Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 12-02-2019, ECLI:NL:GHARL:2019:1241, 18/00303

Belanghebbende (voorheen genaamd: [A] I B.V.) heeft op 29 september 2010 via een juridische splitsing onder meer de juridische eigendom van 170 zendmasten verkregen van [B] B.V. (hierna: [B] ). Deze zendmasten betreffen vrijstaande antenne-opstelpunten, bestaande uit betonnen funderingen met daarop stalen mastconstructies (hierna: de zendmasten), en bevinden zich deels op eigen grond, deels op gehuurde grond en deels op grond ten aanzien waarvan een beperkt zakelijk recht (opstalrecht) is gevestigd. De zendmasten worden gebruikt ten behoeve van het telecommunicatienetwerk van [B] . De aandelen in belanghebbende zijn eveneens op 29 september 2010 door [B] overgedragen aan [C] B.V. (hierna: [C] BV).

De zendinstallaties van het telecommunicatienetwerk van [B] bestaan uit antenne-opstelpunten op gebouwen, hoogspanningsmasten en lichtmasten. Aan de gebouwen, hoogspanningsmasten en lichtmasten zijn de antennes verbonden die het mogelijk maken om radiogolven te verspreiden/ontvangen die bestemd zijn voor het gebruik van telecommunicatie (mobiele telefonie en dataverkeer voor bedrijven). Omdat met deze antenne-installaties onvoldoende landelijke dekking kon worden verkregen, is [B] overgegaan tot de realisatie van de zendmasten op de nog benodigde locaties in Nederland. De zendmasten zijn veelal met kabels (koperdraad of glasvezel) en gedeeltelijk via zogenoemde straalverbindingen (de verspreiding en ontvangst van radiogolven) verbonden aan het vaste netwerk.

Bij de onder 2.1 genoemde verkrijging van de zendmasten door belanghebbende is de eigendom van de kabels, leidingen, antennes en schotels achtergebleven bij [B] . [B] heeft met belanghebbende een huurovereenkomst gesloten op grond waarvan [B] het recht heeft verkregen om haar zendapparatuur/ontvangstinstallaties ten behoeve van mobiele telecommunicatie aan en/of in de zendmasten te bevestigen. Ten tijde van de verkrijging was aan de zendmasten eveneens soortgelijke apparatuur bevestigd van andere mobiele telecomoperators, die ten behoeve daarvan ruimte(n) in of aan de mastconstructie hebben gehuurd.

Op 5 april 2011 is belanghebbende, samen met de vennootschappen [X-1] B.V. en [X-2] B.V., als gevolg van een juridische fusie opgegaan in [C] BV. De doelstelling van [C] BV is het aanbieden van een hoeveelheid zendmasten die voorziet in een landelijke dekking voor mobiele telecomoperators in Nederland. De zendmasten worden niet alleen aan [B] , maar ook aan andere mobiele telecomoperators ter beschikking gesteld. Alle aandelen in [C] BV zijn gekocht door [D] B.V. Laatstgenoemde vennootschap is opgericht door het samenwerkingsverband tussen [E] B.V. (25%) en [F] B.V. (75%).

Belanghebbende heeft ter zake van de verkrijging van de eigendom van de zendmasten geen overdrachtsbelasting op aangifte voldaan.

De Inspecteur heeft ter zake van de verkrijging van de eigendom van de zendmasten een naheffingsaanslag in de overdrachtsbelasting aan belanghebbende opgelegd van € 2.365.200. Deze naheffingsaanslag is gebaseerd op een grondslag van € 39.420.000. Bij het opleggen van deze naheffingsaanslag heeft de Inspecteur (ter behoud van rechten) voor de aan het opstalrecht toe te kennen waarde een forfaitaire verhoging toegepast met betrekking tot de maatstaf van heffing.

De Inspecteur heeft het tegen de naheffingsaanslag gemaakte bezwaar bij uitspraak op bezwaar van 16 september 2016 gegrond verklaard. De Inspecteur heeft geaccepteerd dat gelet op HR 11 december 2009, ECLI:NL:HR:2009:BK1045, en gelet op het tijdstip van de verkrijging (vóór 1 januari 2011), geen sprake kan zijn van heffing van overdrachtsbelasting voor zover de verkrijging betrekking heeft op zendmasten gelegen op gehuurde grond. Dit heeft geleid tot een vermindering van de grondslag met een bedrag van € 9.480.288. Tevens is komen vast te staan dat aan de opstalrechten een lagere waarde dient te worden toegekend. Dit brengt een vermindering van € 387.001 van de grondslag mee. Aldus is de gehanteerde grondslag voor de naheffingsaanslag met € 9.867.289 verminderd tot € 29.552.711, waardoor het te betalen bedrag aan belasting als gevolg van de uitspraak op bezwaar is verminderd tot op € 1.773.162 (= 6% van € 29.552.771). Over deze cijfermatige uitwerking bestaat tussen partijen geen geschil.