Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 16-08-2022, ECLI:NL:GHSHE:2022:3857, BKDH-21/00625 en BKDH-21/00626

“Ik ben bezig met de beoordeling van de door of namens u ingediende aangifte:

- inkomstenbelasting over het jaar 2013.

Ik verzoek u om mij de volgende informatie te verstrekken:

- mij is bekend dat u al jarenlang inkomsten verkrijgt uit de handel en transport in verdovende middelen. Mede op basis hiervan heb ik u aangiftebiljetten inkomstenbelasting toegezonden over de jaren 2012 t/m 2014;

- mij is tevens bekend dat u voor bovenstaande handel reeds meerdere malen veroordeeld bent;

- uit de bovenstaande handel zijn inkomsten genoten. In de door u ingediende aangifte inkomstenbelasting 2013 heeft u hiervan niets opgegeven. Ik verzoek u mij nu een opgave te verstrekken inzake deze inkomsten over de jaren 2012 t/m 2014.

De bovenstaande informatie heb ik nodig om de verschuldigde belasting te kunnen vaststellen. De wettelijke basis voor dit verzoek treft u overigens aan in artikel 47 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen.

Indien u aan bovenstaand verzoek niet voldoet zal ik zelf een berekening maken over de door u verschuldigde belasting over de jaren 2012 t/m 2014.”

“Naar aanleiding van uw schrijven d.d. 16 april 2015 inzake [belanghebbende] met bsn: […] deel ik u het volgende mede.

[Belanghebbende] is sinds eind 2013 betrokken in een opsporingsonderzoek uitgevoerd door de Belastingdienst/FIOD en het team zware criminaliteit van de Brigade Recherche.

Het onderzoek is gericht op artikel 420bis van het Wetboek van Strafrecht t.w. verdenking van witwassen.

De gegevens van dit onderzoek zijn eind 2014 met toestemming van de betreffende Officier van Justitie aan de Belastingdienst ter beschikking gesteld.

Onderzoek is gedaan naar de herkomst van het geld dat gebruikt is voor de aanschaf van chalet [1] op […] te [plaatsnaam]. Tevens is de aanschaf onderzocht van een [merk en type auto] die vanaf 30-1-2014 op naam gesteld is van de zoon van [belanghebbende].

Ter onderbouwing van de verdenking van witwassen van chalet [1] en de bovenstaande personenauto zijn ook andere objecten, aankopen, vermogensgegevens en geldstromen onderzocht en beschreven.

Aan de hand van bovenstaande bevindingen kan het niet anders zijn dan dat het geld dat is betaald voor de diverse aankopen, afkomstig is uit enig misdrijf.

Ik hoop u met vorenstaande voldoende geïnformeerd te hebben, zodat u de gevraagde informatie opgenomen in mijn brief van 12 maart 2015 alsnog kunt verstrekken.”

Aangegeven inkomen uit werk en woning € 9.148

Bij: Geschat inkomen uit werk en woning € 75.000

Totaal verzamelinkomen € 84.148

“4.3.9. Bewijsoverweging feit 6

[Belanghebbende] heeft een chalet gekocht voor zijn zoon voor een bedrag van in totaal € 26.400,-, welk bedrag vooraf contant op een bankrekening is gestort ter overboeking naar de bankrekening van de notaris, dan wel grotendeels contant aan de verkoper is voldaan. [Belanghebbende] en zijn zoon […] beschikten niet over (bekende) inkomsten en/of vermogen. Onder deze omstandigheden is naar het oordeel van de rechtbank sprake van het vermoeden van witwassen. Gelet op dat vermoeden mag van [belanghebbende] worden verlangd dat hij een verklaring geeft voor de herkomst van het geld, die concreet en verifieerbaar is en niet op voorhand hoogst onwaarschijnlijk.

[Belanghebbende] heeft ter terechtzitting verklaard dat hij het chalet heeft bekostigd met onder andere 25.000 Zwitserse Francs die hij door het verrichten van arbeid tijdens zijn detentie in [buitenland] heeft verdiend en na zijn vrijlating uit [buitenland] heeft meegenomen. Daarnaast heeft [belanghebbende] zijn zoon […] opdracht gegeven om machines en gereedschappen uit zijn voormalige bouwbedrijf te verkopen aan [betrokkene 10] van [bedrijf betrokkene 10]. Deze machines en gereedschappen zijn voor € 10.000,- aan [betrokkene 10] verkocht en dat geldbedrag heeft [belanghebbende] aan zijn zoon […] geschonken. Voorts heeft [belanghebbende] verklaard dat hij een onder hem in beslag genomen geldbedrag van € 18.000,- van justitie heeft teruggekregen.

Naar aanleiding van de door [belanghebbende] afgelegde verklaringen is door het Openbaar Ministerie nader onderzoek verricht. Daaruit is gebleken dat het bedrijf van [betrokkene 10] genaamd [bedrijf betrokkene 10] op 26 augustus 2014 in staat van faillissement is verklaard en bestuurder [betrokkene 10] in 2015 om het leven is gebracht. De curator heeft in de digitale administratie een boeking gevonden die ziet op deze betaling gedateerd 4 januari 2013. De omschrijving is: “[belanghebbende], draaibank/lasapparaat” terwijl uit de administratie niet blijkt van enige betalingsverplichting van [bedrijf betrokkene 10] of van [BV betrokkene 10] jegens de ontvanger van voornoemd bedrag van € 10.000,-. Er zijn geen stukken die aannemelijk maken dat tegenover de betaling werkelijk enige levering van goederen heeft bestaan en van een levering van een draaibank of lasapparaat in 2012 of 2013 is niet gebleken.

Ten aanzien van het uit [buitenland] meegenomen geldbedrag is navraag gedaan in [buitenland] en bij de Penitentiaire Inrichting te [plaatsnaam] . Op politioneel niveau is uit [buitenland] vernomen dat [belanghebbende] uit de [buitenlandse] gevangenis een bedrag van 2.384 Zwitserse Francs heeft meegenomen, welk bedrag door de PI [plaatsnaam] bij binnenkomst is geregistreerd. Daarna is het geld op 7 september 2012 door [belanghebbende] ‘uitgevoerd’ (meegegeven aan [de zoon]).

Met betrekking tot het in beslag genomen en aan [belanghebbende] geretourneerde geldbedrag van € 18.000,- is door het Openbaar Ministerie niets teruggevonden. Echter blijkt uit het overzicht van de bankrekening van [belanghebbende] dat het saldo op 3 januari 2012 bijna € 15.000,- bedraagt terwijl het saldo eind 2012 is gedaald tot nagenoeg nihil.

Gelet op de hiervoor beschreven bevindingen is de door [belanghebbende] gestelde herkomst van het geldbedrag van € 26.400,- niet aannemelijk geworden. Bij dat oordeel betrekt de rechtbank allereerst dat ten aanzien van het geldbedrag van € 10.000,-, welk bedrag [de zoon] van [bedrijf betrokkene 10] heeft ontvangen, uit de onderliggende bevindingen is gebleken dat er vanuit [bedrijf betrokkene 10] geen enkele betalingsverplichting jegens [belanghebbende] dan wel [de zoon] is geweest noch dat er een draaibank of lasapparaat aan [bedrijf betrokkene 10] is geleverd, zodat deze verklaring onvoldoende verklaring biedt voor de herkomst van dat geldbedrag.

Voorts is door [belanghebbende] slechts een bedrag van 2.384 Zwitserse Francs vanuit [buitenland] meegenomen hetgeen nog geen 10% betreft van de door hem gestelde 25.000 Zwitserse Francs.

Ten aanzien van het aan [belanghebbende] door het Openbaar Ministerie geretourneerde geldbedrag van € 18.000,- geldt dat omtrent de oorspronkelijke herkomst van dit kennelijk in beslag genomen en geretourneerde geldbedrag niets is verklaard. Uit het enkele feit dat het geldbedrag aan [belanghebbende] is geretourneerd kan niet worden afgeleid dat het geld niet van misdrijf afkomstig is.

(…)

Nu de door [belanghebbende] gestelde herkomst van het geldbedrag niet aannemelijk is geworden en [belanghebbende] meermalen is veroordeeld voor strafbare feiten waaruit geldelijk gewin is te halen, is de rechtbank van oordeel dat het niet anders kan zijn dan dat het bedrag van € 26.400,- uit misdrijf afkomstig is en dat [belanghebbende] dit ook wist. Door met het bedrag van € 26.400,-, onder meer via een op naam van zijn zoon gestelde bankrekening, een chalet te kopen en aan zijn zoon te doen leveren, heeft [belanghebbende] de criminele herkomst van dit geldbedrag verhuld met het oogmerk om dit aan de autoriteiten te onttrekken, zodat [belanghebbende] zich schuldig heeft gemaakt aan het opzettelijk witwassen van voornoemde € 26.400,-.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat [belanghebbende] de onder 1, onder 2 primair, onder 3, onder 4, onder 5 en onder 6 ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat:

feit 1:

hij op 14 oktober 2013 te [plaats 2] , tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht 30 kilogram van een materiaal bevattende cocaïne;

(…)

feit 3:

hij in de periode van 28 december 2013 tot en met 3 februari 2014, te [plaats 1] en [plaats 3] en [plaats 4] en in België en/of de Dominicaanse Republiek, tezamen en in vereniging met anderen, om een feit, bedoeld in het vierde of vijfde lid van artikel 10 van de Opiumwet, te weten het opzettelijk vervoeren en binnen het grondgebied van Nederland brengen van cocaïne, voor te bereiden en/of te bevorderen,

- zich en/of anderen gelegenheid en/of inlichtingen tot het plegen van dat feit heeft getracht te verschaffen en/of

- anderen heeft getracht te bewegen om dat feit te plegen, te doen plegen, mede te plegen en/of daarbij behulpzaam te zijn en/of daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te verschaffen

(…)

feit 5:

hij in de periode van 1 september 2013 tot en met 6 mei 2014 te [plaats 2] en/of [plaats 1] en/of [plaats 5] en/of [plaats 3] , in elk geval plaatsen in Nederland en/of [plaats 6] , in elk geval in België en/of in de Dominicaanse Republiek, heeft deelgenomen aan een organisatie, welke organisatie werd gevormd door een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, waartoe hij, [belanghebbende], en zijn mededaders en andere personen behoorden, welke organisatie het oogmerk had het plegen van misdrijven als bedoeld in artikel 10, vijfde lid, te weten:

- het tezamen en in vereniging met anderen opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland brengen van cocaïne;

feit 6:

hij op tijdstippen in de periode van 13 mei 2013 tot en met 14 augustus 2013 in Nederland, van een voorwerp, te weten 26.400 euro, de herkomst heeft verhuld, terwijl hij, [belanghebbende], wist dat bovenomschreven geldbedrag - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was uit enig misdrijf.”

“Bewijsoverweging in aanvulling op overweging 4.3.9 in het vonnis

In hoger beroep heeft de verdediging betoogd dat er voldoende legale inkomsten waren die de aanschaf van het chalet mogelijk maakten. Zo heeft [belanghebbende] eind 2011 een voordien inbeslaggenomen bedrag van € 18.000 van justitie teruggekregen. Daarnaast heeft [belanghebbende] een bedrag van CHF 2.384, verworven door het verrichten van werkzaamheden in de penitentiaire inrichting, meegenomen na zijn detentie in [buitenland] . Ten slotte is er nog de betaling van € 10.000 door [bedrijfsnaam] naar aanleiding van de verkoop van gereedschappen. Aldus bezien kan het oordeel van de rechtbank dat het niet anders kan dan dat de ten laste gelegde geldsom een criminele herkomst heeft geen stand houden, zo stelt de verdediging.

Beoordeling

In hoger beroep valt op dat de verdediging het bedrag dat [belanghebbende] uit [buitenland] zou hebben meegenomen aanzienlijk naar beneden heeft bijgesteld. [Belanghebbende] – die in hoger beroep geen verklaring heeft afgelegd – heeft in eerste aanleg ter terechtzitting verklaard dat hij vanuit [buitenland] een bedrag van ongeveer CHF 25.000 in contanten had meegenomen. Van dat bedrag heeft hij in de PI [plaatsnaam] iets van € 2.000 op zijn rekening laten zetten. De rest van het geld zou hij naar huis hebben gebracht en zou hij in het chalet hebben gestoken, omdat hij dat in contanten nog had liggen. Omgerekend naar de gemiddelde koers in 2012 en dat naar beneden afgerond, heeft [belanghebbende] dus naar eigen zeggen een bedrag van ongeveer € 18.000 (20.000 -/- 2.000) afkomstig uit [buitenland] gebruikt voor de aankoop van het chalet. In hoger beroep is gebleken dat de verklaring over het [buitenlandse] geld niet juist kan zijn. De Koninklijke Marechaussee heeft naar aanleiding van een rechtshulpverzoek en de antwoorden daarop in een proces-verbaal van 20 juni 2017 gerelateerd dat [belanghebbende] omgerekend niet meer dan € 2.363,25 aan zijn [buitenlandse] detentie heeft overgehouden. Dit bedrag kan de aankoop van het chalet niet verklaren. Het biedt anders gezegd geen steun voor de verklaring van [belanghebbende] dat het chalet is aangekocht met op legale wijze verkregen geld. Dat [belanghebbende] op bovenstaand onderdeel aantoonbaar niet de waarheid heeft verklaard over de manier waarop hij de aankoop van het chalet heeft gefinancierd, maakt dat de overige verklaringen van [belanghebbende] met betrekking tot de financiering met de nodige behoedzaamheid moeten worden beoordeeld. Dat heeft de rechtbank op de juiste wijze gedaan. Aan de overwegingen van de rechtbank met betrekking tot de overige genoemde bedragen heeft het hof daarom niets toe te voegen.”