Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 31-10-2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:4775, AWB - 18 _ 1772

2.1.

Belanghebbende heeft haar beroepsgrond, dat sprake is van schending van de hoorplicht, ter zitting met betrekking tot alle zaken ingetrokken.

2.2.

Tussen partijen is niet in geschil dat in de zaaknummers 18/1772 en 18/1773 recht bestaat op een rentevergoeding op grond van artikel 30ha van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) (hierna: 30ha-rentevergoeding) omdat in deze zaken in de bezwaarfase een teruggaaf van Bpm heeft plaatsgevonden. In deze twee zaken is een dergelijke beschikking ook genomen. Partijen zijn ter zitting overeengekomen dat via rechtstreeks beroep tegen deze beschikkingen, de rechtbank hierover een beslissing kan nemen.

2.3.

Het geschil in beroep betreft de hierna aan de orde komende onderwerpen. In verband met de behandeling daarvan merkt de rechtbank nog het volgende op. Sommige van de ‘algemene’, geheel of nagenoeg geheel rechtskundige standpunten van (de gemachtigde van) belanghebbende zijn eerder door rechterlijke instanties, soms ook reeds door de Hoge Raad, onjuist bevonden. De rechtbank heeft de in deze procedure aangevoerde argumenten gewogen om te zien of er aanleiding is anders te beslissen. Indien dat niet het geval is en de argumenten ook geen aanleiding geven voor een andere of nadere motivering, heeft de rechtbank bij de desbetreffende beroepsgrond volstaan met een verwijzing naar eerdere jurisprudentie. Verder is een aantal geschilpunten recent ook aan de orde geweest in zaken van belanghebbende waarin de rechtbank recent heeft beslist in haar uitspraak van 5 september 2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:3946 (hierna: de uitspraak van 5 september 2019) respectievelijk 18 september 2019, ECLI:NL:RBZWB:2019:4232 (hierna: de uitspraak van 18 september 2019). Uit efficiëntie-overwegingen wordt hierna in voorkomende gevallen (mede) naar de overwegingen uit die uitspraken verwezen. De stellingen van belanghebbende dat de nationale rechter niet bevoegd is om Unierecht uit te leggen en dat verwijzingen naar bestaande jurisprudentie van nationaalrechtelijke instanties waarin dat wel is gebeurd daarom onjuist zijn, worden door de rechtbank verworpen.

2.4.

Niet in geschil is dat het door de griffier geheven griffierecht in iedere zaak in overeenstemming is met artikel 8:41 van de Awb. Voor zover belanghebbende stelt dat in een of meer zaken slechts eenmaal griffierecht had mogen worden geheven, verwerpt de rechtbank dat standpunt. De beroepszaken zijn via afzonderlijke beroepschriften aanhangig gemaakt. De rechtbank verwerpt verder de beroepsgrond van belanghebbende dat gelet op het arrest Kantarev¹ het griffierecht de toegang tot de rechter op ontoelaatbare wijze belemmert. Zij verwijst hiervoor naar hetgeen de Hoge Raad daarover heeft overwogen in zijn uitspraak van 11 oktober 2019.² Belanghebbende heeft geen concrete feiten en omstandigheden aangevoerd waaruit volgt dat in deze specifieke zaken wel sprake is van de hiervoor bedoelde belemmering.

2.5.

Met betrekking tot de hoogte van de verschuldigde Bpm stelt belanghebbende dat in het licht van de toepassing van het Unierecht op de bestaande nationale heffingsmodaliteit het op de weg van de inspecteur ligt, als partij die de bewijslast draagt, om de meest voordelige berekeningsmethode te onderzoeken en zij verwijst daarbij naar de mogelijkheid om de berekening te maken aan de hand van een koerslijst.

2.6.

Naar het oordeel van de rechtbank is het aan belanghebbende om gegevens aan te dragen waaruit kan worden afgeleid dat toepassing van een andere waarderingsmethode tot een hogere afschrijving leidt dan waarvan bij de aangifte is uitgegaan en, voor zover relevant, dat aan de voorwaarden van de toepassing van de alternatieve methode is voldaan.³ De rechtbank volgt belanghebbende dan ook niet in haar stelling dat de inspecteur de bewijslast heeft. Belanghebbende heeft geen bescheiden overgelegd ter onderbouwing van haar stelling dat, (met betrekking tot de zaken 18/1772 en 18/1773: met inachtneming van de vermindering in bezwaar) teveel Bpm is voldaan ter zake van de invoer van de onderhavige auto’s. De enkele vermeldingen in de pleitnota op pagina 11 van de termen leeftijdskorting en tussenliggend tarief zijn onvoldoende. Aldus is niet aannemelijk gemaakt dat op een zich reeds op de Nederlandse markt bevindende (goed vergelijkbare) referentieauto minder Bpm rustte en dat sprake is van belastingheffing in strijd met artikel 110 van het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie. Er is dan ook geen aanleiding de verschuldigde belasting op een lager bedrag vast te stellen.

2.7.

Belanghebbende bepleit dat een ex-rentalkorting moet worden verleend ongeacht of de auto daadwerkelijk een huurverleden heeft. De rechtbank volgt belanghebbende daarin niet en verwijst naar overweging 2.12 van de uitspraak van 5 september 2019.

2.8.

2.9.

De rechtbank is van oordeel dat belanghebbende tevergeefs een vergoeding van de werkelijke kosten bepleit. Een hogere dan een forfaitaire vergoeding op grond van artikel 2, derde lid, van het Besluit proceskosten bestuursrecht (hierna: het Besluit) kan slechts worden toegepast indien er sprake is van een bijzondere omstandigheid. Belanghebbende heeft daartoe onvoldoende concrete feiten en omstandigheden gesteld en ook overigens is niet gebleken van bijzondere omstandigheden. Het enkele feit dat in strijd met het Unierecht zou zijn geheven, brengt nog niet mee dat aanspraak op een hogere vergoeding dan een forfaitaire vergoeding kan worden gemaakt.⁶ Het beroep op artikel 47, derde alinea van het Handvest maakt dat niet anders, reeds omdat in de onderhavige zaken niet is gesteld dat belanghebbende niet beschikte over toereikende financiële middelen om rechtsbijstand te verkrijgen.

2.10.

De rechtbank overweegt dat het hier gaat om procedures betreffende negen verschillende auto’s, waarin dezelfde geschilpunten ter discussie staan. De uitspraken op bezwaar bevatten allemaal (nagenoeg) dezelfde motivering. De motivering van het beroep was in nagenoeg alle zaken identiek, dan wel vergelijkbaar. De pleitnota met daarin een aanvullende motivering van het beroep heeft in één geschrift plaatsgevonden en was voor alle zaken identiek. Tenslotte zijn alle zaken gezamenlijk behandeld op de zitting van 9 oktober 2019. Gelet hierop bestaat er voor alle fasen van de procedure samenhang als omschreven in het arrest van de Hoge Raad van 19 februari 2016, ECLI:NL:HR:2016:252, rov. 3.10.2. Dit heeft tot gevolg dat ter vaststelling van het bedrag van de immateriële schadevergoeding voor alle zaken gezamenlijk slechts eenmaal het tarief van € 500 per half jaar wordt gehanteerd.

2.11.

Tussen partijen is niet in geschil dat het oudste bezwaarschrift op 28 april 2016 door de inspecteur is ontvangen. De uitspraak van de rechtbank wordt op 31 oktober 2019 gedaan en dus afgerond 43 maanden na indiening van het bezwaarschrift. De redelijke termijn die staat voor de behandeling van bezwaar en beroep is als uitgangspunt 24 maanden, waarvan 6 maanden voor bezwaar en 18 maanden voor beroep. Nu er geen reden is om van dit uitgangspunt af te wijken, bedraagt de overschrijding van de redelijke termijn 19 maanden. Belanghebbende heeft daarmee recht op een vergoeding van immateriële schade van afgerond 4 x € 500 is € 2.000.

2.12.

Voor de verdeling daarvan tussen de inspecteur (bezwaarfase) en de Minister (beroepsfase) geldt het volgende. De bezwaarfase is geëindigd met het op de voorgeschreven wijze bekendmaken van de uitspraak op bezwaar, naar aanleiding van het oudste bezwaarschrift, op 16 februari 2018. De bezwaarfase heeft daarmee afgerond 22 maanden geduurd, waarmee de redelijke termijn voor de bezwaarfase met 16 maanden is overschreden. Het restant wordt toegerekend aan de beroepsfase. De inspecteur dient daarom 16/19e deel van € 2.000 te betalen (€ 1.684) en de Minister 3/19e deel van € 2.000 (€ 316). De rechtbank merkt de Minister in zoverre mede aan als partij in dit geding.

2.13.

Naar de rechtbank begrijpt heeft belanghebbende in elke zaak eveneens een vergoeding van materiële schade wegens onrechtmatig handelen door schending van artikel 267 VWEU willen claimen. De gestelde schade bestaat naar het de rechtbank voorkomt uit de kosten voor rechtsbijstand gedurende de bezwaar- en de beroepsfase alsook uit een rentenadeel ter zake van het niet kunnen beschikken over de gelden als gevolg van het in strijd met Unierecht moeten betalen van teveel aan Bpm (Irimie-rente). Dit verzoek wordt afgewezen onder verwijzing naar overweging 2.26 van de uitspraak van 5 september 2019.

2.14.

In de toewijzing van het verzoek om vergoeding van immateriële schade vindt de rechtbank aanleiding de inspecteur te veroordelen tot betaling van een tegemoetkoming in de kosten, die belanghebbende in verband met de behandeling van de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. De rechtbank ziet geen gronden voor een veroordeling in de werkelijke proceskosten, ook niet op grond van het Unierecht (zie 2.9). Een hogere vergoeding dan een forfaitaire vergoeding is evenmin geboden door de omstandigheid dat de redelijke termijn is overschreden. Voor zover het betoog van belanghebbende moet worden opgevat als mede omvattend een verwijzing naar het arrest Gascogne, ECLI:EU:C:2013:770, dan is de rechtbank van oordeel dat dat arrest er niet op duidt dat het Unierecht daartoe wel dwingt. Belanghebbende betoogt weliswaar met juistheid dat gelet op die omstandigheid de onrechtmatigheid gegeven is, maar dat brengt nog niet mee dat een hogere proceskostenvergoeding geboden is.⁷

2.15.

Naar het oordeel van de rechtbank is in onderhavige zaken sprake van ‘samenhangende zaken’ in de zin van artikel 3 van het Besluit. De beroepen in deze zaken zijn gelijktijdig behandeld met rechtsbijstand door dezelfde persoon. Gelet op de inhoud van de beroepschriften, de pleitnota’s en hetgeen ter zitting naar voren is gebracht, konden bovendien de werkzaamheden in elk van de zaken identiek zijn.

2.16.

De kosten van beroep zijn op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 768 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 512 en een wegingsfactor 0,5, en een factor 1,5 voor het aantal zaken). Overige kosten die op grond van het Besluit voor vergoeding in aanmerking komen, zijn niet gesteld. De inspecteur en de Minister zullen ieder voor de helft tot vergoeding worden veroordeeld.

2.17.

Belanghebbende heeft tevens recht op vergoeding van het griffierecht van € 338 in elke zaak, derhalve (9 x € 338 =) € 3.042 in totaal, bij helfte te verdelen tussen de inspecteur en de Minister.⁸

2.18.

Belanghebbende heeft in elke zaak aanspraak gemaakt op vergoeding van rente ter zake van de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en de in de beroepen toegekende proceskostenvergoeding. De rechtbank honoreert die aanspraak in zoverre dat beslist wordt dat recht bestaat op een vergoeding van wettelijke rente indien de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in de beroep toegekende proceskostenvergoeding niet aan belanghebbende wordt uitbetaald binnen vier weken na de datum van deze uitspraak.⁹ Er is geen aanleiding om met betrekking tot de vergoeding van griffierecht de rente op een eerder moment in te laten gaan, ook niet op grond van het Unierecht.¹⁰ Er is evenmin aanleiding om de rentevergoeding op een hogere rentevoet te stellen dan de wettelijke rente, ook niet op grond van het Unierecht.¹¹

2.19.

De rechtbank ziet in al hetgeen belanghebbende heeft aangevoerd geen reden om een of meer prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie te stellen en gaat daarom voorbij aan het verzoek van belanghebbende om dat wel te doen. De rechtbank volstaat met een verwijzing naar rechtsoverweging 2.32 van de uitspraak van 5 september 2019 in verband met het betoog dat de rechtbank verplicht is om vragen te stellen.

2.20.

Belanghebbende heeft op aangifte een bedrag van € 3.206 aan Bpm voldaan ter zake van de registratie van het motorvoertuig Ford S Max 1.6 TDCi Titanium, VIN: [nummer] . Bij uitspraak op bezwaar is de verschuldigde Bpm met een bedrag van € 161 verminderd. Naast een teruggaaf van € 161 heeft tevens een 30ha-rentevergoeding plaatsgevonden van € 7. Er is een forfaitaire kostenvergoeding toegekend.

2.21.

Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat de 30ha-rentevergoeding tot een te laag bedrag is vastgesteld. De rechtbank is niet bevoegd om in deze procedure te oordelen of belanghebbende recht heeft op rentevergoeding over een langere periode (zie 2.8).

2.22.

2.23.

Gelet op het vorenstaande en hetgeen is overwogen onder de algemene overwegingen is het beroep ongegrond.

2.24.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.25.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.26.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.27.

Belanghebbende heeft op aangifte een bedrag van € 1.542 aan Bpm voldaan ter zake van de registratie van het motorvoertuig Mini 1.5 Cooper Pepper, VIN: [nummer] . Bij uitspraak op bezwaar is de verschuldigde Bpm met een bedrag van € 176 verminderd. Naast een teruggaaf van € 176 heeft tevens een 30ha-rentevergoeding plaatsgevonden van € 8. Er is een forfaitaire kostenvergoeding toegekend.

2.28.

Belanghebbende heeft niet aannemelijk gemaakt dat de 30ha-rentevergoeding tot een te laag bedrag is vastgesteld. De rechtbank is niet bevoegd om in deze procedure te oordelen of belanghebbende recht heeft op rentevergoeding over een langere periode (zie 2.8).

2.29.

2.30.

Gelet op het vorenstaande en hetgeen is overwogen onder de algemene overwegingen is het beroep ongegrond.

2.31.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.32.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.33.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.34.

Belanghebbende heeft op aangifte een bedrag van € 3.280 aan Bpm voldaan ter zake van de registratie van het motorvoertuig Range Rover Evoque 2.0 Si 4WD, VIN: [nummer] . Het daartegen ingediende bezwaar is bij uitspraak op bezwaar ongegrond verklaard.

2.35.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.36.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.37.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.38.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.39.

2.40.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.41.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.42.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.43.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.44.

2.45.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.46.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.47.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.48.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.49.

2.50.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.51.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.52.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.53.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.54.

2.55.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.56.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.57.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.58.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.59.

2.60.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.61.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.62.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.63.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

2.64.

2.65.

Zoals de rechtbank onder de algemene overwegingen heeft overwogen falen de beroepsgronden van belanghebbende. Het beroep is dus ongegrond.

2.66.

Gelet op de uitgangspunten in de jurisprudentie van de Hoge Raad, een redelijke termijn van twee jaar in dit geval, wordt zoals onder 2.10 tot en met 2.12 overwogen een immateriëleschadevergoeding toegewezen van € 2.000 voor alle zaken tezamen. Het verzoek om een vergoeding van de gestelde materiële schade wordt afgewezen (zie 2.13).

2.67.

De proceskostenvergoeding wordt zoals onder 2.14 tot en met 2.16 overwogen vastgesteld op € 768 voor alle zaken tezamen.

2.68.

Belanghebbende heeft recht op een vergoeding van wettelijke rente indien en voor zover de immateriëleschadevergoeding, het griffierecht en/of de in beroep toegekende proceskostenvergoeding niet tijdig aan belanghebbende is dan wel wordt uitbetaald (zie 2.18).

- verklaart de beroepen ongegrond;

- verklaart zich onbevoegd om in deze procedures uitspraak te doen over de verzochte rentevergoeding ter zake van terugbetaling van Bpm voor zover de vaststelling daarvan tot de bevoegdheid van de ontvanger hoort;

- veroordeelt de inspecteur tot vergoeding van immateriële schade van € 1.684;

- veroordeelt de Minister tot vergoeding van immateriële schade van € 316;

- wijst de verzoeken om schadevergoeding voor het overige af;

- veroordeelt de inspecteur in de proceskosten van belanghebbende in beroep van € 384;

- veroordeelt de Minister in de proceskosten van belanghebbende in beroep van € 384;

- gelast dat de inspecteur het door belanghebbende betaalde griffierecht aan haar vergoedt tot een bedrag van € 1.521;

- gelast dat de Minister het door belanghebbende betaalde griffierecht aan haar vergoedt tot een bedrag van € 1.521;

- beslist dat, voor zover de immateriëleschadevergoeding, de in beroep toegekende proceskostenvergoeding en/of de vergoeding van griffierecht niet tijdig wordt betaald, de wettelijke rente daarover in zoverre is gaan lopen vier weken na de datum waarop deze uitspraak is gedaan.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;