Aflevering 2

Mijn voorgaande kroniek over belastingen en mensenrechten (MBB 2006 nr. 3, p. 111 e.v.) besloeg de periode van 1 juli 2002 tot 1 juli 2005. Om de omvang van de kronieken binnen de perken te houden is het wenselijk dat ze frequenter verschijnen. Daarom behandel ik nu een periode van twee jaar, van 1 juli 2005 tot 1 juli 2007. Terwijl er op wetgevend vlak in de afgelopen twee jaar op dit gebied geen belangwekkende ontwikkelingen te melden zijn, is er in die jaren wel de nodige jurisprudentie verschenen, zowel van het EHRM als van de Nederlandse rechter. En ook ditmaal had de meeste rechtspraak betrekking op het verbod van discriminatie. Verder moest de belastingrechter regelmatig oordelen over berechting van boetezaken binnen een redelijke termijn en wordt er in belastingzaken in toenemende mate een beroep gedaan op de bescherming van eigendom (art. 1 van het Eerste Protocol bij het EVRM). Opmerkelijk was verder dat in deze periode een reeks uitspraken is gedaan in zaken waarin de belastinginspecteur relevante stukken voor de belastingplichtige geheim wilde houden.Ik zal in deze kroniek achtereenvolgens ingaan op het recht op een behoorlijk proces (paragraaf 1), bescherming van de persoonlijke levenssfeer (paragraaf 2), bescherming van eigendom (paragraaf 3), het recht het land te verlaten (paragraaf 4) en het verbod van discriminatie (paragraaf 5). De overeenkomstige voorschriften uit het EVRM en het IVBPR zal ik daarbij niet afzonderlijk behandelen.

Per 2002 zijn de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten ingevoerd in de Successiewet 1956 (SW 1956) en de Invorderingswet 1990 (IW 1990). Sinds de invoering bestond onduidelijkheid over de toepassing van deze regeling bij holdingvennootschappen. In zijn besluit van 10 oktober 2007Besluit van 10 oktober 2007, nr. CPP2007/383M, gepubliceerd op 19 oktober 2007 (www.minfin.nl). De onderdelen 4 t/m 4.5, 6.2, 6.4 en 6.5 werken terug tot 1 januari 2002. Met de inwerkingtreding van dit besluit zijn de volgende besluiten ingetrokken: 16 maart 2004, nr. CPP2003/1717M en 15 november 2006, nr. CPP2006/1894M., heeft de staatssecretaris van Financiën beleid gepubliceerd, waar onder meer antwoord wordt gegeven op de vraag wanneer de activa en passiva en daarmee de (ondernemings)activiteit van een dochtervennootschap mogen worden toegerekend aan de holdingvennootschap voor de toepassing van de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten. Hierop is in de praktijk lang gewacht. Bepaalde onderdelen van het besluit, zoals het onderdeel inzake de toerekeningsregeling, het beleidscriterium en het middellijk aanmerkelijk belang, hebben terugwerkende kracht tot 1 januari 2002. Voor deze onderdelen kan ambtshalve vermindering plaatsvinden van onherroepelijk vaststaande aanslagen.Hierbij wordt afgeweken van paragraaf 9.1 van het besluit van 25 maart 1991, nr. DB89/735 dat laatstelijk is gewijzigd bij besluit van 6 december 2001, nr. CPP2001/3435M. In dit besluit zijn niet alle onderdelen van de twee vervallen besluiten overgenomen. De onderdelen die niet zijn overgenomen gaven enkele toelichtingen op de regeling, die in de wet al voor zichzelf spraken en waarin geen goedkeuringen waren opgenomen. In deze bijdrage bespreek ik de nieuwe onderdelen van het besluit van 10 oktober jl. en enkele onderdelen, die al waren opgenomen in het oude besluit van 16 maart 2004V-N 2004/22.15. Besproken o.a. door N.C.G.Gubbels, WPNR 2004/6580..

In het arrest van 26 april 2002, nr. 35.775 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat de arbeidswerkzaamheden van de dga voor zijn bv worden verricht als zelfstandige en derhalve onder de btw vallen. Naar aanleiding van prejudiciële vragen gesteld door Hof Amsterdam heeft het HvJ EG in het Van der Steen-arrest anders geoordeeld. In dit artikel wordt dit arrest besproken en wordt nagegaan welke ruimte er nog bestaat voor het btw-ondernemerschap van de dga.

In dit artikel wordt een aantal actuele fiscale ontwikkelingen met betrekking tot ondernemers besproken. Aan de orde komen Werken aan winst, stimuleren van het ondernemerschap en horizontaal toezicht. Verder wordt nog ingegaan op enige niet-fiscale wetsvoorstellen, zoals aanpassing huwelijksgoederenregime, wijziging jaarrekeningenrecht, flexibilisering van het bv-recht. Tot slot worden nog de ontwikkelingen m.b.t. de maatschappelijke onderneming en de Common Consolidated Corporate Tax Base aan de orde gesteld.