Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 01-10-2024, ECLI:NL:GHARL:2024:6146, 23/2691

2.1.

Belanghebbende is eigenaar van de onroerende zaak met de volgende objectkenmerken:

2.2.

Het beroep van belanghebbende bij de Rechtbank over belastingjaar 2021 had kenmerk UTR 21/4827. Belanghebbende heeft bij de Rechtbank ook beroep ingesteld tegen de uitspraak op bezwaar tegen de beschikte waarde van de woning voor het belastingjaar 2022. Die procedure kreeg bij de Rechtbank het nummer UTR 22/4378.

2.3.

De heffingsambtenaar heeft per e-mail van 6 oktober 2022 een schikkingsvoorstel gestuurd aan de gemachtigde voor zowel het belastingjaar 2021 als belastingjaar 2022. Bij dat schikkingsvoorstel heeft de heffingsambtenaar ook een voorstel voor de vergoeding van de proceskosten gedaan, waaruit volgt dat hij daarbij een wegingsfactor van 1 heeft voorgesteld.

2.4.

Belanghebbende heeft het schikkingsvoorstel van de heffingsambtenaar per brief afgewezen. Zij heeft daarbij aangegeven vooralsnog niet akkoord te gaan met het schikkingsvoorstel van de heffingsambtenaar, omdat zij een onderbouwing miste van de door de heffingsambtenaar voorgestane waardes en deze waardes € 50.000 hoger waren dan de door haar taxateur voorgestane waardes.

2.5.

De heffingsambtenaar heeft vervolgens een verweerschrift aan de Rechtbank gestuurd, met taxatiematrices die door taxateur [naam3] zijn opgesteld. In het verweerschrift geeft de heffingsambtenaar aan de eerder bij wijze van compromis aangeboden waardes (€ 635.000 voor belastingjaar 2021) voor te staan. In de taxatiematrix voor het belastingjaar 2021 verwijst de taxateur naar andere referentieobjecten dan waar hij voordien naar verwees.

2.6.

Op 13 juni 2023 heeft de Rechtbank partijen opgeroepen voor de zitting op 17 augustus 2023. Daarbij heeft zij aangekondigd dat de zitting digitaal zal plaatsvinden en zal worden behandeld door een enkelvoudige kamer.

2.7.

Op 10 augustus 2023 heeft de Rechtbank (zonder nadere toelichting) aangegeven de zaak te verwijzen naar de meervoudige kamer.

2.8.

De beroepen van belanghebbende ten aanzien van de waarde van de onroerende zaak voor de belastingjaren 2021 en 2022 zijn tegelijkertijd ter zitting van 17 augustus 2023 door de Rechtbank behandeld. Ter zitting heeft de Rechtbank ten aanzien van onderhavig jaar een discussie gestart ten aanzien van de toepasselijke wegingsfactor in het kader van een proceskostenvergoeding.

2.9.

De gemachtigde van belanghebbende heeft op 17 augustus 2023 naar aanleiding van de behandeling ter zitting een brief aan de Rechtbank verzonden. De Rechtbank heeft deze brief op 22 augustus 2023 ontvangen. De brief vermeldt – voor zover hier van belang – het volgende:

2.10.

De Rechtbank heeft in de brief met dagtekening 17 augustus 2023 geen aanleiding gezien het onderzoek te heropenen.

2.11.

Op 18 augustus 2023 heeft de Rechtbank een eerste proces-verbaal van zitting (hierna: het eerste proces-verbaal) aan partijen toegestuurd. Volgens dit proces-verbaal zijn in de zaak met zaaknummer UTR 21/4827 afspraken gemaakt tussen partijen inzake het beroep tegen de uitspraak op bezwaar van 26 oktober 2021 en wordt de WOZ-waarde van de onroerende zaak voor het belastingjaar 2021 vastgesteld op € 650.000. Partijen zijn een proceskostenvergoeding van € 2.868 overeengekomen (wegingsfactor 1), vermeerderd met de taxatiekosten van € 128,26. Belanghebbende trekt volgens dit proces-verbaal daarop zijn beroep tegen de uitspraak op bezwaar van 26 oktober 2021 in. Als voorzitter wordt in dit proces-verbaal mr. K. de Meulder genoemd, en zijn mr. J.G. Nicholson en R.C. Moed als rechters genoemd. Griffier is volgens het eerste proces-verbaal mr. P.J. Naus.

2.12.

De Rechtbank heeft in haar uitspraak van 4 september 2023 een ‘nieuwe lijn’ aangekondigd ten aanzien van de toe te kennen proceskostenvergoedingen in – onder andere – WOZ-zaken. De Rechtbank motiveert deze ‘nieuwe lijn’ met dat de Rechtbank in toenemende mate ervaart dat het – al dan niet in geld uit te drukken – belang van bepaalde zaken en de mate van ingewikkeldheid niet (meer) rechtvaardigt dat die tot de gewichtscategorie ‘gemiddeld’ behoren. Zij vergelijkt voor de bepaling van de wegingsfactor de lokale-heffingenzaken met overige bestuursrechtelijke zaken waarvan de proceskostenvergoeding op basis van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: Bpb) wordt bepaald. Ten aanzien van de wegingsfactor ten aanzien van WOZ-zaken over de waardering van woningen heeft zij het volgende overwogen:

2.13.

In de onderhavige zaak heeft de Rechtbank, conform haar nieuwe uitgangspunten, als wegingsfactor ‘licht’ (0,5) gehanteerd. In het dictum heeft de Rechtbank de uitspraak op bezwaar in haar geheel vernietigd, de waarde van de onroerende zaak – conform de voorgestane waarde van de heffingsambtenaar – op € 635.000 bepaald en de heffingsambtenaar in de proceskosten van belanghebbende veroordeeld (€ 965,25), haar een immateriële schadevergoeding in verband met de overschrijding van de redelijke termijn toegekend van € 50 en de heffingsambtenaar gelast het door belanghebbende betaalde griffierecht te vergoeden. Volgens de uitspraak was mr. J.G. Nicholson de voorzitter van de meervoudige kamer en waren mr. K. de Meulder en mr. R.C. Moed leden daarvan. Mr. C.H. Verweij was volgens de uitspraak de griffier. De uitspraak is niet door de voorzitter, noch door een andere rechter, ondertekend. In de uitspraak is aangegeven dat de voorzitter was verhinderd de uitspraak te ondertekenen.

2.14.

Naar aanleiding van het door belanghebbende ingestelde hoger beroep heeft het Hof aan de Rechtbank een proces-verbaal van zitting verzocht. De Rechtbank heeft daarop een proces-verbaal toegestuurd dat niet gelijk is aan het eerste proces-verbaal (zie 2.11) (hierna: het tweede proces-verbaal). In het tweede proces-verbaal staat – voor zover hier van belang - (waarbij de ‘V’ voor de heffingsambtenaar staat, de ‘GE’ voor de gemachtigde) het volgende: