Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 13-01-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:149, AWB - 17 _ 7517

Belanghebbende heeft in de periode van 1 maart tot en met 31 maart 2016 op aangifte de volgende bedragen aan Bpm voldaan:

- € 4.692 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi Q5 TDI Quattro met VIN [VIN 1] (hierna: auto 1);

- € 4.422 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi A8 5.2 S8 Quattro Aut. met VIN [VIN 2] (hierna: auto 2);

- € 5.483 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Volvo XC 60 2.0 D3 FWD Summum met VIN [VIN 3] (hierna: auto 3);

- € 23.135 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Land Rover/Range Rover Sports 5.0 V8 SC SVR met VIN [VIN 4] (hierna: auto 4);

- € 16.664 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi A6 Avant 4.0 TFSI RS6 PL+ met VIN [VIN 5] (hierna: auto 5);

- € 27.887 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Ferrari 488 3.9 GTB HELE met VIN [VIN 6] (hierna: auto 6);

- € 7.066 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi Q5 TDI 2.0 TDI Quattro met VIN [VIN 7] (hierna: auto 7);

- € 3.543 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Porsche Cayenne 3.0 D met VIN [VIN 8] (hierna: auto 8);

- € 3.985 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi Q3 2.0 TFSI Q SP PL S met VIN [VIN 9] (hierna: auto 9);

- € 6.154 ter zake van de registratie van het motorrijtuig Audi A8 4.0 TFSI S8 Quattro met VIN [VIN 10] (hierna: auto 10).

Het totale bedrag dat door belanghebbende is voldaan bedraagt € 103.031.

De inspecteur heeft op basis van hem ter beschikking staande gegevens het standpunt ingenomen dat de totale verschuldigde Bpm moet worden vastgesteld op € 157.559. Met dagtekening 30 december 2016 is aan belanghebbende voor de onder 2.1 vermelde auto’s een naheffingsaanslag Bpm opgelegd met een totaalbedrag van € 54.528.

Het door belanghebbende tegen de naheffingsaanslag gemaakte bezwaar is gegrond verklaard. De inspecteur heeft de naheffingsaanslag verminderd met in totaal € 12.210 met betrekking tot auto 2, 3 en 6. De vermindering voor auto 2 en 3 heeft plaatsgevonden vanwege de arresten van de Hoge Raad van 27 januari 2017¹ betreffende de handelsinkoopwaarde van margeauto’s en btw-auto’s. Voor auto 6 heeft een vermindering plaatsgevonden in verband met een wijziging van de handelsinkoopwaarde. Dit resulteert erin dat na de uitspraak op bezwaar het totale bedrag aan verschuldigde (rest-) Bpm (€ 157.559 -/- € 12.210 =) € 145.349 bedraagt.² De inspecteur heeft een kostenvergoeding voor bezwaar van € 492 toegekend (1 punt voor het bezwaarschrift en 1 punt voor het bijwonen van een hoorgesprek met een waarde van € 246 per punt en een wegingsfactor 1).

Tussen partijen is in geschil of de naheffingsaanslag, zoals deze luidt na vermindering in bezwaar, terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd. Meer specifiek is nog in geschil:

1. Kan de verschuldigde rest-Bpm worden herleid uit de herrekende bruto Bpm, welke is vastgesteld op basis van de restwaarde van een eerder ingevoerd referentievoertuig?

2. Heeft de inspecteur de nieuwprijs tot het juiste bedrag vastgesteld?

3. Is de inspecteur uitgegaan van het juiste type voertuig?

4. Dient een correctie te worden toegepast op de koerslijstwaarde als de koerslijst uitgaat van het waardeverloop van een btw-auto?

5. Dient een correctie te worden toegepast op de koerslijstwaarde als de koerslijst uitgaat van het waardeverloop van een officieel ingevoerde auto terwijl de auto van belanghebbende parallel is ingevoerd?

6. Kan belanghebbende een beroep doen op de koerslijst van Xray (marge)?

7. Kan belanghebbende een beroep doen op de correctie ‘bijstelling dealersituatie’ en ‘bijstelling marktsituatie’ bij gebruik van de koerslijst van Eurotaxglass’s?

8. Kan belanghebbende de inkoopwaarde vaststellen aan de hand van de koerslijstwaarde van een vergelijkbaar voertuig?

9. Is het afschrijvingspercentage van de forfaitaire afschrijvingstabel juist vastgesteld?

Voorts is in geschil de hoogte van de immateriële-schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn en het verzoek van belanghebbende tot vergoeding van de werkelijke proceskosten.

Tussen partijen is niet langer in geschil dat belanghebbende recht heeft op toepassing van de extra leeftijdskorting voor auto 1, 4, 6, 7, 8 en 10. Voorts heeft de inspecteur ter zitting verklaard dat belanghebbende gelet op de uitspraak van de Hoge Raad van 1 mei 2020³ voor auto 1, 5 en 6 het historische tarief mag toepassen.

In artikel 9 van de Wet BPM (geldend in 2016) is – voor zover van belang – het volgende bepaald:

3. Onder de netto catalogusprijs wordt verstaan de catalogusprijs verminderd met de daarin begrepen omzetbelasting.

4. Onder catalogusprijs wordt verstaan de in Nederland door de fabrikant of importeur aan wederverkopers kenbaar gemaakte prijs welke naar zijn inzicht bij verkoop aan de uiteindelijke afnemer valt te berekenen. In die geadviseerde verkoopprijs is de belasting van personenauto's en motorrijwielen zelf niet begrepen. Is een zodanige prijs niet bekend, dan wordt hij door vergelijking bepaald.

6. Voor een gebruikte personenauto, een gebruikt motorrijwiel of een gebruikte bestelauto geldt de catalogusprijs van het tijdstip waarop de personenauto, het motorrijwiel of de bestelauto voor het eerst in gebruik is genomen. Indien dit tijdstip niet bekend is, treedt daarvoor in de plaats de laatste dag van het jaar waarin de personenauto, het motorrijwiel of de bestelauto is vervaardigd.

In artikel 10 van de Wet Bpm (geldend in 2016) is – voor zover van belang – het volgende opgenomen:

2. De vermindering, bedoeld in het eerste lid, is de afschrijving, uitgedrukt in procenten van de som van de catalogusprijs, bedoeld in artikel 9, vierde lid, en de belasting van personenauto's en motorrijwielen op het tijdstip waarop het motorrijtuig voor het eerst in gebruik is genomen.

6. In afwijking van het tweede lid wordt de vermindering, mits daartoe een verzoek bij de aangifte wordt gedaan, vastgesteld aan de hand van een bij ministeriële regeling vast te stellen tabel.

7. De afschrijving, bedoeld in het tweede lid, wordt, mits daartoe een verzoek bij de aangifte wordt gedaan, gesteld op de som van de catalogusprijs, bedoeld in artikel 9, vierde lid, en de belasting van personenauto’s en motorrijwielen op het tijdstip waarop het motorrijtuig voor het eerst in gebruik is genomen, verminderd met de waarde vermeld in een in de handel algemeen toegepaste koerslijst voor de inkoop van gebruikte motorrijtuigen door wederverkopers in Nederland.

8. Indien sprake is van:

a. een voertuig met meer dan normale gebruiksschade, niet zijnde een schadevoertuig als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel u, van de Wegenverkeerswet1994, of

b. een motorrijtuig dat niet voorkomt op een in de handel algemeen toegepaste koerslijst voor de inkoop van gebruikte motorrijtuigen door wederverkopers in Nederland,

wordt de afschrijving, bedoeld in het tweede lid, mits daartoe een verzoek bij de aangifte wordt gedaan, gesteld op de som van de catalogusprijs, bedoeld in artikel 9, vierde lid, en de belasting van personenauto’s en motorrijwielen op het tijdstip waarop het motorrijtuig voor het eerst in gebruik is genomen, verminderd met de taxatiewaarde vermeld in een taxatierapport dat voldoet aan bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden.

9. Bij de aangifte wordt een opgaaf gedaan van de gegevens die bij de aangifte zijn gebruikt voor het vaststellen van de afschrijving, bedoeld in het tweede lid, dan wel voor de toepassing van de tabel, bedoeld in het zesde lid. Wanneer naar het oordeel van de inspecteur gegevens ontbreken die van belang kunnen zijn voor de vaststelling van de in het eerste lid bedoelde vermindering, worden de ontbrekende gegevens toegevoegd. Gegevens die niet bij de aangifte zijn gebruikt voor het vaststellen van de afschrijving, en evenmin op verzoek van de inspecteur zijn toegevoegd, kunnen door degene die gehouden is de belasting op aangifte te voldoen niet op een later tijdstip alsnog worden gebruikt om de bij de aangifte toegepaste afschrijving te wijzigen.

10. Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld ten behoeve van de uitvoering van dit artikel. Daarbij kan de vermindering, bedoeld in het tweede lid, worden verhoogd voor motorrijtuigen als bedoeld in artikel 15, eerste lid, onderdelen a, b en g. Voorts kan daarbij een termijn worden vastgesteld waarbinnen het motorrijtuig in ongewijzigde staat beschikbaar wordt gehouden voor controle met het oog op een juiste vaststelling van de afschrijving, bedoeld in het tweede lid.”

Vooraf: wijze van beoordeling

Het geschil in beroep betreft de hierna aan de orde komende onderwerpen. In verband met de behandeling daarvan merkt de rechtbank het volgende op. Sommige van de ‘algemene’, geheel of nagenoeg geheel rechtskundige standpunten van (de gemachtigde van) belanghebbende zijn eerder door deze rechtbank onjuist bevonden. De rechtbank heeft de in deze procedure aangevoerde argumenten gewogen om te zien of er aanleiding is om anders te beslissen. Indien dat niet het geval is en de argumenten ook geen aanleiding geven voor een andere of nadere motivering, heeft de rechtbank bij de desbetreffende beroepsgrond volstaan met een verwijzing naar haar uitspraken van 22 mei 2019 (meervoudige kamer)⁴, 9 april 2020⁵ en 14 mei 2020⁶ (enkelvoudige kamer). Uit efficiëntie-overwegingen wordt hierna in voorkomende gevallen (mede) naar de overwegingen uit deze uitspraken verwezen.

Belanghebbende bepleit ook in deze zaken toepassing van de herleidingmethode voor de heffing van Bpm ter zake van een ingevoerde tweedehands auto. Zij heeft deze methode uiteengezet in de stukken. De inspecteur herhaalt het eerder ingenomen standpunt dat deze berekeningsmethode niet juist is.

De rechtbank verwijst naar rechtsoverweging 4.3 en 4.4. van de uitspraak van 22 mei 2019, in combinatie met rechtsoverweging 2.12.1 tot en met 2.12.5 van de uitspraak van 9 april 2020 en rechtsoverwegingen 2.14 tot en met 2.16 van de uitspraak van 14 mei 2020. De rechtbank heeft hetgeen naar voren is gebracht in de gedingstukken in de beoordeling betrokken, maar ziet geen aanleiding in de onderhavige zaken anders te oordelen, ook niet naar aanleiding van hetgeen belanghebbende daarover in haar pleitnota en ter zitting naar voren heeft gebracht.

Het betoog van belanghebbende betreffende de herleidingmethode wordt gelet op het voorgaande derhalve ook in deze zaken verworpen.

De rechtbank ziet aanleiding om geschilpunt 2 en 3 gelijktijdig te behandelen. Daarbij staat de (historische) nieuwprijs centraal. De (historische) nieuwprijs is de som van de netto catalogusprijs van de auto, vermeerderd met de opties, de btw en de historische bruto Bpm. De historische nieuwprijs vormt een van de onderdelen van de breuk die het afschrijvingspercentage bepaalt, waarmee de waardevermindering wordt uitgedrukt. De inspecteur betoogt voor de onderhavige auto’s dat van een onjuiste historische nieuwprijs is uitgegaan. Het belang van de stelling is gelegen in de (verhouding met de) handelsinkoopwaarde, het andere element van de breuk.

Het debat tussen partijen richt zich onder meer op de fysieke kenmerken van de auto’s (auto 2, 5 en 9). Belanghebbende heeft met betrekking tot de auto’s nadere stukken overgelegd. In aanvulling daarop heeft belanghebbende ter zitting toegelicht op welke wijze zij de kennis omtrent de prijsopbouw van een auto verwerkt in de koerslijsten die zij gebruikt ter onderbouwing van de verdedigde waardevermindering. Met betrekking tot dit betoog overweegt de rechtbank als volgt.

De voorgaande zaaksoverstijgende beoordeling leidt voor de individuele auto’s tot de volgende oordelen over de aannemelijkheid van de gestelde nieuwprijzen (en indien van toepassing: de historische bruto Bpm) van de auto’s. Over de daartoe gehanteerde bewijslastverdeling merkt de rechtbank het volgende op. De Hoge Raad heeft in zijn arrest van 16 december 2002⁸ overwogen dat het in eerste instantie aan de inspecteur is om gegevens in te brengen, waaruit kan blijken hoe de door een belastingplichtige voldane Bpm zich verhoudt tot het restant aan Bpm dat nog drukt op vergelijkbare, reeds in Nederland geregistreerde auto’s (de referentievoertuigen). De inspecteur dient voldoende geconcretiseerde gegevens aan te leveren opdat een belastingplichtige tegenbewijs kan leveren. Indien gekozen is voor het systeem van koerslijst (eventueel verminderd met schade), zal de inspecteur doorgaans aan zijn bewijslast hebben voldaan, indien hij de waarde die volgt uit de koerslijst hanteert. In het hierna overwogene zal per auto worden beoordeeld of de inspecteur aan zijn stelplicht en bewijslast heeft voldaan. Indien blijkt dat de inspecteur daaraan niet heeft voldaan, zal worden ingegaan op de bewijspositie van belanghebbende.

De inspecteur is bij het opleggen van de naheffingsaanslag uitgegaan van een koerslijst met type Audi A8 5.2. quattro Advance. Hij heeft evenals belanghebbende een koerslijst van AutotelexPro gebruikt, echter door de aanwezige opties op de auto stelt de inspecteur dat sprake is van de Advance uitvoering. Partijen hebben hier op zitting uitvoerig debat over gevoerd en daarbij verwezen naar bijlage 11 bij het verweerschrift dat partijen alsnog ter zitting hebben aangemerkt als “alternatief geboortekaartje” in combinatie met de vermelde opties op de door de inspecteur gebruikte koerslijst. Gelet op hetgeen op de koerslijst is vermeld aan opties mede in het licht van de gemotiveerde betwisting daarvan door belanghebbende, is de rechtbank van oordeel dat de inspecteur niet aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van de Advance uitvoering.

Belanghebbende is er evenmin in geslaagd om aannemelijk te maken dat de door haar gehanteerde koerslijst, op basis van de door haar verdedigde historische nieuwprijs, de waardevermindering het beste benadert. De handelsinkoopwaarde is gebaseerd op de kenmerken van de auto waarvan de historische nieuwprijs de cijfermatige weergave is. Tegenover de betwisting door de inspecteur heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat de ‘input’ in de koerslijstmodule op de juiste wijze heeft plaatsgevonden. Voor deze auto heeft de overgelegde koerslijstuitdraai teveel aan bewijskracht ingeboet (zie 2.15.8).

Geen van de partijen heeft voor deze auto aannemelijk gemaakt dat de overgelegde koerslijst-uitdraai op de juiste grondslagen is gebaseerd, zodat geen van partijen in de bewijslast is geslaagd. De rechtbank moet dan een weging maken van de door beide partijen ingebrachte bewijsmiddelen. In het licht van toepassing van artikel 110 VWEU gaat het daarbij echter niet om de vaststelling van elk onderdeel van de berekening van de verschuldigde Bpm, zoals de nieuwprijs. Toepassing van artikel 110 VWEU brengt mee dat op het moment van aangifte moet worden gekeken naar de Bpm die is “vervat in de waarde” van een gelijksoortige, gebruikte personenauto die al in het binnenland is geregistreerd. Voor het oordeel in goede justitie verwijst de rechtbank naar overweging 2.69 en 2.70 hierna.

Belanghebbende heeft aangifte gedaan waarbij zij gebruik heeft gemaakt van een koerslijst van Xray-marge. Op deze koerslijst staat een bedrag vermeld aan opties van € 19.667. Naar de rechtbank begrijpt is dit het bedrag van de door belanghebbende verdedigde opties inclusief btw. Het bedrag exclusief btw is € 16.253. Dat bedrag vloeit voort uit een overzicht van de opties uit de koerslijst van AutotelexPro, die eveneens bij de aangifte is gevoegd.

De inspecteur heeft bij het opleggen van de naheffingsaanslag gebruik gemaakt van een koerslijst van Xray-marge waarin een bedrag van € 22.750 (inclusief btw) aan opties is opgenomen. Hij is daarmee afgeweken van de methodiek van belanghebbende.

De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur niet aan zijn bewijslast heeft voldaan omdat hij niets ter onderbouwing heeft aangedragen waaruit blijkt dat de opties die hij heeft vermeld, ook daadwerkelijk op auto 5 aanwezig waren. De rechtbank kan deze informatie aan niets toetsen en verwerpt, gelet op de gemotiveerde betwisting door belanghebbende, derhalve de door de inspecteur gebruikte koerslijst.

Voorts is de rechtbank van oordeel dat belanghebbende eveneens niet aan haar bewijslast heeft voldaan. Dat oordeel is gebaseerd op dezelfde gronden als in rechtsoverweging 2.18 hiervoor.

Geen van de partijen heeft voor deze auto aannemelijk gemaakt dat de overgelegde koerslijst-uitdraai op de juiste grondslagen is gebaseerd, zodat geen van partijen in de bewijslast is geslaagd. De rechtbank verwijst naar het hetgeen is overwogen onder 2.19 hiervoor.

Belanghebbende heeft aangifte gedaan waarbij zij gebruik heeft gemaakt van een koerslijst van AutotelexPro. Deze vermeldt een netto catalogusprijs van € 46.750. Vermeerderd met 21% btw en een bruto Bpm bedrag van € 8.416 leidt dit tot een historische nieuwprijs van € 64.983. De berekening die belanghebbende in haar pleitnota heeft gemaakt komt uit op een ander bedrag en is naar het oordeel van de rechtbank onjuist. De koerslijst die bij de aangifte is gevoegd gaat voorts uit van een historische nieuwprijs (na correctie kosten rijklaar maken) van € 64.207.

De inspecteur, die de bewijslast heeft, is bij het opleggen van de naheffingsaanslag uitgegaan van een koerslijst van Eurotaxglass’s die, naar de rechtbank begrijpt, eveneens door belanghebbende bij de aangifte is gevoegd. De rechtbank stelt vast dat de daarop vermelde opties niet zijn na te gaan zodat, gelet op de betwisting van belanghebbende over de juistheid van de nieuwprijs, de inspecteur daarmee niet aan zijn bewijslast heeft voldaan.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende eveneens niet aan haar bewijslast voldaan, aangezien de netto catalogusprijs leidt tot een historische nieuwprijs die afwijkt van de gegevens van de koerslijstuitdraai. De rechtbank acht deze derhalve ook niet bruikbaar, aangezien een onderbouwing ontbreekt van de door haar voorgestane historische nieuwprijs.

Geen van de partijen heeft voor deze auto aannemelijk gemaakt dat de overgelegde koerslijst-uitdraai op de juiste grondslagen is gebaseerd, zodat geen van partijen in de bewijslast is geslaagd. De rechtbank verwijst naar het hetgeen is overwogen onder 2.19 hiervoor.

Voor een cijfermatig overzicht van de hiervoor gegeven oordelen van de rechtbank omtrent de nieuwprijzen verwijst de rechtbank naar tabel 1 in de bijlage bij deze uitspraak. De oordelen hierna hebben steeds betrekking op de handelsinkoopwaarde.

Belanghebbende stelt in haar beroepschrift dat voor auto 1, 2, 4 en 7 de handelsinkoopwaarde dient te worden verminderd met een correctie btw/marge aangezien de koerslijst van Eurotaxglass’s enkel uitgaat van btw-auto’s. Voorts dient deze correctie geen 5% maar 8% te bedragen aangezien de koerslijst van Xray ook uitgaat van 8%, aldus belanghebbende.

In haar pleitnota heeft belanghebbende haar stelling aangepast in die zin dat indien bij de aangifte gebruik is gemaakt van een koerslijst van Eurotaxglass’s, geen correctie op de handelsinkoopwaarde meer plaats hoeft te vinden aangezien de koerslijst van Eurotaxglass’s wel uitgaat van marge-auto’s. Voor de gevallen waarin bij de aangifte de handelsinkoopwaarde is vastgesteld aan de hand van een koerslijst van AutotelexPro dient nog wel een correctie btw/marge plaats te vinden, aldus belanghebbende.

Ter zitting heeft belanghebbende verklaard dat zij het aan het oordeel van de rechtbank overlaat op welke auto’s haar stelling naar de huidige stand van het partijdebat nog betrekking heeft.

De rechtbank overweegt daartoe als volgt. Belanghebbende heeft voor auto 1, 2, 8, 9 en 10 aangifte gedaan waarbij zij gebruik heeft gemaakt van een koerslijst van AutotelexPro. Voor auto 4 en 7 heeft zij bij de aangifte gebruik gemaakt van een koerslijst van Eurotaxglass’s.

Volgens de pleitnota van belanghebbende zou dit geschilpunt, voor zover de rechtbank uit de stukken af kan leiden, van toepassing zijn op auto 2, 8 en 10 omdat voor deze auto’s aangifte is gedaan waarbij een koerslijst van AutotelexPro is gebruikt en belanghebbende voor deze auto’s niet is geswitcht naar een koerslijst van Eurotaxglass’s zoals voor auto 1 en 9 wel het geval is. Voor auto 10 is voorts in geschil of belanghebbende een beroep kan doen op de koerslijst van Xray. De rechtbank verwijst daarvoor naar hetgeen hierna wordt overwogen onder 2.49.

Voor auto 8 heeft belanghebbende zich ter zitting nader op het standpunt gesteld dat zij alsnog een koerslijst van Eurotaxglass’s wil inbrengen. De rechtbank heeft dit niet toegestaan. De redenen daarvoor zijn als volgt. Ter zitting heeft de inspecteur gemotiveerd gesteld dat hij in zijn procespositie is geschaad omdat belanghebbende deze koerslijst niet eerder heeft ingebracht. De rechtbank acht dit belang van zwaarder gewicht dan het belang dat belanghebbende heeft bij inbreng van deze koerslijst. Daar komt bij dat belanghebbende er vooraf van in kennis is gesteld dat, gelet op de maatregelen rondom het Coronavirus, er ter zitting geen stukken mogen worden overgelegd. Ook heeft de rechtbank geen aanleiding gezien om de zaak aan te houden nu belanghebbende niet gemotiveerd heeft gesteld waarom deze koerslijst niet eerder is ingebracht. De stukken zijn om die reden geweigerd. Ook de ter zitting mondeling verstrekte informatie over de handelsinkoopwaarde baat belanghebbende niet, omdat tegenover de betwisting door de inspecteur, aan die informatie onvoldoende bewijskracht toekomt. Aangezien belanghebbende voor auto 8 aangifte heeft gedaan met een koerslijst van AutotelexPro ziet deze stelling daarom ook op auto 8.

De rechtbank concludeert dat deze stelling in beginsel derhalve ziet op auto 2, 8 en 10. In het voorgaande (zie rechtsoverweging 2.17 tot en met 2.19) heeft de rechtbank reeds geoordeeld dat voor auto 2 de door beide partijen ingebrachte koerslijsten niet als onderbouwing kunnen dienen, zodat deze stelling dan alleen nog ziet op auto 8 en 10. Voor auto 10 wordt de koerslijst van Autotelexpro van belanghebbende verworpen (zie 2.13 hiervoor). Ook de switch naar de koerslijst van Xray baat belanghebbende niet (zie 2.49 hierna).

Daarmee resteert dit geschilpunt enkel nog voor auto 8. In de bezwaarfase heeft de inspecteur voor auto 8 reeds een vermindering van 5% op de handelsinkoopwaarde wegens de correctie btw/marge verleend. Voor een verdere vermindering bestaat geen aanleiding. De rechtbank verwijst hiervoor naar ro 2.57 en 2.58 van haar uitspraak van 14 mei 2020. Hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd geeft geen aanleiding om anders te oordelen. Bij het opleggen van de naheffingsaanslag is de tabel toegepast voor auto 8. Gelet op hetgeen hiervoor is geoordeeld is er geen aanleiding om daarvan af te wijken, zodat de rechtbank van deze tabel zal uitgaan.

Voor een koppeling tussen deze stelling en de overige auto’s zijn in het dossier voor het overige geen aanwijzingen te vinden.

Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat op de vastgestelde handelsinkoopwaarde een correctie moet worden toegepast vanwege het feit dat de gehanteerde koerslijsten zijn gebaseerd op officieel geïmporteerde auto’s en dus geen rekening houdt met de omstandigheid dat de onderhavige auto’s parallel zijn geïmporteerd. De correctie bedraagt volgens belanghebbende 5% van de handelsinkoopwaarde, die volgt uit, zoals de rechtbank uit de stukken begrijpt, elke willekeurige koerslijst.

De rechtbank verwijst naar rechtsoverweging 4.6 van de uitspraak van 22 mei 2019 en naar rechtsoverweging 2.19 van de uitspraak van 9 april 2020. De rechtbank ziet geen aanleiding daarover in de onderhavige zaak anders te oordelen. Hetzelfde heeft te gelden voor de auto’s waarbij gebruik is gemaakt van de koerslijst van Eurotaxglass’s. De rechtbank verwijst hiervoor naar rechtsoverweging 4.11. van de uitspraak van Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch van 6 december 2018.⁹

Het betoog van belanghebbende ter zitting maakt dit eveneens niet anders. De rechtbank heeft acht geslagen op alle gegevens van de aangiften en alle gedingstukken. De verwijzing ter zitting door belanghebbende naar de bij de aangifte gevoegde berekeningen brengt in het voorgaande geen verandering.

Belanghebbende heeft voor auto 3 aangifte gedaan waarbij de verschuldigde Bpm is bepaald aan de hand van de koerslijst van Xray-marge. De naheffingsaanslag is eveneens opgelegd aan de hand van een koerslijst van Xray. Echter, de inspecteur heeft daarbij de koerslijst Xray-btw gebruikt en niet Xray-marge. De inspecteur heeft daarom aanleiding gezien om de handelsinkoopwaarde in de bezwaarfase alsnog te verminderen met 5% wegens de correctie btw/marge.

Anders dan de inspecteur ter zitting heeft betoogd is de rechtbank van oordeel dat het op de weg van de inspecteur ligt om te stellen en bij betwisting aannemelijk te maken waarom de aangifte van belanghebbende onjuist is en de door haar toegepaste koerslijstberekening de waardevermindering het beste benadert. Naar het oordeel van de rechtbank is hij daarin niet geslaagd. Dat de vermindering van 5% in de bezwaarfase dezelfde uitkomst geeft als toepassing van de koerslijst van Xray-marge is de rechtbank niet gebleken.

Ter zitting heeft belanghebbende verklaard dat de koerslijst van Xray gunstiger is dan de koerslijst van AutotelexPro waarop als subsidiaire stelling in de pleitnota een beroep wordt gedaan. De rechtbank leidt uit de stukken af dat de koerslijst van Xray bij de aangifte is gevoegd. Zij leidt uit het partijdebat af, dat ook voor deze auto met name in geschil is op welke wijze de opties in de koerslijst moeten worden verwerkt. De rechtbank verwijst daarvoor naar hetgeen hierover is geoordeeld in rechtsoverweging 2.15.8.

Vervolgens ligt de vraag voor of de subsidiaire koerslijst van AutotelexPro kan worden gevolgd die door belanghebbende als bijlage 11A bij de pleitnota is gevoegd. De inspecteur heeft ter zitting verklaard dat hij met de informatie uit deze koerslijst akkoord gaat. De rechtbank zal daarom van deze koerslijst uitgaan en verwijst voor de bepaling van de rest-Bpm naar tabel 1 van de bijlage bij deze uitspraak.

Belanghebbende heeft voor auto 10 aangifte gedaan waarbij de verschuldigde Bpm is bepaald aan de hand van de koerslijst van AutotelexPro. Belanghebbende heeft zich blijkens haar pleitnota subsidiair op het standpunt gesteld dat voor auto 10 uitgegaan moet worden van de koerslijst van Xray.

Allereerst is aan de orde of de inspecteur aan zijn bewijslast heeft voldaan. De inspecteur heeft ten tijde van het opleggen van de naheffingsaanslag een eigen uitdraai van AutotelexPro gemaakt met dezelfde uitgangspunten als belanghebbende, behoudens de herleidingmethode (welke zich uit in een afwijkende datum van import en een afwijkende vervolgberekening). Die afwijkende berekeningen buiten beschouwing latend, moet worden geconcludeerd dat de inspecteur, door in feite een geschoonde berekening in AutotelexPro te maken, in beginsel aan zijn bewijslast heeft voldaan. Vervolgens heeft hij vastgesteld dat toepassing van de forfaitaire afschrijvingstabel voor belanghebbende gunstiger was en de naheffingsaanslag opgelegd op basis van het afschrijvingspercentage van de tabel.

Partijen zijn in de van hen afkomstige stukken over en weer in gegaan op het al dan niet kleven van gebreken aan de koerslijst van Xray voor auto 10. Belanghebbende stelt dat door haar overgelegde koerslijst een actuele koerslijst is en geen historische koerslijst zoals de inspecteur in zijn verweerschrift stelt.

De rechtbank stelt vast dat op de koerslijst van Xray die bij de aangifte is gevoegd en waar belanghebbende naar verwijst, twee data staan vermeld. Ten eerste de ‘datum eerste tenaamstelling’ van de auto van 16 januari 2013. Daarnaast staat bovenin achter het automerk diezelfde datum vermeld. Voor het overige kan uit deze koerslijst geen datum worden afgeleid op grond waarvan kan worden geoordeeld dat deze is opgemaakt naar de datum van registratie van de auto. De rechtbank is derhalve van oordeel dat deze koerslijst van Xray buiten beschouwing moet worden gelaten. Dat de inspecteur voorts door bij de naheffingsaanslag te kiezen voor toepassing van de forfaitaire afschrijvingstabel artikel 110 VWEU onjuist heeft toegepast is door belanghebbende niet aannemelijk gemaakt. De rechtbank zal daarom voor auto 10 uitgaan van de forfaitaire afschrijvingstabel.

Voor de bepaling van de rest-Bpm verwijst de rechtbank naar tabel 1 van de bijlage bij deze uitspraak.

Belanghebbende stelt dat de handelsinkoopwaarde van de auto’s waarbij gebruik is gemaakt van de koerslijst van Eurotaxglass’s moet worden gecorrigeerd met ‘bijstelling dealersituatie’ van 5% en ‘bijstelling marktsituatie’ van 10%.

De omstandigheid dat de inspecteur van een nadere reactie heeft afgezien, indachtig dat in eerdere zaken de inspecteur met deze correctie heeft ingestemd, moet het afzien van een reactie worden opgevat als een instemming met beide correcties. Dit geldt voor auto 1, 4 en 7. Voor auto 9 heeft de rechtbank reeds onder 2.28 geoordeeld dat de afschrijving in goede justitie zal worden bepaald.

Voor de bepaling van de rest-Bpm verwijst de rechtbank naar tabel 1 van de bijlage bij deze uitspraak.

Belanghebbende heeft voor auto 6, een Ferrari type 488 3.9 GTB HELE, aangifte gedaan waarbij de verschuldigde Bpm is bepaald aan de hand van de koerslijst van Xray. Zij heeft daarbij aangevoerd dat nu de auto niet op de koerslijst voorkomt, dient te worden aangesloten bij een koerslijst van een vergelijkbaar model en heeft vervolgens de koerslijstafschrijving van een Audi R8 toegepast.

De inspecteur heeft bij het opleggen van de naheffingsaanslag gesteld dat er geen koerslijst voorhanden is en dat belanghebbende voorts niet heeft gekozen voor een individuele waardebepaling met behulp van een taxatierapport. In dat geval dient de afschrijving plaats te vinden op basis van de forfaitaire afschrijvingstabel.

In de uitspraak op bezwaar heeft de inspecteur vervolgens de stelling ingenomen dat de auto een handelsinkoopwaarde heeft van € 220.000. Hij heeft contact opgenomen met een Ferrari importeur in Hilversum en geïnformeerd naar de handelsinkoopwaarde van de onderhavige auto.

De rechtbank verwijst naar hetgeen zij heeft overwogen onder 2.35 tot en met 2.37 van haar uitspraak van 9 april 2020 en overweegt aanvullend als volgt. Tussen partijen is niet in geschil dat dit type auto al eerder in Nederland is geregistreerd. Belanghebbende heeft ook toegelicht dat er nog 14 Ferrari’s van dit type zijn geregistreerd, maar dat deze exemplaren alle nog in eigendom zijn bij de eerste eigenaren en tevens dat geen van die exemplaren ooit is verhandeld op de Nederlandse markt. De inspecteur heeft dit niet weersproken, zodat de rechtbank dat als vaststaand aanneemt. Voorts is tussen partijen niet in geschil dat de auto niet op de gekozen koerslijst voorkomt. Echter, anders dan belanghebbende bepleit dient in dat geval op grond van artikel 10, lid 8 van de Wet Bpm de afschrijving te worden bepaald aan de hand van een taxatierapport. Indien een taxatierapport niet wordt overgelegd wordt de afschrijving bepaald aan de hand van de forfaitaire afschrijvingstabel. Al hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd, met name in haar nadere stukken, kan niet tot het oordeel leiden dat in afwijking van het wettelijke systeem voor auto 6 een koerslijst van een ander type auto gebruikt kan worden. Deze stelling van belanghebbende berust op een onjuiste rechtsopvatting. De rechtbank verwijst hiervoor mede naar rechtsoverweging 4.6. van de uitspraak van Gerechtshof ’s-Hertogenbosch van 23 juli 2020.¹⁰ En voorts verwijst de rechtbank naar het arrest van de Hoge Raad van 23 oktober 2020¹¹, met dien verstande dat de rechtbank zich ervan bewust is dat dat arrest is verschenen na de sluiting van het onderzoek. De rechtbank ziet in het verschijnen van die uitspraak echter, gegeven het feit dat over de feiten rondom de beschikbaarheid van Ferrari’s in de koerslijst-database geen geschil bestaat, geen reden tot heropening van het onderzoek.

Artikel 10, lid 8 van de Wet Bpm bepaalt dat een taxatierapport dient te voldoen aan de bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden. Artikel 8, lid 4 onder b van de Uitvoeringsregeling belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 verwijst vervolgens naar Bijlage I. In deze Bijlage I staat onder 3.2 vermeld dat ten behoeve van de waardebepaling van het voertuig de handelsinkoopwaarde van 3 tot 5 referentievoertuigen wordt vermeld. De handelsinkoopwaarde van het referentievoertuig is de door wederverkopers betaalde inkoopprijs voor een gebruikt motorrijtuig bij koop van een niet-wederverkoper (particulier of ondernemer).

Indien belanghebbende wel opdracht had gegeven om een taxatierapport op te laten stellen voor de onderhavige auto had op grond van voormelde Bijlage I, door de betreffende taxateur, gebruik kunnen worden gemaakt van geschikte referentievoertuigen. Nu belanghebbende er niet voor heeft gekozen om een taxatierapport op te stellen ligt deze weg niet open. De verwijzing van belanghebbende in haar nadere stukken naar de werkwijze van de inspecteur maakt dat niet anders. Daarin wordt beschreven dat bij de beoordeling van willekeurige andere auto’s door de Belastingdienst ook is uitgegaan van andere typen en modellen auto’s. Voor zover belanghebbende daarmee bedoelt een beroep op het gelijkheidsbeginsel te doen, slaagt het niet omdat geen sprake is van gelijke gevallen. De vier aangedragen gevallen zijn aangiften met een taxatierapport, welke door de Belastingdienst aan een nader onderzoek zijn onderworpen.

De inspecteur heeft in de bezwaarfase echter evenmin de juiste methode ter bepaling van de rest-Bpm toegepast. De inspecteur heeft om hem moverende redenen aanleiding gezien om toch een vermindering toe te passen in de bezwaarfase. Ter zitting heeft hij toegelicht dat dit in zoverre een afwijking was van het juridisch kader en dat belanghebbende daar geen rechten aan kon ontlenen maar moest worden gezien als een tegemoetkoming aan belanghebbende.

De inspecteur heeft de verschuldigde Bpm voor auto 6, 8 en 10 vastgesteld aan de hand van de forfaitaire afschrijvingstabel. Belanghebbende stelt zich op het standpunt dat de afschrijvingen in de forfaitaire afschrijvingstabel te laag zijn en dat daardoor de naheffingsaanslagen tot een te hoog bedrag zijn vastgesteld. De onjuistheid bestaat er volgens belanghebbende in dat de tabel mede tot stand is gekomen aan de hand van btw-auto’s in plaats van enkel uit marge-auto’s. Volgens belanghebbende dient de afschrijving met 3% te worden verhoogd. Gelet op deze onjuistheid is volgens belanghebbende de tabel, opgenomen in artikel 8 van de Uitvoeringsregeling BPM, onverbindend en dient de naheffingsaanslag te worden vernietigd.

De rechtbank verwijst naar hetgeen zij daarover heeft geoordeeld in rechtsoverweging 2.63 van de uitspraak van 14 mei 2020. Hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd geeft geen aanleiding om anders te oordelen.

In het voorgaande is de rechtbank ingegaan op alle door partijen ingenomen standpunten betreffende de historische nieuwprijs, zowel algemene stellingen als individueel per auto. Vervolgens is relevant wat de handelsinkoopwaarde is. De algemene stellingen van belanghebbende omtrent de handelsinkoopwaarde zijn in het voorgaande behandeld. In het onderstaande volgt het oordeel van de rechtbank omtrent de handelsinkoopwaarde en de historische bruto Bpm per auto.

Voor auto 1, 4 en 7 is in het bovenstaande geoordeeld dat de koerslijst van Eurotaxglass’s moet worden gevolgd, zoals door de inspecteur bij het opleggen van de naheffingsaanslag is gebruikt, dus ook voor de handelsinkoopwaarde. Voor zover dit nog niet (volledig) is gebeurd, moet daarbij rekening worden gehouden met een vermindering van de handelsinkoopwaarde met 15% in verband met de correctie bijstelling marktsituatie en dealersituatie (10% respectievelijk 5%, zie 2.52 hiervoor). Voor de bedragen die daaruit voortvloeien, verwijst de rechtbank naar de tabellen in de bijlage.

Voor auto 3 gaat de rechtbank, voor zowel de nieuwprijs als de handelsinkoopwaarde, uit van de koerslijst van AutotelexPro van belanghebbende zoals deze bij de pleitnota is gevoegd (zie 2.45). Rekening houdend met een correctie wegens btw/marge van 5% stelt de rechtbank de handelsinkoopwaarde vast op € 41.686. Voor de bedragen die daaruit voortvloeien verwijst de rechtbank naar de tabellen in de bijlage.

Voor auto 6 stelt de rechtbank het afschrijvingspercentage aan de hand van de forfaitaire afschrijvingstabel vast op 14%. Tussen partijen is niet in geschil dat de historische bruto Bpm kan worden vastgesteld aan de hand van het historische tarief van 2015. De rechtbank berekent de verschuldigde Bpm zoals deze had moeten worden berekend met inachtneming van de omstandigheid dat belanghebbende door het instellen van beroep niet in een ongunstigere positie mag komen. Voor de bedragen die daaruit voortvloeien verwijst de rechtbank naar de tabellen in de bijlage.

Voor auto 8 en 10 geldt dat ook met inachtneming van de hiervoor gegeven oordelen toepassing van de afschrijvingstabel nog steeds het meest gunstig is voor belanghebbende zodat de rechtbank daarvan uit zal gaan. Voor de bedragen die daaruit voortvloeien verwijst de rechtbank naar de tabellen in de bijlage.

Met betrekking tot auto 2, 5 en 9 is in het bovenstaande geoordeeld dat de nieuwprijs niet uit de door partijen overgelegde stukken kan worden afgeleid. Dat geldt om dezelfde redenen als voor de nieuwprijs, ook voor de handelsinkoopwaarde. In dit geval leidt dat tot de vaststelling van een afschrijvingspercentage in goede justitie.¹⁶ Dat geldt ook voor het bedrag van historische bruto Bpm voor auto 2. Het bedrag van de historische bruto Bpm is niet in geschil voor auto 5 en 9.

Al hetgeen met betrekking tot auto 2, 5 en 9 is aangevoerd tegen elkaar afwegende stelt de rechtbank het afschrijvingspercentage in goede justitie vast op respectievelijk 88,20%, 43,41% en 49%. De historische bruto Bpm voor auto 2 stelt de rechtbank in goede justitie vast op € 63.000. Voor de bedragen die daaruit voortvloeien verwijst de rechtbank naar de tabellen in de bijlage.

Tussen partijen is niet langer in geschil dat gelet op de uitspraak van de Hoge Raad van 1 mei 2020¹⁷ voor auto 1, 5 en 6 het historische tarief mag worden toegepast. Belanghebbende heeft de bedragen aan historische bruto Bpm met inachtneming van het historische tarief vermeld in de rekenoverzichten die bij de pleitnota zijn gevoegd. Nu deze bedragen aan historische bruto Bpm door de inspecteur niet zijn bestreden, zal de rechtbank daarvan uitgaan.

Naar aanleiding van al het vorenstaande dient de naheffingsaanslag, bij uitspraak op bezwaar al verminderd tot € 42.318, verder te worden verminderd met € 14.804 tot een bedrag van € 27.514. Voor de afzonderlijke elementen van dat bedrag verwijst de rechtbank naar tabel 2 in de bijlage bij deze uitspraak.

Belanghebbende heeft in haar pleitnota voor de behandeling voor de enkelvoudige kamer op 9 september 2020 een verzoek gedaan om toekenning van een vergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn. Tussen partijen is niet in geschil dat het bezwaarschrift op 6 januari 2017 door de inspecteur is ontvangen. De uitspraak van de rechtbank wordt op 13 januari 2021 gedaan en dus afgerond 49 maanden na indiening van het bezwaarschrift. De redelijke termijn die staat voor de behandeling van bezwaar en beroep is als uitgangspunt 24 maanden, waarvan 6 maanden voor bezwaar en 18 maanden voor beroep. Nu er geen reden is om van dit uitgangspunt af te wijken, bedraagt de overschrijding van de redelijke termijn 25 maanden.

De rechtbank overweegt dat het hier gaat om één naheffingsaanslag. De omstandigheid dat nageheven wordt ter zake van tien auto’s, maakt – anders dan belanghebbende betoogt – niet dat sprake is van aanspraak op tien maal een afzonderlijke schadevergoeding. Dat wordt niet anders door de omstandigheid dat – als gevolg van interne registratierichtlijnen, die op de interne financiering betrekking hebben – administratief bij de rechtbank tien zaaknummers zijn aangemaakt. Aangezien sprake is van één naheffingsaanslag, is sprake van één zaak. Gelet hierop geldt eenmaal het tarief van € 500 per half jaar termijnoverschrijding. Belanghebbende heeft dan recht op een vergoeding van immateriële schade van afgerond 5 x € 500 is € 2.500. Ter zitting heeft belanghebbende betoogd dat dit bedrag verdubbeld moet worden vanwege de lange duur van de procedure en de gevolgen daarvan op haar bedrijfsbeslissingen. De rechtbank wijst dit verzoek af omdat dit voort het eerst ter zitting is gedaan en derhalve in strijd komt met de goede procesorde. Voorts heeft belanghebbende onvoldoende gesteld om het verzoek te kunnen beoordelen. Voor heropening van het onderzoek ziet de rechtbank geen aanleiding, nu belanghebbende daar niet om heeft verzocht en ook overigens niet is gebleken dat belanghebbende redelijkerwijs niet eerder dan ter zitting hiertoe kon verzoeken.

Voor de verdeling van de schadevergoeding tussen de inspecteur (bezwaarfase) en de Minister voor Rechtsbescherming (beroepsfase) geldt het volgende. De bezwaarfase is geëindigd met het op de voorgeschreven wijze bekendmaken van de uitspraak op bezwaar op 17 november 2017. De bezwaarfase heeft daarmee afgerond 11 maanden geduurd, waarmee de redelijke termijn voor de bezwaarfase met 5 maanden is overschreden. Het restant wordt toegerekend aan de beroepsfase. De inspecteur dient daarom 5/25e deel van € 2.500 te betalen (€ 500) en de Staat (de Minister voor Rechtsbescherming) 20/25e deel van € 2.500 (€ 2.000). De rechtbank merkt de Minister voor Rechtsbescherming in zoverre mede aan als partij in dit geding.