Aflevering 2

Uit HR 29 oktober 2021 ECLI:NL:HR:2021:1617 volgt dat het tenietgaan van een erfdienstbaarheid door vermenging geen inschrijfbaar feit is in de zin van art. 3:17 BW. Dit ontneemt een verkrijger die dacht een heersend erf te verkrijgen (terwijl de erfdienstbaarheid in werkelijkheid al door vermenging teniet was gegaan) een beroep op art. 3:24 BW. In deze bijdrage wordt hierop nader ingegaan, waarbij ook aandacht zal worden besteed aan een aantal algemene aspecten van het tenietgaan van erfdienstbaarheden door vermenging.

In zijn uitspraak van 15 juni 2021 (ECLI:NL:GHAMS:2021:1701) heeft de Notariskamer van het Hof Amsterdam een notaris een schorsing van zes maanden opgelegd omdat zij bij een complexe herstructurering van een familiebedrijf de notariële kernwaarden van deskundigheid en zorgvuldigheid in verschillende fasen bij herhaling heeft geschonden. De uitspraak lezend, ontstaat de indruk dat de notaris met goede bedoelingen te werk is gegaan, maar zich niet heeft gerealiseerd wat haar notariële zorgplicht in de verschillende fasen van de herstructurering betekende. Om de overwegingen van het hof te begrijpen is het nodig om vrij uitvoerig bij de feiten stil te staan.

Deze bijdrage gaat over de prejudiciële uitspraak van de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2021:1272) over de behandeling van rentevorderingen in de wettelijke vereffening. Volgens de Hoge Raad is tijdens de vereffening verschuldigd geworden rente ook een schuld van de nalatenschap die moet worden meegenomen in de uitdelingslijst. Daarmee worden enkele losse eindjes in de vereffening vastgeknoopt, maar het roept ook nieuwe vragen op, zoals per welk moment de rente moet worden berekend en hoe die precies in de uitdelingslijst moet worden opgenomen.

In deze rubriek wordt opgenomen hetgeen op civielrechtelijk gebied door Notafax is bericht, maar (nog) niet in JBN is besproken.