Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 30-11-2021, ECLI:NL:GHARL:2021:11120, 21/00496

Belanghebbende heeft ter zake van de registratie van een Suzuki Swift 1.6 Sport op aangifte een bedrag van € 1.926 aan belasting van personenauto’s en motorrijwielen (hierna: bpm) voldaan.

Het daartegen door belanghebbende gemaakte bezwaar heeft de Inspecteur bij uitspraak op bezwaar ongegrond verklaard.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij de rechtbank ZeelandWest-Brabant (hierna: de Rechtbank). De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar vernietigd, bepaald dat een teruggave wordt verleend voor het verschil tussen het op aangifte voldane bedrag en het verschuldigde bedrag aan bpm van € 354 en beslissingen genomen omtrent het griffierecht en de proceskostenvergoeding.

De Inspecteur heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof ’s-Hertogenbosch. Bij uitspraak van 16 januari 2020, nr. 18/00546, ECLI:NL:GHSHE:2020:127, heeft het gerechtshof ’s-Hertogenbosch de uitspraak van de Rechtbank vernietigd voor zover het de beslissing over de teruggave betreft en bepaald dat teruggave wordt verleend voor het verschil tussen het op aangifte voldane bedrag en het verschuldigde bedrag aan bpm van € 438. De uitspraak van de Rechtbank is voor het overige bevestigd.

De Staatssecretaris van Financiën heeft tegen de uitspraak van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch beroep in cassatie ingesteld bij de Hoge Raad. Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend en daarbij incidenteel beroep in cassatie ingesteld. Bij arrest van 9 april 2021, nr. 20/00708, ECLI:NL:HR:2021:517 (hierna: het verwijzingsarrest), heeft de Hoge Raad beide beroepen in cassatie gegrond verklaard, de uitspraak van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch vernietigd, het geding verwezen naar het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden ter verdere behandeling en beslissing van de zaak met inachtneming van het verwijzingsarrest en de Staatssecretaris van Financiën veroordeeld in de proceskosten van belanghebbende voor het geding in cassatie.

Belanghebbende heeft, daartoe door het Hof in de gelegenheid gesteld, bij brief van 21 mei 2021 een conclusie naar aanleiding van het verwijzingsarrest ingediend. Daarbij heeft belanghebbende zich op het standpunt gesteld dat het historisch tarief van 2012-1 (eerste halfjaar 2012) van toepassing is en het Hof verzocht het verschuldigde bedrag aan bpm vast te stellen op € 1.562 (resulterend in een teruggave van € 364), de Inspecteur op te dragen de rente te vergoeden en de Inspecteur te veroordelen in de proceskosten.

De Inspecteur is door het Hof in de gelegenheid gesteld schriftelijk te reageren op het verwijzingsarrest en op de conclusie van belanghebbende. In zijn reactie van 14 juni 2021 heeft de Inspecteur verklaard akkoord te gaan met de toepassing van het historisch tarief van 2012-1 en in te kunnen stemmen met een teruggave van € 364.

Omdat over de hoogte van het verschuldigde bedrag aan bpm c.q. de te verlenen teruggave kennelijk geen geschil meer bestond, heeft het Hof partijen bij brief van 2 juli 2021 gevraagd met elkaar in overleg te treden om een afspraak te maken over de verdere afwikkeling van de zaak. Partijen hebben aan dat verzoek gehoor gegeven en het Hof verzocht de gemaakte afspraken vast te leggen in een korte uitspraak.

Partijen hebben het Hof desgevraagd toestemming verleend om zonder nadere mondelinge behandeling uitspraak te doen. Het Hof heeft het onderzoek vervolgens gesloten.