Rechtbank 's-Gravenhage, 04-07-2007, ECLI:NL:RBSGR:2007:23851 BB0007, AWB 07/742 PARKBL

Uitspraakdatum: 4 juli 2007

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[eiser], wonende te Den Haag, eiser,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Den Haag, verweerder.

1. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2. Gronden

2.1. Op 21 december 2006 omstreeks 14.27 uur stond de auto van eiser, met het kenteken [kentekennummer], geparkeerd op de [adres] tegenover perceel nr. [nummer] te Den Haag. Deze locatie is door het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Den Haag aangewezen als een plaats waar, voor zover thans van belang, van maandag tot en met vrijdag van 09.00 uur tot 17.00 uur tegen betaling van parkeerbelasting mag worden geparkeerd. De gebiedscode voor een bewonersvergunning is nummer 37.

2.2. Tijdens een controle op voormelde datum omstreeks voormelde tijd heeft een parkeercontroleur geconstateerd dat er in de auto van eiser geen geldige vergunning of parkeerkaart aanwezig was. Naar aanleiding hiervan is aan eiser een naheffingsaanslag opgelegd ten bedrage van € 48,50 bestaande uit € 1,50 aan belasting en € 47 aan kosten. Bij de bestreden uitspraak heeft verweerder het bezwaar van eiser tegen deze naheffingsaanslag ongegrond verklaard.

2.3. In geschil is of de naheffingsaanslag terecht aan eiser is opgelegd.

2.4. Eiser stelt dat de naheffingsaanslag niet terecht is opgelegd. Eiser stelt ter zitting dat de parkeerplaats eigendom is van de aldaar gelegen supermarkt [A] (hierna: de supermarkt) en dat hij van de supermarkt schriftelijke toestemming heeft om de parkeerplaats te gebruiken. Eiser overlegt tevens (een kopie van) zijn voor de betreffende locatie geldige parkeervergunning, waarvan de ingangsdatum, 1 oktober 2006, is gelegen voordat onderhavige naheffingsaanslag is opgelegd.

2.5. Verweerder heeft het standpunt van eiser gemotiveerd weersproken. Verweerder stelt onder meer dat de parkeercontroleur niet een op de voorgeschreven wijze in het voertuig gelegen geldige parkeervergunning heeft waargenomen. Eiser moet geacht worden zonder vergunning te hebben geparkeerd. Verweerder stelt dat de parkeervergunning met ingangsdatum 1 oktober 2006 aan eiser is afgegeven op dezelfde dag als die waarop de naheffingsaanslag is opgelegd.

2.7. De rechtbank overweegt dat gesteld noch gebleken is dat eiser op het betreffende tijdstip hij bezig was goederen onmiddellijk te laden of te lossen of dat personen onmiddellijk in- en uitstapten. Voorts is gesteld noch gebleken dat de betreffende plaats niet een voor het openbaar verkeer openstaand weggedeelte betreft. De rechtbank is dan ook van oordeel dat eiser zijn voertuig heeft geparkeerd als bedoeld in de Verordening parkeerbelastingen 1992, zodat eiser terzake daarvan parkeerbelasting verschuldigd was. De door eiser gestelde privaatrechtelijke toestemming van de supermarkt om de parkeerplaats te gebruiken, ontslaat eiser niet van zijn publiekrechtelijke verplichting de verschuldigde parkeerbelasting te voldoen door middel van, kort gezegd, een parkeerkaartje of een zichtbare geldige vergunning. Niet in geschil is dat eiser bij het parkeren geen gebruik heeft gemaakt van een parkeerkaartje.

2.8. Voorts overweegt de rechtbank dat eiser niet gesteld of aannemelijk gemaakt heeft dat hij de achteraf getoonde, geldige vergunning op 21 december 2006 heeft opgehaald voordat de onderhavige naheffingsaanslag werd opgelegd. De vraag of eiser, zoals hij ter zitting stelt, aan de balie bij degene die het bezwaarschrift voor eiser invulde niet had gezegd dat hij een verlopen vergunning achter de voorruit had geplaatst, kan dan ook in het midden blijven. Aldus is aannemelijk gemaakt dat ten tijde van het opleggen van de naheffingsaanslag geen voor die locatie en op dat moment geldige parkeervergunning van buitenaf duidelijk leesbaar direct achter de voorruit van het voertuig was aangebracht. Onder verwijzing naar de aangehaalde jurisprudentie is de rechtbank dan ook van oordeel dat er geen sprake was van vergunningparkeren ter zake waarvan de verschuldigde belasting was voldaan, zodat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd.

2.9. Gelet op het voorgaande is het beroep ongegrond.

2.10. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 4 juli 2007 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. M.A. Dirks, in tegenwoordigheid van mr. F. Mulder, griffier.