Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 26-02-2013, CA2279, 12/439

Zittingsplaats: Breda

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De inspecteur heeft aan belanghebbende over het tijdvak 1 januari 2005 tot en met 31 december 2005 een naheffingsaanslag in de omzetbelasting opgelegd van € 200.588 (aanslagnummer [nummer].F.01.5502). Daarbij is bij beschikking heffingsrente ten bedrage van € 40.164 vastgesteld. Bij uitspraken op bezwaar van 23 december 2011 heeft de inspecteur de naheffingsaanslag verminderd tot € 34.409 en de heffingsrente tot € 6.889.

1.2. De inspecteur heeft aan belanghebbende over het tijdvak 1 januari 2006 tot en met 31 december 2008 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd van € 216.344 (aanslagnummer [nummer].F.01.8501). Daarbij is bij beschikking een boete van € 54.086 opgelegd en heffingsrente ten bedrage van € 26.640. De inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar van 23 december 2011 de naheffingsaanslag, de boetebeschikking en de beschikking inzake heffingsrente gehandhaafd.

1.4. De inspecteur heeft verweerschriften ingediend.

1.5. Belanghebbende heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de inspecteur.

1.7. De inspecteur heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan belanghebbende. Van het verder ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift tegelijkertijd met deze uitspraak zal worden verzonden.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1. De activiteiten van belanghebbende bestaan uit het exporteren van pootaardappelen naar Egypte, het leveren van aardappelen en sinaasappels aan afnemers in andere lidstaten van de Europese Unie (hierna: lidstaten) en het importeren van aardappelen, groente en fruit uit hoofdzakelijk Egypte. Belanghebbende is ondernemer in de zin van artikel 7 van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: Wet OB).

2.2. Belanghebbende is gelieerd aan één van de grootste exportbedrijven in Egypte, [P].

2.3. Bij belanghebbende heeft een boekenonderzoek plaatsgevonden. Tijdens het boekenonderzoek is gebleken dat een groot deel van de administratie ontbrak. Alleen verkoopfacturen en de bescheiden waaruit bleek dat de facturen waren betaald, waren nog aanwezig. De resultaten van dit boekenonderzoek zijn vastgelegd in het rapport van 30 juni 2011. Naar aanleiding hiervan is de in 1.2 genoemde naheffingsaanslag opgelegd en is de in 1.1 genoemde naheffingsaanslag bij uitspraak op bezwaar verminderd.

2.4. Omdat in de administratie geen bewijs was te vinden dat de goederen, die als intracommunautair geleverd waren geboekt, werkelijk naar andere lidstaten waren vervoerd, is tussen parijen afgesproken dat een selectie van de in 2007 geboekte leveringen zou worden onderzocht en dat het resultaat van dat onderzoek zou dienen als basis voor de beoordeling van de andere als intracommunautair geboekte leveringen. In 2007 waren er facturen opgemaakt voor intracommunautaire leveringen aan 18 afnemers in de Europese Unie. De controleur heeft belanghebbende verzocht voor alle 18 een verklaring te overleggen dat de goederen naar een andere lidstaat waren vervoerd en voor 9 afnemers ook bewijzen van het intracommunautaire vervoer.

2.5. Met betrekking tot de navolgende afnemers is de omzetbelasting nageheven, omdat het vervoer naar een andere lidstaat in 2007 niet zou zijn aangetoond:

Correctie omzetbelasting (6/106) 29.734 65.025 58.968 82.525

De inspecteur heeft over deze omzet 19/119 aan omzetbelasting nageheven (€ 4.675 over 2005 en € 9.826 over 2006).

3. Geschil

3.1. In geschil is of de naheffingsaanslagen terecht en tot het juiste bedrag zijn opgelegd. Tevens is de boete in geschil.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken en hetgeen daar ter zitting aan is toegevoegd.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van de beroepen, vernietiging van de uitspraken op bezwaar en vernietiging van de naheffingsaanslagen, de boetebeschikking en de beschikkingen inzake heffingsrente. De inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van de beroepen.

4. Beoordeling van het geschil

Leveringen naar andere lidstaten

4.1. Ingevolge artikel 9, tweede lid, aanhef en onderdeel b, van de Wet OB in verbinding met post a.6 van de bij de Wet OB behorende Tabel II bedraagt de belasting nihil voor leveringen van goederen die worden vervoerd naar een andere lidstaat, wanneer deze goederen aldaar zijn onderworpen aan heffing van belasting ter zake van intracommunautaire verwerving van die goederen, mits is voldaan aan bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen voorwaarden.

4.2. Voor het jaar 2005 was in artikel 12, eerste lid, van het Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 (hierna: het Uitvoeringsbesluit) bepaald dat de aanspraak op toepassing van het tarief van nihil slechts gold, indien de toepasselijkheid van dat tarief uit boeken en bescheiden bleek. Met ingang van 2006 geldt bovendien als voorwaarde dat de ondernemer beschikt over het btw-identificatienummer van degene die de goederen afneemt (artikel 12, tweede lid, aanhef en onderdeel a, onder 2º, van het Uitvoeringsbesluit (tekst vanaf 1 januari 2006).

4.5. Tussen partijen is niet in geschil dat de in 2.5 genoemde afnemers vaste afnemers zijn. Belanghebbende beschikt echter voor de in geding zijnde transacties niet over afhaalverklaringen zoals bedoeld in Mededeling 38.

4.8. Voor de andere onder 2.5. genoemde afnemers is geen bewijs overgelegd dat aannemelijk maakt dat sprake is geweest van intracommunautaire leveringen. De naheffing is in zoverre terecht.

Uitvoer naar Egypte

4.10. De inspecteur heeft zich op het standpunt gesteld dat belanghebbende niet aan de hand van boeken en bescheiden heeft aangetoond dat de in 2.6 genoemde goederen in Nederland ten uitvoer, dan wel in Egypte ten invoer zijn aangegeven. Nu vast staat dat belanghebbende ook met betrekking tot deze leveringen geen bescheiden heeft bewaard, heeft belanghebbende, op wie in deze de bewijslast rust, niet aannemelijk gemaakt dat op grond van artikel 146, eerste lid, onderdeel a, van de BTW-richtlijn in samenhang met Tabel II, post a.2, bij de Wet OB en artikel 12, eerste lid, Uitvoeringsbesluit terecht het nultarief op deze leveringen is toegepast.

Conclusie

4.12. De beschikkingen heffingsrente dienen dienovereenkomstig te worden verminderd. Belanghebbende heeft verder tegen de heffingsrente geen zelfstandige grieven aangevoerd. Het is ook niet gebleken dat de heffingsrente onjuist is berekend.

Vergrijpboete

4.13. De inspecteur heeft voor het tijdvak 2006 tot en met 2008 op grond van artikel 67f van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR), in samenhang met de paragrafen 25 en 28 van het Besluit Bestuurlijke boeten Belastingdienst 1998 een vergrijpboete opgelegd van 25% (hierna: de boete). Op de inspecteur rust dan de bewijslast aannemelijk te maken dat het aan grove schuld van belanghebbende te wijten is dat te weinig belasting is betaald.

4.14. De rechtbank acht de inspecteur in zijn bewijs geslaagd. De kernactiviteiten van belanghebbende bestaan uit internationale goederenhandel. Gelet op het belang van de toepassing van het nultarief in deze branche moet belanghebbende op de hoogte zijn geweest van de daarvoor geldende voorwaarden. Van belanghebbende mag dan worden verwacht dat de regels die gelden voor de bewijsvoering voor het mogen toepassen van het nultarief ook toepast. Het kan belanghebbende met name worden verweten dat zij heeft nagelaten om haar administratie gedurende de bewaarplicht van artikel 52 AWR te bewaren. In dit verband acht de rechtbank van belang dat belanghebbende volgens haar verklaring de op de leveringen betrekking hebbende bescheiden heeft vernietigd. Door niettemin het nultarief toe te passen kan belanghebbende grove schuld worden verweten. De rechtbank acht een vergrijpboete van 25% dan ook passend en geboden. Eventuele verzachtende omstandigheden zijn niet gesteld of gebleken.

4.15. De onder 4.11 vermelde vermindering van de naheffingsaanslag 2006 tot en met 2008 leidt tot een vermindering van de boete met 25% van € 33.586 of € 8.397. De boete wordt dan € 54.086 min € 8.397 of € 45.689.

4.16. Gelet op het vorenstaande dient het beroep gegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 26 februari 2013 door mr. A.F.M.Q. Beukers-van Dooren, voorzitter, mr. D.B. Bijl en mr.drs. J.W.J. Huige, rechters, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M. van Es-Hinnen, griffier. De griffier kan wegens verhindering de uitspraak niet ondertekenen.

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 11 maart 2013

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.