Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 31-03-2017, ECLI:NL:RBZWB:2017:1992, AWB - 16 _ 168 V

De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt zes weken (artikel 6:7 van de Awb). Deze termijn vangt aan op de dag na die van dagtekening van een uitspraak op bezwaar, tenzij de dag van dagtekening is gelegen vóór de dag van de bekendmaking (artikel 26c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, hierna: de AWR). De rechtbank ziet in de stelling van belanghebbende dat de uitspraken op bezwaar op zondag 29 november 2015 zijn ontvangen geen aanleiding om aan te nemen dat deze uitspraken op bezwaar na woensdag 25 november 2015 zijn verzonden. De beroepstermijn is in dit geval derhalve aangevangen op 26 november 2015 en geëindigd op woensdag 6 januari 2016.

Een beroepschrift is tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn is ontvangen. Bij verzending per post is een beroepschrift eveneens tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn van zes weken ter post is bezorgd en het niet later dan een week na afloop van die termijn is ontvangen (artikel 6:9, eerste en tweede lid, van de Awb). Het op 11 januari 2016 ter griffie van de rechtbank ontvangen beroepschrift is niet voor het einde van de onderhavige beroepstermijn ontvangen. Dat belanghebbende eerder per post een beroepschrift heeft verzonden en vervolgens, nu dit beroepschrift niet door de rechtbank was ontvangen, in de week na afloop van de beroepstermijn een beroepschrift heeft afgegeven aan de balie van de rechtbank met daarbij een afschrift van het eerder gedagtekende beroepschrift leidt er niet toe dat het beroepschrift tijdig is ingediend. Het voor het einde van de termijn ter post bezorgde beroepschrift dient uiterlijk in de week na afloop van de beroepstermijn ter griffie te zijn ontvangen. Dat dient derhalve hetzelfde geschrift te zijn. Belanghebbende heeft bovendien niet met bewijsstukken aan kunnen tonen dat er eerder per post een beroepschrift is verzonden. In verzet is dit evenmin gebleken. Het beroepschrift is derhalve niet tijdig ingediend.

Belanghebbende stelt in het verzetschrift dat hij, net als ieder staatsburger, het recht moet hebben om rechtsmiddelen aan te wenden tegen de uitspraken op bezwaar. Deze stelling is juist. Ter rechtsbescherming heeft een belanghebbende daarom de mogelijkheid rechtsmiddelen aan te wenden tegen een beslissing van een bestuursorgaan. Dat neemt echter niet weg dat rechtsmiddelen tijdig aangewend dienen te worden. Enkel indien sprake is van een bijzondere omstandigheid in de zin van artikel 6:11 van de Awb blijft niet-ontvankelijk verklaring achterwege bij overschrijding van de beroepstermijn.

De rechtbank is van oordeel dat de door belanghebbende aangevoerde omstandigheid, dat de Belastingdienst een telefonische mededeling zou hebben gedaan dat tot 10 januari 2016 beroep kon worden ingesteld, in het onderhavige geval niet tot verschoonbaarheid van de termijnoverschrijding kan leiden. Die mededeling wordt namelijk door de inspecteur betwist. De enkele stelling van belanghebbende is dan niet voldoende. Belanghebbende heeft die stelling niet met enig bewijs gestaafd. Naar het oordeel van de rechtbank is er dan ook onvoldoende aanleiding om aan te nemen dat de Belastingdienst een mondelinge mededeling over het einde van de beroepstermijn heeft gedaan. De rechtbank neemt hierbij eveneens in aanmerking dat deze termijn rechtstreeks volgt uit de in 3.1 genoemde wettelijke bepalingen. In de uitspraken op bezwaar heeft de inspecteur er bovendien op gewezen dat binnen zes weken na de dagtekening van die uitspraken beroep moet worden ingesteld bij de rechtbank.

De stelling van belanghebbende dat het beroepschrift niet onredelijk laat is ingediend op grond van artikel 6:12 van de Awb en daardoor niet niet-ontvankelijk had moeten worden verklaard, treft eveneens geen doel. Dit artikel ziet namelijk op een beroep waarbij sprake is van het niet tijdig beslissen van de inspecteur. De inspecteur heeft echter al uitspraken op bezwaar gedaan op 25 november 2015. Dit artikel is daarom op het onderhavige geval niet van toepassing en leidt evenmin tot verschoonbaarheid van de termijnoverschrijding.

Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat de beroepen van belanghebbende terecht niet-ontvankelijk zijn verklaard. Het verzet moet daarom ongegrond worden verklaard. Nu de rechtbank van oordeel is dat de beroepen terecht niet-ontvankelijk zijn verklaard wordt niet meer toegekomen aan een inhoudelijke beoordeling van het geschil.