Rechtbank Noord-Holland, 07-03-2013, ECLI:NL:RBNHO:2013:1448 BZ4836, 12/518

Bestuursrecht

zaaknummer: AWB 12/518

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 7 maart 2013 in de zaak tussen

[naam eiser], te [woonplaats], eiser

en

Procesverloop

Bij beschikking van 31 augustus 2011 heeft verweerder ter uitvoering van artikel 223, eerste lid van de Gemeentewet aan eiser een aanslag forensenbelasting opgelegd van € 857,23 voor het belastingjaar 2011 voor het object [adres] te [plaatsnaam] (hierna: de recreatiewoning).

Tegen deze uitspraak heeft eiser beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

De rechtbank heeft de termijn voor het doen van uitspraak verlengd.

Feiten

Eiser, die elders zijn hoofdverblijf heeft, is sinds 6 mei 2011 eigenaar van de recreatiewoning aan de [adres] te [plaatsnaam], Texel. De recreatiewoning is een gemeubileerde woning.

Overwegingen

1. Artikel 223, eerste lid, van de Gemeentewet, voor zover hier van belang, bepaalt dat er een forensenbelasting kan worden geheven van de natuurlijke personen die, zonder in de gemeente hoofdverblijf te hebben, er gedurende het belastingjaar op meer dan negentig dagen van dat jaar voor zich of hun gezin een gemeubileerde woning beschikbaar houden.

2.2. Verweerder heeft ter zitting toegelicht dat de aankomstdag van de gast niet wordt meegerekend bij de telling van het aantal dagen dat eiser de beschikking had over zijn recreatiewoning. De vertrekdag wordt wel meegerekend bij deze telling.

3. Eiser voert aan dat hij na aankoop van de recreatiewoning op 6 mei 2011 een overeenkomst heeft gesloten met Texelvakanties BV waarin de recreatiewoning voor de rest van het jaar voor verhuur is aangeboden. Eiser voert aan dat verweerder ten onrechte acht dagen, waarop sprake was van een vertrek- of aankomstdag, heeft meegerekend. Eiser stelt dat hij de recreatiewoning negentig dagen ter beschikking had en niet meer dan negentig dagen. Verder wijst eiser erop dat alleen aan hem een aanslag is opgelegd terwijl andere eigenaren die hetzelfde verhuurcontract hebben met Texelvakanties niet in de heffing van forensenbelasting zijn betrokken.

4. Het is aan verweerder om aannemelijk te maken dat het belastbare feit als bedoeld in artikel 2 van de Verordening forensenbelasting zich heeft voorgedaan.

5.1. Het geschil spitst zich toe op de vraag of eiser in het jaar 2011 op meer dan negentig dagen voor zich een gemeubileerde woning beschikbaar heeft gehouden. Meer specifiek is in geschil of een vertrekdag meegeteld mag worden bij de vaststelling of eiser meer dan negentig dagen de beschikking had over zijn recreatiewoning.

5.2. De rechtbank is van oordeel dat onder dag als bedoeld in artikel 223, eerste lid, van de Gemeentewet bezwaarlijk mede kan worden begrepen een gedeelte van een dag. Onder dag als bedoeld in voornoemd artikel dient een volledige dag te worden verstaan. Anders dan verweerder is de rechtbank dan ook van oordeel dat de dagen waarop een verhuurder vertrekt niet kunnen worden aangemerkt als een dag als bedoeld in voornoemd artikel en dus ook niet als een dag als bedoeld in artikel 2, eerste lid van de Verordening.

5.3. Daarvan uitgaande stelt de rechtbank vast dat het aantal dagen dat eiser in 2011 de beschikking heeft gehad over zijn recreatiewoning negentig bedraagt. Dit leidt tot de conclusie dat het belastbare feit als bedoeld in artikel 2, eerste lid van de Verordening zich niet heeft voorgedaan met als gevolg dat verweerder ten onrechte de aanslag heeft opgelegd.

5.4. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank het beroep gegrond verklaren, de uitspraak op bezwaar vernietigen en de aanslag van 31 augustus 2011 herroepen. Gelet op deze uitkomst behoeven eisers overige beroepsgronden geen bespreking. De rechtbank zal bepalen dat deze uitspraak in de plaats treedt van de vernietigde uitspraak op bezwaar.

6. Er zijn geen voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten. Wel dient verweerder het door eiser betaalde griffierecht van € 42 te vergoeden.

Beslissing

De rechtbank

Deze uitspraak is gedaan door mr. D.M. de Feijter, rechter, in aanwezigheid van E.A.D. Horn, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 7 maart 2013.

griffier rechter