze utb geschonden. Vaststaat dat verweerder op 3 april 2009 een utb aan eiseres heeft uitgereikt, waarvan hij later aan eiseres heeft bericht dat hij deze heeft ingetrokken en dat deze als niet verzonden moest worden beschouwd. Verweerder heeft voorafgaand aan het opleggen van de onder 1.2.1 genoemde utb van 14 mei 2009 op 27 april 2009 eiseres in kennis gesteld van het voornemen om een utb op te leggen en haar de gelegenheid geboden haar zienswijze kenbaar te maken. Eiseres heeft daarvan gebruik gemaakt tijdens het hoorgesprek op 13 mei 2009. De rechtbank is van oordeel dat met betrekking tot laatstgenoemde utb verweerder eiseres voldoende tijd en gelegenheid heeft geboden voorafgaand aan het opleggen van de utb om haar zienswijze kenbaar te maken. Verweerder heeft het recht van verdediging met betrekking tot deze laatste utb niet geschonden. De stelling van eiseres dat verweerder niet bevoegd is om de utb van 3 april 2009 in te trekken en vervolgens de procedurefout te herstellen en op 14 mei 2009 inhoudelijk dezelfde utb op te leggen verwerpt de rechtbank. Er is geen wettelijke bepaling in het toepasselijke recht dat zich tegen een dergelijke handelwijze verzet.

5.25. Procedurele fouten bij de totstandkoming van een besluit, die zijn gemaakt bij het uitreiken van de onder 1.1.1 genoemde utb, leiden echter, gelet op zowel het nationale als het Unierecht, niet zonder meer tot vernietiging van het desbetreffende besluit. In dit verband zij wat het recht van de Europese Unie betreft verwezen naar het arrest HvJ 10 juli 1980, Distillers Company/Commissie, 30/78, Jurispr. blz. 2229, waarin in punt 26 het volgende wordt overwogen:

“26. Gelet op het vorenoverwogene is een onderzoek van de door verzoekster gestelde procedurefouten niet nodig. Dit ware slechts anders indien de administratieve procedure, waren deze fouten niet gemaakt, eventueel tot een ander resultaat had kunnen leiden (…).”

5.26. Eiseres voert aan dat zij door het handelen van verweerder wezenlijk in haar verdedigingsbelangen is geschaad. Zij stelt daarbij dat nu zij niet voorafgaand aan het opleggen van de onder 1.1.1 genoemde utb met verweerder heeft kunnen overleggen haar de ruimte is ontnomen om een andere wending aan de discussie te geven. De ervaring leert, zo stelt eiseres, dat de discussie in bezwaar meer gaat over de onderbouwing van reeds ingenomen (verharde) standpunten en minder dan in de daaraan voorafgaande fase over mogelijke oplossingen van het geschil. Dit is een nadeel, zo stelt eiseres. De rechtbank volgt eiseres hierin niet. Eiseres stelt in feite dat verweerder geen integrale heroverweging heeft gedaan bij de uitspraak op bezwaar. Deze stelling van eiseres, wat daar verder ook van zij, is in het licht van het verdedigingsbeginsel niet van belang. Nu eiseres niet heeft gesteld dat, ware haar die mogelijkheid voorafgaande aan het uitreiken van de utb geboden, zij nieuwe feiten had kunnen aandragen waardoor een andere uitkomst (geen/lagere utb’s) mogelijk was geweest, ziet de rechtbank geen aanleiding enig gevolg te verbinden aan het feit dat een procedurele fout is gemaakt bij het opleggen van de onder 1.1.1 genoemde utb.

6. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiseres in verband met de behande¬ling van de bezwaren en de beroepen redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1414,50 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 161, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 0,5 punt voor het indienen van de conclusie van repliek en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437, een wegingsfactor 1 en vermenigvuldigd met 1 wegens samenhang).

7. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.J. Roke, voorzitter, mr. A. van Dongen en mr. C.J. Hummel, rechters, in tegenwoordigheid van mr. W.Y. Ip, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 30 augustus 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (douanekamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.