Parket bij de Hoge Raad, 07-12-2010, BO1281, 09/00141

Conclusie inzake:

[Verdachte]

1. Het Gerechtshof te Amsterdam heeft bij arrest van 25 maart 2004 bevestigd het vonnis van de Politierechter in de Rechtbank Amsterdam waarbij verdachte wegens 1. "Poging tot zware mishandeling" en 2. "Eenvoudige belediging" is veroordeeld tot een geldboete van € 700,--, subsidiair 14 dagen hechtenis, waarvan € 350,--, subsidiair 7 dagen hechtenis voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren, met dien verstande dat het Hof het in het vonnis van de Politierechter aangehaalde art. 23 Sr terzijde stelt en art. 63 Sr toevoegt aan de aangehaalde artikelen waarop de straf is gegrond.

2. Namens verdachte heeft mr. J. Kuijper, advocaat te Amsterdam, twee middelen van cassatie voorgesteld.

3. Het eerste middel klaagt over schending van de redelijke termijn in de periode tussen het wijzen van het arrest waarvan beroep en de betekening van de verstekmededeling.

4. Verdachte is door het Gerechtshof te Amsterdam bij verstek veroordeeld bij arrest van 25 maart 2004. Bij de op voet van art. 434, eerste lid, Sv aan de Hoge Raad toegezonden stukken bevinden zich een viertal akten van uitreiking van de mededeling uitspraak, inhoudende dat op 26 juli 2006, 1 juni 2007 en 5 juli 2007 is gepoogd de mededeling uitspraak aan verdachte in persoon of aan een door verdachte schriftelijk gemachtigde te betekenen, en dat de mededeling uitspraak op 20 november 2007 aan de griffier van de Rechtbank Amsterdam is betekend, omdat van de verdachte geen woon-of verblijfplaats in Nederland bekend was.

5. Gelet op HR 17 juni 2008, LJN BD2578, NJ 2008, 358, rov. 3.19 klaagt het middel terecht dat de berechting van de onderhavige zaak niet heeft plaatsgevonden binnen een redelijke termijn in de zin van art. 6 lid 1 EVRM. Gezien de hoogte van de opgelegde geldboete kan met deze constatering worden volstaan (HR 17 juni 2008, LJN BD2578, NJ 2008, 358, rov. 3.6.2 onder C).

6. Het middel is tevergeefs voorgedragen.

7. Het tweede middel klaagt dat het door het Hof bevestigde vonnis van de Politierechter onvoldoende is gemotiveerd, omdat voorbij is gegaan aan verdachtes, met door de gebezigde bewijsmiddelen niet uitgesloten feiten onderbouwde ontkenning van het bewezenverklaarde opzet.

2. Een ambtsedig proces-verbaal nummer 2002240365-5 d.d. 13 september 2002, opgemaakt door [verbalisant 1] en [verbalisant 2], beiden hoofdagent van de Regiopolitie Amsterdam-Amstelland.

Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van [slachtoffer], zakelijk weergegeven:

Ten aanzien van het onder 1. en 2. telastegelegde:

3. Een ambtsedig proces-verbaal nummer 2002240365-2 d.d. 13 september 2002, opgemaakt door [verbalisant 2] en [verbalisant 1], beiden hoofdagent van de Regiopolitie Amsterdam-Amstelland.

Dit proces-verbaal houdt onder meer in als verklaring van verbalisanten, zakelijk weergegeven:

alsmede op verdachtes verklaring voor zover hierna weergegeven onder A.

11. Verdachte werd ter terechtzitting in eerste aanleg niet bijgestaan door een advocaat. Daarom verdient hetgeen hij aanvoert welwillende uitleg.(1)

12. Tegen deze achtergrond moet verdachtes verklaring ter terechtzitting van de Politierechter kennelijk aldus worden verstaan dat hij ontkent dat hij het opzet had [slachtoffer] zwaar lichamelijk letsel toe te brengen en dat hij daartoe aanvoert dat hij de flessen wel in de richting van [slachtoffer], maar tegen de schutting heeft gegooid en deze, zoals de wijkagent heeft gezien, in zijn eigen tuin - waarin [slachtoffer] zich niet bevond - terecht zijn gekomen.

13. Als juist zou zijn dat beide bierflessen in verdachtes tuin terecht zijn gekomen vraagt het, mede gelet op verdachtes ontkenning, nadere motivering waarom uit het gooien van de flessen in de richting van [slachtoffer] kan worden afgeleid dat de verdachte, zoals het Hof kennelijk in navolging van de Politierechter heeft gedaan, die flessen in de richting van [slachtoffer] heeft gegooid met het opzet om hem zwaar lichamelijk letsel toe te brengen. Verdachtes lezing van de gebeurtenissen vindt immers steun in de plaats waar de flessen volgens de verdachte, zoals de wijkagent volgens hem heeft gezien, terecht zijn gekomen, te weten in zijn, verdachtes tuin, terwijl de gebezigde bewijsmiddelen niet uitsluiten dat de flessen daar zijn terecht gekomen.(2) Voorts wordt niet gemotiveerd waarom, zo de flessen in verdachtes tuin terecht zouden zijn gekomen, niettemin uit verdachtes gooien met de flessen kan worden afgeleid dat hij handelde met het opzet [slachtoffer] zwaar lichamelijk letsel toe te brengen.

14. Het middel slaagt.

15. Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen waarop het bestreden arrest zou dienen te worden vernietigd.

16. Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest voor wat betreft het onder 1 tenlastegelegde en de opgelegde straf en in zoverre terugwijzing naar het Hof dan wel verwijzing naar een aangrenzend Hof teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan, met verwerping van het beroep voor het overige.

AG