Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 09-03-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:1660, BRE - 15 _ 6850

2.1.

Belanghebbende dreef in de periode van [2001] tot [2013] een onderneming in de vorm van een eenmanszaak genaamd ‘ [onderneming] ’. De ondernemingsactiviteiten bestonden onder meer uit schilderwerk, onderhoud en renovatie, elektra aan- en verleggen, timmerwerken, loodgieterswerkzaamheden, het plaatsen van dakkapellen en dakramen en het verrichten van aan- en nieuwbouw.

2.2.

Door het Regionale Hennepteam Midden en West-Brabant in samenwerking met het Integraal Afpakteam Brabant, is op 3 mei 2012, onder de naam [X] , onder leiding van officieren van Justitie van het arrondissementsparket Breda, een onderzoek gestart naar het op grote schaal telen, bereiden, bewerken, verwerken, verkopen, afleveren, verstrekken en vervoeren van softdrugs, het plegen van witwassen van geld en/of voorwerpen, valsheid in geschrift, afpersingen, diefstal met geweld, bedreiging, (zware) mishandeling en/of overtreding van de Wet wapens en munitie. De Belastingdienst is een van de partners van het Integraal Afpakteam Brabant. De aanleiding voor het onderzoek [X] is een aangifte van bedreiging van de informant [persoon A] (hierna: [persoon A] ) op 20 april 2012. Volgens verklaringen van [persoon A] was belanghebbende als hoofdaannemer of als werknemer dan wel als facilitator – elektricien – betrokken bij de teelt van hennep althans bij het aanleggen van hennepkwekerijen.

2.3.

Eind 2012 is het strafrechtelijk onderzoek [Y] opgestart. Directe aanleiding voor het onderzoek [Y] was het strafrechtelijk onderzoek [X] . Het onderzoek [Y] richtte zich onder andere op elektriciens. Belanghebbende was onderwerp van dat onderzoek.

2.4.

- inzake het jaar 2009 zijn facturen in de administratie bij belanghebbende aangetroffen, maar de doornummering van de facturen klopte niet. Geconcludeerd is dat facturen in de administratie van belanghebbende ontbreken. De omzet van die ontbrekende facturen is geschat op € 14.369, exclusief omzetbelasting.

- voor de jaren 2010, 2011 en 2012 zijn vermogensvergelijkingen opgesteld. De uitgaven waren hoger dan de bekende inkomsten. Omdat uit bankafschriften niet is gebleken dat belanghebbende bedragen heeft uitgegeven aan zijn dagelijkse behoeften (eten), is voorts rekening gehouden met uitgaven daarvoor volgens de Nibud-norm (€ 6,66 per dag). Mede omdat uit derdenonderzoeken is gebleken dat belanghebbende in die jaren werkzaamheden heeft verricht, is geconcludeerd dat belanghebbende gelet op de ‘negatieve kassen’ inkomsten uit die werkzaamheden moet hebben gehad die hij niet heeft aangegeven.

2.5.

Belanghebbende heeft voor de onderhavige jaren aangiften IB/PVV ingediend. Voor de jaren 2009 tot en met 2011 heeft de inspecteur aanslagen opgelegd conform de ingediende aangiften.

2.6.

Als gevolg van de bevindingen van het boekenonderzoek heeft de inspecteur de volgende (navorderings)aanslagen en boetebeschikkingen aan belanghebbende opgelegd en voorts heffingsrente dan wel belastingrente in rekening gebracht:

2.7.

Belanghebbende heeft tegen deze (navorderings)aanslagen en beschikkingen tijdig bezwaar gemaakt. De inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar de (navorderings)aanslagen en rentebeschikkingen gehandhaafd en de boeten verminderd tot onderscheidenlijk € 3.600, € 2.200, € 700 en € 1.900. Tevens heeft de inspecteur aan belanghebbende een kostenvergoeding toegekend van in totaal € 732.

2.8.

In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

1. Is sprake van omkering en verzwaring van de bewijslast omdat belanghebbende voor de onderhavige jaren niet de ‘vereiste aangifte’ heeft gedaan?

2. Indien de eerste vraag bevestigend wordt beantwoord: zijn de belastingaanslagen in redelijkheid vastgesteld en is belanghebbende in de bewijslast geslaagd?

3. Beschikt de inspecteur voor de jaren 2010 en 2011 over een nieuw feit dat navordering rechtvaardigt?

4. Zijn de vergrijpboeten terecht en niet tot te hoge bedragen vastgesteld?

2.9.

Artikel 27e, eerste lid, van de AWR bepaalt – voor zover van belang – dat indien de vereiste aangifte niet is gedaan het beroep ongegrond wordt verklaard, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op het bezwaar onjuist is (‘omkering en verzwaring van de bewijslast’).

2.10.

Bij inhoudelijke gebreken in een aangifte kan slechts dan worden aangenomen dat de vereiste aangifte niet is gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Tevens is vereist dat het bedrag van de belasting dat als gevolg van de gebreken in de aangifte niet zou zijn geheven, op zichzelf beschouwd aanzienlijk is. Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden voor de toepassing van deze regels slechts in aanmerking genomen indien de belastingplichtige ten tijde van het doen van de aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven. Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast. Vgl. HR 30 oktober 2009, ECLI:NL:HR:2009:BH1083, BNB 2010/47.

2.13.

Al het voorgaande geldt dienovereenkomstig voor de navorderingsaanslagen Zvw over de jaren 2009 tot en met 2011 en de aanslag Zvw 2012. Weliswaar gaat het bij de bijdrage-heffingen in absolute zin om lager bedragen dan bij de IB/PVV, maar de rechtbank is van oordeel dat voor de beoordeling – in het kader van de vraag of de vereiste aangifte is gedaan – of voor ieder jaar sprake is van een bijdragebedrag dat op zichzelf beschouwd aanzienlijk is, er rekening mee dient te worden gehouden dat het bij bijdragebedragen in het algemeen om lagere bedragen gaat dan bij de IB/PVV-bedragen als gevolg van het lagere tarief.

2.14.

Belanghebbende heeft aangevoerd dat de inspecteur voor de jaren 2010 en 2011 niet over een nieuw feit beschikt, omdat de inspecteur bij het opleggen van de primitieve aanslagen IB/PVV 2010 (dagtekening 9 augustus 2012) en IB/PVV 2011 (dagtekening 9 november 2012) al over de informatie beschikte waarop de navorderingaanslagen over de betreffende jaren zijn gebaseerd. Belanghebbende wijst er daarbij op dat de verklaringen van [persoon A] reeds tussen 20 april 2012 en 3 mei 2012 door de politie zijn afgenomen in het kader van het onderzoek [X] . Die verklaringen waren reeds bekend bij de inspecteur omdat ambtenaren van de Belastingdienst ook deelnamen aan voormeld onderzoek. Daarom is sprake van ambtelijk verzuim, aldus nog steeds belanghebbende.

2.15.

De inspecteur heeft gesteld dat medewerkers van de Belastingdienst die bij het strafrechtelijk onderzoek [X] aanwezig waren, een geheimhoudingsplicht hebben in het kader van hun werk voor de opsporingsinstantie. Het strafrechtelijk onderzoek is door het Openbaar Ministerie geëntameerd en niet door de Belastingdienst. De informatie uit het strafrechtelijk onderzoek is door de Belastingdienst verkregen nadat het verzoek op grond van artikel 55 van de AWR op 21 november 2012 is ingediend bij de Officier van Justitie, aldus de inspecteur. De rechtbank heeft geen reden om aan een en ander te twijfelen. Nu de inspecteur derhalve pas na 21 november 2012 op de hoogte kwam van de informatie, dus na het opleggen van de primitieve aanslagen, is geen sprake van een ambtelijk verzuim. Overigens verdient opmerking dat de feiten die ten grondslag liggen aan de navorderingsaanslagen en aanslag niet enkel gebaseerd zijn op verklaringen van [persoon A] , maar ook op de gedetailleerde vermogensvergelijkingen en informatie uit derdenonderzoeken. Gelet op het voormelde, is de rechtbank van oordeel dat sprake is van een navordering rechtvaardigend nieuw feit. Derhalve heeft de inspecteur over de jaren 2010 en 2011 een navorderingsaanslag mogen opleggen.

2.16.

De beroepen worden geacht mede betrekking te hebben op de beschikking heffings- dan wel belastingrente. Belanghebbende heeft tegen deze beschikkingen geen zelfstandige gronden aangevoerd. Het is de rechtbank niet gebleken dat de bepalingen met betrekking tot de rente onjuist zijn toegepast.

2.17.

Ter zitting heeft de inspecteur desgevraagd erkend dat, ook na de vermindering in de bezwaarfase, voor de boete bij de navorderingsgaanslag IB/PVV 2009 een onjuiste boetegrondslag is gehanteerd. Volgens de inspecteur dient de boete van € 3.600 te worden verminderd tot € 3.003.

2.18.

De inspecteur heeft met toepassing van artikel 67e van de AWR (jaren 2009 tot en met 2011) en artikel 67d van de AWR (jaar 2012) aan belanghebbende vergrijpboeten van –naar de bedoeling van de inspecteur – 50% opgelegd omdat sprake is van voorwaardelijke opzet bij belanghebbende. Naar de rechtbank begrijpt is bij de boete voor het jaar 2012 de correctie in verband met de hogere uitkering buiten de boetegrondslag gebleven. Bij de uitspraken op bezwaar zijn de boeten mede verminderd wegens de financiële omstandigheden van belanghebbende.

2.19.

De rechtbank acht gelet op hetgeen onder 2.11.3 en 2.12.3 is overwogen aannemelijk dat het aan opzet van belanghebbende te wijten is dat de aanslagen IB/PVV in de jaren 2009 tot en met 2011 tot een te laag bedrag zijn vastgesteld en dat de aangifte voor het jaar 2012 onjuist is gedaan. De inspecteur heeft terecht de boeten opgelegd.

2.20.

2.21.

2.22.

Gelet op wat hiervoor is overwogen zijn de beroepen betreffende de boeten gegrond verklaard en zijn de beroepen voor het overige ongegrond verklaard.

2.23.

Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat de in de bezwaarfase toegekende kostenvergoeding niet in geschil is.

2.24.

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van de gegronde beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.485 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 495 vermenigvuldigd met factor 1,5 in verband met meer dan 3 samenhangende zaken en een wegingsfactor van 1 voor het gewicht van de zaken).

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;