Rechtbank 's-Gravenhage, 25-08-2010, BN8415, AWB 08/2401 OB

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Uitspraakdatum: 25 augustus 2010

Uitspraak ingevolge artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

In het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/[te P], verweerder.

1.2. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 14 maart 2008 de naheffingsaanslag verminderd tot € 5.842 en de boete tot € 1.460.

1.3. Eiser heeft daartegen bij brief van 19 maart 2008, ontvangen bij de rechtbank op 31 maart 2008, beroep ingesteld.

1.4. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Het eerste onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 december 2009 te 's-Gravenhage. Eiser is daar in persoon verschenen, bijgestaan door zijn adviseur [A] en [B]. Namens verweerder zijn verschenen mr. [C] en [D].

1.6. Bij brief van 16 december 2009 heeft de rechtbank het vooronderzoek heropend en eiser in de gelegenheid gesteld om stukken toe te zenden waaruit blijkt dat eiser, zoals hij ter zitting van 15 december 2009 heeft gesteld, op of rond 2 juni 2003 via de BMW-dealer een financiering is aangegaan voor een bedrag van € 35.512 voor de aankoop van zijn BMW 325CI Cabrio.

1.7. Eiser heeft aan de rechtbank een kopie overgelegd van een overeenkomst van geldlening die eiser heeft afgesloten bij BMW Financial Services voor de aankoop van zijn BMW 325CI Cabrio.

1.10. Bij brief van 16 februari 2010 heeft eiser de rechtbank verzocht om op het nader stuk van verweerder te mogen reageren. De rechtbank heeft dit verzoek bij brief van 24 februari 2010 ingewilligd.

1.11. Een nadere reactie van eiser op het schrijven van verweerder van 1 februari 2010 is door de rechtbank ontvangen op 23 maart 2010.

1.12. Het tweede onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 1 juni 2010 te 's-Gravenhage. Eiser is daar in persoon verschenen, bijgestaan door [E] en [B]. Namens eiser zijn verschenen mr. [C] en [D].

1.13. Op beide zittingen zijn tevens behandeld de beroepen van eiser in de zaken bekend onder de nummers AWB 08/4517 IB/PVV, AWB 08/2758 IB/PVV, AWB 08/2759 IB/PVV en AWB 08/2760 IB/PVV.

1.14. Eiser is fulltime in dienstbetrekking werkzaam bij [F] BV. Daarnaast drijft eiser een onderneming onder de naam [G]. De activiteiten van de onderneming bestaan uit het graveren van kentekens in autoruiten. De onderneming is sinds 13 juli 1993 opgenomen in het handelsregister. Sinds die datum is eiser bij de Belastingdienst in de administratie opgenomen als ondernemer voor de inkomstenbelasting en de omzetbelasting.

1.15. Eiser doet per jaar aangifte voor de omzetbelasting. In zijn aangifte omzetbelasting over 2002 heeft eiser een omzet aangegeven van € 800. In zijn aangifte omzetbelasting over 2003 heeft eiser een omzet aangegeven van € 1.290. In de daarop volgende jaren heeft eiser nihil-aangiften ingediend.

1.17. Volgens de FIOD-ECD gaat het om inkopen van spektakelvuurwerk van diverse klassen dat in België niet mag worden verkocht aan particulieren. Dit vuurwerk kan alleen worden gekocht door vuurwerkbedrijven en handelaren. Buitenlandse handelaren dienen daarbij een uittreksel van de Kamer van Koophandel, een omzetbelastingformulier, alsmede een inschrijvingsbewijs van het voertuig waarmee het vuurwerk wordt vervoerd te overleggen.

1.18. De FIOD-ECD heeft de onder 1.16 en 1.17 vermelde bevindingen aan de Belastingdienst ter beschikking gesteld. Naar aanleiding hiervan heeft de Belastingdienst een boekenonderzoek bij eiser ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen voor de jaren 2002 tot en met 2005 en de aangiften omzetbelasting over de jaren 2002 tot en met 2005. De bevindingen van het boekenonderzoek zijn neergelegd in een controlerapport van 22 mei 2007. Een afschrift van dit rapport is aan de rechtbank overgelegd.

1.19. Naar aanleiding van voormeld boekenonderzoek is aan eiser onder meer de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd. Eiser heeft tegen deze naheffingsaanslag bezwaar gemaakt. In de bezwaarfase heeft eiser twee verklaringen van buren overgelegd. Beiden verklaren dat ze wel eens zijn meegereden met eiser naar de groothandel in België en dat zij daar hebben gezien dat andere klanten aan eiser hebben gevraagd of hij voor hen vuurwerk wilde kopen en dat eiser daarmee een aantal keer heeft ingestemd. Verweerder heeft hierin aanleiding gezien om 30% van de totale inkopen toe te rekenen aan vuurwerk dat eiser heeft gekocht voor derden en waarvoor eiser geen winstopslag heeft berekend. Voorts heeft verweerder het winstpercentage verlaagd van 300% tot 200% om op die wijze rekening te houden met eisers stelling dat veel van het ingekochte vuurwerk is doorverkocht aan vrienden, familie en buren. De naheffingsaanslag is dienovereenkomstig verminderd.

1.21. Eiser stelt dat hij niet heeft gehandeld in vuurwerk. Hij is dan ook van mening dat de naheffingsaanslag en de vergrijpboete ten onrechte zijn opgelegd.

1.22. Verweerder stelt dat de naheffingsaanslag en de vergrijpboete terecht en tot het juiste bedrag zijn opgelegd.

1.23. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vernietiging van de naheffingsaanslag en de boetebeschikking.

1.24. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

1.25. Voor het overige verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

2.2. Verweerder dient gegeven eisers ontkenning aannemelijk te maken dat eiser wel heeft gehandeld in vuurwerk en daarmee omzet heeft behaald waarover hij ten onrechte geen belasting heeft voldaan. Verweerder heeft daartoe in eerste instantie het volgende aangevoerd.

2.3. Uit door de FIOD-ECD van de groothandel ontvangen gegevens blijkt dat eiser in de periode 2002 tot en met 2005 met gebruikmaking van zijn omzetbelastingnummer in totaal 52 keer spektakelvuurwerk heeft ingekocht. De bedragen waarvoor eiser jaarlijks vuurwerk heeft gekocht, variëren van € 3.871,00 tot € 5.174,98. De aangekochte hoeveelheden vuurwerk zijn te groot voor eigen gebruik. De stelling van eiser dat hij het overgrote deel van het vuurwerk heeft gekocht voor derden die toevallig bij de groothandel aanwezig waren, strookt niet met de gegevens in de vijfentwintig vrachtbrieven waarover verweerder beschikt. In deze vrachtbrieven uit 2004 en 2005 wordt eiser vermeld als "bestemmeling" en vervoerder. Als leveringsadres wordt vermeld eisers woonadres. Voorts wordt in de vrachtbrieven het kenteken van eisers auto vermeld, de naam van zijn bedrijf, zijn btw-nummer en zijn nummer van inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Ook staat op veel van de vrachtbrieven eisers handtekening. De vrachtbrieven nopen derhalve tot de conclusie dat eiser het vuurwerk met zijn auto vervoert naar zijn woonadres. Tenslotte heeft verweerder gewezen op het feit dat eiser in 2003 een BMW Cabrio heeft gekocht met een consumentenprijs van € 58.675, waarvoor hij na inruil van een andere BMW € 35.511,62 heeft betaald.

2.4. Na het eerste onderzoek ter zitting heeft verweerder de volgende vermogensvergelijking opgesteld:

tabel 1

Hierbij merkt verweerder op dat hij met betrekking tot de uitgaven van eiser voor vuurwerk voor eigen gebruik is uitgegaan van de door eiser geschatte bedragen.

2.5. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder met hetgeen hij heeft aangevoerd en de stukken die hij heeft overgelegd aannemelijk gemaakt dat eiser heeft gehandeld in vuurwerk. Hieraan kan hetgeen eiser heeft aangevoerd niet afdoen. Eiser heeft weliswaar aangetoond dat hij voor de aankoop van de BMW Cabrio een bedrag van € 35.512 heeft geleend, maar dat is op zichzelf onvoldoende om aannemelijk te maken dat eiser geen omzet met de handel in vuurwerk heeft behaald. Met betrekking tot de door verweerder opgestelde vermogensvergelijking heeft eiser gesteld dat het inkomen van zijn moeder ten onrechte niet in aanmerking is genomen. Eiser voerde in de desbetreffende periode namelijk een gezamenlijke huishouding met zijn moeder. Ook als rekening wordt gehouden met dat inkomen blijft er per maand zo gering bedrag over dat daarmee het levensonderhoud van eiser en zijn moeder niet kan worden bekostigd. Voorts heeft eiser gesteld dat verweerder de autokosten te hoog heeft vastgesteld. Eiser schat de autokosten op enkele tientjes per jaar voor onderhoud. De rechtbank acht dit evenwel niet aannemelijk. Tot de autokosten behoren naast de onderhoudskosten, waarvan het beloop overigens ongetwijfeld hoger is dan enkele tientjes, immers ook de motorrijtuigenbelasting, de verzekeringskosten en de benzinekosten. Ten slotte heeft eiser op de tweede zitting gesteld dat hij zijn hypotheekschuld heeft opgehoogd met € 25.000 en dat dit bedrag na te zijn gestort op zijn giro- en spaarrekening is opgegaan aan levensonderhoud. Eiser heeft met betrekking tot deze ophoging en de storting daarvan op zijn rekeningen geen enkel bewijsmiddel aangevoerd, zodat de rechtbank aan deze stelling voorbijgaat.

2.7. Gelet op het vorenoverwogene is de rechtbank van oordeel dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd en niet te hoog is vastgesteld.

2.8. Op grond van artikel 67f van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR), in verbinding met § 25 en § 28 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 1998 (BBBB 1998) is aan eiser, gelijktijdig met het opleggen van de naheffingsaanslag, een vergrijpboete opgelegd. Volgens verweerder is sprake van grove schuld nu eiser wist, dan wel had moeten weten, dat hij ter zake van de leveringen van illegaal vuurwerk omzetbelasting had moeten voldoen.

2.10. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep voor zover het betrekking heeft op de vergrijpboete gegrond te worden verklaard en dient het beroep voor het overige ongegrond te worden verklaard.

Aldus vastgesteld door mr. J.M. van Kempen, mr. J.P.F. Slijpen en mr. G.J. van Leijenhorst, in tegenwoordigheid van de griffier mr. W.M.M.A. van der Vegt.

Uitgesproken in het openbaar op 25 augustus 2010.