Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 10-11-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5680, AWB - 21 _ 697

Belanghebbende heeft een beroepschrift ingediend tegen de uitspraken op bezwaar op de bezwaren van belanghebbende tegen de afwijzing van de verzoeken om teruggaaf van dividendbelasting over de volgende periodes, waaraan de rechtbank de volgende zaaknummers heeft toegekend:

Belanghebbende stelt – kort gezegd – met een beroep op het Unierecht dat recht op teruggaaf van dividendbelasting bestaat omdat belanghebbende vergelijkbaar is met een fiscale beleggingsinstelling (hierna: fbi).

Gezien het overgangsrecht van artikel XXVI, leden 8 en 9, van de wet Overige fiscale maatregelen 2008¹, is – kort gezegd – voor teruggaafverzoeken met betrekking tot de boekjaren vanaf het boekjaar dat aanvangt op of na 1 januari 2008 het regime van de afdrachtvermindering² van belang.

De rechtbank is van oordeel dat de teruggaafverzoeken terecht zijn afgewezen, reeds gelet op het volgende. De Hoge Raad heeft beslist dat het vrije verkeer van kapitaal niet wordt belemmerd door de omstandigheid dat buiten Nederland gevestigde beleggingsinstellingen, in verband met het gegeven dat zij in Nederland niet inhoudingsplichtig zijn voor de dividendbelasting, niet in aanmerking komen voor een tegemoetkoming op grond van de regeling van de afdrachtvermindering.³ Gelet hierop wordt niet toegekomen aan de behandeling van diverse klachten van belanghebbende die gebaseerd zijn op de veronderstelling dat dat het vrije verkeer van kapitaal wel ongerechtvaardigd wordt belemmerd, zoals de klachten over het concept ‘vervangende betaling’ zoals dat is geïntroduceerd in het arrest van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2020:1674) in het kader van rechtsherstel voor jaren waarin de zogenoemde teruggaafregeling nog van toepassing was.

Aangezien geen recht bestaat op teruggaaf van dividendbelasting, heeft belanghebbende evenmin recht op vergoeding van rente over de ingehouden dividendbelasting.

Tot slot, in het beroepschrift is gemeld dat ‘if and insofar as necessary’ het beroepschrift mede is ingediend namens de participanten in het fonds. Er is echter op geen enkele wijze duidelijk gemaakt onder welke omstandigheden het beroepschrift ook geacht moet worden te zijn ingediend namens de participanten. Los daarvan, zijn de beroepen in zoverre reeds niet-ontvankelijk, omdat tijdens de beroepstermijn de identiteit van de participanten niet kenbaar is gemaakt.⁴ Overigens is op geen enkele wijze beargumenteerd dat de participanten wel aanspraak zouden kunnen maken op teruggaaf van de dividendbelasting in deze procedure tegen de uitspraken op bezwaar.

De beroepen zijn daarom ongegrond. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.