Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 10-09-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:4555, BRE 20/6081 tot en met 20/6087

2.1.

De rechtbank verwijst voor het relevante procesverloop en de nodige feiten en omstandigheden naar de onderdelen 2.1 tot en met 2.12 naar de tussenuitspraak van 4 juni 2021¹.

2.2.

In de tussenuitspraak heeft de rechtbank beslist dat enkele zaakstukken niet zijn overgelegd en is de inspecteur in de gelegenheid gesteld om deze stukken in het geding te brengen. De inspecteur heeft hierop gereageerd met de bij hem aanwezige informatie ten aanzien van de betreffende stukken. Belanghebbende heeft naar aanleiding van de overgelegde stukken geen inhoudelijke reactie gegeven. Op basis van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de inspecteur thans aan zijn verplichting op grond van artikel 8:42 van de Awb heeft voldaan.

2.3.

De rechtbank heeft bij brief van 1 september 2021 het onderzoek gesloten. Op 2 september 2021 heeft de rechtbank een fax van de gemachtigde van belanghebbende ontvangen. De rechtbank heeft, gelet op de inhoud van dat stuk, geen aanleiding gezien het onderzoek te heropenen. Het stuk is dus buiten beschouwing gelaten.

2.4.

In geschil zijn dan nog de antwoorden op de volgende vragen:

1. Heeft de inspecteur de bezwaren tegen de aanslagen vennootschapsbelasting terecht niet-ontvankelijk verklaard?

2. Zijn de verzuimboetes terecht en tot een juist bedrag opgelegd.

2.5.

2.6.

Slechts ten aanzien van de aanslag vennootschapsbelasting 2017 is dit anders, aangezien deze op 9 februari 2019 is opgelegd en naar het oordeel van de rechtbank de brief van 25 februari 2019, ingekomen op 1 maart 2019 (de brief van 1 maart 2019), als een bezwaar tegen de opgelegde aanslag kan worden opgevat. Immers valt uit die brief af te leiden dat belanghebbende het niet eens is met aan haar opgelegde aanslagen, waarbij ook de aanslag 2017 staat genoemd. Daar doet niet aan af dat die brief is gestuurd om de opgelegde aanslagen op te vragen. Het bezwaar tegen de aanslag vennootschapsbelasting 2017 is dan ook ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. In zoverre is het beroep dan ook gegrond verklaard en is om die reden de zaak dan ook terugverwezen naar de inspecteur voor inhoudelijke behandeling. De rechtbank komt dan ook niet toe aan de vraag of de aanslag te hoog is vastgesteld.

2.7.

Ten aanzien van de verzuimboetes is niet in geschil dat de daartegen gemaakte bezwaren ontvankelijk zijn. De rechtbank zal derhalve beoordelen of de boetes terecht zijn opgelegd. Naar het oordeel van de rechtbank is dat het geval. Voor oplegging van de verzuimboete van artikel 67a AWR is geen plaats indien de uitnodiging en aanmaning niet op het adres van de belastingplichtige is ontvangen of aangeboden, en de aanmaning de belastingplichtige ook anderszins niet heeft bereikt. Dit is slechts anders indien zulks het gevolg is van aan de belastingplichtige toe te rekenen omstandigheden.

2.8.

Gelet op dat wat in 2.5 is overwogen in combinatie met de onbetwiste verzendrapporten van de inspecteur is de rechtbank van oordeel dat de uitnodigingen, aanmaningen en boetes voor de jaren 2014 tot en met 2017 zijn verzonden op het juiste adres. De rechtbank gaat er ook vanuit dat de uitnodigingen, aanmaningen en boetes op het juiste adres zijn ontvangen. Het betoog van belanghebbende dat zij geen bestuurders en/of aandeelhouders had in de periode dat dit is gebeurd, brengt niet mee dat de post niet op haar adres is ontvangen. Dit impliceert slechts dat – door omstandigheden die in de risicosfeer van belanghebbende liggen – de post niet is opengemaakt dan wel gelezen. Vast staat daarmee dat belanghebbende niet binnen de in de aanmaningen gestelde termijnen aangifte heeft gedaan. Afwezigheid van alle schuld is in dat verband niet gesteld of gebleken. De rechtbank verwerpt verder het betoog van belanghebbende dat door een medewerker van de afdeling invordering van de Belastingdienst in rechte te beschermen vertrouwen is gewekt dat de aangifte later mocht worden gedaan. Belanghebbende miskent daarmee dat op dat moment het verzuim reeds was begaan en de boetes waren opgelegd. Voor zover belanghebbende bedoelt te stellen dat vertrouwen is gewekt dat de verzuimboetes zouden worden vernietigd indien alsnog aangiftes zouden worden ingediend, valt dat niet op te maken uit de betreffende correspondentie.

2.9.

De rechtbank is verder van oordeel dat de boetes passend en geboden zijn. Gelet op dat wat in deze uitspraak is overwogen heeft belanghebbende niet tijdig aangifte gedaan gedurende een reeks van jaren, en is dus sprake van stelselmatig verzuim. De stelling van belanghebbende dat sprake is van een kleine vennootschap zonder liquide middelen is niet nader onderbouwd met objectieve gegevens. Daarin ziet de rechtbank dus geen aanleiding voor matiging.

2.10.

Wel is er aanleiding voor een ambtshalve vermindering van de boetes gelet op de overschrijding van de redelijke termijn van berechting. De rechtbank bepaalt daarbij de startdatum voor de bepaling van de redelijke termijn op de datum waarop belanghebbende is opgekomen tegen de boetes, gelet op het substantiële tijdsverloop tussen de bekendmaking daarvan en het moment dat belanghebbende daartegen is opgekomen. Aangezien de rechtbank van oordeel is dat de brief van 1 maart 2019 als bezwaar kan worden beschouwd, bedraagt de vermindering van de boetes 10%.³ De boetes zijn dus verminderd naar € 2.375.

2.11.

Het beroep tegen de uitspraak op bezwaar inzake de aanslag vennootschapsbelasting 2017 is gegrond verklaard. Voor het overige zijn de beroepen ongegrond verklaard. De ambtshalve vermindering van de overige boetes leidt niet tot gegronde beroepen.

2.12.

Aangezien sprake is van een gegrond beroep, ziet de rechtbank aanleiding de inspecteur te veroordelen in de proceskosten van belanghebbende. De rechtbank acht daarbij aannemelijk dat de gemachtigde in dit verband beroepsmatige bijstand heeft verleend, aangezien onbetwist is gesteld dat hij slechts beperkt gevolmachtigd bestuurder is van belanghebbende en tevens gelet op de overgelegde factuur die door gemachtigde aan belanghebbende is gericht. De rechtbank stelt de proceskostenvergoeding in totaal vast op € 2.026⁴. Tevens dient de inspecteur in de zaken van het gegronde beroep het griffierecht te vergoeden.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;