Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 27-07-2017, ECLI:NL:GHSHE:2017:3632, 16/00008-GHK

Om daarover een oordeel te kunnen geven heeft de geheimhoudingskamer kennis genomen van het gehele procesdossier.

De geheimhoudingskamer stelt voorop dat de Inspecteur op grond van artikel 8:42, eerste lid, van de Awb is gehouden de op de zaak betrekking hebbende stukken aan het Hof te zenden. Uit de arresten van de Hoge Raad van 25 april 2008, nrs. 43448 en 43791, ECLI:NL:HR:2008:BA3823 en ECLI:NL:HR:2008:BB5868 en van 15 november 2013, nr. 12/0606, ECLI:NL:HR:2013:1129, volgt dat dit stukken zijn die in belanghebbendes zaak van enig belang kunnen zijn geweest voor de besluitvorming door de Inspecteur dan wel die van enig belang kunnen zijn voor de besluitvorming door de belastingrechter (Hof ’s-Hertogenbosch 9 oktober 2014, 13/00842-GHK, ECLI:NL:GHSHE:2014:4205).

De omstandigheid dat stukken behoren tot op de zaak betrekking hebbende stukken in de zin van artikel 8:42 van de Awb, brengt echter niet automatisch mee dat die stukken volledig (dat wil zeggen zonder dat daarin delen onleesbaar zijn gemaakt) aan de andere partij ter kennis moeten worden gebracht. Het bepaalde in artikel 8:29 van de Awb biedt aan partijen, indien daarvoor gewichtige redenen zijn, de mogelijkheid het overleggen van stukken te weigeren (geheimhouding) of het Hof mede te delen dat uitsluitend de Kamer die in de hoofdzaak beslist kennis zal mogen nemen van deze stukken (beperkte kennisneming).

Het verschil tussen het honoreren van een verzoek om beperking van kennisneming en het honoreren van een verzoek om geheimhouding is als volgt:

a. Geheimhouding: (delen van de) stukken mogen door de Inspecteur worden onthouden aan de rechter die in de hoofdzaak beslist en aan de wederpartij; zowel de rechter die in de hoofdzaak beslist als de wederpartij nemen geen kennis van deze (delen van) stukken en deze blijven bij de beslissing van de hoofdzaak geheel buiten beschouwing (geheimhouding). (Weigering als bedoeld in lid 1 van art. 8:29 van de Awb door de Inspecteur om (delen van de) stukken aan zowel de rechter die in de hoofdzaak beslist als de wederpartij over te leggen is gerechtvaardigd.)

b. Beperking kennisneming: de (delen van de) stukken komen wel ter beschikking van de rechter die de hoofdzaak beslist, maar de wederpartij kan geen kennis nemen van deze (delen van) stukken: de kennisneming is beperkt tot de rechter die in de hoofdzaak beslist (beperkte kennisneming).

Nu uit de stukken niet blijkt dat belanghebbende deze in art. 8:29, lid 5, Awb bedoelde toestemming wil verlenen, vat de geheimhoudingskamer, mede uit het oogpunt van een doelmatige procesgang, het verzoek van de Inspecteur op als een verzoek om toepassing van variant a (geheimhouding).

Beslissend bij de vraag of de Inspecteur zich terecht op deze geheimhouding beroept is niet of op de zaak betrekking hebbende stukken of onleesbaar gemaakte delen daarvan en/of bekendmaking van de identiteit van personen, voor de verdediging van belanghebbendes standpunt noodzakelijk of essentieel zijn en ook niet of kennisneming door belanghebbende voor de verdediging van zijn standpunt van belang zou kunnen zijn (Hoge Raad 23 mei 2014, 12/01827, ECLI:NL:HR:2014:1182, r.o. 3.3.3). Slechts indien de door de Inspecteur voor geheimhouding aangevoerde redenen aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van (delen van) de op de zaak betrekking hebbende stukken - dat houdt in: het belang van belanghebbende bij kennisneming van alle op de zaak betrekking hebbende stukken in ongeschoonde vorm - is sprake van gewichtige redenen die geheimhouding rechtvaardigen.

De geheimhoudingskamer wijst er voorts nog op dat indien de belangenafweging ertoe leidt dat bepaalde gegevens voor belanghebbende geheim dienen te blijven, hieruit voortvloeiende problemen voor belanghebbende in de door de rechter (in de hoofdzaak) toegepaste procedure moeten worden gecompenseerd. Dit kan bijvoorbeeld en onder omstandigheden tot uitdrukking komen in de bewijslastverdeling.

De onder 3.6 verwoorde belangenafweging moet plaats vinden in de concrete aan de geheimhoudingskamer voorgelegde zaak en na kennisneming door de geheimhoudingskamer, die de afweging moet maken, van het gehele dossier.

De geheimhoudingskamer stelt voorop, dat als uitgangspunt geldt dat de beoordeling van de vraag of stukken op de zaak betrekking hebben als bedoeld in artikel 8:42 van de Awb, moet plaatsvinden aan de hand van de ongeschoonde stukken. Immers, als door de belastingrechter geen kennis wordt genomen van de inhoud van de ongeschoonde stukken weet hij niet wat daarin staat en kan hij - in de regel - ook niet beoordelen of de stukken op de zaak betrekking hebben. De geheimhoudingskamer wijst hierbij op: Hoge Raad 15 november 2013, 12/00606, ECLI:NL:HR:2013:1129 en Hoge Raad 10 april 2015, 14/01189, ECLI:NL:HR:2015:874.

Belanghebbende heeft in zijn brief van 23 juni 2016 aan de geheimhoudingskamer, onder 3 en 4, gesteld dat doordat de Inspecteur de ongeschoonde stukken op de voet van artikel 8:29 van de Awb aan (de geheimhoudingskamer van) het Hof heeft toegezonden, de vraag of de stukken op de zaak betrekking hebben, reeds is beslecht. Immers, zo stelt belanghebbende, artikel 8:29, eerste lid van de Awb is beperkt tot stukken waarvan partijen verplicht zijn tot overlegging.

Gelet op hetgeen onder 3.9 is overwogen, en mede gelet op het feit dat de geheimhoudingskamer bij brief van 11 maart 2016 om overlegging van de stukken in ongeschoonde vorm heeft gevraagd, verwerpt de geheimhoudingskamer de onder 3.10 bedoelde stelling van belanghebbende.

De Inspecteur heeft in zijn brief aan de geheimhoudingskamer van 7 april 2016, onder 3.3, onder meer het volgende gesteld:

De geheimhoudingskamer verwerpt de onder 3.12 bedoelde stelling van de Inspecteur. Tot alle op de zaak betrekking hebbende stukken als bedoeld in artikel 8:42 van de Awb behoren niet alleen de stukken waarover de individuele ambtenaar, die het besluit neemt (een informatiebeschikking geeft of een belastingaanslag oplegt), beschikt, maar ook de stukken die berusten bij (andere ambtenaren van) het organisatieonderdeel van de Belastingdienst waar deze individuele ambtenaar aan verbonden is en zelfs de stukken die berusten bij een ander organisatieonderdeel van de Belastingdienst dan dat van de Inspecteur (Hoge Raad 23 mei 2014, 12/01827, ECLI:NL:HR:2014:1182; Hof ’s-Hertogenbosch 7 januari 2016, 13/00311-GHK, ECLI:NL:GHSHE:2016:7).

De Inspecteur heeft verdedigd, dat voor de beoordeling welke stukken op de zaak betrekking hebben, de term ‘de zaak’ beperkt moet worden opgevat. Naar de geheimhoudingskamer begrijpt, wil de Inspecteur de op de zaak betrekking hebbende stukken strikt beperken tot stukken gerelateerd aan de vragen, zoals die uiteindelijk in de uitspraak op bezwaar zijn verwoord (af te leiden uit de brief van de Inspecteur aan de geheimhoudingskamer van 7 april 2016, onder 3.3, laatste passage). De geheimhoudingskamer deelt deze opvatting niet. Deze vragen zijn een resultante van onderzoek door de Inspecteur naar, in het algemeen, belanghebbende en zijn inkomstenbelastingpositie. In beginsel zijn de stukken die bij dit onderzoek zijn opgekomen ook stukken, die op de zaak (betreffende de informatiebeschikking) betrekking hebben. Dat er vervolgens wellicht, zoals hierna zal worden beoordeeld, gewichtige redenen zijn om deze stukken niet (ongeschoond) aan belanghebbende te overleggen, laat onverlet dat het hier op de zaak betrekking hebbende stukken betreft.

Het verzoek om geheimhouding van de Inspecteur heeft betrekking op de op 20 april 2012 gegeven informatiebeschikking als bedoeld in artikel 52a, eerste lid, van de AWR. Bij de uitspraak op bezwaar van 11 december 2012 is de informatiebeschikking aangepast in die zin dat belanghebbende nog antwoord moest geven op de vragen:

- of hij inkomen heeft genoten uit [A] Ltd. uit hoofde van garantstellingen;

- of hij werkzaamheden heeft verricht en daarvoor een beloning had moeten ontvangen (gebruikelijk loon); en

- of sprake is van een fictief rendement in de zin van de artikelen 4.13 en 4.14 van de Wet inkomstenbelasting 2001.

De onder 3.6 verwoorde belangenafweging dient plaats te vinden in de context dat het gaat om een informatiebeschikking, die voorafgaat aan het opleggen van belastingaanslagen.

De Inspecteur heeft in de kern betoogd, dat de onder 3.6 verwoorde afweging van belangen bij een informatiebeschikking anders moet uitvallen dan de afweging in het geval waarin de belastingaanslagen inmiddels zijn opgelegd (brief van de Inspecteur aan de geheimhoudingskamer van 7 april 2016, onder 2 en 5; conclusie van 15 februari 2016, onder 5.2.3, verweerschrift in eerste aanleg, onder 5.1.3 en 5.2.3 met voetnoot 3).

In wezen ligt in onderhavig verzoek de vraag voor of de Inspecteur de hem ter beschikking staande informatie al met belanghebbende moet delen, terwijl het doel van de informatiebeschikking is het verkrijgen van informatie door de Inspecteur van belanghebbende. De geheimhoudingskamer is, met de Inspecteur, van oordeel dat in het kader van de onderhavige procedure over de informatiebeschikking, het belang van de Inspecteur bij geheimhouding anders moet worden gewogen dan wanneer, na het onherroepelijk worden van de informatiebeschikking, belastingaanslagen zullen zijn opgelegd. De besluitvorming van de Inspecteur eindigt dan met het doen van uitspraken op bezwaar tegen de belastingaanslagen en dan zal de Inspecteur belanghebbende in beginsel volledig op de hoogte moeten brengen van de informatie die hem bij zijn besluitvorming ter beschikking heeft gestaan. In de context van de informatiebeschikking is de geheimhoudingskamer in algemene zin evenwel van oordeel, dat bij de onder 3.6 verwoorde afweging van belangen meer gewicht dient te worden toegekend aan het belang van de Inspecteur om belanghebbende niet bekend te maken met de informatie waarover de Inspecteur beschikt. Immers, zoals de Inspecteur terecht opmerkt, kan dit het gevolg hebben dat belanghebbende de door hem te verstrekken informatie daarop afstemt en wordt het bovenvermelde doel van de informatiebeschikking teniet gedaan.

De Inspecteur heeft in zijn conclusie van 15 februari 2016, onder 2.5 opgemerkt dat 34 stukken reeds zijn overgelegd. Eén stuk heeft hij als bijlage gevoegd bij zijn conclusie.

Voorts heeft de Inspecteur bij zijn brief van 7 april 2016 12 mapjes aan de geheimhoudingskamer van het Hof overgelegd. Deze mapjes betreffen de inhoud van het controledossier voordat uitspraak op bezwaar is gedaan, inclusief het interne memo. De Inspecteur heeft ten aanzien van nagenoeg alle stukken het standpunt ingenomen dat de stukken niet op de zaak betrekking hebben. Voorts heeft de Inspecteur gesteld dat controle- strategische redenen een gewichtige reden vormen als bedoeld in artikel 8:29 van de Awb. De Inspecteur heeft controle-strategische redenen omschreven als:

De geheimhoudingskamer zal hierna deze in de mapjes opgenomen - ongeschoonde - stukken beoordelen.

Anders dan de Inspecteur verdedigt is de geheimhoudingskamer van oordeel dat stukken 1 en 3 tot en met 5 van mapje 1 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn. Het betreffen stukken ten aanzien van belanghebbende en zijn inkomstenbelastingpositie. Stuk 2 van mapje 1 is geen op de zaak betrekking hebbend stuk.

Met betrekking tot stuk 1 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat gewichtige redenen aan overlegging van dit stuk aan belanghebbende niet in de weg staan, met uitzondering van de volgende passages:

- voorzijde, eerste tot en met derde alinea van boven (beginnend met het woord na ‘zaken’ tot en met ‘onderzoek’;

- voorzijde, vierde alinea, het woord na Casusbeschrijving;

- voorzijde, de tweede en derde alinea van onderen (beginnend met ‘Belastingdienst’ tot en met ‘gevonden worden’);’

- achterzijde, eerste alinea (de zin beginnend met ‘Het is’ tot en met ‘de hypotheek’);

- achterzijde, laatste twee alinea’s (‘Voorstel’ tot en met ‘te stellen’).

Met betrekking tot stuk 3 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat controle- strategische redenen gewichtige redenen vormen om dit stuk niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk.

Met betrekking tot stuk 4a is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat gewichtige redenen aan overlegging van dit stuk aan belanghebbende niet in de weg staan, met uitzondering van:

- p. 3, eerste en tweede alinea (beginnend bij ‘Bij het’ tot en met ‘box 2’);

- p. 3, vierde alinea (beginnend met ‘Overige’ tot en met ‘andere jaren’);

- p. 4, tweede alinea tot en met zesde alinea (beginnend met ‘Aktievoorstel’ tot en met ‘mee gedaan’;

- p. 5, vijfde alinea, (beginnend met een naam van een belastingambtenaar tot en met ‘het huis’).

Naar de geheimhoudingskamer begrijpt is stuk 4b een excel-overzicht dat behoort bij stuk 4a. Nu het hier een overzicht betreft van door belanghebbende in zijn aangiften inkomstenbelasting opgenomen gegevens, weegt het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie in dit geval niet aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk.

Stuk 5 betreft, iets anders geformuleerd, de inhoud van de brief van 10 februari 2012 (bijlage 7 bij het verweerschrift in eerste aanleg) van de Inspecteur aan de (toenmalige) gemachtigde van belanghebbende. Nu de inhoud daarvan reeds bij belanghebbende bekend is, zijn er geen gewichtige redenen voor geheimhouding.

Anders dan de Inspecteur verdedigt is de geheimhoudingskamer van oordeel dat stukken 6 tot en met 19 van mapje 2 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn. De omstandigheid dat de stukken ook deels betrekking hebben op vennootschappen van belanghebbende, doet hier niet aan af, omdat in de stukken mede informatie is vervat ten aanzien van belanghebbende en zijn inkomstenbelastingpositie.

Stuk 6 bevat de bij de Inspecteur geregistreerde gegevens van verlies uit werk en woning van belanghebbende zelf. De geheimhoudingskamer is van oordeel dat ten aanzien van deze gegevens er geen gewichtige redenen voor geheimhouding zijn.

Met betrekking tot stukken 7 en 8 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat deze stukken informatie bevatten over intern beraad. Het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid intern overleg en beraad te voeren is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Met betrekking tot stukken 9, 10, 11, 12 en 13 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid om intern overleg en beraad te voeren in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk is en dat dit belang aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken. Voorts is de geheimhoudingskamer van oordeel dat controle-strategische redenen gewichtige redenen vormen om deze stukken niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Met betrekking tot de stukken 14 en 15 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat controle-strategische redenen gewichtige redenen vormen om deze stukken niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken. Voorts bevatten deze stukken informatie over intern beraad. Het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid intern overleg en beraad te voeren is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Met betrekking tot stuk 16 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat controle- strategische redenen gewichtige redenen vormen om dit stuk niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk. Voorts bevat dit stuk informatie over intern beraad. Het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid intern overleg en beraad te voeren is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk. Aan stuk 16 is gehecht een brief van 30 maart 2012, die als bijlage 11 bij het verweerschrift in eerste aanleg is overgelegd. Nu de inhoud daarvan reeds bij belanghebbende bekend is, zijn er geen gewichtige redenen voor geheimhouding. Deze brief behoeft niet alsnog te worden overgelegd.

Met betrekking tot stukken 17 en 18 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid om intern overleg en beraad te voeren in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk is en dat dit belang aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken. Voorts is de geheimhoudingskamer van oordeel dat controle-strategische redenen gewichtige redenen vormen om deze stukken niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Met betrekking stuk 19 is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de volgende passages op grond van gewichtige redenen geheim mogen worden gehouden:

- voorzijde, de achter de in de aanhef ‘aan’ en ‘van’ vermelde gegevens ;

- voorzijde, de voornaam achter ‘Beste’;

- voorzijde, de namen in de derde alinea, (beginnend met ‘Samen’ tot en met ‘(geweest)’);

- voorzijde, zevende alinea en achtste alinea (beginnend met ‘Ons inziens’ tot en met ‘te besparen’);

- voorzijde, tiende alinea (beginnend met ‘De’) tot en met achterzijde gehele tekst.

Anders dan de Inspecteur is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat de stukken 20 tot en met 26 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn, omdat zij zien op een onderzoek naar (het bestuur van) [A] Ltd.

Met betrekking tot deze stukken is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat controle- strategische redenen gewichtige redenen vormen om deze stukken niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Anders dan de Inspecteur is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat de stukken 27 en 28 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn, reeds omdat in het verzoek om inlichtingen als ‘betrokken belasting en tijdvak’ mede is vermeld: inkomstenbelasting 2006 tot en met 2011 van belanghebbende.

Met betrekking tot de stukken 27 en 28 is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat controle-strategische redenen gewichtige redenen vormen om deze stukken niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze stukken.

Met betrekking tot stuk 32a, het interne memo, is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat gewichtige redenen aan overlegging van dit stuk aan belanghebbende niet in de weg staan, met uitzondering van de volgende passages:

- tweede alinea, tweede volzin, (beginnend met ‘A (…)’ tot en met ‘(…)havens’;

- zesde alinea (beginnend met ‘Uit’ tot en met ‘de vennootschap’.

Met betrekking tot stuk 33, kladaantekeningen van het hoorgesprek, is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat, anders dan de Inspecteur verdedigt, dit stuk evident op de zaak betrekking heeft. De geheimhoudingskamer begrijpt de Inspecteur in zijn brief van 7 april 2016 aldus dat deze kladaantekeningen geheim mogen worden gehouden omdat het slechts aantekeningen in klad zijn en belanghebbende wel kennis heeft kunnen nemen van het definitieve hoorverslag. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer moet een partij, in dit geval de Inspecteur, de ruimte hebben om ter ondersteuning van de herinnering en de goede vastlegging van een (hoor)gesprek in het klad aantekeningen te maken zonder dat deze onmiddellijk en altijd zouden moeten worden overgelegd. In bijzondere omstandigheden, zoals bijvoorbeeld bij een twist over wat er zou zijn gezegd, kan dit anders zijn. In het onderhavige geval is de geheimhoudingskamer van oordeel dat kladaantekeningen op grond van gewichtige redenen geheim mogen worden gehouden.

Met betrekking stuk 36, het ter collegiale controle opgestelde concept van de uitspraak op bezwaar met aangehecht het interne memo, is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat, anders dan de Inspecteur verdedigt, dit evident op de zaak betrekking heeft. De geheimhoudingskamer begrijpt de Inspecteur in zijn brief van 7 april 2016 aldus dat omdat dit stuk dient ter collegiale controle het geheim mag worden gehouden, omdat het dient voor intern overleg en beraad. De geheimhoudingskamer is van oordeel, dat het belang van de Inspecteur bij de mogelijkheid om intern overleg en beraad te voeren in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk is en dat dit belang aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk. Ten aanzien van het aangehechte interne memo is hiervoor reeds beslist.

Met betrekking tot de, onder 3.40 vermelde, handgeschreven aantekeningen van op 2 februari 2012 door belanghebbende niet overgelegde stukken, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat controle-strategische redenen een gewichtige reden vormen om deze niet aan belanghebbende te openbaren. De Inspecteur wil overlegging van de stukken, die hem op 31 januari 2012 ter inzage zijn verstrekt, maar waarvan belanghebbende weigert een kopie te verstrekken. Ondanks dat de gemachtigde in zijn brief van 25 mei 2012 (bijlage 22, verweerschrift in eerste aanleg) schrijft, dat

- het belanghebbende duidelijk is op welke stukken de informatiebeschikking ziet,

- belanghebbende kan beschikken over de ordner met stukken, en

- belanghebbende zorg zal dragen dat de stukken aan de Inspecteur ter beschikking worden gesteld voor zover een onherroepelijk oordeel van de belastingrechter daartoe zal nopen,

is het belang van geheimhouding van de wetenschap van de Inspecteur omtrent welke stukken het gaat zwaarwegend en aanzienlijk. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze aantekeningen.

Met betrekking tot het, onder 3.40 vermelde, bankafschrift van 28 december 2015, blad 1 tot en met 4, ten name van belanghebbende, is de geheimhoudingskamer van oordeel, dat, nu het gegevens van belanghebbende zelf en zijn vennootschap betreft, er geen gewichtige redenen voor geheimhouding zijn.

Anders dan de Inspecteur verdedigt is de geheimhoudingskamer van oordeel dat stukken 37 tot en met 50 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn. De omstandigheid dat de stukken ook deels betrekking hebben op vennootschappen van belanghebbende doet hier niet aan af, omdat in de stukken mede informatie is vervat ten aanzien van belanghebbende en zijn inkomstenbelastingpositie.

Van de stukken 37 tot en met 39, 42 tot en met 44 en 48 tot en met 50 heeft de Inspecteur aangegeven, dat die bij belanghebbende bekend zijn. Het gaat hier onder meer om notities van telefoongesprekken en andere gesprekken. Naar de geheimhoudingskamer begrijpt bedoelt de Inspecteur dat belanghebbende of zijn gemachtigden met de informatie bekend zijn, omdat met hen die gesprekken zijn gevoerd. Dit laat onverlet, dat de notities als zodanig niet behoren tot het procesdossier, zodat aannemelijk is dat belanghebbende van de notities als zodanig nimmer kennis heeft genomen. Bovendien heeft in ieder geval de belastingrechter daar in onderhavige zaak geen kennis van kunnen nemen en heeft de belastingrechter niet kunnen vernemen wat belanghebbende van die stukken vindt.

Met betrekking tot de stukken 37 tot en met 40, 42 tot en met 44 en 48 tot en met 50, heeft de Inspecteur geen gewichtige redenen voor geheimhouding aangevoerd. Deze stukken dienen derhalve alsnog te worden overgelegd.

Met betrekking tot stuk 41 (interne e-mail van 2 februari 2012) is de geheimhoudingskamer van oordeel dat controle-strategische redenen een gewichtige reden vormen om deze niet aan belanghebbende te openbaren. De geheimhoudingskamer verwijst naar hetgeen hiervoor is overwogen onder 3.44. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van deze e-mail.

Met betrekking tot stuk 46 (interne gespreksagenda bespreking met belanghebbende) is de geheimhoudingskamer van oordeel dat controle-strategische redenen een gewichtige reden vormen om deze niet aan belanghebbende te openbaren. Het belang van de Inspecteur bij een effectieve controle en een effectieve controle-strategie is in dit geval zwaarwegend en aanzienlijk en dit belang weegt aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van dit stuk.

Met betrekking tot stuk 47, kladaantekeningen van een gesprek met belanghebbende, begrijpt de geheimhoudingskamer de Inspecteur in zijn brief van 7 april 2016 aldus dat deze kladaantekeningen geheim mogen worden gehouden omdat het slechts aantekeningen in klad zijn en belanghebbende wel kennis heeft kunnen nemen van het definitieve verslag (bijlage 10 bij het verweerschrift in eerste aanleg). Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer moet een partij, in dit geval de Inspecteur, de ruimte hebben om ter ondersteuning van de herinnering en de goede vastlegging van een gesprek in het klad aantekeningen te maken zonder dat deze onmiddellijk en altijd zouden moeten worden overgelegd. In bijzondere omstandigheden, zoals bijvoorbeeld bij een twist over wat er zou zijn gezegd, kan dit anders zijn. In het onderhavige geval is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de kladaantekeningen op grond van gewichtige redenen geheim mogen worden gehouden. Ten aanzien van de aangehechte agenda, stuk 46, is reeds beslist.

Anders dan de Inspecteur verdedigt is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de (meerdere) stukken aangeduid met 51 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn, met uitzondering van de (navorderings)aanslagen vennootschapsbelasting 2006 en 2008. Sterker, niet alleen zijn sommige stukken al overgelegd, zodat ook de Inspecteur heeft aangenomen dat het stukken zijn die op de zaak betrekking hebben, maar tevens betreft het onder meer de informatiebeschikking, die natuurlijk zonder enige twijfel op de zaak betrekking heeft. De omstandigheid dat de stukken ook deels betrekking hebben op (de gemachtigde van) de vennootschappen van belanghebbende doet hier niet aan af, omdat in de stukken, al dan niet terecht, mede informatie is vervat ten aanzien van belanghebbende en zijn inkomstenbelastingpositie. Het betreft de volgende stukken:

Voor de onder 3.52 in de tabel vermelde niet overgelegde stukken heeft de Inspecteur geen gewichtige redenen voor geheimhouding aangevoerd. Deze stukken dienen derhalve alsnog te worden overgelegd.

Anders dan de Inspecteur verdedigt is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de (meerdere) stukken aangeduid met 52 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn, met uitzondering van:

- overzicht bouw [woonplaats] 27 februari 2002;

- de aangiftegegevens van belanghebbende over 2005 (ABS);

- het stuk ‘2005 totaal’;

- brief Inspecteur 3 oktober 2011 inzake 2008;

- brief gemachtigde van 28 juni 2011 inzake 2008; en

- meerdere stukken inzake 2008, interne aantekening, brieven Inspecteur van 20 januari 2011, 17 maart 2011, 27 mei 2011 (?), citaten uit antwoorden van (de gemachtigde van) belanghebbende van 16 februari 2011 en van 29 maart 2011, schermafdrukken uit Google maps (2x); een uitdraai uit Kluwer databank; een brief van 28 juni 2011 van gemachtigde en een uitspraak van een Rechtbank.

Voor het overige zijn het onder meer stukken die van belanghebbende zelf afkomstig zijn en betrekking hebben op zijn inkomstenbelastingpositie. Het betreft de volgende stukken:

Voor de onder 3.54 in de tabel vermelde niet overgelegde stukken heeft de Inspecteur geen gewichtige redenen voor geheimhouding aangevoerd. Deze stukken dienen derhalve alsnog te worden overgelegd.

Gelet op de onder 3.15 vermelde vragen aan belanghebbende in de (uitspraak op het bezwaar tegen de) informatiebeschikking is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de (meerdere) stukken aangeduid met 53 op de zaak betrekking hebbende stukken zijn. Het betreft de volgende stukken:

Voor de onder 3.56 in de tabel vermelde niet overgelegde stukken heeft de Inspecteur geen gewichtige redenen voor geheimhouding aangevoerd. Deze stukken dienen derhalve alsnog te worden overgelegd.

In dit mapje zijn onder de aanduiding 54 meerdere stukken begrepen. Het betreft de volgende stukken:

Ten aanzien van alle stukken heeft de Inspecteur het standpunt ingenomen dat het geen op de zaak betrekking hebbende stukken zijn. In de informatiebeschikking is onder meer het volgende overwogen:

Gelet op deze in de informatiebeschikking gegeven ruime achtergrond is de geheimhoudingskamer van oordeel dat als op de zaak betrekking hebbend moeten worden aangemerkt de stukken, zoals aangegeven in de tabel onder 3.58. Weliswaar gaat in het deze zaak alleen om de beoordeling of de door de Inspecteur bij de informatiebeschikking gevraagde, bepaalde stukken en of de door de Inspecteur gestelde vragen, zoals die in de uitspraak op het bezwaar tegen de informatiebeschikking zijn geformuleerd, op zichzelf beschouwd van belang kunnen zijn voor de inkomstenbelastingheffing van belanghebbende van 2006 en verder (met uitzondering van 2008), maar voor die beoordeling is informatie omtrent [A] Ltd., de geldstromen, juridische stukken e.d. ook van belang. In het bijzonder met betrekking tot de in de tabel onder 3.58 genoemde stukken B, E, F, AA en KK bestaat geen enkele twijfel dat het op de zaak betrekking hebbende stukken zijn, die de Inspecteur op de voet van artikel 8:42 van de Awb aan de belastingrechter moet overleggen.

Voor de onder 3.58 in de tabel vermelde niet overgelegde, wel op de zaak betrekking hebbende, stukken heeft de Inspecteur geen gewichtige redenen voor geheimhouding aangevoerd. Ten aanzien van het onder C genoemde stuk berust dit naar het oordeel van de geheimhoudingskamer op een kennelijke verschrijving van de Inspecteur; over dit stuk is onder 3.44 reeds een oordeel gegeven. De overige stukken dienen, mede gelet op het feit dat al deze stukken door de gemachtigde ( [E] ) aan de Inspecteur zijn overgelegd, derhalve alsnog te worden overgelegd.

De geheimhoudingskamer is met de Inspecteur van oordeel dat de (meerdere) stukken aangeduid met 55 en 56 in mapjes 11 en 12 geen op de zaak betrekking hebbende stukken zijn.

De geheimhoudingskamer benadrukt, zoals is overwogen onder 3.18, dat in het kader van de onderhavige procedure over de informatiebeschikking het belang van de Inspecteur bij geheimhouding anders is gewogen dan wanneer het belastingaanslagen zou hebben betroffen. De onder 3.6 verwoorde afweging van belangen nadat belastingaanslagen zullen zijn opgelegd, kan derhalve anders uitvallen dan zoals deze nu in deze tussenuitspraak heeft plaatsgevonden in het kader van de informatiebeschikking.

Uit al vorenoverwogene volgt, dat het verzoek van de Inspecteur om geheimhouding van (delen van) stukken deels gerechtvaardigd is. De geheimhoudingskamer zal de Inspecteur verzoeken of hij bereid is de stukken te overleggen zoals hierboven aangegeven, in voorkomend geval geschoond zoals hierboven is aangegeven. De Inspecteur wordt in de gelegenheid gesteld schriftelijk mede te delen welke consequenties hij aan de beslissing van de geheimhoudingskamer verbindt.

Nadat de Inspecteur op dit verzoek heeft gereageerd zal de geheimhoudingskamer verifiëren of de Inspecteur geheel zal hebben voldaan aan het verzoek van de geheimhoudingskamer en daaromtrent de meervoudige Kamer, die de hoofdzaak zal beslissen, op de hoogte brengen.

De geheimhoudingskamer wijst op het bepaalde in artikel 8:31 van de Awb, dat, voor zover te dezen van belang, als volgt luidt:

Het voorgaande leidt tot de hierna volgende beslissing.