Rechtbank 's-Gravenhage, 26-01-2011, BP4985, AWB 10/4801 PARKBL

RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE

Sector bestuursrecht

Afdeling 4, enkelvoudige kamer

Procedurenummer: AWB 10/4801 PARKBL

Uitspraakdatum: 26 januari 2011

Uitspraak ingevolge artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb)

in het geding tussen

[X], wonende te [Z], eiser,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Delft, verweerder.

1.2. Eiser heeft tegen de aanslag tijdig bezwaar ingediend. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 3 juni 2010 de aanslag gehandhaafd.

1.3. Eiser heeft daartegen bij faxbericht van 12 juli 2010 beroep ingesteld bij de rechtbank.

1.4. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.6. Op 23 april 2010 om 18.07 uur stond de auto van eiser met het kenteken [kenteken] geparkeerd op een parkeerplaats aan de Westvest te Delft. Deze locatie is door burgemeester en wethouders van de gemeente Delft aangewezen als een plaats waar mag worden geparkeerd tegen betaling van parkeerbelasting. Op bedoelde plaats mag met een geldige parkeervergunning of met een geldige parkeerkaart worden geparkeerd.

1.7. Tijdens een controle op voormelde datum en voormeld tijdstip heeft een parkeercontroleur geconstateerd dat er in het voertuig geen geldige parkeerkaart of geldige parkeervergunning aanwezig was. Naar aanleiding daarvan is aan eiser een aanslag ten bedrage van € 71 opgelegd, bestaande uit € 20 aan parkeerbelasting en € 51 aan kostenverhaal.

1.9. Eiser heeft - samengevat - aangevoerd dat hij heeft geparkeerd met een kraskaart, maar dat hij alleen is vergeten de feitelijke weekdag weg te krassen. Eiser heeft naderhand de weekdag weggekrast en vervolgens een bezwaarschrift ingediend. Dit heeft hij uit narrigheid tegenover de minstens flauw te noemen handelswijze van verweerder gedaan. Eiser stelt zich niettemin op het standpunt dat verweerder het evenredigheidsbeginsel heeft geschonden. Daarnaast heeft verweerder door de sanctionering haar bevoegdheid misbruikt; een waarschuwing had moeten volstaan.

1.10. Verweerder heeft - kort samengevat - aangevoerd dat de kraskaart in wezen een vergunning betreft onder de opschortende voorwaarde dat deze wordt weggekrast overeenkomstig de weekdag, de datum, de maand en het tijdstip waarop men de vergunning wil laten ingaan. Indien een kraskaart onvolledig wordt weggekrast, wordt niet aan de opschortende voorwaarde voldaan, zodat de vergunning niet van kracht wordt.

2.2. De artikelen 2, 6 en 13 van de Parkeerbelastingverordening luiden, voor zover hier van belang, als volgt:

2.3. De artikelen 1, 7a, 14 en 16 van de Bijlage luiden ten tijde van het belastbare feit, voor zover hier van belang, als volgt:

"Artikel 1

"Artikel 7a

Voor het parkeren ten tijde van de in artikel 14 van deze bijlage genoemde tijdstippen op weggedeelten als genoemd in artikel 1, (. . .), met een dagkaart vergunninghoudersplaats wordt een belasting geheven van: € 20,00 per dag of gedeelte daarvan.".

2.4. Artikel 9 van de Parkeerverordening bepaalt onder meer het volgende:

"1. Een kraskaart is alleen dan een vergunning als bedoeld in de zin van deze verordening indien de kaart op voorgeschreven wijze correct is bewerkt en op voorgeschreven wijze zichtbaar is geplaatst in, op of bij het motorvoertuig.".

2.5. Tussen partijen is niet in geschil dat op grond van de - aan de achterzijde van de kraskaart opgenomen - voorschriften als bedoeld in artikel 9 van de Parkeerverordening het dagdeel, de weekdag, de datum en de maand moeten worden weggekrast.

2.6. Tussen partijen is verder niet in geschil dat eiser uitsluitend de weekdag niet heeft weggekrast. Aldus heeft eiser naar de letter van de voorschriften niet aan de voorwaarden voor het gebruik van de kraskaart als vergunning voldaan. In dit verband beroept verweerder zich op de uitspraak Hof 's-Gravenhage 26 juli 2005, nr. 04/02755, LJN AU3104 ter rechtvaardiging van de aanslag.

2.7. De kraskaart vermeldt ook jaren, te weten de jaren 2010, 2011 en 2012. Ter zitting is echter komen vast te staan dat de gemeente Delft vóór de uitreiking van de kraskaart deze heeft voorzien van een perforatie bij het jaar 2010. Aldus kan geen enkele twijfel bestaan op welke weekdag 23 april 2010 viel, namelijk op de - niet door eiser weggekraste weekdag - vrijdag, zoals eiser ook heeft betoogd.

2.8.Naar het oordeel van de rechtbank kan geen enkel misverstand bestaan over het eenmalige gebruik van de onderhavige kraskaart op 23 april 2010 met betrekking tot het dagdeel, de weekdag, de datum, de maand en het jaar. Enig later gebruik van de betreffende kraskaart is uitgesloten. Hiermee onderscheidt zich het onderhavige geval van de zaak in de in 2.6 genoemde uitspraak van het Hof 's-Gravenhage.

2.9. Doel en strekking van artikel 234 Gemeentewet en de gemeentelijke regelgeving ter zake zouden naar de mening van de rechtbank worden miskend, indien in het onderhavige geval zou worden vastgehouden aan de letterlijke tekst van de in 2.5 bedoelde voorschriften. Het gemeentelijke parkeerbeleid en de handhaving daarvan worden namelijk in dit geval op geen enkele wijze gefrustreerd.

2.10. Gehoord hebbende hetgeen in 2.5 tot en met 2.9 is overwogen, heeft verweerder ter zitting beaamd dat de aanslag vernietigd dient te worden.

2.11. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, moet het beroep gegrond worden verklaard.

Aldus vastgesteld door mr. J.W. van der Voort, in tegenwoordigheid van de griffier G.F. van Verseveld.

Uitgesproken in het openbaar op 26 januari 2011.