Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 01-02-2023, ECLI:NL:GHSHE:2023:468, 21/00861 tot en met 21/00865

“VH: Vanaf mei 2015 tot de laatste boeking in 2016 is er ongeveer € 160.000,- op jouw bankrekeningen gestort. Heb je zoveel overuren en snipperuren?

[belanghebbende] : Nee, dat heb ik niet.

(…)

VH: Is 5 dagen werken per week € 160.000,- waard bovenop het reguliere salaris?

[belanghebbende] : Nee, dat is niet zo.

(…)

VH: Vanaf wanneer is dit begonnen?

[belanghebbende] : Dat durf ik niet te zeggen.

VH: Vanaf 2014?

[belanghebbende] : Nee, eerder. (…)

IW: (…) Je hebt € 220.000,- per jaar voor 5 dagen werken per week aan jezelf uitbetaald. Het bedrag van € 220.000,- is grotendeels netto.

(…)

VH: (…) Je weet dat de vennoten ieder maximaal ongeveer € 60.000,- per jaar opnemen uit de VOF. (…)

[belanghebbende] : Ik kan niet meer bewijzen dat ik dit met [C] heb besproken. (…) Ik heb zo vaak aan [C] gevraagd of we dit schriftelijk konden vastleggen, maar dat wilde [C] niet.

(…)

VH: Heb je wel eens geld teruggestort?

[belanghebbende] : Nee, dan valt het juist op.

(…)

[B] : Ik verdien € 2.000,- per maand en jij zou dan € 6.000,- per maand extra bovenop je normale salaris van ons krijgen?

[belanghebbende] : Ja, omdat [C] zei ‘Wij krijgen € 2.000,- per maand, de rest halen we uit de winst.’

[B] : We hebben geen winst gemaakt. In 2009 stevenden we bijna op een faillissement af. We hebben vanaf 2009 enkele zwarte jaren gehad. Dat weet jij ook.”.

“In haar hoedanigheid van boekhoudster had [belanghebbende] de beschikking over en toegang tot de inlogcodes van verschillende bankrekeningen op naam van [VOF] . [belanghebbende] had met deze toegangscodes overal en op ieder moment toegang tot de bankrekeningen van ons bedrijf. Binnen ons bedrijf was [belanghebbende] , buiten de 3 eigenaren, feitelijk de enige die gebruik maakte van de inlogcodes van de verschillende bankrekeningen op naam van [VOF] .

(…)

Hierop hebben wij het externe accountantskantoor [accountant] , hetgeen voor ons werkt, gevraagd nader onderzoek in te stellen.

[accountant] kwam tot de ontdekking dat er vanaf mei 2015 tot medio eind juni 2016 een groot aantal betalingen van [VOF] naar de betreffende 2 bankrekeningnummers was gedaan. Uit onderzoek van de rekeningnummers bleek dat deze beide op naam stonden van [belanghebbende] (…)

[VOF] heeft nooit opdracht of toestemming gegeven aan [belanghebbende] om vanuit [VOF] deze betalingen te doen naar de betreffende rekeningen van [belanghebbende] .”.

“In de week van 20 juli ontvingen wij via een mail een schrijven. Deze mail is gericht aan [belanghebbende] en ondertekend door mijn overleden zoon [C] .

Deze mail is via de rechtbijstandverzekering van [belanghebbende] verzonden naar onze advocaat.

De advocaat heeft deze op zijn beurt weer naar ons gemaild.

(…)

Deze brief is bijgevoegd bij dit proces-verbaal van bevindingen.

Deze brief is ondertekend door mijn jongste zoon [C] , welke inmiddels is overleden.

(…)

In de week van 20 juli ontvangen wij dan ineens een brief waarin die zogenaamde toestemming omschreven is. Het bevreemd mij dat ze dan toch opeens ergens een schrijven vandaan tovert met de handtekening van mijn zoon eronder. Ik ga ervan uit dat ze de handtekening zelf geplaatst heeft en dat betekend dat zij naast verduistering ook valsheid in geschrifte pleegt.”.

Bij het proces-verbaal van bevindingen is een brief van [C] gevoegd. [C] was de zoon van [A] . Hij is overleden in september 2014. Vanaf 14 november 2012 tot aan zijn overlijden viel de financiële administratie van [VOF] onder zijn verantwoordelijkheid. In de bij het proces-verbaal van bevindingen gevoegde brief is onder meer het volgende vermeld:

“Op jouw verzoek verklaar ik ( [C] ) hierbij dat we het volgende hebben afgesproken:

Je krijgt extra loon boven op jouw loon wat al via de salarisadministratie loopt. Dit is goedkoper dan jouw loon op de strook te verhogen. (…)

Je krijgt bovenop dit extra loon nog overuren. Deze betalen we a € 30,- per uur.

Ook gereden kilometers worden betaald voor € 0,50 per kilometer.

(…)

Eerder hebben we dit via thuiswerk met je geregeld, maar omdat we vinden dat de bedragen veel hoger moeten worden en het zo niet verder kon hebben we dit een tijd geleden anders besproken. Bestaande facturen mocht je in opdracht van ons nogmaals boeken op een ander nummer en wel betalen op het bestaande factuurnummer. Deze bedragen mogen naar jouw bankrekeningnummer maar wel met de naam van degene van wie de factuur is. Dit doen we zodat het bij een controle niet opvalt. Omdat dit je de laatste tijd door alle betalingen niet lekker zit wil je deze verklaring. (…)”.

“V: Hoe is de onderlinge taakverdeling tussen de eigenaren in het bedrijf?

A: [C] deed de productie en een stukje administratie zoals offertes maken. [belanghebbende] deed dat met [C] samen. IK deed eigenlijk alles maar niet heel veel op kantoor. Dat deed ik het minste. Ik leverde wel de facturen in bij [belanghebbende] om die te laten betalingen. Dat deed [belanghebbende] eigenlijk altijd. [B] deed helemaal niets van administratie. Hij werkte in de hal.

V: Heeft u ook de uitvoering van de daadwerkelijke betalingen van [VOF] gedaan?

A: Dat heb ik nooit gedaan. Sinds [belanghebbende] bij ons werkte deed [belanghebbende] de uitvoer van de betalingen.

(…)

O: In de aangifte heeft u verklaarde dat nader onderzoek door (…) [VOF] heeft uitgewezen dat niemand anders ooit betalingen heeft gedaan op de betreffende rekeningen van [belanghebbende] .

V: Wat hield dit nader onderzoek in?

A: IK weet niet wat daar precies mee bedoeld wordt, maar zij was wel de enige die betalingen voor [VOF] uitvoerde, samen met [C] (…).

V: Wie verrichtte naast [belanghebbende] en [C] nog meer de betalingen van [VOF] ?

A: Dat is wel heel lang geleden, rond eind jaren '90 tot ongeveer 2000 dat ik dat deed. Dat is geleidelijk aan gegaan en [C] heeft dat steeds meer van mij overgenomen.

V: [belanghebbende] verklaarde dat u aanvankelijk de betalingen voor [VOF] verrichte tot het moment dat u een TIA kreeg. Wat is daarop uw reactie?

A: Dat is helemaal niet waar. Daar klopt niets van. Ik heb wel een TIA gehad maar daarvoor voerde ik al geen betalingen meer uit, maar deed [C] en [belanghebbende] dat.

V: [belanghebbende] verklaarde dat [C] daarna de betalingen voor [VOF] is gaan uitvoeren. Klopt dat?

A: Dat klopt niet want daarvoor deden [C] en [belanghebbende] dat al.

O: [belanghebbende] verklaarde dat toen zij zwanger was [D] bij [VOF] is aangenomen voor de administratie en dat [belanghebbende] pas sinds de tewerkstelling van [D] bij [VOF] beschikking heeft gekregen, via [C] , over de inlogcodes van de rekening van [VOF] met als reden om [D] in te werken. Dit was medio 2014.

V: Wat kunt u daar over verklaren?

A: Nee, die had ze volgens mij al veel eerder met het samenwerken met [C] .

V: Wie voerde de betalingen voor [VOF] uit na het overlijden van [C] ?

A: Alleen [belanghebbende] .

V: Door [belanghebbende] is verklaard dat dit daarna door u en [D] werd gedaan waarbij bij u de controlerende taak lag. Wat is daarop uw reactie?

A: Nee dat is niet zo. Daar klopt niets van. Dat heb ik niet gedaan.

V: Bij wie lag dan de controlerende taak?

A: IK denk bij [belanghebbende] zelf.

V: Bedoeld u dat [belanghebbende] het inboeken van de facturen deed, het uitvoeren van de betalingen en de controle daar op?

A: Ja volledig.

V: [belanghebbende] verklaarde dat zij pas echt betalingen is gaan verrichten voor [VOF] na haar zwangerschapsverlof rond juli 2015. Wat is daarop uw reactie?

A: Zeker niet. Hoe komt ze daar nu bij??

O: Door kleindochter [E] wordt hierbij opgemerkt dat bewijsstukken zijn dat [belanghebbende] al zowiezo tijdens haar zwangerschapsverlof betalingen verrichtte. We hebben namelijk WhatsApp gesprekken tussen [D] en [belanghebbende] waarin [D] aan [belanghebbende] vraagt om in te loggen op de bank zodat zij kan zien welke debiteuren al betaald hadden. Daarnaast heeft [D] ook in de civiele procedure een verklaring afgelegd waarin zij verklaarde dat zij nooit betalingen deed. [D] werkt bij [VOF] sinds ongeveer september 2014.

O: In stukken van de civiele procedure staat vermeld vanuit de kant van [VOF] dat [belanghebbende] na het overlijden van [C] in 2014, uit nood geboren, steeds meer financiële taken van [VOF] op zich nam.

V: Op welke wijze zou [belanghebbende] dan daarvoor al de betwiste overboekingen hebben kunnen/moeten verrichten?

A: IK weet dat niet. DE uitvoering van betalingen lag bij [C] en [belanghebbende] . Ik weet niet precies hoe de uitvoering van betalingendoor [C] en [belanghebbende] precies in zijn werk gingen. Dat is te lang geleden en ik had daar ook geen zicht op.

O: Door kleindochter [E] werd hierop aangevuld dat zij daar niet bij aanwezig is geweest maar dat zij achteraf wel de bankafschriften heeft nagekeken die [C] had afgetekend en merkt daarbij op dat het vreemd is dat door [C] eigen uitgevoerde betalingen voor akkoord zouden zijn getekend. Dat wijst meer op de betaling die door iemand anders is verricht Ik doe nu de betalingen en ik teken niets voor akkoord wat ik zelf heb verricht. Dat doe ik wel als [D] een betaling zou verrichten. Je controleert dan iemand anders.

O: Aangaande de door [VOF] betwiste transacties van gelden naar rekeningen van [belanghebbende] is door [belanghebbende] echter verklaard dat aanvankelijk deze betalingen door [C] werden gedaan en dat zij slechts in opdracht van [C] de betaling in de administratie in te boeken. Wat is daarop uw reactie?

A: Daar weet ik helemaal niets van. [C] heeft het daar nooit met mij over gehad. Het lijkt mij sterk dat [C] dat niet met mij zou bespreken als hij dit echt hebben bedacht

V: Tevens verklaarde [belanghebbende] dat u zelf bovendien ook de betreffende betalingen naar haar rekening

uitvoerde?

A: Nee zware nonsens.”.

“Uit de aangifte van [VOF] kwam naar voren dat door accountantskantoor [accountant] (…) nader onderzoek werd gedaan naar de totale omvang van de schade en totale pleegperiode waarover, door [VOF] , betwiste transacties van gelden naar rekeningen van [belanghebbende] plaatsvonden.

Door een medewerker van [accountant] is hiervan een rapport opgesteld welke door [VOF] aan het onderzoeksteam ter beschikking is gesteld.

Zakelijk weergegeven kwam uit dit rapport naar voren dat de totale overboekingen zonder onderbouwing een geld bedrag van €843.213,81 bedroegen.

(…)

De periode waarover de, door [VOF] , betwsite overboekingen naar rekeningen van [belanghebbende] plaatsvonden lag tussen medio 2009 en 14 juli 2016 .”.

“4.4 De rechtbank stelt vast dat [belanghebbende] de juistheid van de inhoud van het rapport van [accountant] , waarop [VOF] de hoogte van haar vordering baseert, niet heeft betwist. Daarmee staat in rechte vast dat in het tijdvak van 1 januari 2009 tot en met 14 juli 2016 - exclusief het conform haar loonstroken aan [belanghebbende] toekomende salaris - een totaalbedrag van € 843.213,81 van bankrekeningen van [VOF] is overgeboekt naar op naam van [belanghebbende] staande bankrekeningen.

(…)

Belanghebbende heeft hoger beroep aangetekend tegen dit vonnis. Het hof heeft het vonnis van de rechtbank bekrachtigd.¹

Verder heeft de inspecteur vergrijpboeten opgelegd van 50% die hij, rekening houdend met verzachtende omstandigheden (waaronder de financiële situatie van belanghebbende), heeft verminderd tot 25%. De inspecteur heeft de in geschil zijnde belastingaanslagen en beschikkingen als volgt vastgesteld:

Bij uitspraken op bezwaar met dagtekening 24 september 2018 zijn deze belastingaanslagen en beschikkingen gehandhaafd.