Gerechtshof Den Haag, 01-12-2017, ECLI:NL:GHDHA:2017:4288, BK-17/00350 en BK-17/00356

11.1 [

Belanghebbende] concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en teruggaaf van de belasting die hij op de aangifte heeft voldaan.

11.2 [

De Inspecteur] concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en tot teruggaaf van een bedrag van € 355.

12. Artikel 1 van de Wet op de kansspelbelasting luidt - voor zover hier van belang - als volgt:

b. degene die gelegenheid geeft tot deelneming aan binnenlandse kansspelen welke via het internet worden gespeeld;

(…)

e. de in Nederland wonende of gevestigde gerechtigden tot de prijzen van buitenlandse kansspelen welke via het internet worden gespeeld.'

13. Artikel 2 van de Wet op de kansspelbelasting luidt - voor zover hier van belang - als volgt:

'(…)

2. Kansspelen worden als binnenlands beschouwd, indien zij worden gehouden door natuurlijke personen of door lichamen in de zin van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, van wie een of meer in Nederland wonen of zijn gevestigd.

3. Kansspelen worden als buitenlands beschouwd, indien zij niet vallen onder het tweede lid.'

14. Artikel 3 van de Wet op de kansspelbelasting luidt - voor zover hier van belang - als volgt:

'1. De belasting wordt geheven:

a. in de gevallen waarin artikel 1, eerste lid, onderdeel a of b, van toepassing is, naar het verschil tussen de in een tijdvak ontvangen inzetten en de ter beschikking gestelde prijzen, dan wel, zo een ander dan de belastingplichtige de prijzen ter beschikking stelt, naar hetgeen in een tijdvak ontvangen wordt voor het geven van gelegenheid tot deelneming aan casinospelen of tot deelneming aan binnenlandse kansspelen welke via het internet worden gespeeld;

b. in de gevallen waarin artikel 1, eerste lid, onderdeel c of d, van toepassing is, naar de prijzen;

c. in de gevallen waarin artikel 1, eerste lid, onderdeel e, van toepassing is, naar het positieve verschil tussen de in een kalendermaand gewonnen prijzen en de in die kalendermaand gedane inzetten.'

15. Artikel 5a van de Wet op de kansspelbelasting luidt - voor zover hier van belang - als volgt:

'(…)

3. Indien het in artikel 3, eerste lid, onderdeel a, bedoelde verschil over een tijdvak negatief is, wordt het verrekend met het positieve verschil over een volgend tijdvak. De verrekening geschiedt in de volgorde waarin zich negatieve en positieve verschillen voordoen.'

16.1

16.2

17. Nu [belanghebbende] stelt dat in onderhavig geval sprake is van heffing van kansspelbelasting die strijdig is met artikel 56 VWEU, omdat de aanbieders van Pokerstars, Poker770 en Fulltilt zijn gevestigd op Malta en deze aldaar daadwerkelijk vanuit een duurzame vestiging voor onbepaalde tijd economische activiteiten uitoefenen, dient [belanghebbende] de vestiging van die aanbieders op Malta aannemelijk te maken.

18. Naar het oordeel van de rechtbank moet als aanbieder van het pokerspel worden aangemerkt degene met wie de speler een rechtsbetrekking is aangegaan op grond waarvan de speler de gelegenheid is geboden deel te nemen aan het pokerspel. De deelname aan het pokerspel vindt plaats door middel van de software die de aanbieder van het spel ter beschikking stelt. De rechtbank is van oordeel dat degene die de software ter beschikking stelt waarmee daadwerkelijk toegang wordt verkregen tot het pokerspel, de aanbieder van het pokerspel is.

19. De bewijslast dat, zoals [belanghebbende] stelt, Poker770 in onderhavig tijdvak wordt aangeboden door Cosmo Gaming Company (Cosmo), dat deze is gevestigd op Malta en een vergunning heeft van de Maltese overheid, rust op [belanghebbende]. Hij heeft daartoe een stuk overgelegd genaamd 'Terms and conditions NetBet Poker' waarin Cosmo wordt aangeduid als de contract sluitende partij. Nu uit de onder 6. vermelde stukken volgt dat NetBet Poker eerst op 3 september 2014 Poker770 heeft overgenomen van het buiten de EU gevestigde Mandarin Gaming NV, wat [belanghebbende] verder ook niet heeft weersproken, houdt de rechtbank het ervoor dat het stuk inzake Cosmo geen betrekking kan hebben op onderhavig tijdvak. Zo [belanghebbende] geacht moet worden reeds voor onderhavig tijdvak met Cosmo een overeenkomst te zijn aangegaan, is niet aannemelijk gemaakt dat Cosmo daadwerkelijk op Malta is gevestigd. [Belanghebbende] heeft immers geen bewijs van inschrijving van Cosmo in het handelsregister van Malta noch een bewijs van een aldaar aan Cosmo afgegeven vergunning overgelegd. Andere stukken waaruit zou kunnen blijken dat Poker770 wordt aangeboden door een binnen de EU gevestigde aanbieder heeft [belanghebbende] niet overgelegd. [Belanghebbende] heeft dus niet aannemelijk gemaakt dat in augustus 2014 voor wat betreft Poker770 sprake is van een aanbieder die is gevestigd in een andere lidstaat van de EU. [Belanghebbende] heeft daarmee terecht het bij deze aanbieder behaalde resultaat in zijn aangifte betrokken. Het beroep is dan ook in zoverre ongegrond.

20. Uit de stukken die zijn vermeld bij 3. volgt dat [belanghebbende] overeenkomsten heeft gesloten met RGEL en FT. Daarmee heeft [belanghebbende] aannemelijk gemaakt dat RGEL en FT zijn contractspartners zijn en dat zij degenen zijn die de software ter beschikking stellen. Dat in de end user licence agreements (de agreements) naast RGEL en FT ook RS als contractspartner wordt genoemd, gevestigd op Isle of Man, leidt niet tot een ander oordeel. Uit de agreements blijkt namelijk dat RS alleen de zogenoemde 'play money/play for free games' aanbiedt en [belanghebbende] heeft onweersproken verklaard dat hij uitsluitend de zogenoemde 'real money games' heeft afgenomen. De rechtbank acht die verklaring aannemelijk nu uit onderdeel 1.1 van de agreements volgt dat poker een real money game is.

21. [ Belanghebbende] heeft een bewijs van inschrijving van Fulltilt in het handelsregister van Malta overgelegd maar geen bewijs van een aldaar aan Fulltilt afgegeven vergunning. [Belanghebbende] heeft daarom, gezien het onder 6.2 vermelde door [de Inspecteur] overgelegde stuk, niet aannemelijk gemaakt dat voor wat betreft Fulltilt sprake is van een aanbieder die is gevestigd in een andere lidstaat van de EU. Het beroep is in zoverre ongegrond.

22. Uit de stukken die zijn vermeld bij 4. en 5. volgt dat RGEL is gevestigd op Malta, dat zij aldaar is ingeschreven in het handelsregister en dat zij beschikt over door de Maltese Gaming Authority afgegeven vergunningen. [De Inspecteur] erkent dat RGEL op Malta daadwerkelijk een vestiging heeft en beschikt over een 'class 3 - 4 licence', maar stelt dat hieraan voorbij moet worden gegaan, gezien de grote zeggenschap van RG en omdat de class 3 - 4 licences slechts hosting-vergunningen zijn die niet het aanbieden van pokerspelen zelf omvatten.

23. [ De Inspecteur] heeft aannemelijk gemaakt dat RG zijn hoofdkantoor heeft op Isle of Man, dat de vestiging op Isle of Man een aanzienlijke omvang heeft, dat daar belangrijke beslissingen worden genomen ten aanzien van de verschillende onderdelen van RG en dat de infrastructuur benodigd voor het spelen van internetpoker zich voornamelijk daar bevindt. Daarmee heeft hij echter niet aannemelijk gemaakt dat de activiteiten van RGEL die op Malta plaatsvinden zodanig van ondergeschikt belang zijn dat er op Malta feitelijk in het geheel geen economische activiteiten plaatsvinden als bedoeld in de door de Hoge Raad aangehaalde jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EU. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat uit de Maltese regelgeving volgt dat alleen een vergunning wordt verleend wanneer daadwerkelijk sprake is van een vestiging op Malta. De rechtbank volgt [de Inspecteur] evenmin in zijn betoog dat de aan RGEL afgegeven vergunningen onvoldoende zijn voor het aanbieden van de pokerspelen. Een class 3 licence houdt in dat vergunning wordt verleend 'to promote and, or abet remote gaming from Malta'. Een class 4 licence geeft het recht 'to host and manage remote gaming operators, excluding the licensee himself'. De class 4 licence opent dus de mogelijkheid om, zoals in het voorliggende geval, kansspelen aan te bieden die eigendom zijn van een ander. Het beroep is dan ook gegrond voor zover dit betrekking heeft op de opbrengsten gerealiseerd bij Pokerstars.

24. Uit al het voorgaande volgt dat voor wat betreft de opbrengsten bij 888poker, Pokerstars, Partypoker, Bettson en Poker Heaven belastingheffing achterwege dient te blijven wegens strijd met artikel 56 VWEU. Uitgaande van de door [de Inspecteur] gebruikte wisselkoers van 1,3539, die niet is bestreden door [belanghebbende], betekent dit dat de voor de kansspelbelasting in aanmerking te nemen positieve resultaten € 14.487 bedragen. Gezien het feit dat de bij buitenlandse aanbieders behaalde negatieve resultaten € 133 bedragen, is [belanghebbende] over onderhavig tijdvak in totaal een bedrag van € 4.162 (€ 14.354 x 29%) kansspelbelasting verschuldigd. Aan [belanghebbende] dient daarom een teruggaaf te worden verleend van € 2.997 (€ 7.159 - € 4.162).

25. [ Belanghebbende] verwijst voor zijn stelling dat sprake is van dubbele belastingheffing op Regulation 57 van het Fourth Schedule van de Maltese kansspelwetgeving waarin, voor zover hier relevant, het volgende is vermeld:

( c) A Class 3 licensee, including a Class 3 licensee operating on a hosting platform in possession of a Class 4 remote gaming licence, shall pay a sum equivalent to five per centum (5%) of real income:

(…)

( d) A Class 4 licensee, hosting and managing other remote gaming operators, shall pay -

( i) no tax for the first six months;

2. In all cases the maximum tax payable by one licensee in respect of any on remote gaming licence, per annum, shall not exceed (…) (€ 466,000)."

Met die enkele verwijzing heeft [belanghebbende] niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van een situatie als bedoeld in artikel 52 van het Besluit voorkoming dubbele belasting 2001. Niet gebleken is dat de belastingheffing door Malta betrekking heeft op de aan de spelers uitgekeerde prijzen en dat aldus sprake is van een met de Nederlandse kansspelbelasting gelijksoortige belasting.

26. Gelet op wat hiervoor is overwogen, dient het beroep gegrond te worden verklaard.

27. De rechtbank veroordeelt [de Inspecteur] in de door [belanghebbende] gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht (het Besluit) voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 186 voor de beroepsfase. De rechtbank merkt deze zaak en de overige 7 ter zitting behandelde beroepen van [belanghebbende] aan als samenhangend en heeft voor de beroepsfase 2 punten toegekend (1 voor het indienen van het beroepschrift en 1 voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 495), met een wegingsfactor 1,5 wegens samenhang. Dit resulteert voor de beroepsfase in een bedrag van € 186 (€ 495 x 2 x 1,5 : 8). Voor de bezwaarfase heeft [de Inspecteur] reeds overeenkomstig het Besluit een kostenvergoeding toegekend.