Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 23-02-2022, ECLI:NL:RBZWB:2022:962, AWB - 20 _ 9959

2.1.

[naam 1] en [naam 2] drijven samen een onderneming in de vorm van een vennootschap onder firma handelend onder de namen [handelsnaam 1] en [handelsnaam 2] . [naam 1] woont in [plaats 1] en [naam 2] in [plaats 2] . De ondernemingsactiviteiten bestaan (onder meer) uit het exploiteren van een agentuurhandel in sport- en vrijetijdskleding.

2.2.

Belanghebbende huurt een ruimte op het adres [adres] te [plaats 3] , waarin een showroom en kantoor is gevestigd. Daarnaast beschikt belanghebbende over een kantoorruimte [adres] te [plaats 1] . Beide adressen zijn bij de Kamer van Koophandel geregistreerd (geweest) als bezoekadres van de onderneming

2.3.

Op de balans van belanghebbende is een auto van het merk en type [merk] met kenteken [kenteken] (hierna: de auto) geactiveerd. De auto heeft een cataloguswaarde van € 88.261. De auto is aan beide vennoten ter beschikking gesteld.

2.4.

Belanghebbende doet voor de omzetbelasting kwartaalaangiften. Over de tijdvakken gelegen in de periode 1 januari 2014 tot en met 31 december 2018 heeft belanghebbende geen omzetbelasting in verband met het privégebruik van de auto aangegeven en voldaan.

2.5.

De inspecteur heeft bij belanghebbende een boekenonderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting over de tijdvakken 2014 tot en met 2018. In het kader van het boekenonderzoek is namens belanghebbende een rittenadministratie aan de inspecteur overgelegd. In de rittenadministratie zijn – voor zover hier van belang – de volgende ritten vermeld:

2.6.

De bevindingen van het boekenonderzoek zijn vastgelegd in een controlerapport (hierna: het controlerapport OB). In het controlerapport OB concludeert de inspecteur (onder meer) tot een correctie van de omzetbelasting over de tijdvakken gelegen in de periode 2014 tot en met 2018 tot een bedrag van in totaal € 10.855 in verband met het privégebruik van de auto. Ter onderbouwing van de correctie verwijst de inspecteur naar het controlerapport waarin de bevindingen van het boekenonderzoek naar de aanvaardbaarheid van de aangiften inkomstenbelasting en premievolksverzekeringen voor de jaren 2014 tot en met 2016 van [naam 1] zijn vastgelegd (hierna: het controlerapport IB/PVV).

2.7.

2.8.

De inspecteur heeft in het controlerapport OB verder aangekondigd een verzuimboete op grond van artikel 67c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) op te leggen over de correctie in verband met het privégebruik van de auto.

2.9.

De inspecteur heeft in verband met de correctie van het privégebruik van de auto een naheffingsaanslag omzetbelasting over de tijdvakken 2014 tot en met 2018 vastgesteld tot een bedrag van € 10.855. Bij gelijktijdige beschikking heeft de inspecteur een boete van € 1.085 opgelegd en belastingrente in rekening gebracht van € 1.363. De naheffingsaanslag, boete- en rentebeschikkingen zijn bij uitspraak op bezwaar gehandhaafd.

2.10.

In geschil is of de naheffingsaanslag omzetbelasting over de tijdvakken 2014 tot en met 2018, de boete- en rentebeschikking terecht en niet tot te hoge bedragen zijn opgelegd. Meer in het bijzonder is in geschil of de inspecteur terecht, en zo ja, tot het juiste bedrag een correctie van de omzetbelasting vanwege het privégebruik van de auto in aanmerking heeft genomen.

2.11.

De inspecteur heeft zich op het standpunt gesteld dat de auto in de onderhavige tijdvakken voor privédoeleinden, waaronder woon-werkverkeer tussen de woonplaatsen van de vennoten en de showroom in [plaats 3] (zie 2.5) en een aantal privéritten (zie 2.7), is gebruikt, zodat ter zake van het privégebruik omzetbelasting is verschuldigd¹. Belanghebbende heeft betwist dat de auto in de onderhavige tijdvakken voor privédoeleinden is gebruikt.

2.12.

Wat betreft het door de inspecteur gestelde woon-werkverkeer overweegt de rechtbank als volgt.

2.13.

Wat betreft de door de inspecteur aangehaalde ritten op 16 mei 2014, 24 april 2015, 18 september 2015, 3 oktober 2016 en 10 oktober 2016 overweegt de rechtbank als volgt.

2.14.

Het voorgaande betekent dat de inspecteur aannemelijk heeft gemaakt dat de auto in de onderhavige tijdvakken voor privédoeleinden van de vennoten is gebruikt. Nu ter zake van het privégebruik in de onderhavige tijdvakken geen omzetbelasting is afgedragen, heeft de inspecteur naar het oordeel van de rechtbank terecht een naheffingsaanslag omzetbelasting aan belanghebbende opgelegd.

2.15.

Belanghebbende heeft nog gesteld dat een correctie vanwege het privégebruik achterwege dient te blijven, omdat de inspecteur in de inkomstenbelasting ten aanzien van [naam 1] geen correctie vanwege het privégebruik heeft toegepast. De rechtbank vat dit op als een beroep op het vertrouwensbeginsel.

2.16.

Naar het oordeel van de rechtbank komt belanghebbende geen gerechtvaardigd beroep toe op het vertrouwensbeginsel. De rechtbank stelt voorop dat voor het in aanmerking nemen van een correctie vanwege het privégebruik van de auto voor de inkomstenbelasting³ een ander bewijskader geldt dan voor de omzetbelasting⁴. Dat heeft tot gevolg dat de inspecteur – gelet op het verschil tussen beide regelingen – voor de inkomstenbelasting een andere afweging kan maken dan voor de omzetbelasting. Verder gaat het er in dit geval om of belanghebbende redelijkerwijs de indruk kon hebben dat het achterwege laten van een correctie in de inkomstenbelasting was gebaseerd op een bewuste standpuntbepaling van de inspecteur omtrent het karakter van de ritten. Daarvan is in dit geval geen sprake. De inspecteur heeft ter zitting toegelicht dat een correctie in de inkomstenbelasting vanwege het privégebruik van de auto enkel achterwege is gebleven omdat er onvoldoende contrabewijs was om de rittenadministratie te verwerpen. Het achterwege laten van een correctie in de inkomstenbelasting berust dus niet op een bewuste standpuntbepaling van de inspecteur omtrent het karakter van de ritten. Dat betekent dat belanghebbende geen vertrouwen kan ontlenen aan het achterwege laten van een correctie vanwege het privégebruik van de auto in de inkomstenbelasting.

2.17.

De inspecteur heeft de vanwege het privégebruik van de auto verschuldigde omzetbelasting conform de goedkeuring van de staatssecretaris van Financiën in het Besluit van 11 juli 2012, nr. BLKB 2012/639M, Stcrt. 2012, 14822 (hierna: de goedkeuring van de staatssecretaris van Financiën) vastgesteld op 2,7% (2014, 2015, 2016 en 2017), respectievelijk 1,5%⁵ (2018), van de cataloguswaarde van de auto, omdat volgens de inspecteur uit de administratie van de belanghebbende niet blijkt in hoeverre de auto voor privédoeleinden is gebruikt en welke kosten hieraan zijn toe te rekenen.

2.18.

De rechtbank overweegt als volgt.

2.19.

Gelet op het voorgaande heeft de inspecteur de naheffingsaanslag omzetbelasting tot het juiste bedrag vastgesteld.

2.20.

De inspecteur heeft bij de naheffingsaanslag omzetbelasting een verzuimboete opgelegd vanwege het niet betalen van omzetbelasting. De verzuimboete bedraagt 10% van de op de naheffingsaanslag verschuldigde omzetbelasting.

2.21.

De rechtbank is van oordeel dat de boete in overeenstemming met de wettelijke bepalingen⁶ aan belanghebbende is opgelegd en overeenkomstig het geldend beleid⁷ is vastgesteld op 10% van de verschuldigde belasting. Nu de naheffingsaanslag terecht aan belanghebbende is opgelegd (zie 2.14) heeft zij bij de aangiften over de onderhavige tijdvakken onvoldoende omzetbelasting afgedragen en is het beboetbare feit begaan. Bij het opleggen van de verzuimboete wordt geen onderscheid gemaakt in de mate van schuld of nalatigheid. Alleen in geval van afwezigheid van alle schuld (avas) of als sprake is van een pleitbaar standpunt wordt geen verzuimboete opgelegd, maar daarvan is in dit geval geen sprake. Van een pleitbaar standpunt kan uitsluitend worden gesproken indien het een standpunt over de interpretatie van het (fiscale) recht betreft, en het dus om een – geheel of gedeeltelijk – rechtskundig standpunt gaat. Het standpunt van belanghebbende dat zij ten tijde van het doen van aangiften voor de onderhavige tijdvakken kon menen dat de auto niet voor privédoeleinden is gebruikt, kan niet worden aangemerkt als een rechtskundig standpunt. De verzuimboete is dan ook terecht aan belanghebbende opgelegd. De rechtbank acht de opgelegde verzuimboete van 10% van het nageheven bedrag in de gegeven omstandigheden passend en geboden.

2.22.

De duur van de procedure vormt voor de rechtbank wel aanleiding tot ambtshalve matiging van de verzuimboete, omdat sprake is van overschrijding van de redelijke termijn voor de behandeling van de zaak in eerste feitelijke instantie. Het controlerapport OB is toegezonden op 18 oktober 2019 en daarin is de boete voor het eerst aangekondigd. Die datum geldt daarom als aanvangsmoment van de redelijke termijn. De rechtbank doet uitspraak op 23 februari 2022. Sinds de aankondiging van de boete zijn dan (afgerond) twee jaar en vijf maanden verstreken. De rechtbank stelt vast dat de redelijke termijn van twee jaar is overschreden met vijf maanden.⁸ De verzuimboete wordt daarom gematigd met 5% tot € 1.030.⁹

2.23.

Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond verklaard. De boete wordt immers ambtshalve verminderd.

2.24.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;