Rechtbank Limburg, 11-06-2014, ECLI:NL:RBLIM:2014:5187, AWB-13_1792u

1.

Bij brief van 26 februari 2013 heeft eiser het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Heerlen op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) verzocht documenten betreffende een naheffingsaanslag parkeerbelasting toe te zenden. Daarbij heeft eiser verzocht om elektronische toezending van de gevraagde informatie, indien aan de tegemoetkoming aan het verzoek kosten waren verbonden, vooraf daarvan aan hem opgave te doen.

2.

Bij besluit van 1 april 2013 heeft verweerder aan eiser de legesaanslag opgelegd. De legesaanslag is opgelegd wegens naar aanleiding van het Wob-verzoek aan eiser verstrekte fotokopieën.

3.

Eiser voert in beroep aan dat verweerder ten onrechte voorbij is gegaan aan zijn verzoek om vooraf opgave te doen van de aan de inwilliging van het Wob-verzoek verbonden kosten. Voorts voert eiser aan dat de in rekening gebrachte kosten zien op de afhandeling van een Wob-verzoek en dat op grond van jurisprudentie, onder andere het arrest van de Hoge Raad (LJN BZ0693), in het kader van de Wob geen leges in rekening mogen worden gebracht.

4.

De rechtbank heeft te beoordelen of verweerder de legesaanslag terecht en op goede gronden heeft opgelegd. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

5.

De rechtbank is van oordeel dat uit het Wob-verzoek van eiser niet kan worden opgemaakt dat eiser het verstrekken van de informatie afhankelijk heeft willen stellen van een voorafgaande kostenopgave, zodat het feit dat verweerder geen kostenopgave heeft gedaan niet betekent dat verweerder ten onrechte tot het verstrekken van informatie en het opleggen van een legesaanslag is overgegaan.

6.

Wat betreft de vraag of terecht voor het verstrekken van de kopieën leges zijn geheven overweegt de rechtbank dat eiser volgens de Verordening op de heffing en de invordering van leges 2013 en de daarbij behorende tarieventabel van de gemeente Heerlen voor het verstrekken van informatie als bedoeld in de Wob in de vorm van fotokopieën een bedrag aan leges is verschuldigd.

7.

De rechtbank is van oordeel dat uit de jurisprudentie niet volgt dat kopiekosten, in tegenstelling tot kosten van werkzaamheden, die bij het verstrekken van informatie naar aanleiding van een Wob-verzoek zijn gemaakt, niet in rekening kunnen worden gebracht.

8.

Ingevolge artikel 2 van de Verordening op de heffing en de invordering van leges 2013 (hierna: de Legesverordening 2013) worden onder de naam “leges” rechten geheven ter zake van het genot van door of vanwege het gemeentebestuur verstrekte diensten, genoemd in deze verordening en de daarbij behorende tarieventabel.

9.

Ingevolge artikel 5, eerste lid, van de Legesverordening 2013 worden de leges geheven naar de tarieven, opgenomen in de bij deze verordening behorende tarieventabel.

11.

De rechtbank volgt eiser niet in zijn stelling dat sprake is van dubbele kosten omdat bepaalde kopieën tweemaal verstrekt zijn. Het gaat hier immers om kopieën waarop op de ene kopie wel en op de andere kopie niet een id-bewijs van de BOA is te zien.

12.

Tenslotte is de rechtbank van oordeel dat verweerder de verzochte informatie in kopie vorm mocht verstrekken nu deze op papier beschikbaar was en digitalisering ervan onredelijk extra werk en kosten met zich mee zou brengen.

13.

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond. Voor een proceskostenvergoeding bestaat geen aanleiding.