Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 04-10-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:6282, BRE - 16 _ 4661

2.1.

Naar aanleiding van een boekenonderzoek heeft de inspecteur de volgende (navorderings)aanslagen en boetebeschikkingen aan belanghebbende opgelegd en voorts heffingsrente in rekening gebracht:

2.2.

De inspecteur heeft bij het opleggen van de aanslag IB/PVV over het jaar 2014 het belastbare inkomen uit werk en woning 2014 gecorrigeerd (verhoogd) met € 3.600 ten opzichte van het door belanghebbende aangegeven belastbaar inkomen uit werk en woning van € 35.862.

2.3.

2.4.

Desgevraagd heeft de inspecteur ter zitting verklaard dat hij om redenen van processtrategie geen verweerschrift heeft ingediend en niet heeft voldaan aan de verzoeken van de rechtbank om de op de zaak betrekking hebbende stukken in te dienen.

2.5.

De rechtbank stelt vast dat de inspecteur niet heeft voldaan aan de wettelijke verplichting om de op de zaak betrekking hebbende stukken in te dienen. Evenmin is een verweerschrift ingediend. Gelet op de in 2.4 vermelde verklaring ter zitting ligt hieraan een bewuste strategische keuze van de inspecteur ten grondslag.

2.6.

Ter zitting is vastgesteld dat het geschil in dit stadium in wezen betreft het antwoord op de vraag of de onderhavige zaken moeten worden aangehouden om deze samen te behandelen met de andere beroepszaken, dan wel dat de rechtbank uitspraak doet op basis van de ingediende stukken. De inspecteur bepleit het eerste, belanghebbende het tweede.

2.7.

De rechtbank heeft aan belanghebbende voorgehouden dat indien zijn standpunt wordt gevolgd dat uitspraak dient te worden gedaan op basis van de ingediende stukken, dit (a) in materieel opzicht zou resulteren in een verlies van feitelijke instantie nu dan pas in hoger beroep de correcties en de boeten daadwerkelijk inhoudelijk zullen kunnen worden beoordeeld en (b) mogelijk zal leiden tot hogere proceskosten omdat de beide serie beroepszaken dan niet gelijktijdig behandeld worden bij de rechtbank en bij het Hof. Namens belanghebbende is verklaard dat belanghebbende na overweging van de voor- en nadelen blijft bij zijn reeds vermelde standpunt.

2.8.

Indien de rechtbank uitspraak doet, leidt dit mogelijk tot een procesrechtelijk complexere situatie (dan wanneer de onderhavige zaken aangehouden worden). De beide series (navorderings)aanslagen – die kennelijk op dezelfde jaren betrekking hebben – worden dan immers niet tegelijk inhoudelijk behandeld, in elk geval niet bij de rechtbank. Mogelijk dat de rechtbank met betrekking tot de tweede serie navorderingsaanslagen een uitspraak doet op een moment waarop het hoger beroep met betrekking tot de eerste serie nog aanhangig is (of vice versa). Dat kan complicaties geven. Ook indien – zoals belanghebbende ter zitting heeft aangevoerd maar de inspecteur heeft betwist – de correcties waarop de eerste serie navorderingsaanslagen zien, inhoudelijk los staan van die waarop de tweede serie ziet, is er mogelijk toch een inhoudelijke samenhang omdat het erom gaat of niet naar een te hoog belastbaar inkomen geheven wordt.

2.9.

2.10.

Gelet op het vorenstaande zijn de beroepen gegrond verklaard.

2.11.

De gemachtigde heeft de rechtbank verzocht de inspecteur te veroordelen tot een integrale proceskostenvergoeding van € 4.093,43 inclusief omzetbelasting.

2.12.

Voor toekenning van een proceskostenvergoeding in afwijking van de forfaitaire bedragen van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) is grond, indien het bestuursorgaan het verwijt treft dat het een beschikking of uitspraak geeft respectievelijk doet of in rechte handhaaft, terwijl op dat moment duidelijk is dat die beschikking of uitspraak in een daartegen ingestelde procedure geen stand zal houden (zie HR 13 april 2007, ECLI:NL:HR:2007:BA2802). Deze regel sluit niet uit dat ook in andere gevallen – bijvoorbeeld indien het bestuursorgaan in vergaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld – aanleiding kan bestaan om, alle omstandigheden van het geval in aanmerking nemend, af te wijken van de forfaitaire bedragen van het Besluit (zie HR 4 februari 2011, ECLI:NL:HR:2011:BP2975).

2.13.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een integrale proceskostenvergoeding. Uit het beroepschrift en uit hetgeen belanghebbende ter zitting heeft aangevoerd, valt naar het oordeel van de rechtbank niet op te maken dat de inspecteur zodanig ernstig onzorgvuldig heeft gehandeld of tegen beter weten in heeft geprocedeerd, dat daarin grond is gelegen om van de forfaitaire regeling voor de kosten van beroepsmatig verleende rechtsbijstand af te wijken. Van bijzondere omstandigheden als bedoeld in artikel 2, derde lid, van het Besluit is dan ook niet gebleken.

2.14.

Gelet op het voorgaande zal de rechtbank de proceskosten dan ook vaststellen op grond van de forfaitaire bedragen van het Besluit. De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van de bezwaren en de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 2.223 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 246, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 495 en voor beide fases wegingsfactor 1 en factor 1,5 voor samenhang). Overige kosten die voor vergoeding in aanmerking komen, zijn niet gesteld.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;