Rechtbank Haarlem, 26-11-2012, BY9792, 12/2230

Zaaknummer: AWB 12/2230

Uitspraakdatum: 26 november 2012

Uitspraak in het geding tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Utrecht-Gooi, kantoor Utrecht, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft aan eiseres voor het jaar 2008 een aanslag vennootschapsbelasting (hierna: Vpb) opgelegd, berekend naar een belastbaar bedrag van € 10.028.114. Gelijktijdig is bij beschikkingen het verlies voor 2008 vastgesteld op € 0 en is heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 207.070.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar de aanslag en de beschikkingen gehandhaafd.

1.3. Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.4. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 25 oktober 2012. Voor eiseres is verschenen [A]. Namens verweerder is verschenen mr. H. van Holten.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres heeft in het jaar 2007 een onroerende zaak verkocht waarbij zij een boekwinst heeft behaald van € 11.616.246 (hierna: de opbrengst). Eiseres heeft in haar aangifte Vpb voor het jaar 2007 in eerste instantie geen herinvesteringsreserve (hierna: HIR) opgenomen. Nadat de voorlopige aanslag Vpb 2007 werd opgelegd overeenkomstig die aangifte, heeft eiseres bij bezwaar daartegen van 7 augustus 2009 opnieuw een aangiftebiljet ingediend waarin een HIR is opgenomen ter zake van de opbrengst ten bedrage van € 11.616.246.

Diverse banken hebben verklaard geen leningen te willen verstrekken aan vennootschappen die direct of indirect worden bestuurd door de heer [B]. Dit in verband met strafrechtelijke onderzoeken tegen de heer [B].

2.3. Bij brief van 23 augustus 2010 reageert eiseres op de hiervoor vermelde brief van verweerder.

2.4. De aanslag Vpb voor het jaar 2007 is met dagtekening 31 augustus 2010 overeenkomstig de per 7 augustus 2009 door eiseres verstrekte gegevens vastgesteld naar een belastbaar bedrag van negatief € 482.812.

Op 29 juli 2010 schreef ik u dat de dotatie aan de HIR in 2007 groot 11.616.246 euro niet kon worden gehonoreerd. Op 24 augustus 2010 ontving ik uw antwoord op mijn brief. Als gevolg van een intern misverstand is reeds op 23 juli 2010 een administratieve handeling verricht, die heeft geleid tot het opleggen van een aanslag conform de aangifte. De aanslag is gedagtekend 31 augustus 2010. Met het opleggen van deze aanslag is de behandeling van de aangifte vennootschapsbelasting 2007 formeel afgerond.

Een onderdeel van de behandeling van aangifte vennootschapsbelasting 2008 is vast te stellen in hoeverre bij de BV in 2008 het voornemen tot herinvestering bestaat.

Uit diverse omstandigheden blijkt dat het de BV de komende jaren niet mogelijk is vervangende investeringen te doen. De BV is, zo is af te leiden uit verklaringen van potentiële financiers, niet in staat geldgevers te vinden.

Diverse banken hebben verklaard geen leningen te willen verstrekken aan vennootschappen die direct of indirect worden bestuurd door de heer [B]. Dit in verband met strafrechtelijke onderzoeken tegen de heer [B].

2.7. Bij het opleggen van de aanslag Vpb voor het jaar 2008 heeft verweerder de in 2007 gevormde HIR toegevoegd aan de winst en heeft hij de aanslag vastgesteld naar een belastbare winst van € 11.586.055 en (na verrekening van verlies uit andere jaren) naar een belastbaar bedrag van € 10.028.114.

3. Geschil

3.1. In geschil is of verweerder terecht de HIR aan de winst voor het jaar 2008 van eiseres heeft toegevoegd.

3.2. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar, vermindering van de belastingaanslag tot een berekend naar een belastbaar bedrag van negatief € 30.421 en (naar de rechtbank verstaat) tot vaststelling van een verlies voor 2008 naar eenzelfde bedrag. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

3.3. Voor de standpunten van partijen verwijst de rechtbank naar de van hen afkomstige stukken, alsmede naar het verhandelde ter zitting.

4. Beoordeling van het geschil

4.3. De bewijslast voor wat betreft het herinvesteringsvoornemen rust op eiseres. Eiseres heeft ten aanzien van haar stelling dat sprake is van een herinvesteringsvoornemen enkel aangevoerd dat zij behoort tot een concern (hierna: [B-BEDRIJF]-groep), dat zich bezig houdt met aan- en verkoop en exploitatie van onroerende zaken en zij tot doelstelling heeft het verhuren en exploiteren van onroerende zaken. Deze omstandigheden zijn te algemeen van aard om van een herinvesteringsvoornemen ten aanzien van de door eiseres behaalde opbrengst te kunnen spreken. De verklaring ter zitting dat er binnen de [B-BEDRIJF]-groep wel diverse aanbiedingen van panden waren waarbij werd gekeken wie binnen de groep dat pand zou aanschaffen kan eveneens niet tot de conclusie leiden dat sprake was van een dergelijk herinvesteringsvoornemen, aangezien deze omstandigheid niets zegt over de vraag of eiseres een herinvesteringsvoornemen had. Daaraan doet niet af dat niet op de aanbiedingen werd ingegaan omdat de financiële middelen ontbraken om tot investering over te gaan. Gelet op het voorgaande heeft eiseres niet aannemelijk gemaakt dat zij ultimo 2008 een herinvesteringsvoornemen had.

4.6. Van een bewuste standpuntbepaling bij de aanslagoplegging van eiseres voor het jaar 2007 is geen sprake. Uit het enkele feit dat de aanslag Vpb voor het jaar 2007 is opgelegd overeenkomstig het nadere aangiftebiljet voor 2007 volgt immers nog niet dat verweerder ook voor het jaar 2008 de HIR zou accepteren. Op de voet van artikel 3.54 Wet IB 2001 geldt dat de HIR (binnen de daartoe gestelde termijn) kan worden gecontinueerd indien en zolang het voornemen tot herinvestering van de opbrengst bestaat. Het stond verweerder daarom vrij om voor 2008 opnieuw te bezien of een vervangingsvoornemen aanwezig was. Ook zijn er geen andere omstandigheden gesteld of gebleken die meebrengen dat eiseres uit de aanslagoplegging over 2007 kon afleiden dat de HIR ook voor het jaar 2008 zou worden gevolgd. Uit de brieven van 29 juli 2010 en 9 september 2010 van verweerder volgt immers juist dat verweerder van oordeel was dat eiseres geen HIR kon vormen in 2007 dan wel kon continueren in 2008. Dat de aanslag Vpb voor het jaar 2007 uiteindelijk in afwijking van de brief van 29 juli 2010 met dagtekening 31 augustus 2010 is opgelegd met in aanmerkingneming van de door eiseres aangegeven HIR berust volgens de onbetwiste stelling van verweerder op een misverstand tussen de aanslagregelend ambtenaar en de controleur. Van de door eiseres gestelde bewuste standpuntbepaling is derhalve geen sprake.

4.7. Het beroep van eiseres op een bewuste standpuntbepaling inzake het jaar 2004 ten aanzien van een door [C-BEDRIJF] gevormde HIR, kan ook niet slagen. Dit reeds omdat eiseres tegenover de gemotiveerde betwisting van verweerder dat sprake is van een bewuste standpuntbepaling, niet aannemelijk heeft gemaakt. Eiseres heeft haar blote stelling op geen enkele wijze onderbouwd. In een door eiseres overgelegde brief van haar gemachtigde aan de Belastingdienst/Rijnmond van 24 juli 2009 ten aanzien van [C-BEDRIJF] BV volgt veeleer dat geen bewust standpunt is ingenomen, aangezien daarin is vermeld dat het bezwaar tegen aanslag Vpb 2004 van [C-BEDRIJF] BV niet-ontvankelijk is verklaard, en uit de brief verder volgt dat er juist discussie bestond met de inspecteur over een door [C-BEDRIJF] te vormen HIR. Aldus is de door eiseres gestelde standpuntbepaling ten aanzien van [C-BEDRIJF] BV niet aannemelijk geworden en faalt het beroep al op die grond.

4.8. Voor zover eiseres met het voorgaande heeft bedoeld een beroep te doen op het gelijkheidsbeginsel faalt dat eveneens, omdat eiseres haar blote stelling dat sprake is van gelijke gevallen tegenover de betwisting van verweerder op geen enkele wijze aannemelijk heeft gemaakt. Bovendien volgt uit de stukken dat de voor [C-BEDRIJF] BV bevoegde inspecteur (van de Belastingdienst/Rijnmond) een andere is dan die voor eiseres en is enig gecoördineerd beleid gesteld noch gebleken, zodat ook om die reden het beroep op het gelijkheidsbeginsel faalt.

4.10. Het beroep tegen de beschikking heffingsrente heeft eiseres niet afzonderlijk onderbouwd. Omdat de beroepsgronden tegen de belastingaanslag geen doel treffen, zal het beroep tegen de beschikking heffingsrente eveneens ongegrond worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. H. de Jong, voorzitter, mr. A.A. Fase en mr. A. van Dongen, rechters, in tegenwoordigheid van mr. J. de Jong, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 26 november 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.