Rechtbank Den Haag, 03-10-2022, ECLI:NL:RBDHA:2022:14889, AWB - 21 _ 5597

1. Eiser heeft over de jaren 2012, 2014, 2015 en 2016 aangifte IB/PVV gedaan. Over de jaren 2010, 2011 en 2013 heeft eiser geen aangifte IB/PVV gedaan.

2. In de aangifte IB/PVV over 2012 heeft eiser een verzamelinkomen aangegeven van € 0 en, na toepassing van de drempel van € 500, een bedrag van € 3.500 in aftrek gebracht als scholingsuitgaven in verband met zijn studie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. De aanslag IB/PVV 2012 is met dagtekening 1 september 2017 vastgesteld overeenkomstig de aangifte. Omdat de scholingsuitgaven niet konden worden verrekend met inkomen, is op hetzelfde aanslagbiljet bij beschikking een bedrag van € 3.500 vastgesteld als nog te verrekenen persoonsgebonden aftrek (PGA) in volgende jaren.

3. Ook voor 2014 heeft eiser een verzamelinkomen aangegeven van € 0 en, na toepassing van de drempel van € 250, een bedrag van € 8.441 in aftrek gebracht als scholingsuitgaven. De aanslag IB/PVV 2014 is met dagtekening 23 januari 2020 vastgesteld overeenkomstig de aangifte. Op het betreffende aanslagbiljet is bij beschikking een bedrag van € 8.441 vastgesteld als nog te verrekenen PGA (restant PGA) in volgende jaren.

4. In de aangifte IB/PVV voor 2015 heeft eiser wederom een verzamelinkomen aangegeven van € 0. Met dagtekening 19 augustus 2016 is de aanslag IB/PVV 2015 vastgesteld overeenkomstig de aangifte. Op 27 januari 2021 heeft eiser een herziene aangifte IB/PVV 2015 ingediend met een bedrag van € 8.441 als ‘Restant persoonsgebonden aftrek aangever’. In overeenstemming hiermee is bij beschikking met dagtekening 12 februari 2021 een bedrag van € 8.441 vastgesteld als restant PGA in volgende jaren.

5. In de aangifte IB/PVV voor 2016 heeft eiser ook weer een verzamelinkomen aangegeven van € 0. Met dagtekening 9 november 2018 is de aanslag IB/PVV 2016 dienovereenkomstig vastgesteld. Daarbij is op het aanslagbiljet geen beschikking restant PGA vermeld.

6. Per brief, met dagtekening 18 februari 2021 en door verweerder ontvangen op 19 februari 2021, heeft eiser verzocht om voor de jaren 2010 tot en met 2012 als restant PGA de volgende bedragen in aanmerking te nemen:

7. Verweerder heeft op 20 april 2021 afwijzend op dit verzoek beslist omdat het verzoek volgens hem buiten de daarvoor geldende vijfjaarstermijn is gedaan. Eiser heeft hiertegen bezwaar gemaakt.

8. Verweerder is in bezwaar gedeeltelijk aan het verzoek om ambtshalve vermindering tegemoetgekomen. Het restant PGA heeft verweerder bij beschikking van 24 augustus 2021 voor het jaar 2016 nader vastgesteld op € 11.941. Dit bedrag betreft de optelsom van de in aftrek gebrachte bedragen in de aangiften IB/PVV over 2012 en 2014 (van respectievelijk € 3.500 en € 8.441). De afwijzing van het verzoek om een (aanvullend) bedrag aan restant PGA vast te stellen voor de jaren 2010 tot en met 2012 heeft verweerder gehandhaafd vanwege de verjaring van de termijn.

10. De PGA is het gezamenlijke bedrag van de in het kalenderjaar op de belastingplichtige drukkende persoonsgebonden aftrekposten, waaronder scholingsuitgaven¹, en het gedeelte van de PGA van voorgaande jaren dat niet eerder in aanmerking is genomen.² De inspecteur stelt het bedrag van de op enig tijdstip niet in aanmerking genomen PGA (het restant PGA) vast bij voor bezwaar vatbare beschikking.³

11. Als het bedrag van het restant PGA te laag is vastgesteld, past de inspecteur de beschikking ambtshalve aan zodra hem dat is gebleken, tenzij vijf jaren zijn verlopen na het einde van het kalenderjaar waarop de beschikking betrekking heeft.⁴

12. Voor eiser betekent dit dat het verzoek om rekening te houden met de PGA voor het jaar 2010, uiterlijk had moeten worden ingediend op 31 december 2015. Het verzoek om rekening te houden met de PGA voor het jaar 2011, had eiser uiterlijk op 31 december 2016 moeten indienen. En het verzoek om rekening te houden met een aanvullend bedrag aan PGA voor het jaar 2012, had eiser uiterlijk op 31 december 2017 moeten indienen.

13. Nu eisers verzoek is gedaan op 19 februari 2021, is dat voor de jaren 2010 tot en met 2012 te laat gebeurd.

14. Een na afloop van de termijn ingediend verzoek wordt evenwel geacht ontvankelijk te zijn indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener van het verzoek in verzuim is geweest.⁵De bewijslast hiervoor ligt bij eiser. Eiser voert, kort samengevat, aan dat zijn visuele beperking, hij is bijna blind, een belangrijke reden is geweest van het niet kunnen invullen van alle belastingaangiften sinds 2010 en dat hij gedurende deze jaren voortdurend hulp heeft gezocht bij verschillende instanties, waaronder de Belastingdienst, maar dat de medewerkers niet voldoende informatie hadden om hem verder te helpen en dat hij onvoldoende begrip had van het Nederlandse systeem en de cultuur in het algemeen.

15. Hiermee maakt eiser niet aannemelijk dat de termijnoverschrijding niet aan hem is toe te rekenen. Het is namelijk niet gebleken dat eiser in de onmogelijkheid verkeerde om binnen de vijfjaarstermijn een verzoek in te dienen dan wel de juiste hulp in te schakelen om dit te doen. Dat eiser het verzoek niet op tijd heeft gedaan, komt dan ook voor zijn rekening en risico. Verweerder heeft daarom terecht geen rekening gehouden met het restant PGA voor de jaren 2010 tot en met 2012. Het restant PGA is voor het jaar 2016 juist vastgesteld.

16. Gelet op wat hiervoor is overwogen, dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

17. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.