Gerechtshof Arnhem, 30-06-2009, BJ2155, 08/00081

Gerechtshof Arnhem

U i t s p r a a k

op het beroep van X te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van de heffingsambtenaar van de gemeente Oss (hierna: de ambtenaar) op het bezwaarschrift van belanghebbende tegen de hem voor het jaar 2000 opgelegde aanslag in het rioolrecht van die gemeente.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan belanghebbende is voor het jaar 2000 een aanslag in het rioolrecht voor eigenaren van op de riolering aangesloten eigendommen opgelegd van ƒ 834.

1.2. Belanghebbende heeft tegen de aanslag bezwaar gemaakt. De ambtenaar heeft de aanslag bij de bestreden uitspraak gehandhaafd.

1.4. De ambtenaar heeft, daartoe door het Hof in de gelegenheid gesteld, naar aanleiding van het verwijzingsarrest een schriftelijke conclusie ingediend. Belanghebbende heeft, daartoe door het Hof in de gelegenheid gesteld, op de inhoud van die conclusie gereageerd.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 18 maart 2009 te Arnhem. Daar zijn verschenen de gemachtigde van belanghebbende en de gemachtigde van de ambtenaar.

1.6. De gemachtigde van de ambtenaar heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan het Hof en aan de wederpartij. De pleitnota behoort tot de stukken van het geding.

2. De vaststaande feiten

2.2 Belanghebbende is eigenaar en gebruiker van een perceel grond met daarop een woning en drie bedrijfsgebouwen. Uitsluitend de woning is aangesloten op het buizenstelsel van de gemeentelijke riolering. Daarop mag geen hemelwater worden afgevoerd. Het hemelwater van het gehele perceel wordt afgevoerd deels in een achter de woning en de bedrijfsgebouwen gelegen, aan belanghebbende toebehorende sloot en deels in de grond. De woning en de bedrijfsgebouwen zijn via afzonderlijke toegangswegen te bereiken.

2.3. De achter de woning en de bedrijfsgebouwen gelegen sloot staat in verbinding met oppervlaktewater in beheer bij het waterschap, doch niet met tot het gemeentelijke rioolstelsel behorend oppervlaktewater.

3. Het geschil, de standpunten en de conclusies van partijen

3.1. Na verwijzing moet worden beoordeeld of de woning en de bedrijfsgebouwen voor de heffing van het onderhavige rioolrecht afzonderlijke onroerende zaken zijn of (zelfstandige) gedeelten van één zaak.

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden welke door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Namens belanghebbende is daaraan ter zitting toegevoegd dat de woning en de bedrijfsgebouwen zowel kadastraal als juridisch en feitelijk van elkaar gesplitst en afzonderlijk in eigendom overgedragen zouden kunnen worden. De ambtenaar acht niet van belang dat splitsing mogelijk is, maar of splitsing in de praktijk ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Naar de mening van de gemachtigde van de ambtenaar moet, uitgaande van de feitelijke situatie aan de hand van de kadastrale registratie, de verkeersopvattingen en de bedoeling van de gebruiker, in onderlinge samenhang bezien, worden bepaald of sprake is van afzonderlijke onroerende zaken dan wel van één zaak bestaande uit verschillende (zelfstandige) gedeelten.

3.3. Belanghebbende concludeert tot vernietiging van de bestreden uitspraak. De ambtenaar concludeert tot bevestiging van zijn uitspraak.

4. Beoordeling van het geschil

4.2. Het voorgaande brengt met zich mee dat onder een eigendom in de zin van de verordening een bouwsel moet worden verstaan dat onafhankelijk van andere bouwsels kan worden gebruikt en zich naar verkeersopvatting leent voor verticale splitsing door afzonderlijke overdracht van de eigendom.

4.3. De stukken van het geding en het verhandelde ter zitting laten geen andere gevolgtrekking toe dan dat de woning en de bedrijfsgebouwen fysiek van elkaar gescheiden bouwsels zijn. Naar het oordeel van het Hof lenen zij zich hierom alleen al naar verkeersopvattingen voor verticale splitsing. De stelling van de gemachtigde van de ambtenaar dat de woning en de bedrijfsgebouwen één zaak zijn omdat ze tot één kadastraal perceel behoren en niet gesplitst zijn, wijst het Hof als onjuist van de hand. Uit voormelde arresten van de Hoge Raad volgt immers dat niet van belang is of de bouwsels zijn gesplitst, maar of splitsing mogelijk is.

4.4. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat de woning en de bedrijfsgebouwen voor de toepassing van de verordening afzonderlijke onroerende zaken zijn en geen gedeelten van een eigendom als bedoeld in artikel 3 van de verordening.

4.5. Vaststaat dat het van de bedrijfsgebouwen afkomstige hemelwater niet op de gemeentelijke riolering wordt geloosd. Dat van de bedrijfsgebouwen ander water dan hemelwater afkomstig zou zijn en dat dit water op de riolering zou worden geloosd, is niet gesteld of gebleken. De bedrijfsgebouwen zijn naar het oordeel van het Hof derhalve niet aan te merken als een eigendom dat direct of indirect op de gemeentelijke riolering is aangesloten. Dat brengt met zich mee dat de bedrijfsgebouwen niet in de heffing van het onderhavige rioolrecht kunnen worden betrokken.

4.6. Partijen hebben ter zitting het standpunt ingenomen dat indien het Hof belanghebbende volgt in zijn stelling dat de woning en de bedrijfsgebouwen afzonderlijke onroerende zaken zijn, dit betekent dat alleen de woning in de heffing kan worden betrokken en dat de aanslag dienovereenkomstig moet worden verminderd. Het Hof zal partijen in dit standpunt volgen.

5 Conclusie

Uit het voorgaande volgt dat het gelijk aan belanghebbende is.

6. Proceskosten

7. Beslissing

De griffier, De voorzitter

(W.J.N.M. Snoijink) (J.A. Monsma)