Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 17-01-2023, ECLI:NL:GHARL:2023:351, 21/00586

Belanghebbende heeft in zijn hogerberoepschrift betoogd dat hij zich in eerste aanleg niet heeft kunnen verweren omdat hij op de zitting van de Rechtbank vanwege ziekte niet aanwezig kon zijn. Ter zitting van het Hof heeft belanghebbende desgevraagd verklaard dat dit betoog zo dient te worden opgevat dat hij zich ter zitting van het Hof alsnog wil verweren.

Belanghebbende is uitgenodigd aangifte IB/PVV 2016 te doen. Nadat hij dit niet binnen de gestelde termijn heeft gedaan, is hij aangemaand tot het doen van aangifte op uiterlijk 17 november 2017. Belanghebbende betwist de ontvangst van deze brieven op de genoemde data niet. Evenmin betwist belanghebbende dat hij eerst op 7 november 2018 de aangifte IB/PVV 2016 heeft ingediend.

Het voorgaande betekent dat belanghebbende de aangifte IB/PVV 2016 niet heeft gedaan binnen de door de Inspecteur in de aanmaning gestelde termijn. De Inspecteur heeft daarom terecht op grond van artikel 67a, lid 1, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen een verzuimboete opgelegd. Belanghebbende heeft ter zitting van het Hof beaamd dat aan hem terecht een verzuimboete is opgelegd, maar dat deze te hoog is vastgesteld.

Met betrekking tot de hoogte van de verzuimboete overweegt het Hof dat belanghebbende in (de gronden van) zijn hogerberoepschrift heeft aangeboden nader bewijs te leveren met betrekking tot (i) de stelselmatigheid van zijn aangifteverzuim en (ii) zijn financiële positie. Het Hof heeft aan belanghebbende gelegenheid geboden tot uitvoering van dat aanbod door hem in de uitnodiging voor de zitting van het Hof erop te wijzen dat hij tot tien dagen voor die zitting nadere stukken kan indienen. Belanghebbende heeft hiervan geen gebruik gemaakt.

De Inspecteur heeft de verzuimboete overeenkomstig paragraaf 21, lid 6, van het Besluit Bestuurlijke Boete Belastingdienst tot het wettelijk maximum opgelegd, onder meer omdat sprake is van stelselmatig aangifteverzuim. Het Hof acht deze verzuimboete passend en geboden. Daartoe overweegt het Hof dat uit de – onder 2.5 genoemde – door de Inspecteur overgelegde overzichten volgt dat belanghebbende al vanaf 2002 tot en met onderhavig jaar heeft verzuimd (tijdig) aangifte IB/PVV te doen. Belanghebbende heeft de gegevens in deze overzichten niet voldoende gemotiveerd betwist. Hoewel daartoe ter zitting nadrukkelijk in de gelegenheid gesteld, heeft belanghebbende niet duidelijk kunnen maken dat, en in hoeverre, deze overzichten niet juist zijn. Het Hof weegt hierbij mee dat de gegevens in deze overzichten overeenkomen met die (tot en met het jaar 2013) in de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam van 17 juli 2018 (ECLI:NL:GHAMS:2018:2573) inzake de door belanghebbende met betrekking tot de verzuimboete voor het jaar 2012 gevoerde procedure. Gelet op het voorgaande acht het Hof aannemelijk dat sprake is van stelselmatig aangifteverzuim over een periode van 14 jaar voorafgaand aan het onderhavige jaar. Hoewel belanghebbende, behoudens voor het jaar 2008, telkens een verzuimboete heeft opgelegd gekregen, heeft belanghebbende zijn aangiftegedrag in deze periode niet veranderd. Belanghebbende heeft voor dit stelselmatige verzuim geen verklaring kunnen geven. Dat belanghebbende voor het jaar 2017 wel tijdig een aangifte IB/PVV heeft ingediend, acht het Hof van onvoldoende gewicht om tot een lagere verzuimboete te komen, mede gelet op het feit dat hij voor de jaren 2018 en, zoals de Inspecteur ter zitting onweersproken heeft gesteld, 2019 opnieuw in verzuim is geweest.

Belanghebbende heeft nog gesteld dat door de verzuimboete zijn inkomen aanmerkelijk wordt verminderd. Naar het Hof begrijpt, bedoelt belanghebbende daarmee te stellen dat de verzuimboete dient te worden gematigd op grond van zijn financiële situatie. Aldus opgevat, constateert het Hof dat de laatste inkomensgegevens in het dossier de aangifte IB/PVV 2016 betreft, waaruit volgt dat belanghebbende in 2016 een inkomen uit één van zijn BV’s heeft genoten van € 43.200 en dat zijn echtgenote in dat jaar een loon heeft genoten van € 26.422. Belanghebbende heeft ter zitting verklaard dat in zijn inkomen sindsdien geen grote wijziging is gekomen. In dat licht bezien, kan, naar het oordeel van het Hof, zonder nadere gegevens niet worden geoordeeld dat de verzuimboete gematigd moet worden wegens de financiële situatie van belanghebbende. Belanghebbende heeft zijn financiële situatie, hoewel hij daartoe – zoals reeds onder 4.4 genoemd – in de gelegenheid is gesteld, niet nader met stukken of anderszins onderbouwd.