Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 02-03-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:1066, AWB - 20 _ 5484

2.1.

Belanghebbende heeft op 1 november 1997 bij de [verzekeringsmaatschappij] een levensverzekering afgesloten met polisnummer [polisnummer 1] (hierna: de levensverzekering). In de overeenkomst is bepaald dat belanghebbende in de periode van 1 december 1997 tot en met 1 november 2012 maandelijks premies dient te voldoen.

2.2.

De levensverzekering is per 1 augustus 2002 premievrij gemaakt en voortgezet onder polisnummer [polisnummer 2] .

2.3.

In de periode december 1997 tot augustus 2002 heeft belanghebbende per maand premies betaald. De betaalde premies bedragen in totaal € 3.767.272.

2.4.

De waarde van de levensverzekering bedroeg op 31 december 2000 € 4.035.364. De som van de betaalde premies op dat moment bedroeg € 3.333.464,93.

2.5.

In 2014 is de levensverzekering afgekocht en volledig aan belanghebbende uitgekeerd. De afkoopwaarde bedroeg op dat moment € 3.984.388.

2.6.

Op 19 maart 2020 heeft belanghebbende een brief ontvangen van de [verzekeringsmaatschappij] , waarin aan hem wordt medegedeeld dat het rentebestanddeel in de afkoopwaarde van de levensverzekering € 701.899 bedraagt(€ 4.035.364 - € 3.333.464,93). In de brief staat verder vermeld dat de belastingdienst hierover zal worden geïnformeerd.

2.7.

Belanghebbende heeft op 2 september 2016 aangifte IB/PVV voor het jaar 2014 ingediend. In zijn aangifte heeft belanghebbende in verband met de levensverzekering een bedrag van € 701.900 als belastbaar inkomen uit werk en woning aangegeven. Met dagtekening 1 mei 2018 is de aanslag IB/PVV 2014 opgelegd conform de door belanghebbende ingediende aangifte.

2.8.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de aanslag. Bij uitspraak op bezwaar is de aanslag gehandhaafd.

2.9.

Tussen partijen is in geschil hoe de levensverzekering in de belastingheffing moet worden betrokken in de aanslag IB/PVV voor het jaar 2014.

2.10.

2. 2. De rente begrepen in een kapitaalsuitkering uit levensverzekering die volgens de in het eerste lid, eerste volzin, bedoelde bepalingen tot de inkomsten behoort, wordt voor de toepassing van de Wet inkomstenbelasting 2001 aangemerkt als inkomen uit werk en woning.

(...)”

2.11.

1. het overlijden plaatsvindt voor het bereiken van de leeftijd van 72 jaar;

2. het overlijden plaatsvindt na het bereiken van de leeftijd van 72 jaar en ter zake van de verzekering ten minste 15 jaren jaarlijks premies zijn voldaan waarbij de hoogste premie niet meer heeft bedragen dan het tienvoud van de laagste;

3. het overlijden plaatsvindt na het bereiken van de leeftijd van 72 jaar, uitsluitend een kapitaal bij overlijden is verzekerd en de uitkering te zamen met andere kapitaalsuitkeringen uit levensverzekering ten gevolge van dat overlijden niet meer dan ƒ 11.700 bedraagt.

2. 2. In afwijking in zoverre van artikel 25, eerste lid, aanhef en onderdeel c, behoort niet tot de inkomsten uit vermogen rente begrepen in een kapitaalsuitkering uit levensverzekering bij in leven zijn door de verzekeraar voor zover:

1. de kapitaalsuitkering niet meer bedraagt dan ƒ 199.000, mits ter zake van die verzekering ten minste 20 jaren jaarlijks premies zijn voldaan;

2. de kapitaalsuitkering niet meer bedraagt dan ƒ 59.000, mits ter zake van die verzekering ten minste 15 jaren jaarlijks premies zijn voldaan.

De eerste volzin vindt geen toepassing ingeval ter zake van de verzekering een kapitaalsuitkering bij in leven zijn door de verzekeraar is gedaan voordat aan het vereiste aantal jaren premiebetaling is voldaan, dan wel ingeval de hoogste premie meer heeft bedragen dan het tienvoud van de laagste.”

2.12.

In het eerste lid van onderdeel AL van de Invoeringswet is een onderscheid gemaakt tussen levensverzekeringen waarop de bepalingen van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 van toepassing blijven (eerste volzin) en levensverzekeringen waarvoor dat niet geldt (tweede volzin onder a t/m d). Uit de parlementaire behandeling van dit wetsartikel¹ volgt dat hiermee bedoeld is onderscheid te maken tussen levensverzekeringen die op grond van de bepalingen in de Wet IB 1964 recht kunnen geven op een (toekomstige) vrijstelling bij een kapitaalsuitkering en levensverzekeringen waarvoor dat niet geldt. Op laatstgenoemde levensverzekeringen blijven de bepalingen van de Wet IB 1964 van toepassing.

2.13.

Belanghebbende stelt zich, op grond van het bepaalde in de eerste volzin van onderdeel AL lid 1 van de Invoeringswet, op het standpunt dat de bepalingen uit de Wet op de inkomstenbelasting 1964 (hierna: Wet IB 1964) na 31 december 2000 van toepassing blijven op de levensverzekering. Ter onderbouwing voert hij aan dat op het moment van afsluiten van de levensverzekering al duidelijk was hij op grond van de bepalingen in de Wet IB 1964 geen recht zou hebben op een vrijstelling bij een kapitaalsuitkering. Ter zitting is daaraan de stelling toegevoegd dat in de levensverzekering geen kapitaal is verzekerd.

2.14.

Naar het oordeel van de rechtbank slaagt het standpunt van belanghebbende niet. Nog los van de vraag of het voor de toepassing van onderdeel AL Invoeringswet van belang is, volgt uit de hiervoor opgenomen bepalingen van de Wet IB 1964, naar het oordeel van de rechtbank niet dat de daarin opgenomen vrijstellingen niet van toepassing zouden kunnen zijn op toekomstige kapitaalsuitkeringen uit de levensverzekering. Met andere woorden, niet aannemelijk is geworden dat de levensverzekering niet op weg was naar een belaste uitkering. Er kon namelijk op het moment voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Wet inkomstenbelasting 2001 worden voldaan aan het vereiste dat de hoogste premie niet meer heeft bedragen dan een tienvoud van het laagste staat vast (zie hierna 2.15). Verder blijkt uit de bepalingen van de afgesloten levensverzekering dat bij het afsluiten daarvan de bedoeling was dat belanghebbende gedurende 15 jaren premies zou gaan betalen (zie 2.1). De stelling van belanghebbende dat de toekomstige kapitaalsuitkeringen hoger zouden zijn dan de vrijgestelde bedragen in artikel 26a van de Wet IB 1964 verandert het voorgaande oordeel niet. In het geval de kapitaalsuitkering de vrijgestelde bedragen overschrijdt, gelden namelijk de vrijstellingen tot de hoogte van het vrijgestelde bedrag. Ook de stelling dat in de levensverzekering geen kapitaal is verzekerd slaagt naar het oordeel van de rechtbank niet. De rechtbank overweegt daartoe dat uit hetgeen in de polissen is bepaald onder ‘verzekerde uitkering’ het tegengestelde blijkt.

2.15.

Tussen partijen is niet in geschil dat voor de onderhavige levensverzekering vanaf de eerste premiebetaling jaarlijks premies zijn voldaan waarbij de hoogste premie niet meer heeft bedragen dan het tienvoud van de laagste. De rechtbank overweegt dat in dat geval uit het bepaalde in onderdeel AL, eerste lid tweede volzin en onder a, van de Invoeringswet volgt, dat na 31 december 2000 niet langer de bepalingen van de Wet IB 1964 van toepassing blijven op de levensverzekering. Voor dat geval is tussen partijen niet in geschil dat de uitkering uit de levensverzekering in het jaar 2014 voor het juiste bedrag tot het inkomen uit werk en woning in de aanslag IB/PVV 2014 is gerekend.

2.16.

Subsidiair stelt belanghebbende dat door het bepaalde in onderdeel AL eerste lid van de Invoeringswet een ongeoorloofd onderscheid wordt gemaakt tussen kapitaalverzekeringen die wel op weg zijn naar een vrijgestelde uitkering en kapitaalverzekeringen die dat niet zijn. Doordat de bepaling aansluit bij een momentopname op 31 december 2000, is het mogelijk dat door omstandigheden na deze datum een levensverzekering die op weg is naar een vrijgestelde uitkering toch leidt tot een kapitaalsuitkering waarop geen vrijstelling van toepassing is. Andersom kan een kapitaalsuitkering die op 31 december 2000 niet op weg was naar een vrijgestelde uitkering door gewijzigde omstandigheden alsnog leiden tot een uitkering waarop een vrijstelling van toepassing is. Gelet op het voorgaande is volgens belanghebbende voor levensverzekeringen niet op een juiste wijze in overgangsrecht voorzien bij de invoering van de Wet IB 2001. In zijn onderbouwing heeft hij verwezen naar het overgangsrecht voor saldo periodieke uitkeringen welk overgangsrecht volgens hem op een betere wijze is geregeld.

2.17.

2.18.

2.19.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.
2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
a. de naam en het adres van de indiener;