Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 15-07-2020, ECLI:NL:RBZWB:2020:3126, BRE - 19 _ 2051

2.1.

2.2.

Het bedrag ten aanzien van de leges marktgelden van € 223,68 wordt niet door belanghebbende bestreden. Belanghebbende bestrijdt slechts de heffing van promotiegeld markt.

2.3.

Belanghebbende heeft het volgende aangevoerd. Er is geen sprake van een belasting in de zin van artikel 219 van de Gemeentewet en er ontbreekt een rechtsgrondslag voor de heffing van promotiegeld. Op grond van artikel 229, eerste lid en onderdeel b van de Gemeentewet dient er sprake te zijn van genot door of vanwege het gemeentebestuur verstrekte dienst. Daaronder vallen genotsretributies. Het promoten van een weekmarkt en het heffen van promotiegeld kan niet worden aangemerkt als een publiekrechtelijke taak of handeling. Bij de heffing van promotiegeld is immers geen sprake van een genotsretributie door of vanwege het gemeentebestuur geleverde publieke diensten. Voorts zijn geen promotieactiviteiten waargenomen en als die al hebben plaatsgevonden dan zijn de gevolgen van de promotionele activiteiten niet in de eigen jaarcijfers terug te zien.

2.4.

De heffingsambtenaar heeft aangevoerd dat de promotionele activiteiten feitelijk niet door de gemeente, maar door de marktadviescommissie worden uitgevoerd. Deze marktadviescommissie bestaat onder meer uit vertegenwoordigers van de gemeente en vertegenwoordigers van standplaatshouders. Eén van de taken van deze commissie is het adviseren van het college inzake het beleid ten aanzien van marktaangelegenheden, waaronder het advies over promotionele activiteiten. In zoverre is wel degelijk sprake van een dienst vanwege het gemeentebestuur, aldus de heffingsambtenaar.

3.4.

In (…) zijn uitspraak heeft het Hof vervolgens nog een oordeel gegeven over de grieven van belanghebbende. In de overwegingen dienaangaande ligt besloten dat naar 's Hofs oordeel de Verordening geen grondslag biedt rechten te heffen ter dekking van de kosten van reclameactiviteiten ter bevordering van markten. Dit oordeel kan niet als juist worden aanvaard. Dergelijke reclameactiviteiten, welke vallen onder de omschrijving "met de markthandel verband houdende handelingen" in artikel 3 van de Verordening, kunnen worden aangemerkt als door of vanwege het gemeentebestuur verstrekte diensten als bedoeld in artikel 229, lid 1, letter b, van de Gemeentewet. De Verordening merkt het genot van evenbedoelde diensten aan als belastbaar feit, en mitsdien mag het geheven marktgeld mede dienen ter dekking van de kosten van die reclameactiviteiten.

2.6.

De rechtbank overweegt als volgt. De heffingsambtenaar heeft ter zitting onweersproken gesteld dat voor het jaar 2018 kosten zijn gemaakt voor € 1.298,85 ten behoeve van promotieactiviteiten. Gelet op het hiervoor vermelde arrest van de Hoge Raad bieden de Gemeentewet en de Verordening grondslag rechten te heffen ter dekking van de kosten ten behoeve van promotiedoeleinden. Dergelijke promotieactiviteiten vallen dus naar het oordeel van de rechtbank onder de omschrijving “marktgeld” van artikel 3 van de Verordening (zie 2.5.2) en kunnen worden aangemerkt als door of vanwege het gemeentebestuur verstrekte diensten als bedoeld in artikel 229, lid 1, letter b, van de Gemeentewet. De Verordening merkt het genot van voormelde diensten aan als belastbaar feit, en mitsdien mag het geheven marktgeld mede dienen ter dekking van de kosten van die promotieactiviteiten. De wijze waarop de uitvoering daarvan via de marktadviescommissie is vormgegeven, maakt niet dat de gemeente in strijd met de regelgeving heeft gehandeld. Gezien de in de bepalingen opgenomen zinsnede ‘door of vanwege het gemeentebestuur’ kan niet worden gezegd dat de werkzaamheden ter zake van de promotionele activiteiten daadwerkelijk door het gemeentebestuur dienen te worden verricht.

2.7.

De rechtbank overweegt verder dat de stellingen van belanghebbende dat niet alle standhouders deel uitmaken van de marktadviescommissie en dat de promotionele activiteiten niet in de jaarcijfers zijn terug te zien, wat daar ook van zij, niet kunnen leiden tot vernietiging van de bestreden heffing.

2.8.

Belanghebbende heeft verder gesteld dat op onduidelijke en ondeugdelijke wijze is gemotiveerd dat de geraamde baten niet uitgaan boven de geraamde kosten (artikel 229b, eerste lid, van de Gemeentewet). In de ramingen van de heffingsambtenaar zijn de bedragen, net als in de factuur, niet gesplitst weergegeven, aldus belanghebbende.

2.9.

De heffingsambtenaar heeft pagina’s 122 tot en met 130 van ‘Gemeente Bergen op Zoom Programmabegroting 2018-2021’ overgelegd.

2.10.

Bij de beoordeling van een geschil inzake de opbrengstlimiet zijn de regels rond stelplicht en bewijslast van belang zoals deze door de Hoge Raad zijn vastgesteld in (onder andere) zijn arresten van 24 april 2009, ECLI:NL:HR:2009:BI1968, van 4 april 2014, ECLI:NL:HR:2014:777 en van 18 april 2014, ECLI:NL:HR:2014:938. Die regels omtrent de bewijslastverdeling kunnen als volgt kort worden samengevat.

2.11.

De rechtbank overweegt als volgt. De heffingsambtenaar heeft onweersproken gesteld dat in 2018 ten behoeve van promotionele activiteiten € 1.298,85 aan kosten zijn gemaakt. Zoals in de Verordening is omschreven omvat het belastbare feit ‘marktgeld’ ook de heffing van een recht voor promotiedoeleinden. Met het in 2.9 vermelde overzicht heeft de heffingsambtenaar als uitgangspunt voldoende inzicht in de ramingen gegeven inzake het marktgeld. De heffingsambtenaar is niet gehouden tot het verstrekken van nadere inlichtingen, aangezien belanghebbende onvoldoende gemotiveerd heeft gesteld waarom volgens hem ten aanzien van een of meer bepaalde posten in de raming redelijke twijfel bestaat of sprake is van een ‘last ter zake’. De enkele stelling van belanghebbende dat de bedragen, net zoals op de factuur, niet zijn gesplitst acht de rechtbank daartoe onvoldoende.

2.12.

Gelet op het vorenstaande en nu de hoogte van het bedrag niet in geschil is, is het beroep ongegrond verklaard.

2.13.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;