Rechtbank 's-Gravenhage, 30-11-2009, ECLI:NL:RBSGR:2009:22445 BK5929, AWB 09/769

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Afdeling 4, enkelvoudige kamer

Procedurenummer: AWB 09/769 LEGGW

Uitspraakdatum: 30 november 2009

Uitspraak ingevolge artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

in het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiseres,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente [P], verweerder.

I.2. Eiseres heeft tegen deze uitspraak op bezwaar bij brief van 27 januari 2009, ontvangen bij de rechtbank op 28 januari 2009, beroep ingesteld. Bij brief van 12 maart 2009, ontvangen bij de rechtbank op 16 maart 2009, heeft eiseres de nadere gronden van haar beroep ingediend.

I.3. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

I.6. Bij brief van 18 januari 2007 is van de zijde van de Gemeente Zoetermeer meegedeeld dat de Gemeente in principe voornemens is medewerking aan een vrijstelling te verlenen. Daarbij werd meegedeeld dat voor het volgen van de vrijstellingsprocedure leges verschuldigd zijn, die in het geval van eiseres € 3.666,16 bedragen.

I.7. Bij besluit van 13 maart 2007 hebben Burgemeester en Wethouders van de gemeente Zoetermeer met toepassing van artikel 19, lid 2, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening (de WRO) vrijstelling verleend van het vigerende bestemmingsplan.

I.9. De gemeente Zoetermeer heeft bij besluit van 29 januari 2003 voor [a-straat 1], een voormalig schoolgebouw, een bouwvergunning en een vrijstelling ex artikel 19, eerste lid, van de WRO verleend voor het realiseren van een zogenoemd combinatiegebouw. Volgens het vigerende bestemmingsplan was de bestemming Onderwijsvoorziening; Verkeersdoeleinden en Gemengde voorzieningen. Noch het bestemmingsplan noch de verleende vrijstelling voor [a-straat 1] behoort tot de gedingstukken. In het combinatiegebouw, zo heeft eiseres onweersproken gesteld, waren op het moment van indiening van de aanvraag reeds -onder andere- een tandarts, een verloskundige en een kindercrèche gevestigd.

I.10. De ruimte in het combinatiegebouw dat door eiseres in gebruik genomen is bevindt zich op de tweede etage.

I.12. Eiseres heeft bij haar aanvraag in december slechts gevraagd of de Gemeente bereid was haar toestemming te verlenen voor vrijstelling. De Gemeente heeft echter gelijk een vrijstellingsprocedure in werking gezet. Eiseres was niet op de hoogte van de kosten die dit met zich bracht. Eiseres betwist dat er een artikel 19, lid 2, WRO procedure gevolgd moest worden. De bouwkundige aanpassingen waren van ondergeschikte aard en niet aan een vergunningsplicht onderworpen. De Gemeente heeft eiseres in deze niet goed geadviseerd. Op dit moment kan worden volstaan met een zogenoemde kruimelontheffing. Gelet op de lange duur voordat de leges in rekening werden gebracht verzoekt eiseres om hiermee rekening te houden. Eiseres is een kleine ondernemer en kan het bedrag aan leges niet voldoen. Eiseres verzoekt om vergoeding van gemaakt proceskosten met betrekking tot rechtsbijstand ter zake van een eerdere aanslag leges met een foutieve tenaamstelling. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en vernietiging dan wel vermindering van de aanslag.

I.13. Verweerder stelt dat het verlenen van de vrijstelling noodzakelijk was omdat op het door eiseres in gebruik te nemen gedeelte van het combinatiegebouw de bestemming Onderwijsdoeleinden rustte. Op grond van het in I.9 vermelde besluit van 29 januari 2003 werd het mogelijk om het gebouw te gebruiken voor kantoor/kinder- opvang/buurtcentrum, maar niet voor een voedingsadviesbureau/bewegingsstudio. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

I.14. Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken

II.3. De rechtbank stelt voorop dat de bewijslast met betrekking tot de legesaanslag op verweerder rust. Gelet op de in I.9 vermelde is de rechtbank van oordeel dat verweerder met betrekking tot de verleende vrijstelling niet aannemelijk heeft gemaakt dat de gemeente Zoetermeer aan eiseres een dienst heeft verleend als hiervoor bedoeld. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat de activiteiten die eiseres ontplooit, te weten een voedingsadviesbureau en een bewegingsstudio, passen in de bestemming van een combinatiegebouw c.q. buurtcentrum en dat het plaatsen van drie scheidingswanden niet zozeer in strijd was met de bepalingen van het bestemmingsplan dat de bouwvergunning alleen in combinatie met de vrijstelling kon worden verleend; vergelijk Hof 's-Gravenhage, nr. BK-8/00004, LJN BJ1563. Gelet op het vorenstaande zijn de door verweerder ter zake van de vrijstellingsprocedure verrichte werkzaamheden niet aan te merken als dienst. Eiseres is hiervoor geen leges verschuldigd.

II.4. De stelling van verweerder dat de kosten van de vrijstelling zijn aangekondigd maakt niet dat de leges om die reden verschuldigd zijn, omdat de verschuldigdheid van leges moet voortvloeien uit de wet- en regelgeving, met inbegrip van de daaromtrent bestaande jurisprudentie. Dat eiseres geen bezwaar heeft ingediend tegen de aan haar verleende (bouw) vergunning en de vrijstelling kan evenmin leiden tot de verschuldigdheid van de leges.

II.5. Eiseres heeft grieven aangevoerd, die betrekking hebben op eerdere aanslagbiljetten van verweerder die waren gebaseerd op hetzelfde belastbare feit (het in behandeling nemen van de onder I.5 vermelde aanvraag), maar die niet waren gesteld ten name van eiseres, die de aanvraag had gedaan. Deze grieven kunnen niet leiden tot een vernietiging van de aanslag reeds omdat verweerder de eerder opgelegde aanslagbiljetten heeft laten vervallen nadat met een gemachtigde van eiseres ([D] van de Rechtsagent) daarover en over het toekennen van een kosten-vergoeding aan eiseres overeenstemming was bereikt. Ook het niet in staat zijn de aanslag te betalen kan niet leiden tot vernietiging van de aanslag.

II.5. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep gegrond te worden verklaard en zal de aanslag worden verminderd tot € 224,98, dat is het legesbedrag terzake van de reguliere bouwaanvraag. Hetgeen partijen over en weer nog hebben aangevoerd behoeft geen behandeling meer.

Aldus vastgesteld door mr. J.P.F. Slijpen, in tegenwoordigheid van de griffier mr. P.C. Stroebel.

Uitgesproken in het openbaar op 30 november 2009.