Aflevering 4

Het is de notaris verboden, rechtstreeks of middellijk, te handelen en te beleggen in registergoederen en effecten in ter beurze genoteerde en in niet ter beurze genoteerde vennootschappen, tenzij hij redelijkerwijs mag verwachten dat hierdoor zijn onpartijdigheid of onafhankelijkheid niet wordt of kan worden beïnvloed dan wel de eer of het aanzien van het ambt niet wordt of kan worden geschaad, aldus luidt het sinds 1 augustus 2004 geldende art. 17 lid 3 Wna. De invulling van dit zogenaamde ‘beleggingsverbod’ in de notariële tuchtrechtspraak – en dan met name de toepassing en reikwijdte van de ‘tenzij-clausule’ – houdt de gemoederen al enige tijd bezig. De Notariskamer van het hof Amsterdam lijkt in twee recente beslissingen de teugels wat te laten vieren ten opzichte van de eerder ingezette jurisprudentielijn. In deze bijdrage wordt onder meer aan beide uitspraken aandacht besteed.

Als het rechtsgevolg van een rechtshandeling is dat een vermogensverschuiving optreedt tussen de betrokken partijen, is lang niet altijd sprake van een gift. Partijen moeten zich van die verschuiving niet alleen bewust zijn, maar zij moeten hem ook nog eens ‘willen’ (gunnen). En of een bevoordeling is gewild moet dan weer objectief worden beoordeeld. Een lastig onderwerp, sinds jaar en dag.

Een verklaring van de notaris onder het afschrift van de hypotheekakte bevestigt onder andere aan bepaalde hypothecair financiers dat aan de zorgplicht is voldaan. De financiële sector en vastgoedmarkt zijn door de jaren heen sterk veranderd, maar de bewoordingen van de notarisverklaring zijn al geruime tijd hetzelfde. Door recente wetswijzigingen en jurisprudentie is te voorzien dat knelpunten ontstaan en verwachtingen uiteenlopen.

In deze rubriek wordt opgenomen hetgeen op civielrechtelijk gebied door Notamail is bericht, maar (nog) niet in JBN is besproken. Bijbehorende trefwoorden zijn in het register opgenomen. De nummers voor de berichten corresponderen met dat van het desbetreffende bericht in Notamail.