Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 23-06-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:3159, BRE - 19 _ 1270 - 20_7822

2.1.

Belanghebbende is op 25 maart 2015 (hierna: de emigratiedatum) geëmigreerd naar Oostenrijk. Tot de datum van emigratie heeft belanghebbende in Nederland inkomsten uit tegenwoordige dienstbetrekking genoten van € 5.562. Daarop is € 2.570 aan loonheffingen ingehouden.

2.2.

Belanghebbende heeft bij een verzekeringsmaatschappij een lijfrentepolis, die diende ter compensatie van een pensioentekort, afgesloten. De daarvoor betaalde lijfrentepremies heeft hij als uitgaven voor inkomensvoorziening in aanmerking genomen in de aangiften IB/PVV voor de jaren 2010 tot en met 2014. Deze lijfrentepolis heeft belanghebbende in 2015, na de emigratiedatum, afgekocht. De verzekeringsmaatschappij heeft bij afkoop van de lijfrentepolis een bedrag van € 5.669 aan loonheffing ingehouden. De waarde in het economische verkeer van de lijfrentepolis bedraagt rond emigratiedatum € 10.206,13.

2.3.

Belanghebbende heeft na de emigratiedatum in Oostenrijk loon genoten van € 29.692. Daarop is in Oostenrijk een bedrag van € 7.534 aan loonheffingen ingehouden (hierna: de Oostenrijkse loonheffing).

2.4.

Belanghebbende heeft voor het jaar 2015 aangifte IB/PVV gedaan middels een zogenoemd M-biljet. Hierbij is onder meer de Oostenrijkse loonheffing als (te verrekenen) voorheffing opgenomen. Nadien heeft belanghebbende twee gewijzigde M-biljetten ingediend. Het derde en tevens laatste M-biljet voor het jaar 2015 heeft belanghebbende met hulp van mevrouw [ambtenaar] van de Belastingdienst ingediend. In deze laatste aangifte zijn het Oostenrijkse loon en de Oostenrijkse loonheffing niet opgenomen.

2.5.

De aanslag IB/PVV 2015 is met dagtekening 29 juni 2018 (hierna: de aanslag) aan belanghebbende opgelegd. Voor de IB is de aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 60.053. Het premie-inkomen voor de PVV is vastgesteld op nihil. Het bedrag aan verschuldigde IB/PVV komt uit op € 5.126. Daarop is een bedrag aan loonheffing van in totaal € 15.774 als voorheffing in mindering gebracht. Onderdeel van dit bedrag is het bedrag aan Oostenrijkse loonheffing. Het saldo van de verschuldigde IB/PVV en de voorheffingen is € 10.648 negatief. Bij de aanslag leidt dit niet tot een teruggave voor belanghebbende omdat dit bedrag al (per saldo) bij voorlopige aanslagen is terugbetaald.

2.6.

Ter zake van de lijfrenteaanspraak op emigratiedatum heeft de inspecteur met dagtekening 15 november 2018 de conserverende aanslag opgelegd en gelijktijdig bij beschikking revisierente in rekening gebracht. Deze aanslag is bij uitspraak op bezwaar gehandhaafd.

2.7.

De inspecteur heeft geconstateerd dat omdat in de aangifte het Oostenrijkse loon en de Oostenrijkse loonheffing in een verkeerde rubriek is aangegeven, belanghebbende meer heeft teruggekregen (€ 10.648; zie 2.5) dan waarop hij recht heeft. Om die reden is de navorderingsaanslag opgelegd. Daarbij is het belastbare inkomen uit werk en woning voor de IB vastgesteld op € 5.562, is het premie-inkomen vastgesteld op nihil en is rekening gehouden met een loonheffing van in totaal € 8.240 (zie 2.1 en 2.2). De IB/PVV bedraagt, na toepassing van de heffingskortingen, nihil. De navorderingsaanslag resulteert in een (terug) te betalen bedrag van € 2.408, vermeerderd met € 272 belastingrente. De navorderingsaanslag is bij uitspraak op bezwaar gehandhaafd.

2.8.

Tussen partijen is, voor zowel de navorderingsaanslag als de conserverende aanslag, in geschil:

1. of de desbetreffende aanslag terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd;

2. of sprake is van schending van het vertrouwensbeginsel dat vernietiging van de betreffende aanslag rechtvaardigt;

3. of terecht rente in rekening is gebracht.

2.9.

De rechtbank merkt op dat de navorderingsaanslag in wezen uit twee elementen bestaat. Enerzijds heeft de inspecteur een lager bedrag aan voorheffing (€ 8.240) in aanmerking genomen dan bij de aanslag (€ 15.774) en daarmee de verrekening van de Oostenrijkse loonheffing van € 7.534 teruggenomen. Niet dit gehele bedrag is echter nagevorderd. Anderzijds heeft de inspecteur namelijk – in het voordeel van belanghebbende – het belastbare inkomen op een lager bedrag vastgesteld waardoor de IB/PVV op nihil uitkomt in plaats van op € 5.126. Per saldo bedraagt de navorderingsaanslag daarom € 2.408.

2.10.

2.11.

2.12.

De navorderingsaanslag is daarom terecht en niet tot een te hoog bedrag opgelegd.

2.13.

Zowel het verzamelinkomen als het belastbare inkomen uit werk uit woning zoals dat bij de navorderingsaanslag (nader) is vastgesteld is gelijk aan het (belastbare) loon van € 5.562 (zie 2.1) van belanghebbende. Ter zitting is geconstateerd dat de inkomsten uit eigen woning van negatief € 4.893, zoals die wel in de grondslag van de aanslag is begrepen, niet in de grondslag van de navorderingsaanslag is begrepen. De inspecteur heeft om pragmatische redenen ermee ingestemd dat het belastbare inkomen uit werk en woning en daarmee ook het verzamelinkomen wordt verminderd tot € 669. Deze vermindering leidt niet tot een vermindering van de navorderingsaanslag. De verschuldigde IB bedraagt immers, na toepassing van de heffingskorting, al nihil. Wel wordt de beschikking verzamelinkomen verminderd. Het beroep is in zoverre gegrond.

2.14.

2.15.

Belanghebbende heeft aangevoerd dat geen conserverende aanslag kan worden opgelegd, omdat de lijfrente al in de aanslag is begrepen. Daarnaast heeft belanghebbende aangevoerd dat de inspecteur geen nieuw feit heeft en dat ook geen sprake is van een kenbare fout voor het kunnen opleggen van de conserverende aanslag. Verder heeft belanghebbende gesteld dat de aanslag en de conserverende aanslag niet los van elkaar kunnen worden gezien. De lijfrente is immers in de aanslag begrepen en daarom kan er geen conserverende aanslag worden opgelegd, aldus belanghebbende.

2.16.

De rechtbank overweegt als volgt. De termijn voor het opleggen van een (primitieve) aanslag bedraagt drie jaar.⁶ Deze termijn geldt ook voor het opleggen van een (primitieve) conserverende aanslag.⁷ De conserverende aanslag is binnen die termijn opgelegd. Het enkele feit dat de conserverende aanslag pas na de aanslag is opgelegd, brengt niet mee dat sprake is van een conserverende navorderingsaanslag. Het standpunt van belanghebbende dat de eisen die de wet stelt aan het kunnen opleggen van een (conserverende) navorderingsaanslag⁸, hebben te gelden voor de onderhavige conserverende aanslag, is dus onjuist.

2.17.

2.18.

Belanghebbende heeft nog gesteld dat hij erop mocht vertrouwen dat met de hulp van mevrouw [ambtenaar] van de Belastingdienst de aangifte juist was. De rechtbank is van oordeel dat het beroep van belanghebbende op schending van vertrouwensbeginsel faalt en overweegt daartoe als volgt. Uit de overgelegde stukken met betrekking tot de correspondentie met mevrouw [ambtenaar] en de wijze waarop het M-biljet met behulp van mevrouw [ambtenaar] is ingediend, kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden afgeleid dat vertrouwen is gewekt dat geen conserverende aanslag zou worden opgelegd.

2.19.

Belanghebbende heeft ten aanzien van de hoogte van de conserverende aanslag verder niets aangevoerd. De inspecteur heeft op de zitting geconcludeerd dat de conserverende aanslag dient te worden verlaagd tot een berekend naar een te conserveren inkomen van € 10.206. Het beroep is gegrond.

2.20.

De revisierente bedraagt 20 percent van het te conserveren inkomen.¹⁰ Belanghebbende heeft de berekening van de revisierente niet bestreden. Belanghebbende heeft evenmin een beroep gedaan op de tegenbewijsregeling voor – kort gezegd – de gevallen waarin de aanspraak is bedongen minder dan 10 jaren dan het jaar waarin inkomen in verband met de aanspraak in de belastingheffing wordt betrokken. Nu het te conserveren inkomen wordt verlaagd, dient de revisierente dienovereenkomstig te worden verminderd.

2.21.

Uit de stukken leidt de rechtbank af dat belanghebbende mogelijk ervan uitgaat dat de afkoopsom meerdere keren wordt belast in Nederland. Dat is niet het geval. De rechtbank legt dit uit:

-

Het klopt dat loonheffing is ingehouden bij de uitbetaling van de afkoopsom, maar de loonheffing is vervolgens verrekend bij de berekening van de aanslag (en de navorderingsaanslag).

-

Voor de uiteindelijke ‘reguliere’ heffing van IB/PVV over het jaar 2015 moet worden gekeken naar de heffingsgrondslagen van de navorderingsaanslag. Bij die navorderingsaanslag is niet geheven over de afkoopsom.

-

Per saldo is de afkoopsom dus niet belast met loonheffing (want verrekend) en evenmin met reguliere IB/PVV.

-

Wel is een conserverende aanslag opgelegd in verband met de lijfrente bij emigratie. De afkoop van de lijfrente kan leiden tot invordering van die conserverende aanslag.

2.22.

Gelet op hetgeen in 2.13, 2.14 en 2.19 is overwogen, zijn de beroepen gegrond verklaard.

2.23.

De rechtbank ziet geen aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten van de bezwaarfase nu gesteld noch aannemelijk is geworden dat belanghebbende om vergoeding van deze kosten heeft verzocht voordat, zoals is vereist op grond van artikel 7:15, derde lid, van de Awb, uitspraak op bezwaar is gedaan. De rechtbank vindt wel aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.602 (2 punten voor het indienen van twee beroepschriften, 1 punt voor het verschijnen ter zitting van 19 februari 2020 met een waarde per punt van € 534 en een wegingsfactor 1). Belanghebbende krijgt ook de betaalde griffierechten (€ 47 plus € 48) vergoed.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;