Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 01-06-2016, ECLI:NL:RBZWB:2016:3766, BRE - 14 _ 4984

Van het strafrechtelijk onderzoek naar belanghebbende zijn overzichtprocessen-verbaal opgesteld. In het overzichtproces-verbaal, zaakdossier 1, dossiernummer [nummer]/PV code: [nummer], staat het volgende, voor zover hier van belang, vermeld:

“2.4.4.6 Doorfacturatie [C] aan [A2 BV]

De administratie van [C] is niet bewaard gebleven. Wij, verbalisanten, hebben de handelingen van/namens [C] derhalve moeten reconstrueren aan de hand van

-de facturen welke door [D Bvba] aan [C] zijn gericht;

-de administratie van [A2 BV]:

-de administratie van [E] welke in het kader van onderzoek (…) in beslag is genomen;

-de bankrekening van [C].

Hieruit komt naar voren dat [C] tot medio januari 2004 heeft gefactureerd aan [A2 BV]. Na deze datum factureert [C] aan [E] welke op zijn beurt een groot deel van de auto’s weer doorfactureert aan [A2 BV].

Opvallend is dat de auto’s (…) van [D Bvba] aan [F] zijn gefactureerd, door [C] aan [E] worden gefactureerd, waarna ze uiteindelijk weer voornamelijk bij [A2 BV] terechtkomen.

Omdat de administratie van zowel [F] (…) als [C] niet bewaard zijn gebleven blijft het ons, verbalisanten, onduidelijk of en hoe de facturatie tussen [F] en [C] is verlopen.

(…)

3.8.2.4 Facturatie van [D Bvba] aan [F] ([F])

Ons, verbalisanten, valt verder de facturatie aan “[G]” op. Dit bedrijf kennen wij, verbalisanten, als [F] ([F]), uit strafrechtelijk onderzoek (…), waarin wij het vermoeden hebben geformuleerd dat de door of namens [F] uitgeschreven facturen allen vals zouden zijn omdat er sprake zou zijn van gefingeerde leveringen. De facturatie door [D Bvba] aan [F], zijnde 21 facturen, is gedateerd op 15 februari 2004 (10 facturen) en op 30 april 2004 (11 facturen).”

“1. [A2 BV], verder te noemen 'de B.V.', op tijdstippen in de periode van de maand september 2003 tot en met de maand januari 2004 in de gemeente [woonplaats] opzettelijk de bedrijfsadministratie van de B.V., zijnde die bedrijfsadministratie een samenstel van geschriften dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk heeft opgemaakt, hebbende de B.V., toen daar telkens opzettelijk valselijk en in strijd met de waarheid -zakelijk weergegeven- in die bedrijfsadministratie opgenomen facturen, volgens factuuropdruk afkomstig van [C], gericht aan de B.V., ter zake de levering van auto's door "[C]" aan de B.V. tegen de op die facturen vermelde prijzen, zulks terwijl inkoop van die auto's voornoemd door de B.V. bij "[C]" in werkelijkheid niet heeft plaatsgevonden, met het oogmerk om dat samenstel van geschriften voornoemd als echt en onvervalst te gebruiken of door een ander of anderen te doen gebruiken, aan welke bovenomschreven verboden gedragingen verdachte telkens feitelijke leiding heeft gegeven;

4. [A2 BV], verder te noemen 'de B.V.', op tijdstippen in de periode van

1 september 2003 tot en met 19 februari 2004 in Nederland opzettelijk bij de Belastingwet voorziene aangiften als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten aangiften voor de omzetbelasting over de aangiftetijdvakken [datum] 2003 tot en met

30 september 2003 en oktober 2003 en november 2003 en december 2003 en januari 2004 onjuist heeft gedaan, (…) zulks terwijl de B.V. in werkelijkheid over die aangiftetijdvakken voornoemd een hoger bedrag aan omzetbelasting was verschuldigd dan door de B.V. was opgegeven, althans over genoemde aangiftetijdvakken een te laag bedrag aan belasting opgegeven, terwijl dat feit telkens ertoe strekte dat te weinig belasting werd geheven, aan welke bovenomschreven verboden gedragingen verdachte telkens feitelijke leiding heeft gegeven.”

Onder de bewijsoverwegingen in het arrest van hof ’s-Hertogenbosch is onder meer het volgende overwogen:

“ D.2.3

De ten overstaan van de rechter-commissaris afgelegde verklaring van [H] houdt – zakelijk weergegeven en voor zover hier van belang – het volgende in:

“Ik heb auto's in- en verkocht op naam van [D Bvba]. In 2003 en 2004 heb ik namens [D Bvba] ook auto's uit Duitsland op naam van [D Bvba] ingekocht en op naam van [D Bvba] ook naar Nederland verkocht. Dit was in opdracht van [belanghebbende]. In het begin besprak ik met [belanghebbende] nog per individuele auto maar naar verloop van tijd handelde hij dat eigenlijk zelf af. Ik kreeg commissie van [belanghebbende] daarvoor. Dat vond ik wel prettig maar naar verloop van tijd werd het zoveel dat ik aan [belanghebbende] heb aangegeven dat ik daar wel mee wilde stoppen. Ook omdat steeds minder duidelijk werd hoe de facturen geboekt moesten worden. De auto's waar de facturen betrekking op hadden zijn niet naar België gekomen, zeker niet naar mijn bedrijf. Ook de parallelle handel via de [I], dit betrof Mercedessen, heb ik op verzoek van [belanghebbende] via [D Bvba] verricht. Ook daar kreeg ik commissiegelden voor. Voor zover ik mij nu kan herinneren heb ik auto's doorgefactureerd naar [C].”

(…)

D.3

Uit de hiervoor weergegeven verklaringen, in onderling verband en samenhang bezien, leidt het hof af dat namens verdachte bij de (eerste) leverancier de auto’s werden opgehaald en werden vervoerd naar het bedrijfsadres van [A2 BV] of een andere door verdachte aangewezen locatie. Bovendien leidt het hof daaruit af dat het op de facturen van [C] vermelde adres, [adres] te [plaats X], een postadres was van verdachte, terwijl de aldaar bezorgde post voor [C] door verdachte werd opgehaald. Van enige koopovereenkomst tussen [C] en

[A2 BV] of levering door [C] aan [A2 BV] is ook overigens niet gebleken.

Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat, anders dan de inhoud doet vermoeden, aan de facturen van [C] gericht aan [A2 BV] geen daadwerkelijke verkoop van auto’s ten grondslag heeft gelegen, zodat deze facturen in strijd waren met de waarheid. Verdachte heeft dat gelet op het vorenstaande ook geweten.

(…)

E.2

Ter zake van de gefingeerde prestaties – de levering van auto’s door [C] – heeft [A2 BV] opzettelijk aftrek van voorbelasting in haar aangiften omzetbelasting geclaimd waar zij geen recht op had. Immers, aan de valse facturen van

[C] aan [A2 BV] lagen, zoals hiervoor overwogen, geen daadwerkelijke leveringen ten grondslag, zodat ingevolge artikel 15, eerste lid, onder a, van de Wet op de omzetbelasting (zoals deze toen luidde) de gefactureerde omzetbelasting niet in aftrek kon komen. Gelet daarop acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte feitelijke leiding heeft gegeven aan het opzettelijk doen van onjuiste aangiften omzetbelasting door [A2 BV] BV, terwijl dit feit er toe strekte dat te weinig belasting werd geheven.”

Uit proces-verbaal d.d. 9 november 2004, dossiernummer: [nummer]/codenummer:[nummer]

“(…)Ik heb ontdekt dat je auto’s en motoren in het buitenland zonder BTW kon kopen. Als ik die dan in Nederland met BTW kon verkopen, dan kon ik die gewoon in mijn zak steken. Dat ik hiermee verlies zou leiden uiteindelijk, door de oplopende BTW schuld, heb ik me later pas gerealiseerd. Dat is de reden dat ik in de autohandel ben gegaan en mijn aangiften BTW opzettelijk te laag heb ingediend. (…)

Ik kocht nieuwe auto’s in België. Daar zit geen BTW op omdat het invoer is. Ik verkocht ze in Nederland met BTW en ik droeg de BTW die ik ontving van mijn afnemer niet af aan de Belastingdienst. (…)

Ik heb ook auto’s geleverd aan [K] uit [plaats Y]. In 2002, toen ik begon met mijn autohandel, was hij een belangrijke afnemer van mij. (…)

Uit proces-verbaal d.d. 11 november 2004, dossiernummer: [nummer]/codenummer: [nummer]

(Verbalisanten: Wij tonen de respectievelijke aangiften omzetbelasting ten name van [J], over de aangiftetijdvakken mei 2002 tot en met februari 2004 (…) en vragen gehoorde of hij deze herkent)

Ik herken deze aangiften. Hiervoor geldt hetzelfde (…), namelijk dat ze door mij zijn ingevuld aan de hand van de administratie van mijn metaaltechniekbedrijf. De autohandel en motorenhandel is hierin niet verwerkt. (…)

Uit proces-verbaal d.d. 25 november 2004, dossiernummer: [nummer]/ codenummer: [nummer]

(…) met [K] heb ik geen problemen, buiten die ene keer om dan dat hij buiten mij om auto’s had gekocht op mijn naam. Daar heb ik al eerder over verteld. Dat ging toen om 70 auto’s. Ik ben daar bij toeval achter gekomen doordat de vrouw van (…) mij belde over auto’s die ik gekocht zou hebben. Ik heb haar gezegd dat ik nergens van af wist. Ik ben toen naar [L] gegaan om verhaal te halen. [L] liet merken dat niet hij maar [K] die auto’s had ingekocht. [L] heeft er toen voor gezorgd dat [K] enkele duizenden euro’s aan mij heeft betaald. Daarmee was voor mij de kous af.

(Verbalisant(en): Heb jij ook voor die auto’s die buiten je medeweten waren opgehaald door [K] facturen opgemaakt?)

Ja, die heb ik voor hem ook opgemaakt. Maar ik vraag mij af of [K] daarom ook gevraagd zou hebben als ik er niet achter was gekomen dat hij die auto’s had opgehaald bij (…). Hoe [K] dat in zijn boekhouding zou verwerken weet ik niet.”

Uit proces-verbaal d.d. 13 januari 2005, dossiernummer: [nummer]/codenummer: [nummer]

(Verbalisanten: Volgens de gegevens die wij thans hebben over de periode januari 2002 t/m 3e kwartaal 2004 bedraagt het totaal van de intracommunautaire leveringen welke zouden zijn gedaan aan [F] € 19.978.113. Wat is uw reactie hierop?)

Poeh, da’s veel geld. En kunnen ze dat allemaal weerleggen dan? Ik schrik van dat bedrag.”

Uit proces-verbaal d.d. 5 juli 2006, dossiernummer [nummer]/codenummer [nummer]

(Vraag verbalisanten: In uw verklaring van 13 januari 2015 (…) heeft u onder andere het volgende gezegd

“Die [K] is de aanleiding van dit alles. Die heeft vaak misbruik gemaakt van mijn naam. Ik wil jullie wel meer vertellen maar ik vraag jullie of ik hierover nog enkele weken mag nadenken. Ik wil alleen zeggen dat ik mezelf en [M] dan in een heel ander daglicht breng en daar ben ik voor mezelf nog niet over uit. Het komt er op neer dat ik vind dat de rol van [K] niet goed uit de verf komt.”

Op 17 maart 2005 heb ik, verbalisant (…) een fax van u ontvangen waarin u zegt dat u nog geen tijd heeft gehad om de brief op te maken die u in uw verhoor van 13 januari 2005 had beloofd te maken. (…)

(Vraag verbalisanten: Deze fax is gedateerd op 2 maart 2005 terwijl u mij op 17 maart 2005 een fax heeft gestuurd waarin u zegt dat u nog enkele weken nodig heeft om een en ander op papier te zetten. Heeft u daar een verklaring voor?)

Ik had tijd nodig om er goed over na te denken. Ik heb deze BTW-fraude allemaal gedaan omdat ik gedwongen werd. Niet door [L]. Ik stond onder grote financiële druk. (…) Ik heb niets over [K] en [L] te verklaren.

(Vraag verbalisanten: Hoe bent u in contact gekomen met [belanghebbende]?)

Dat weet ik echt niet meer. Waarschijnlijk niet lang voor de eerste factuur van 3 april 2004. Ik wil er niets over verklaren.

(Vraag verbalisanten: Wie of was uw contact persoon bij [A2 BV]?)

De naam zegt het. [belanghebbende]. Hij had toen geen medewerkers.

(Vraag verbalisanten: Kent u [B]?)

Dat zegt me niets.

(Vraag verbalisanten: Heeft [K] een rol gespeeld bij de facturatie van de auto’s aan [A2 BV]?)

Bij de facturatie niet denk ik. Ik ben wel door [K] in contact gekomen met [belanghebbende]. Dit was net voor de eerste factuurdatum.”

“(Vraag verbalisanten: Volgens uw inkoopadministratie heeft u in 2004 auto’s ingekocht

bij [C]. Wat kunt u hierover verklaren?)

Ja, dat was van een jongen uit [plaats X].

(…)

(Vraag verbalisanten: Op 9 november 2004 zijn 2 blanco facturen van [C]

bij u thuis in beslag genomen. Wij, verbalisanten, tonen u één daarvan. Deze

factuur is, voorzien van bijlagenummer D-384, bij het proces-verbaal gevoegd. Hoe komt u hieraan?)

Geen idee. Als u zegt dat het niet normaal is dat ik blanco facturen van een leverancier

bezit, dan heeft u daar gelijk in. Maar ik weet gewoon niet meer hoe ik er aan ben

gekomen. Misschien hebben die er per ongeluk een keer bijgezeten als ik een echte

factuur van (…) kreeg.

(Vraag verbalisanten: Heeft u zelf facturen opgemaakt van [C] aan

[E] of aan anderen?)

Nee, dat weet ik heel zeker.

(Vraag verbalisanten: Wie heeft de facturen van [C] die in uw

administratie zijn aangetroffen opgemaakt)

Dat heeft [N] gedaan. Dat heeft hij tenminste tegen mij gezegd.

(Vraag verbalisanten: Wij, verbalisanten, laten gehoorde een deel horen van een

opgenomen telefoongesprek van 13 september 2004 om 14.02 uur, dat is weergegeven

in het proces-verbaal met codenummer [nummer] onder sessienummer [nummer], vanaf 1.35

min in die sessie. Het gedeelte dat wordt beluisterd, wordt hier woordelijk weergegeven.

Wij, verbalisanten, merken op dat met [K], vermoedelijk de gehoorde

wordt bedoeld en met (R) [J], de verdachte [J].

([K]) Ik heb uh wij deden eerst van die [O], dat deed de [P] ook

hè, ge weet wel wat ik bedoel hè?

([J]) Ja, ja, ja

([K]) Dat deden we eerst ... ja, die gingen eerst naar Bels, naar [D Bvba] ... hoe heet

ie [D Bvba], ja dat zegt jou niks, maar…..

([J]) Dat zegt mij zo niks, maar…

([K]) Maar die hebben we nou op jou gedaan hè, dus dan weette ge dat vast, als

je het niet erg vindt. Da’s ook beter voor jou.

([J]) Hoeveul?

([K]) Hè?

([J]) Hoeveel zijn er dat?

([K]) Twee tot nou toe

([J]) Oh, da’;s goed. Alleen je moet wel tegen jouw vriend zeggen dat ie niet

alleen datgene het gedaan wat ie tegen jou zei via mijn.

([K]) Wà?

([J]) Ja, bij die uh

([K]) Waar hedde ge het over?

(…)

([J]) Dan het ie misschien al meer dingen gedaan, misschien ook buiten jou om,

maar wel op mijn naam.

([K]) Daar wil ik het daalijk eens over hebben, een klein momentje hè……

(…)

([K]) Ja, ik ben er weer. Dus die hadden wat meer gedaan, ja?

([J]) Ja.

([K]) En wat, wete gij ook wat? Ja!

([J]) Dat weet ik vanavond. Want uh .... het was zo: dat vrouwke dat belde mij op

de vrijdagmiddag. Maar ik wou jou er eerst nog over bellen,… maar ik denk

ja .... ik ga maar geen onrust stoken, ik zal eerst maar eens kijken wat het

precies is, weet je wel. Hè, want ik kan wel tegen jou zeggen van “Da’s een

knurft” en dit en dat, maar nou zou zij vanavond dat spul doorfaxen. Want zij

belde mij van “Ja over facturen”. Ik zeg “Ja luister.” Ik zeg uh .. .als ik tegen

haar zeg van “Ik weet helemaal van niks” Dan gaan er natuurlijk ook bij haar

wat lampkes branden…

([K]) Da’s niet goed.

([J]) En ik denk ja, ik draai er maar niet om heen, dus ik zeg “Nou luister eens,

stuur mij maar heel even een kopie van de rekening, dan is het voor ons

makkelijker op te zoeken. Toen zegt ze “Ja maar het gaat sowieso al over

een stuk of 6 auto’s.”

(…)

(Opmerking verbalisanten: Wij, verbalisanten, tonen gehoorde 2 facturen van [F]

gericht aan [E], betreffende de leveringen van de 2

Toyota Landcruisers, betreffende de levering van dezelfde chassisnummers als hiervoor,

(…). Deze facturen zijn voorzien van de bijlagenummers D-400-01a respectievelijk D-400-02a bij het procesverbaal gevoegd. Wij, verbalisanten, tonen u een faxbericht van 02/11/2004 van [O] gericht aan [F]. Dit faxbericht is bij u thuis in beslag genomen en is, voorzien van bijlagenummer D-401, bij het proces-verbaal gevoegd.)

(Vraag verbalisanten: Op dit faxbericht staat hetzelfde chassisnummer gemeld als op de

factuur met bijlagenummer D-400-01. Waarom was dit faxbericht in uw bezit?)

Dat komt omdat ik die auto’s heb verkocht aan de particulieren. Ik denk dat ik deze fax

van [J] heb gehad. Ik heb wel vaker vragen gehad over de namen van de

eindgebruiker. Als ik kopieën had van de kentekens, faxte ik die dan naar [J].

(Vraag verbalisanten: Naast de facturen van [O] aan [F] zijn van

dezelfde chassisnummers facturen van [F] aan [E]

bij u thuis in beslag genomen. Wat is uw reactie hier op?)

Die auto’s heb ik aan de eindgebruikers verkocht.

(…)

(Vraag verbalisanten: Van de 15 auto’s, waarvan de chassisnummers op het faxbericht

aan [D Bvba] staan vermeld, hebben we de volgende 12 als inkoopfactuur bij [C]

in uw administratie aangetroffen. Wij tonen u nu de volgende kopieën

daarvan:

(…)

Wat kunt u over deze auto’s verklaren?)

Deze auto’s heb ik gekocht bij [N] van [C]. Ik denk dat [O]

eerst [D Bvba] heeft geïnformeerd, dat hij toen is doorverwezen naar [C]

en dat [O] uiteindelijk bij mij terecht is gekomen. [O] wil ook hier de namen van de

eindgebruiker weten.

(…)

(Opmerking verbalisanten: Wij, verbalisanten, tonen gehoorde 3 facturen van [A2 BV]

gericht aan gericht aan [Q], 2 stuks, en aan [R BV]

. Deze facturen zijn bij u thuis aangetroffen en, voorzien van de

bijlagenummers D-402-01 t/m D-402-03 bij het proces-verbaal gevoegd. Hoe komt u aan

deze facturen?)

Dat weet ik niet meer. Dat moeten jullie maar aan [belanghebbende] vragen. De eerste 2

facturen zijn trouwens kopieën. De derde is in kleur, die is wel echt.

(Vraag verbalisanten: Kan het zijn dat u een rol heeft gespeeld bij de verkoop van deze

auto’s?)

Nee, dat heb ik niet.

(Vraag verbalisanten: Kent u iemand met de naam [B] of [B] in verband met

[A2 BV]?)

Nee, die naam zegt me helemaal niets. De enige die ik ken van [A2 BV] is

[belanghebbende] zelf.

(Vraag verbalisanten: Wij, verbalisanten, merken op dat [B] op de data waarop

getoonde facturen zijn gedateerd, de directeur en enig bestuurder was van [A2 BV]

. Was dat u bekend?)

Nee, daar weet ik niets van. Maar ik heb deze facturen in elk geval niet van [B]

gekregen, want die ken ik helemaal niet. Misschien heeft [belanghebbende] deze facturen een

keer deze facturen bij mij laten liggen.

(…)

(Vraag verbalisanten: Het chassisnummer op de factuur met de codenummer (…). De chassisnummers komen niet voor in de in- of verkoopadministratie van [E]. Nogmaals wat is uw rol geweest bij deze facturen?)

Ik heb daar geen rol in gehad. Misschien vindt u het vreemd dat ik zowel van de in- als

verkoop van [A2 BV] afweet, maar misschien is iemand dit wel bij mij

vergeten mee te nemen. Ik weet het gewoon niet.

(…).”