Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 08-11-2022, ECLI:NL:GHARL:2022:9502, 22/00519

De heffingsambtenaar heeft de waarde van de onroerende zaak voor het jaar 2020 vastgesteld.

Belanghebbende heeft bezwaar gemaakt tegen die beschikking. Daarbij heeft belanghebbende de heffingsambtenaar verzocht om overlegging van de grondstaffel als aan het bezwaar niet volledig tegemoet wordt gekomen. Ook heeft belanghebbende verzocht om verstrekking van de taxatiekaart met daarop vermeld de KOUDV en liggingsfactoren (hierna: de KOUDV-factoren) van de onroerende zaak en de door de heffingsambtenaar gehanteerde vergelijkingsobjecten.

Belanghebbende heeft bij de aanvulling op het bezwaarschrift een taxatierapport overgelegd van [naam3] . Daarbij is een factuur overgelegd waarin staat beschreven: “Opname/inventarisatie/taxatierapport 2 uur” tegen een tarief van € 53. Inclusief omzetbelasting bedraagt de factuur € 128,26.

De heffingsambtenaar heeft de door belanghebbende gevraagde gegevens niet in de bezwaarfase verstrekt. Wel heeft de heffingsambtenaar – onder meer in de uitnodiging voor het hoorgesprek – aan belanghebbende kenbaar gemaakt dat alle op de zaak betrekking hebbende stukken op het gemeentehuis ter inzage lagen, en dat belanghebbende daarvoor desgewenst een afspraak kon maken. Belanghebbende heeft van het inzagerecht geen gebruik gemaakt.

Partijen hebben op 28 mei 2020 en 29 mei 2020 hoorgesprekken met elkaar gevoerd over 281 bezwaarschriften, waaronder het bezwaar tegen de onderhavige beschikking. In totaal zijn 61 bezwaren gegrond verklaard.

De heffingsambtenaar heeft het bezwaar gegrond verklaard en een proceskostenvergoeding van € 355,13 toegekend, bestaande uit 1 punt voor het bezwaarschrift met een waarde van € 261 per punt, 1 punt voor het hoorgesprek met een waarde van € 30 per punt en € 64,13 voor het door belanghebbende overgelegde taxatierapport, te weten 1 uur x € 53, verhoogd met 21% omzetbelasting.

Belanghebbende heeft beroep ingesteld bij de Rechtbank. De Rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, overwegende dat de proceskostenvergoeding voor het hoorgesprek en het taxatierapport te laag is vastgesteld en voorts, dat de heffingsambtenaar de door belanghebbende in de bezwaarfase verzochte gegevens had dienen toe te zenden. De Rechtbank heeft de uitspraak op bezwaar vernietigd voor zover het de proceskostenvergoeding betreft, en de proceskostenvergoeding voor de bezwaarfase vastgesteld op € 530 voor rechtsbijstand (1 punt bezwaarschrift, 1 punt hoorzitting, waarde per punt € 265, wegingsfactor 1) en € 128,26 voor het door belanghebbende ingebrachte taxatierapport (2 uur x € 53, vermeerderd met 21% omzetbelasting). De Rechtbank heeft een proceskostenvergoeding voor het beroep toegekend en bepaald dat de heffingsambtenaar het griffierecht dient te vergoeden.

De heffingsambtenaar heeft hoger beroep ingesteld. Omdat de heffingsambtenaar zich heeft verzet tegen de door het Hof aangekondigde aanhouding van de onderhavige zaken totdat de Hoge Raad over de – ook hier in geschil zijnde – toezendplicht zoals bedoeld in artikel 7:4 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb), dan wel artikel 40 Wet WOZ, heeft beslist, heeft het Hof hierin aanleiding gezien de zaken niet langer aan te houden en uitspraak te doen.

Het Hof heeft belanghebbende met een begeleidende brief van 12 juli 2022 het hoger beroep van de heffingsambtenaar toegezonden en een termijn van zes weken gesteld voor het indienen van een verweerschrift. Tevens is in die brief vermeld dat binnen zes weken incidenteel hoger beroep kan worden ingesteld en is erop gewezen dat geen uitstel wordt verleend. Het incidenteel hoger beroep van belanghebbende heeft een dagtekening 19 juli 2022 en is op 1 september 2022 bij het Hof binnengekomen.