Aflevering 1

De staatssecretaris heeft in zijn brief van 17 januari 2017 aan de Tweede Kamer aangegeven welke maatregelen hij voorstaat in de aanpak van belastingontduiking.1 Gezien de inhoud van de brief en de impact die de daarin aangekondigde voorstellen op de beroepsuitoefening van velen zullen gaan hebben, acht de redactie van TFB het relevant dat de inhoud van deze brief aan haar lezers bekend wordt. Om die reden is aan mij gevraagd de tekst van deze brief, die hieronder integraal is weergegeven, te v

Art. 267 Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (hierna: VWEU) bepaalt dat nationale rechters prejudiciële vragen over de uitlegging van Europees recht kunnen stellen aan het Hof van Justitie van de EU (hierna: HvJ EU of Hof). De nationale rechter van wiens beslissing geen hoger beroep meer mogelijk is, is zelfs verplicht vragen te stellen. De verdragsregels op dit punt staan niet toe dat belanghebbenden zich zelf tot het Hof wenden, omdat de hoeveelheid zaken in Luxemburg anders n

Op 12 augustus 2016 heeft de civiele kamer van de Hoge Raad een arrest gewezen over de rechtsbescherming bij uitstel van betaling en plotseling de fiscale rechter in plaats van de civiele rechter bevoegd verklaard. Het arrest heeft in de literatuur kritiek geoogst. De Belastingdienst heeft zelfs op de website vermeld het arrest te zullen negeren en niet te zullen naleven. Inmiddels is de Hoge Raad (fiscale kamer) in een arrest van 2 december 2016 via een overweging ten overvloede in een inkomst

In deze position paper houdt de auteur een pleidooi om in het belastingrecht verjaarde gevallen niet te laten herleven. Argumenten voor zijn stellingen baseert hij voornamelijk op de rechtsbescherming van en de verkregen rechtszekerheid door de belastingplichtige. Zowel de stellingen als de gegeven argumentatie zijn (wellicht meer dan) voor discussie vatbaar. De auteur tracht met deze position paper een bijdrage te leveren aan het belangrijke thema van rechtsbescherming in het belastingrecht.

Op 19 januari 2017 vond in Nijmegen het jaarlijkse symposium Formeel Belastingrecht plaats. Het werd georganiseerd door de Radboud Universiteit in samenwerking met Sdu Uitgevers en gehouden in het in 2014 gereedgekomen Grotiusgebouw. Onderstaand volgt een verslag van de geanimeerde bijeenkomst, waar prof.dr. R.E.C.M. Niessen inging op de Hoge Raad en de mensenrechten, M.B. Weijers LLM op de mogelijkheid van het stellen van prejudiciële vragen aan de Hoge Raad, en mr.drs. R.F.C. Spek op de digit

In deze elfde ‘Tour’ bespreken wij wederom de stand van zaken in het fiscale strafrecht en de ontwikkelingen op dit (interessante) rechtsgebied in het afgelopen jaar. Daarbij plaatsen we bij aanvang de kanttekening dat het ‘speelveld’ van het fiscale strafrecht zich lijkt te verplaatsen van situaties met niet-gefiscaliseerd geld (zwarte lonen, winst, omzet en vermogen) naar casus waarin een (vaak gerenommeerde) adviseur een ‘agressief’ (maar an sich correct) advies heeft gegeven dat vervolgens

Dwaling is één van de weerbarstigste leerstukken in het privaatrecht. Wie ermee te maken krijgt, loopt gevaar in een van de vele valstrikken te lopen die dit leerstuk kent. Dat geldt met name voor het onderscheid tussen eenzijdige en wederzijdse dwaling. In dit artikel bespreek ik een arrest dat de Hoge Raad eind 2016 over wederzijdse dwaling wees, en de uitspraken van Rechtbank en Hof Den Haag die daaraan voorafgingen.1