Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 04-05-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:2752, BRE - 16 _ 2701

2.1.

Op [2014] is overleden [erflater] (hierna: erflater). Belanghebbende was enig erfgenaam van erflater.

2.2.

Erflater was woonachtig aan [adres] te [plaats] . Erflater stond ten tijde van het overlijden op dit adres ingeschreven in de Basisregistratie Personen (BRP); belanghebbende niet.

2.3.

2.4.

De inspecteur heeft het bezwaar van belanghebbende afgewezen en de aanslag en de beschikking belastingrente gehandhaafd.

2.5.

Tussen partijen is niet in geschil dat erflater en belanghebbende feitelijk samenwoonden en dat zij beschikken over een gezamenlijk graf.

2.6.

In geschil is het antwoord op de vraag of de partnervrijstelling van artikel 32, eerste lid, sub 4, van de Successiewet 1956 (hierna: SW) kan worden toegepast op de verkrijging door belanghebbende.

2.7.

De rechtbank stelt voorop dat indien erflater en belanghebbende gehuwd waren in de zin van artikel 5a, eerste lid, onderdeel a, van de AWR, dan wel indien zij als ongehuwd samenwonenden voldeden aan de voorwaarden van artikel 5a, eerste lid, onderdeel b, van de AWR in samenhang met artikel 1a, eerste lid, van de SW er sprake is van partnerschap voor de toepassing van artikel 32, eerste lid, sub 4, van de SW.

2.8.

Iemand wordt echtgenoot van degene met wie hij civielrechtelijk in het huwelijk treedt. Blijkens art. 1:67, eerste lid, van het BW, is daarvoor vereist dat de aanstaande echtgenoten ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand en in tegenwoordigheid van de getuigen verklaren, dat zij elkander aannemen tot echtgenoten en dat zij getrouw alle plichten zullen vervullen, die door de wet aan de huwelijkse staat worden verbonden. Het bewijs van het bestaan van een huwelijk kan op grond van artikel 1:78 van het BW niet anders worden geleverd dan door de huwelijksakte of door een akte van omzetting. Indien het huwelijksregister niet heeft bestaan, verloren is gegaan of indien daaraan de huwelijksakte ontbreekt, kan een huwelijk op grond van artikel 1:79 van het BW worden bewezen door getuigen of bescheiden. Van een huwelijksakte die ‘ontbreekt’ aan het huwelijksregister is naar het oordeel van de rechtbank sprake indien de in art. 1:67, eerste lid, van het BW bedoelde verklaring is afgelegd en de ambtenaar van de burgerlijke stand ten onrechte de huwelijksakte niet heeft opgemaakt en aangeboden ter registratie in het huwelijksregister.

2.9.

Belanghebbende heeft aangevoerd een huwelijk ‘op singuliere wijze’ te hebben gesloten met erflater. Onder singulier huwelijk verstaat zij een huwelijk dat op bijzondere wijze is gesloten. Zij heeft ter onderbouwing van haar stelling een beeldregistratie overgelegd. Nu vast staat dat belanghebbende en erflater niet de in 1:67 van het BW bedoelde verklaring ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand hebben afgelegd, is geen sprake van een rechtsgeldig gesloten huwelijk. Belanghebbende is gelet op het voorgaande niet aan te merken als erflaters echtgenote in de zin van artikel 5a, eerste lid, onderdeel a, van de AWR.

2.10.

Op grond van artikel 1a, eerste lid van de SW geldt voor partnerkwalificatie van ongehuwden onder meer de voorwaarde dat zij in de BRP of een daarmee naar aard en strekking overeenkomende administratie buiten Nederland op hetzelfde woonadres staan ingeschreven. Gelet op hetgeen hiervoor in 2.2 is vermeld voldeden erflater en belanghebbende niet aan het gezamenlijke inschrijvingscriterium. Daarmee is niet voldaan aan de voorwaarden voor partnerschap voor toepassing van de SW. Dat belanghebbende enig erfgenaam van erflater was, met hem feitelijk samenwoonde en een gezamenlijk graf met hem heeft, doet aan het voorgaande niet af en kan dus niet tot een ander oordeel leiden.

2.11.

2.12.

Voor zover belanghebbende heeft aangevoerd dat er sprake is van schending van de Grondwet omdat materieel gelijke samenlevingsvormen ongelijk worden behandeld, overweegt de rechtbank het volgende. De SW is een wet in formele zin. Aangezien de rechter op grond van artikel 120 van de Grondwet niet in de beoordeling van de grondwettigheid van wetten in formele zin treedt, kan een verwijzing naar de Grondwet belanghebbende niet baten.

2.13.

Het beroep wordt geacht mede betrekking te hebben op de belastingrente. Belanghebbende heeft hiertegen geen zelfstandige grieven aangevoerd. Het beroep is ook in zoverre ongegrond.

2.14.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard.

2.15.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;