Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 08-11-2021, ECLI:NL:RBZWB:2021:5707, AWB - 20 _ 5428

In de Awb en in het Bpb wordt niet gedefinieerd wat onder het begrip ‘deskundige’ moet worden verstaan. De heffingsambtenaar heeft verwezen naar een uitspraak van Gerechtshof ’s-Hertogenbosch van 15 november 2018 (ECLI:NL:GHSHE:2018:4638), waarin het volgende wordt overwogen:

“ 4.6.8.4. Of een ingebracht (taxatie)rapport als een deskundigenrapport kan worden aangemerkt, is niet aan de hand van algemene richtsnoeren te beoordelen. Als ondergrens heeft te gelden dat het is opgesteld door een terzake deskundige, dus geregistreerd taxateur, dan wel onder diens verantwoordelijkheid, waarvan uit de medeondertekening van het rapport moet blijken (..)”

Naar het oordeel van de rechtbank betekent het hiervoor geciteerde uitgangspunt van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch niet, dat voor de beoordeling van de vraag of er sprake is van een door een deskundige opgemaakt taxatierapport, enkel dient te worden aangesloten bij de inschrijving van de taxateur in een register. Of er sprake is van een deskundige dient te worden beoordeeld al naar gelang de omstandigheden van het concrete geval. De inschrijving in een register en de eisen die aan een dergelijke inschrijving worden gesteld, zijn omstandigheden die bij dit oordeel mee kunnen wegen.

De rechtbank is van oordeel dat het taxatierapport in dit geval niet voor vergoeding in aanmerking komt. De rechtbank overweegt daarbij dat aan een inschrijving in het NRVT bepaalde ervarings- en opleidingseisen worden gesteld waardoor is vast te stellen dat een taxateur over een bepaalde mate van deskundigheid beschikt. Belanghebbende heeft naar het oordeel van de rechtbank niet voldoende aannemelijk gemaakt dat [B] en [A] , als deskundigen dienen te worden aangemerkt. Belanghebbende heeft gesteld dat het taxatierapport is opgesteld en uitgewerkt door een zeer deskundig taxateur, dat Previcus jarenlange ervaring heeft op het gebied van WOZ-taxaties omdat dit hun ‘core business’ is en dat de taxateurs zijn opgeleid door middel van interne cursussen en door ervaring op te doen onder toezicht van zeer ervaren taxateurs. Belanghebbende heeft deze stellingen echter niet voldoende onderbouwd. Zo heeft belanghebbende bijvoorbeeld niet (voldoende) inzichtelijk gemaakt waar de interne opleidingen bij Previcus uit bestaan, wat de vereisten zijn om een dergelijke opleiding te starten en wat het opleidingsniveau is na afronding van de interne cursussen. Bovendien hecht de rechtbank waarde aan de door de heffingsambtenaar aangevoerde, en door belanghebbende niet betwiste omstandigheid dat [A] en [B] , voordat zij bij Previcus in dienst traden, geen relevante werkervaring hebben opgedaan of opleiding in de richting van taxateur hebben genoten. Ten slotte heeft de rechtbank in haar oordeel ook meegewogen dat [A] ten tijden van het opmaken van het taxatierapport slechts 2 maanden in dienst was bij Previcus (zie 1.2), waardoor hij nog niet over veel werkervaring beschikte.

De verwijzing van belanghebbende naar de uitspraak van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 22 juni 2021 (ECLI:NL:GHARL:2021:6067) verandert het voorgaande oordeel niet. In voornoemde uitspraak is geoordeeld dat een door [B] opgemaakt taxatierapport in die zaak voor vergoeding in aanmerking diende te komen. In die zaak had belanghebbende onweersproken gesteld dat [B] al jaren werkzaam was voor Previcus als WOZ-consultant en dat hij vaak taxatierapporten opstelt. Het voorgaande, in combinatie met het feit dat [B] in die zaak een WOZ-conform taxatierapport had ingesteld, was voor het hof aanleiding om te oordelen dat [B] kon worden aangemerkt als deskundige. In deze zaak wordt zowel de ervaring en het opleidingsniveau van [B] als de kwaliteit van taxatierapport gemotiveerd betwist, mede waardoor de rechtbank voor deze zaak tot een ander oordeel komt.