Aflevering 4

Snelle parlementaire behandeling leidt tot vragen en onzekerheidPer 1 januari 2008 is voor fiscale beleggingsinstellingen de zogenoemde ‘afdrachtvermindering’ in art. 11a Wet op de dividendbelasting 1965 (Wet DB 1965) van kracht geworden. De afdrachtvermindering vervangt de teruggaaf van dividendbelasting uit art. 10, lid 2, Wet DB 1965 en de tegemoetkoming van buitenlandse bronbelasting uit art. 6 Besluit Beleggingsinstellingen (BBI).Als gevolg van een snelle parlementaire behandeling, waarbij te weinig tijd is genomen voor het uitwerken van complexere praktijkvoorbeelden, roept de nieuwe afdrachtvermindering vele vragen op en kan deze in de huidige opzet een stuk minder gunstig uitpakken voor investeerders dan de oude regeling. Een aantal onderdelen kan naar verwachting niet met een simpel vraag- en antwoordbesluit worden opgelost. Daarvoor zal de wetgever de praktische en financiële gevolgen van de afdrachtvermindering opnieuw, maar dan beter, in kaart moeten brengen. Daartoe geven wij in deze bijdrage een eerste aanzet.

In deze bijdrage ga ik in op de samenloop van art. 20, lid 5 (oud) c.q. art. 20a Wet VPB 1969 en het fiscale-eenheidsregime tot en vanaf 1 januari 2003. Ik behandel deze kwestie aan de hand van HR 23 november 2007, nr. 42.517.

Per 1 januari 2008 heeft Duitsland ingrijpende wijzigingen in de vennootschapsbelasting doorgevoerd. Tariefsverlagingen in de vennootschapsbelasting en bedrijfsbelasting zijn gefinancierd door wijzigingen in de rente-aftrekregelingen, verliesverrekeningsregels, transferpricingregels en antimisbruikregels voor tussenhoudsters. Nagegaan wordt wat de invloed van deze wijzigingen is voor het Nederlandse bedrijfsleven en of zij wel in overeenstemming zijn met het gemeenschapsrecht.

De Hoge Raad heeft in een serie arresten een duidelijk systeem ontwikkeld over de fiscale kwalificatie van geldverstrekkingen. Na een uiteenzetting hiervan wordt de jurisprudentie op dit terrein van lagere rechters geanalyseerd en getoetst aan het systeem van de Hoge Raad.