Gerechtshof Den Haag, 25-05-2023, ECLI:NL:GHDHA:2023:1351, BK-22/00400 en BK-22/00478

3. De Rechtbank heeft als volgt geoordeeld, waarbij belanghebbende is aangeduid als eiseres en de Inspecteur als verweerder:

8. Onder verwijzing naar de uitspraak van het gerechtshof Den Haag van 22 december 2021[3] moet naar het oordeel van de rechtbank bij de berekening van de verschuldigde BPM voor de auto van een historische nieuwprijs van € 53.672 te worden uitgegaan nu voor de voor de auto verschuldigde BPM uitgegaan moet worden van de CO2 uitstoot (en dus de bruto BPM) van de auto zelf. De netto catalogusprijs is tussen partijen niet in geschil, zodat – rekening houdend met een BTW percentage van 21 % – de historische nieuwprijs als volgt moet worden berekend:

9. Bij het vaststellen van de afschrijving, bedoeld in artikel 10, lid 2, van de Wet gaat de rechtbank uit van een handelsinkoopwaarde in onbeschadigde staat van € 23.197 (waarde referentieauto volgend uit de koerslijst van Autolexpro mei 2018). De rechtbank volgt eiseres niet in haar standpunt dat de handelsinkoopwaarde in onbeschadigde staat op € 21.164 dient te worden gesteld, zoals volgens eiseres volgt uit de koerslijst van Eurotaxglass’s voor zover daarin de correctiefactoren ‘bijstelling markt- en dealersituatie’ zijn aangevinkt. De rechtbank heeft hierbij in aanmerking genomen dat eiseres geen onderbouwing voor een dergelijke aftrek in het geval van de auto heeft gegeven.[4] Eiseres maakt voorts, tegenover de gemotiveerde betwisting van verweerder dat geen sprake is van beleid of met eiseres gelijke gevallen, niet aannemelijk dat verweerder in strijd met intern beleid of met het gelijkheidsbeginsel heeft gehandeld door bij eiseres niet de korting van 15% toe te passen.

10. Een redelijke verdeling van de bewijslast brengt mee dat de belastingplichtige die stelt recht te hebben op een vermindering van belasting, de daarvoor benodigde feiten moet stellen en bij betwisting aannemelijk moet maken. De belastingplichtige die bij het vaststellen van de vermindering van BPM uitgaat van de handelsinkoopwaarde uit een koerslijst en stelt dat die handelsinkoopwaarde moet worden verminderd vanwege – niet in deze koerslijst verwerkte – beschadigingen aan de te registreren personenauto, draagt bij betwisting dan ook de last te bewijzen dat en in hoeverre beschadigingen een waardedaling ten opzichte van de uit die koerslijst volgende waarde tot gevolg hebben.[5] Naar het oordeel van de rechtbank maakt eiseres met het bij de aangifte gevoegde taxatierapport en hetgeen zij verder heeft aangevoerd niet aannemelijk dat de schade aan het voertuig op 18 mei 2018 (het moment van doen van aangifte) € 15.878 bedroeg, noch dat enig ander bedrag aan schade op de handelsinkoopwaarde onbeschadigd in mindering kan worden gebracht. De rechtbank heeft hierbij in aanmerking genomen dat de taxateur stelt dat hij de auto op 15 mei 2018 heeft getaxeerd. Bij het taxatierapport zijn foto’s gevoegd van zeer ernstige schade aan de auto, terwijl de auto reeds op 8 mei 2018 in Duitsland aan de wettelijke voorschriften voldeed en een Duits kentekenbewijs heeft gekregen. Ook staat op een van de bijgevoegde foto’s een datum van november 2017 terwijl de taxateur stelt dat de opname op 15 mei 2018 heeft plaatsgevonden. Eiseres heeft bovendien geen facturen en/of reparatienota’s overgelegd, terwijl deze er wel zouden moeten zijn, omdat de auto reeds volledig hersteld is.

11. Volgens eiseres is verweerder bij de vaststelling van de naheffingsaanslag ten onrechte uitgegaan van een bruto BPM van € 20.590 op basis van een CO2-uitstoot van 183 gr/km. De CO2-uitstoot is door de Dekra in Duitsland vastgesteld met gebruikmaking van de zogenoemde Scandinavische rekenmethode. De stelling van eiseres dat de CO2-uistoot op basis van de door haar aangedragen referentievoertuigen en koerslijsten dient te worden verlaagd naar 123 gr/km, omdat anders sprake zou zijn van schending van artikel 110 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), volgt de rechtbank niet. Uit het arrest van de Hoge Raad van 3 april 2020 volgt dat verweerder terecht is uitgegaan van de CO2-uitstoot vermeld op het Duitse kentekenbewijs.[6] Door de keuring en registratie van de auto in Duitsland is de hoogte van de CO2-uitstoot namelijk een vaststaand feit geworden. Dat volgens eiseres uit andere rekenmethodes een lagere CO2-uitstoot zou volgen, is geen reden om niet van de CO2-uitstoot vermeld op het Duitse kentekenbewijs uit te gaan. Het hanteren van de Scandinavische rekenmethode is immers in overeenstemming met de desbetreffende regelgeving (Richtlijn 2007/46/EG). Uit het hiervoor aangehaalde arrest volgt tevens dat door verschillen in CO2-uitstoot bij overigens vergelijkbare personenauto’s niet wordt aangetoond dat als uitgangspunt te veel BPM in aanmerking is genomen. Eiseres stelt dat de auto en de door haar aangedragen referentievoertuigen exact dezelfde auto’s zijn. Volgens eiseres blijkt uit de referentievoertuigen daarom wel dat de CO2-uitstoot op het kentekenbewijs te hoog is vastgesteld. Dit betoog faalt reeds omdat eiseres niet heeft aangetoond dat sprake is van exact dezelfde auto’s. Verweerder heeft in dat verband onder meer onweersproken gesteld dat de door eiseres aangehaalde referentieauto’s bestemd zijn voor de Europese markt.

12. De rechtbank stelt voorop dat de enkele vaststelling dat de auto een schadeverleden heeft, niet zonder meer kan leiden tot een waardevermindering. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiseres de door haar gestelde waardevermindering van € 3.000 onvoldoende onderbouwd. De enkele verwijzing naar de taxatie-richtlijnen van het TMV en de NIVRE Richtlijn acht de rechtbank daarvoor onvoldoende. In het onderhavige geval is het schadeverleden van de auto echter zodanig dat naar het oordeel van de rechtbank sprake is van een waardeverminderende factor die afzonderlijk in aanmerking moet worden genomen. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat het gaat om een jonge auto met een lage kilometerstand in samenhang bezien met de aard en omvang van de schade. De auto was “total loss” volgens de in de Amerikaanse staat Arizona geldende maatstaven. Dit schadeverleden kan bij een verkoop niet onopgemerkt worden gelaten. Gelet op het voorgaande is aannemelijk dat het schadeverleden een extra waardevermindering oplevert. De taxateur heeft de door hem in aanmerking genomen waardevermindering niet onderbouwd. De rechtbank acht een extra waardevermindering tot een bedrag van € 1.000 aannemelijk.

13. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, bedraagt de verschuldigde BPM over de auto:

14. Gelet op wat hiervoor is overwogen, dient de naheffingsaanslag verminderd te worden tot € 7.535 (= € 8.516 verschuldigde BPM -/- € 981 aangegeven BPM)

15. Eiseres heeft ter zitting verzocht om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn. Daarbij heeft als uitgangspunt te gelden dat een periode van twee jaar voor de bezwaar- en beroepsfase gezamenlijk als redelijk wordt beschouwd, waarvan een half jaar aan de bezwaarfase dient te worden toegerekend. Het bezwaarschrift is op 14 februari 2020 door verweerder ontvangen. Het beroepschrift is op 7 september 2020 ontvangen. Op het moment dat de rechtbank uitspraak doet, zijn 2 jaar en 3 weken verstreken. Echter, in het kader van maatregelen tegen het coronavirus hebben in 2020 gedurende een aantal maanden bij de rechtbank geen zittingen kunnen plaatsvinden. Daarmee doet zich een bijzondere omstandigheid voor die verlenging van de redelijke termijn rechtvaardigt. De rechtbank verlengt de termijn in dit verband met vier maanden. Aldus is geen sprake van een overschrijding van de redelijke termijn.

16. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1.620 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 269, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 541 en een wegingsfactor 1).