Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 25-10-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:6227, 20/8522

In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van belanghebbende tegen de uitspraak op bezwaar van de heffingsambtenaar van 16 juli 2020.

De heffingsambtenaar heeft aan belanghebbende een aanslag leges opgelegd van € 741,40 (hierna: de aanslag leges).

De heffingsambtenaar heeft het bezwaar van belanghebbende gegrond verklaard. De heffingsambtenaar heeft daarbij de aanslag leges verminderd tot € 185,35.

De heffingsambtenaar heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift.

Belanghebbende heeft nadere stukken ingediend. Deze zijn in afschrift verzonden aan de heffingsambtenaar.

De rechtbank heeft het beroep op 22 september 2022 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: belanghebbende, bijgestaan door zijn echtgenote, [naam] . De heffingsambtenaar was zonder bericht niet aanwezig.

- het plan van [belanghebbende] om op het adres [adres 2] een bouwwerk, bestaande uit een winkel en vier bovenwoningen, te realiseren gedurende een reeks van jaren om uiteenlopende redenen niet uitvoerbaar is gebleken;

- het thans voor besluitvorming voorliggende voorstel inzake het Bestemmingsplan [bestemmingsplan] (correctieve) herziening niet tegemoetkomt aan het verzoek van de heer [belanghebbende] dat zijn perceel niet wordt opgenomen in deze herziening respectievelijk om het bestemmingsplan overeenkomstig zijn zienswijze aan te passen;

- het niet opnemen van het perceel van de heer [belanghebbende] in de herziening respectievelijk het wijzigen van het bestemmingsplan overeenkomstig de zienswijze van de heer [belanghebbende] niet (kunnen) leiden tot het beoogde gevolg, zijnde het realiseren van het plan van de heer [belanghebbende] ;

- het college van burgemeester en wethouders in zijn aan de heer [belanghebbende] gerichte brief d.d. 18 februari 2016, waarin verslag wordt gedaan van hetgeen op 15 februari 2016 met de heer [belanghebbende] werd besproken, heeft toegezegd zijn medewerking te willen verlenen aan een vervolginitiatief van de heer [belanghebbende] en met hem te willen nagaan wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn;

- het college van burgemeester en wethouders in voornoemde brief heeft bevestigd bereid te zijn om, indien het initiatief van de heer [belanghebbende] kansrijk blijkt te zijn, (a) af te zien van legesheffing op de vergunning en (b) de kosten van de noodzakelijke partiële herziening van het bestemmingsplan voor zijn rekening te nemen.”

Op 3 april 2019 heeft de gemeenteraad besloten om het dossier van belanghebbende te sluiten.

Belanghebbende heeft op 10 februari 2020 een ‘Formulier vooroverleg omgevingsvergunning’ inclusief bijlagen ingediend. Naar aanleiding hiervan heeft belanghebbende met dagtekening 10 maart 2020 de aanslag leges ontvangen.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen de aanslag leges.

Met dagtekening 2 juni 2020 heeft belanghebbende een brief ontvangen van de heffingsambtenaar waarin is medegedeeld dat het bedrag aan leges verminderd zal worden naar € 182,80.

Bij uitspraak op bezwaar zijn de leges verminderd naar € 185,35.

De rechtbank beoordeelt of belanghebbende met vrucht een beroep kan doen op het vertrouwensbeginsel. Tevens beoordeelt de rechtbank of belanghebbende recht heeft op vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. Zij doet dat aan de hand van de argumenten die belanghebbende heeft aangevoerd, de beroepsgronden.

Belanghebbende heeft in de kern gesteld dat, gelet op de Motie van 24 februari 2016, bij hem het vertrouwen is gewekt dat aan hem geen leges in rekening zouden worden gebracht.

De heffingsambtenaar heeft niet betwist dat bij belanghebbende het vertrouwen is gewekt dat aan hem geen leges in rekening zouden worden gebracht, maar heeft zich op het standpunt gesteld dat de gemeenteraad op 3 april 2019 heeft besloten om het dossier van belanghebbende voor het kansrijk vervolginitiatief te sluiten. Hiermee zijn volgens de heffingsambtenaar de in 2016 gedane toezeggingen ten aanzien van het kansrijk vervolginitiatief komen te vervallen. Aan de motie waarnaar belanghebbende verwijst, kunnen niet langer rechten worden ontleend.

Partijen zijn het er over eens dat bij belanghebbende het vertrouwen is gewekt dat aan hem geen leges in rekening zullen worden gebracht. De rechtbank zal daarom oordelen of de toezeggingen met betrekking tot het heffen van leges zijn komen te vervallen.

Belanghebbende heeft ter zitting geklaagd dat de procedure erg lang heeft geduurd. De rechtbank vat dit op als een verzoek om vergoeding van immateriële schade vanwege de overschrijding van de redelijke termijn waarbinnen het onderhavige geschil beslecht had moeten zijn.

De redelijke termijn voor behandeling van bezwaar en beroep bedraagt in beginsel twee jaar, te rekenen vanaf de datum van ontvangst van het bezwaarschrift. De rechtbank stelt vast dat het bezwaarschrift op 18 maart 2020 is ontvangen door de heffingsambtenaar. De rechtbank doet uitspraak op 25 oktober 2022. Daaruit volgt dat de redelijke termijn met 8 maanden is overschreden.

Belanghebbende heeft - uitgaande van € 500,- per overschrijding per half jaar - recht op een schadevergoeding van € 1.000,-. Omdat de bezwaarfase afgerond 4 maanden heeft geduurd, komt de overschrijding volledig voor rekening van de Minister.