Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 23-11-2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:4846, 17/00301-GHK tot en met 17/00323-GHK

3.1.

De geheimhoudingskamer stelt voorop dat de Inspecteur op grond van artikel 8:42, eerste lid, van de Awb is gehouden de op de zaak betrekking hebbende stukken aan het Hof te zenden. Uit de arresten van de Hoge Raad van 25 april 2008, nrs. 43448 en 43791, ECLI:NL:HR:2008:BA3823 en ECLI:NL:HR:2008:BB5868, van 15 november 2013, nr. 12/0606, ECLI:NL:HR:2013:1129 en van 10 april 2015, nr. 14/01189, ECLI:NL:HR:2015:874, volgt dat dit stukken zijn die in belanghebbendes zaak van enig belang kunnen zijn geweest voor de besluitvorming door de Inspecteur dan wel die van enig belang kunnen zijn voor de besluitvorming door de belastingrechter (Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 9 oktober 2014, nr. 13/00842-GHK, ECLI:NL:GHSHE:2014:4205 en Hoge Raad 4 mei 2018, nr. 16/04237, ECLI:NL:HR:2018:672, r.o. 3.4.2, onder ii).

3.2.

De omstandigheid dat een stuk behoort tot op de zaak betrekking hebbende stukken in de zin van artikel 8:42 van de Awb, brengt in beginsel met zich dat dit stuk in zijn geheel en ongeschoond dient te worden overgelegd (vgl. Hoge Raad 4 mei 2018, nr. 16/04237, ECLI:NL:HR:2018:672, r.o. 3.4.2 onder iv). Het bepaalde in artikel 8:29 van de Awb biedt evenwel aan partijen, indien daarvoor gewichtige redenen zijn, de mogelijkheid het overleggen van stukken te weigeren (geheimhouding) of het Hof mede te delen dat uitsluitend de Kamer van het Hof, die de hoofdzaak zal beslissen, kennis zal mogen nemen van deze stukken (beperkte kennisneming). Ook biedt het bepaalde in artikel 8:29 van de Awb aan partijen, indien daarvoor gewichtige redenen zijn, de mogelijkheid stukken niet volledig (dat wil zeggen stukken waarin delen onleesbaar zijn gemaakt) aan de andere partij ter kennis te brengen en aan de Kamer van het Hof, die de hoofdzaak zal beslissen, te overleggen.

3.3.

Het verschil tussen het honoreren van een verzoek om geheimhouding en het honoreren van een verzoek om beperking van kennisneming is als volgt:

a. Geheimhouding: (delen van de) stukken mogen door de Inspecteur worden onthouden aan de rechter die in de hoofdzaak beslist en aan de wederpartij; zowel de rechter die in de hoofdzaak beslist als de wederpartij nemen geen kennis van deze (delen van) stukken en deze blijven bij de beslissing van de hoofdzaak geheel buiten beschouwing .

b. Beperking kennisneming: de (delen van de) stukken komen wel ter beschikking van de rechter die de hoofdzaak beslist, maar de wederpartij kan geen kennis nemen van deze (delen van) stukken: de kennisneming is beperkt tot de rechter die in de hoofdzaak beslist.

3.4.

Aangezien uit de stukken niet volgt dat belanghebbende deze in artikel 8:29, lid 5, Awb bedoelde toestemming wil verlenen, vat de geheimhoudingskamer, mede uit het oogpunt van een doelmatige procesgang, het verzoek van de Inspecteur op als een verzoek om toepassing van variant a (geheimhouding).

3.5.

Aan belanghebbende zijn belastingaanslagen met boetes opgelegd. Zo dit al niet voortvloeit uit de artikelen 8:42 en 8:29 van de Awb, brengt in ieder geval het (vanwege de opgelegde boetes) van toepassing zijn van artikel 6, eerste lid, van het van het Europees verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) mee dat bij het geheimhouden van (delen van) op de zaak betrekking hebbende stukken voor de Kamer van het Hof, die de hoofdzaak zal beslissen (hierna: de hoofdkamer), en voor belanghebbende de grootst mogelijke terughoudendheid dient te worden betracht.

3.6.

Beslissend bij de vraag of de Inspecteur zich terecht op deze geheimhouding beroept is niet of op de zaak betrekking hebbende stukken of onleesbaar gemaakte delen daarvan en/of bekendmaking van de identiteit van personen, voor de verdediging van belanghebbendes standpunt noodzakelijk of essentieel zijn en ook niet of kennisneming door belanghebbende voor de verdediging van zijn standpunt van belang zou kunnen zijn (Hoge Raad 23 mei 2014, nr. 12/01827, ECLI:NL:HR:2014:1182, r.o. 3.3.3). Slechts indien de door de Inspecteur voor geheimhouding aangevoerde redenen aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van (delen van) de op de zaak betrekking hebbende stukken - dat houdt in: het belang van belanghebbende bij kennisneming van alle op de zaak betrekking hebbende stukken in ongeschoonde vorm - is sprake van gewichtige redenen die geheimhouding rechtvaardigen.

3.7.

De omstandigheid dat in dezen mede sprake is van een ‘criminal charge’ in de zin van artikel 6, eerste lid, van het EVRM leidt niet tot een ander oordeel. Het recht op kennisneming van de stukken dat besloten ligt in het in voormeld artikellid verwoorde recht op een eerlijke behandeling, is immers geen absoluut recht. In zijn arrest van 16 februari 2000, nr. 28901/95, BNB 2000/259, overwoog het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (hierna: EHRM):

3.8.

Geheimhouding van (delen van) op de zaak betrekking hebbende stukken op grond van gewichtige redenen is niet in strijd met het uit artikel 6 van het EVRM voortvloeiende recht op een eerlijk proces, omdat een eerlijke behandeling en berechting door de regeling in artikel 8:29 van de Awb voldoende is gewaarborgd. Zo al sprake is van een inbreuk op een door belanghebbende aan het EVRM te ontlenen recht door (het toelaten van) de geheimhouding, is die inbreuk dan ook gerechtvaardigd.

3.9.

De geheimhoudingskamer wijst er in dit verband voorts nog op dat indien de belangenafweging ertoe leidt dat bepaalde gegevens voor belanghebbende geheim dienen te blijven, hieruit voortvloeiende problemen voor belanghebbende in de door de rechter toegepaste procedure moeten worden gecompenseerd (vgl. het hiervoor aangehaalde arrest van het EHRM, paragraaf 61):

3.10.

De onder 3.6 genoemde belangenafweging moet plaats vinden in de concrete aan de geheimhoudingskamer voorgelegde zaak en na kennisneming door de geheimhoudingskamer, die de afweging moet maken, van het gehele dossier.

3.11.

De geheimhoudingskamer stelt voorop, dat als uitgangspunt geldt dat de beoordeling van de vraag of stukken op de zaak betrekking hebben als bedoeld in artikel 8:42 van de Awb, moet plaatsvinden aan de hand van de ongeschoonde stukken. Immers, als door de belastingrechter geen kennis wordt genomen van de inhoud van de ongeschoonde stukken weet hij niet wat daarin staat en kan hij - in de regel - ook niet beoordelen of de stukken op de zaak betrekking hebben (vgl. Hoge Raad 15 november 2013, nr. 12/00606, ECLI:NL:HR:2013:1129, r.o. 3.2.2 en Hoge Raad 10 april 2015, nr. 14/01189, ECLI:NL:HR:2015:874, r.o. 2.3.2).

3.12.

In de onderhavige procedures heeft belanghebbende ten aanzien van alle bijlagen, behalve bijlage 4S, voldoende gemotiveerd gesteld dat deze stukken van enig belang kunnen zijn (geweest) voor de besluitvorming in de onderhavige zaak. De Inspecteur heeft dit op zich niet bestreden, behalve voor wat betreft bijlagen 4L (de visitekaartjes) en 4S. Aldus is tussen partijen niet in geschil dat in ieder geval de bijlagen 4A tot en met 4K, 4M tot en met 4R en 4T tot en met 4W tot de op de zaak betrekking hebbende stukken behoren, welk standpunt de geheimhoudingskamer onderschrijft. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer betreft bijlage 4L eveneens een op de zaak betrekking hebbend stuk, nu het visitekaartje van belanghebbende onderdeel is van de visitekaartjes, die als één geheel dienen te worden beschouwd. Het voorgaande brengt met zich dat de bijlagen, behalve bijlage 4S, in beginsel ongeschoond door de Inspecteur aan belanghebbende dienen te worden geopenbaard en aan (de hoofdkamer van) het Hof dienen te worden overgelegd.

3.13.

Ten aanzien van bijlage 4S is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de daaronder vallende stukken niet behoren tot de op de zaak betrekking hebbende stukken. De stukken hebben allen betrekking op andere belastingplichtigen dan belanghebbende en zijn in belanghebbendes zaken niet van belang geweest voor de besluitvorming door de Inspecteur en zijn ook niet van belang voor de besluitvorming in deze procedures door de belastingrechter.

3.14.

Vervolgens komt de vraag aan de orde of ten aanzien van de bijlagen 4A tot en met 4R en 4T tot en met 4W sprake is van gewichtige redenen als bedoeld in artikel 8:29 van de Awb, die rechtvaardigen dat de Inspecteur weigert deze stukken (ongeschoond) in het geding te brengen.

3.15.

De Inspecteur heeft de in de stukken geschoonde passages zwart gemaakt en voorzien van een letter. De betreffende letter verwijst naar een van toepassing zijnde ‘gewichtige reden’. Als gewichtige redenen heeft de Inspecteur genoemd:

3.16.

De Inspecteur heeft daarbij de volgende toelichting verstrekt:

4.21

De strekking van art. 8:42 Awb is niet om de belastingplichtige van juridische munitie te voorzien om de hem onwelgevallige aanslag of boete te beschieten, maar om hem in staat te stellen kennis te nemen van alle - mogelijk - relevante feiten, belangenafwegingen en beleidvoering die zijn zaak - kunnen - betreffen en aldus mede kennisongelijkheid te compenseren. Bij verplichte overlegging van sterkte/zwakte-analyses die het bestuursorgaan vraagt van interne adviseurs (kennisgroepen) of externe adviseurs (lands- of Rijksadvocaat) dreigt overcompensatie.

3.17.

Ten aanzien van de door de Inspecteur aangevoerde redenen voor geheimhouding, aangeduid met en omschreven onder A1 en A2, overweegt de geheimhoudingskamer als volgt.

3.18.

De geheimhoudingskamer hecht eraan nogmaals te benadrukken dat ook aan haar slechts stukken zijn overgelegd, waarin de identiteit van de tipgever is geschoond. De geheimhoudingskamer stelt vast dat daarvoor geen wettelijke basis is. De Inspecteur dient aan de geheimhoudingskamer de ongeschoonde stukken te verstrekken.

3.19.

De Inspecteur heeft echter gesteld, dat de namens hem optredende ambtenaren niet beschikken over de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever (naam- en persoonsgegevens). De Inspecteur kan aan de geheimhoudingskamer geen ongeschoonde stukken overleggen, waarin de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever niet zijn geschoond.

3.20.

De Inspecteur is op grond van artikel 8:42, lid 1, van de Awb niet verplicht buiten de hem reeds ter beschikking staande of gestaan hebbende stukken, alsnog nadere gegevens te vergaren en over te leggen die relevant kunnen zijn voor de beoordeling door de rechter van het aan hem voorgelegde geschil (Hoge Raad 4 mei 2018, nr. 16/04237, ECLI:NL:HR:2018:672, r.o. 3.4.5).

3.21.

De Inspecteur heeft toegelicht, dat het ongeschoonde exemplaar van de overeenkomst met de tipgever van 15/16 september 2009 gedeponeerd is in een verzegelde envelop in de kluis van de Directeur-Generaal van de Belastingdienst. De Inspecteur stelt, voor zover hem bekend, dat de identiteit van de tipgever slechts bekend is bij:

- de Directeur-Generaal van de Belastingdienst die de overeenkomst met de tipgever heeft ondertekend;

- de landsadvocaat die bij het opmaken van de overeenkomst met de tipgever heeft geassisteerd;

- een ambtenaar van het Ministerie van Financiën, die inmiddels is gepensioneerd;

- de aangewezen aanslagregelaar van de tipgever.

3.22.

De geheimhoudingskamer leidt uit het vorengaande af dat de identiteit van de tipgever geheim moet blijven voor ambtenaren van de Belastingdienst, inclusief de ambtenaren die optreden voor de Inspecteur, om te vermijden dat de identiteit van de tipgever ‘uitlekt’.

3.23.

De geheimhoudingskamer is van oordeel, dat de keuze om ambtenaren van de Belastingdienst, inclusief de ambtenaren die optreden voor de Inspecteur, niet bekend te maken met de identiteit van de tipgever niet zonder meer een gewichtige reden voor geheimhouding oplevert. Niet aanvaard kan worden, dat de Belastingdienst wel over gegevens en stukken beschikt, maar deze niet aan de uitvoerende ambtenaren ter beschikking stelt en aldus doende, de wederpartij in een belastingprocedure en de belastingrechter, voor de zaak relevante gegevens en (ongeschoonde) stukken onthoudt. Aangezien de identiteit van de tipgever bekend is bij de (leiding van de) Belastingdienst dient deze bekendheid aan de Inspecteur te worden toegerekend en moet voor deze geheimhoudingsprocedure ervan worden uitgegaan dat de Inspecteur beschikt over de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever (naam- en persoonsgegevens). Vervolgens wordt relevant welke redenen de Inspecteur aanvoert om de identiteit niet te openbaren.

3.24.

Als reden voor geheimhouding van de identiteit van de tipgever heeft de Inspecteur aangevoerd: de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van de tipgever.

3.25.

De Inspecteur heeft gesteld dat er een aanmerkelijke kans is dat bedreigingen en represailles zich zullen voordoen tegen de persoon van de tipgever en/of zijn gezins- en familieleden. Voorts acht de Inspecteur, gelet op zijn brief van 26 juli 2018 als genoemd onder 1.21 hiervoor, het aannemelijk dat de tipgever zijn normale leven niet kan hervatten zonder dat hij hoeft te vrezen voor zijn leven, zijn gezondheid of zijn veiligheid dan wel voor de ontwrichting van zijn gezinsleven of zijn sociaaleconomisch bestaan, indien zijn identiteit bekend wordt.

3.26.

De Inspecteur heeft (als bijlage 4U) een afschrift van een notariële akte van 15 juni 2017 ingebracht, die, voor zover hier van belang, als volgt luidt:

3.27.

Voorts heeft de Inspecteur erop gewezen dat uit een overgelegd artikel uit het NRC-Handelsblad van 17 maart 2015 volgt dat derden het Ministerie van Financiën gevraagd hebben om een verklaring dat zij niet de tipgever zijn. De Inspecteur leidt hieruit af, dat deze derden zich bedreigd voelen en dus wel degelijk sprake is van een concrete dreiging met de daaraan verbonden risico’s. Tevens heeft de Inspecteur opgemerkt, dat de advocaat van de tipgever heeft meegedeeld dat een particulier recherchebureau in contact probeerde te komen met de tipgever.

3.28.

Belanghebbende wenst de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever te kunnen kennen, om aldus de mogelijkheid te hebben om de tipgever als getuige door (de hoofdkamer van) het Hof te doen horen. In het bijzonder wil belanghebbende de tipgever als getuige doen horen over:

1. de betrouwbaarheid van de tipgever,

2. de wijze waarop de tipgever de beschikking heeft gekregen over de documenten die hij vervolgens aan de Belastingdienst ter hand heeft gesteld, de rechtmatigheid van die verkrijging en de mogelijke rol die derden daarbij hebben gespeeld gegeven het feit dat de tipgever kennelijk over gedetailleerde informatie van drie verschillende banken kon beschikken,

3. de authenticiteit en betrouwbaarheid van de door de tipgever aangeleverde stukken, en

4. de wijze en de momenten waarop de tipgever in contact is gekomen en geweest met de Belastingdienst om te kunnen toetsen of is voldaan aan het zogenoemde voortvarendheidsvereiste (Hof van Justitie van de Europese Unie van 11 juni 2009, X en E.H.A. Passenheim-van Schoot, C-155/08 en C-157/08, ECLI:EU:C:2009:368).

3.29.

In het kader van deze geheimhoudingsprocedure ingevolge artikel 8:29 van de Awb is, zoals overwogen onder 3.6, overigens niet relevant of kennisneming van de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever voor de verdediging van belanghebbendes standpunt noodzakelijk of essentieel zijn en ook niet of kennisneming door belanghebbende voor de verdediging van zijn standpunt van belang zou kunnen zijn (Hoge Raad 23 mei 2014, nr. 12/01827, ECLI:NL:HR:2014:1182, r.o. 3.3.3). Ook is niet relevant of belanghebbende na de beslissing van de geheimhoudingskamer daadwerkelijk de tipgever als getuige oproept of laat oproepen. Aan de argumenten van de Inspecteur, dat het niet nodig is dat de tipgever als getuige wordt gehoord of dat belanghebbende geen belang zou hebben bij het horen van de tipgever als getuige gaat de geheimhoudingskamer dan ook voorbij. In het kader van deze geheimhoudingsprocedure is het dus niet belanghebbende, die moet uitleggen en onderbouwen waarom hij de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever wil kennen, maar is het aan de Inspecteur om uit te leggen en te onderbouwen waarom hij op grond van gewichtige redenen de identiteit van de tipgever geheim zou mogen houden. Het Hof hecht eraan in dit kader te benadrukken dat uit de stukken van het geding volgt dat door de Inspecteur geen onderzoek is gedaan naar de betrouwbaarheid van de tipgever, noch door hem is onderzocht hoe de tipgever aan de informatie is gekomen.

3.30.

Dit is anders dan in de strafprocedure, waarin belanghebbende betrokken is (parketnr: [nummer 1] ). Ondanks de andere toets in het strafrecht is op een verzoek ingevolge artikel 182 van het Wetboek van Strafvordering door de rechter-commissaris in strafzaken in de strafprocedure van belanghebbende het volgende, voor zover te dezen van belang, beslist:

1. in de periode 29 juni 2010 tot en met 13 maart 2018 opzettelijk niet heeft voldaan aan zijn ingevolge de Algemene Wet inzake Rijksbelastingen op hem rustende informatieplicht en voorts

2. over tijdvakken in de periode 10 augustus 2011 tot en met 17 juli 2017 opzettelijk onjuiste en/of onvolledige aangiften heeft gedaan.

Verdachte zou op buitenlandse bankrekeningen aangehouden vermogen hebben verzwegen en hebben nagelaten daarvan aangifte te doen.

1. de betrouwbaarheid van de tipgever,

2. de wijze waarop de tipgever de beschikking heeft gekregen over de documenten die hij vervolgens aan de Belastingdienst ter hand heeft gesteld, de rechtmatigheid van die verkrijging en de mogelijke rol die derden daarbij hebben gespeeld gegeven het feit dat de tipgever kennelijk over gedetailleerde informatie van drie verschillende banken kon beschikken en

3. de authenticiteit en betrouwbaarheid van de door de tipgever aangeleverde stukken

3.31.

Ten aanzien van de door de Inspecteur aangevoerde redenen voor geheimhouding overweegt de geheimhoudingskamer als volgt. De geheimhoudingskamer is van oordeel dat in algemene zin de omstandigheid dat bekendmaking van persoonsgegevens van een derde ertoe kan leiden dat belanghebbende hem of haar kan benaderen om bijvoorbeeld als getuige op te roepen, niet zonder meer een gewichtige reden is (vgl. Hoge Raad 3 april 2009, nr. 07/13014, ECLI:NL:HR:2009:BH9184, r.o. 3.3.4 en Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 7 januari 2016, nr. 13/00311-GHK, ECLI:NL:GHSHE:2016:7). Weliswaar zal op de persoonlijke levenssfeer van die derde inderdaad een ernstige inbreuk worden gemaakt als hij of zij door belanghebbende wordt benaderd (om bijvoorbeeld als getuige te worden opgeroepen), maar dit doet er niet aan af dat bij de belangenafweging in het kader van artikel 8:29 van de Awb deze inbreuk gerechtvaardigd kan zijn, indien het belang van de Inspecteur bij bescherming van de persoonlijke levenssfeer niet aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende. Uit voornoemd arrest volgt, dat het Hof deze belangenafweging moet maken. Deze belangenafweging zal in onderhavige zaak door de geheimhoudingskamer worden gedaan.

3.32.

Bovendien kan uit het arrest van de Hoge Raad van 24 november 2017, nr. 16/04810, ECLI:NL:HR:2017:2986, worden afgeleid, dat de rechter in belastingzaken – naar de letter genomen – niet de mogelijkheid heeft over te gaan tot een getuigenverhoor zonder dat partijen kennis kunnen nemen van de naam van de getuige, ook niet in gevallen waarin de getuige zich door het afleggen van een verklaring zou blootstellen aan gevaar. Hieruit volgt al dat, zelfs indien juist zou zijn de stelling van de Inspecteur dat door het openbaren van de identiteit van de tipgever deze moet vrezen voor het leven, de gezondheid of de veiligheid dan wel de ontwrichting van het gezinsleven of het sociaaleconomische bestaan van hem of van een andere persoon, dit geen gewichtige reden voor geheimhouding oplevert.

3.33.

Bovenal is de geheimhoudingskamer echter van oordeel, dat de Inspecteur niet aannemelijk heeft gemaakt dat de tipgever daadwerkelijk moet vrezen voor het leven, de gezondheid of de veiligheid dan wel de ontwrichting van het gezinsleven of het sociaaleconomische bestaan van hem of van een andere persoon. Tijdens de regiezitting is de Inspecteur gevraagd of deze heeft onderzocht en geverifieerd of de tipgever terecht vreest voor, kort geformuleerd, gevaar. De Inspecteur is verzocht (schriftelijk) te onderbouwen dat de vrees voor represailles van de tipgever terecht zijn. De geheimhoudingskamer is van oordeel, dat de Inspecteur niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij de verklaring van de tipgever heeft onderzocht en geverifieerd. De Inspecteur heeft hetgeen de tipgever verklaart kennelijk voor waar aangenomen en bijvoorbeeld niet onderbouwd dat de verklaring van de tipgever, dat de personen op de Excellijst connecties hebben met of onderdeel hebben uitgemaakt van de onderwereld, juist zou zijn of dat zijn gezondheid in verband met de beweerdelijke stress inderdaad dermate in het geding zou zijn dat de tipgever niet als getuige zou kunnen worden gehoord.

3.34.

Het voorstel van de Inspecteur om - overeenkomstig artikel 226a Wetboek van Strafvordering - de tipgever zelf - of via of met bijstand van zijn advocaat - de gevoelde dreiging en redenen daarvoor nader toe te laten lichten moet reeds worden afgewezen, omdat, mede gelet op eerdergenoemd arrest van de Hoge Raad van 24 november 2017, 16/04810, ECLI:NL:HR:2017:2986, een dergelijke mogelijkheid in het belastingrecht niet bestaat. Zelfs indien ervan uit zou worden gegaan dat een toelichting door de tipgever met waarborgen voor geheimhouding van zijn identiteit zou kunnen plaatsvinden, constateert de geheimhoudingskamer dat dit voorstel kennelijk niet is gedaan aan de geheimhoudingskamer, maar aan de hoofdkamer, aangezien de Inspecteur opmerkt dat de vraag of de tipgever als getuige moet worden gehoord in deze procedure nog niet aan de orde is. Na een opmerking van de Inspecteur van gelijke strekking tijdens de regiezitting op 19 juni 2018 is de Inspecteur het volgende voorgehouden:

3.35.

De Inspecteur merkt voorts op, dat bij het verder motiveren van het beroep op gewichtige reden mogelijk gegevens vrij worden gegeven, die zouden kunnen leiden tot identificatie van de tipgever. Dit laatste wijst de geheimhoudingskamer als reden af, gelet op de in artikel 2.9, lid 5 in samenhang met artikel 2.8, lid 7 van de Procesreglement bestuursrecht rechtbanken (niet-Kei-zaken) 2017 beschreven mogelijkheid om de (gedeeltelijke) motivering van het verzoek om geheimhouding geheim te houden voor de wederpartij (door dit gedeelte van de motivering in een gesloten envelop slechts aan de geheimhoudingskamer te overleggen) en beperkte kennisneming door de geheimhoudingskamer mogelijk te maken. In concreto had de Inspecteur bijvoorbeeld aan de geheimhoudingskamer kunnen openbaren ten aanzien van welke personen uit de onderwereld de tipgever informatie heeft verschaft en kunnen toelichten welke bedreiging van die personen zou uitgaan.

3.36.

De geheimhoudingskamer is niet in staat geweest de tipgever te bevragen over zijn vrees voor gevaar en aldus te verifiëren of die vrees gerechtvaardigd is. De Inspecteur heeft niet aan de geheimhoudingskamer aangeboden de tipgever te doen horen over de aangevoerde redenen voor geheimhouding van de identiteit van de tipgever. Gelet hierop en mede gelet op hetgeen is overwogen in Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 20 februari 2018, nrs. 16/00009 tot en met 16/00021, ECLI:NL:GHSHE:2018:515, r.o. 4.13, heeft de geheimhoudingskamer niet zelf pogingen ondernomen om de tipgever te horen over de aangevoerde redenen voor geheimhouding van zijn identiteit. Evenmin is de geheimhoudingskamer in staat gesteld op andere wijze te verifiëren of de door de tipgever gevoelde dreiging realistisch is. Ook heeft de geheimhoudingskamer niet kunnen verifiëren - aan de hand van een medische verklaring o.i.d. - of de aangevoerde gezondheidsredenen aan het horen van de tipgever in de weg zouden staan.

3.37.

Al het voorgaande brengt de geheimhoudingskamer tot de conclusie, dat in dit geval niet aannemelijk is geworden dat de aangevoerde redenen onder A1 en/of A2 in dit geval aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van de identiteit van de tipgever (naam- en persoonsgegevens). Daarmee is in zoverre geen sprake van gewichtige redenen die geheimhouding rechtvaardigen.

3.38.

Voorts heeft de Inspecteur inzake de identiteit van de tipgever aangevoerd dat geheimhouding hiervan het staatsbelang en/of de financiële en economische belangen van de Staat betreft. De Staat heeft er, aldus de Inspecteur, een belang bij dat ook in de toekomst tipgevers met waardevolle informatie zich vrij voelen zich te melden. Indien blijkt dat uiteindelijk de anonimiteit in fiscale zaken toch zal worden prijsgegeven zullen potentiële tipgevers zich wel twee keer bedenken voordat zij hun informatie aan de Staat willen verstrekken. Hierdoor kan een belangrijke bron om fiscale of financiële fraude op te sporen verloren gaan, zo betoogt de Inspecteur.

3.39.

De onder 3.38 vermelde reden komt overeen met de onder 3.16 vermelde reden F. De geheimhoudingskamer is van oordeel, dat het belang dat tipgevers ook in de toekomst met waardevolle informatie zich vrij voelen zich te melden niet aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van (delen van) de op de zaak betrekking hebbende stukken, dat houdt in: het belang van belanghebbende bij kennisneming van alle op de zaak betrekking hebbende stukken in ongeschoonde vorm. In een rechterlijke procedure behoort uit het oogpunt van equality of arms een wederpartij kennis te kunnen nemen van het bewijs waarop de inspecteur de belastingaanslag baseert, moet de wederpartij in de gelegenheid zijn om dit bewijs gemotiveerd te betwisten en – bovenal – moet de (belasting)rechter dit bewijs kunnen toetsen. In algemene zin kan dan ook niet worden aanvaard, dat het financiële belang dat de Staat erbij heeft dat tipgevers informatie ten behoeve van de belastingheffing verstrekken en het belang dat de Staat erbij heeft dat fiscale of financiële fraude wordt opgespoord, tot geheimhouding van bewijs in een rechterlijke procedure leidt. In het kader van een belastingprocedure zullen deze belangen (in de geheimhoudingsprocedure ingevolge artikel 8:29 van de Awb) moeten worden geconcretiseerd en onderbouwd. De blote stelling van de Inspecteur dat er een staatsbelang en/of de financiële en economische belangen van de Staat in het geding zijn, is volstrekt onvoldoende om tot de conclusie te komen dat deze belangen aanzienlijk zwaarder wegen dan het verdedigingsbelang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van (delen van) de op de zaak betrekking hebbende stukken (met andere woorden: het verdedigingsbelang van belanghebbende bij kennisneming van stukken waarin de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever niet zijn geschoond).

3.40.

Uit het feit, dat de gegevens omtrent de identiteit van de tipgever (naam- en persoonsgegevens) zelfs niet aan de geheimhoudingskamer zijn verstrekt en de geheimhoudingskamer niet in staat is gesteld de door de tipgever voor de geheimhouding van zijn identiteit gegeven redenen te toetsen, volgt dat de Staat, en met hem de Inspecteur, de door hem beoogde geheimhouding in de belastingprocedure wenst te bereiken zonder dat de belastingrechter de redenen voor die geheimhouding toetst.

3.41.

De Inspecteur heeft geen inzicht geboden in de afweging, die de Staat moet maken, om bewijs voor de wederpartij geheim te houden en al helemaal niet in de afweging om bewijs zelfs voor de geheimhoudingskamer geheim te houden, terwijl deze laatste in de belastingprocedure de rol heeft om ingevolge artikel 8:29 van de Awb te toetsen of de Staat (de Inspecteur) zich op grond van gewichtige redenen terecht op geheimhouding beroept . Aldus wordt – omdat de ‘leiding’ van de Belastingdienst en het Ministerie van Financiën dat wensen – bewijs geheim gehouden buiten elke rechterlijke toetsing om, hetgeen in strijd is met het in artikel 6 van het EVRM verankerde recht op gelijke proceskansen (equality of arms) en het daarmee verbonden recht op openbaarmaking van bewijs (right to disclosure of evidence) (ABRvS 30 november 2011, nr. 201010838/1/H3, ECLI:NL:RVS:2011:BU6382, r.o. 2.5.1 en zie onder 3.8).

3.42.

Het voorgaande brengt in deze zaak met zich dat alle passages in de bijlagen 4A tot en met 4R en 4T tot en met 4W, die uitsluitend zijn geschoond om reden A1 en/of A2, vrijgegeven dienen te worden. Om die reden behoeven de geschoonde passages, waarbij de Inspecteur slechts reden A heeft vermeld, bij de bespreking van de bijlagen geen afzonderlijke behandeling meer.

3.43.

Belanghebbende heeft verzocht om te kunnen beschikken over de ongeschoonde stukken, inclusief ongeschoonde versies van de bijlagen.

3.44.

Ten aanzien van bijlage 4A heeft de Inspecteur zich, voor het geheimhouden van delen daarvan, op de volgende gewichtige redenen (de hiervóór genoemde redenen A tot en met G) beroepen (in deze tabel worden de geschoonde gegevens omtrent de identiteit van de tipgever niet vermeld aangezien daarover reeds hiervoor een oordeel is gegeven):

3.45.

Ten aanzien van de geschoonde namen van de negen ambtenaren en de naam van hun werkgever (bijlage 4A, tabelonderdeel 1) overweegt de geheimhoudingskamer als volgt. De Inspecteur heeft zich voor het geheimhouden van de namen beroepen op de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer (privacy). De Inspecteur is van mening, dat het belang bij bescherming van persoonsgegevens van natuurlijke personen aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang dat belanghebbende heeft, namelijk het zoveel mogelijk kennis kunnen nemen van de ongeschoonde stukken. De geheimhoudingskamer is met betrekking tot de hiervóór omschreven belangenafweging van oordeel dat de in dit kader door de Inspecteur geschoonde gegevens voor de beslissing van de hoofdzaak niet direct van belang zijn. Gelet hierop, mede gelet op het in het algemeen zwaarwegende belang van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en mede gelet op de uit de op de uit de Verordening (EU) 2016/679 van het Europees parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming), Pb L-119/1 voortvloeiende verregaande bescherming van persoonsgegevens van natuurlijke personen, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van de persoonsgegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. Hierbij heeft de geheimhoudingskamer in aanmerking genomen dat duidelijk is op welke plek namen en overige gegevens zijn geschoond en de namen van de individuele namen in de bij de Rechtbank ingebrachte bijlage 4A zijn gecodeerd (met ‘NN’ en een getal), zodat belanghebbende er niet in wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak door de Kamer, die in de hoofdzaak beslist, alsnog gericht zijn (processuele) standpunt te bepalen.

3.46.

Ten aanzien van bijlage 4A, tabelonderdeel 2, ten aanzien waarvan de Inspecteur zich heeft beroepen op de redenen A, B en D, overweegt de geheimhoudingskamer als volgt.

3.47.

Ten aanzien van bijlage 4A, tabelonderdeel 3 tot en met 5 en 8 en 10, waarbij de Inspecteur zich heeft beroepen op de redenen B en D, overweegt de geheimhoudingskamer als volgt. De geheimhoudingskamer is bij deze onderdelen van oordeel dat de privacy van derden (reden B) en het niet willen prijsgeven van de controlestrategie (reden D) aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende om over de ongeschoonde gegevens te kunnen beschikken. Bij reden D heeft de geheimhoudingskamer meegewogen dat het verstrekken van deze informatie er toe zou leiden dat na openbaring aan belanghebbende ook derden kennis kunnen nemen van deze informatie en daar een ongewenst voordeel van zouden kunnen hebben. De naam Generale Bank in de in bijlage 4A, tabelonderdeel 10 bedoelde inhoud dient echter ongeschoond te blijven, omdat deze naam reeds bekend is.

3.48.

In de in bijlage 4A, tabelonderdeel 6 bedoelde inhoud is een getal geschoond, dat reeds is af te leiden uit de andere op die pagina vermelde getallen. Er is hierom geen gewichtige reden om dit getal geheim te houden.

3.49.

Ten aanzien van bijlage 4A, tabelonderdeel 7 bedoelde inhoud is de geheimhoudingskamer van oordeel dat de daar vermelde namen (waaronder de Generale Bank) ongeschoond dienen te blijven (zie 3.46). Voor het overige is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het niet willen prijsgeven van de controlestrategie (reden D) en het voorkomen van calculerend gedrag (reden E) aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende om over de ongeschoonde gegevens te kunnen beschikken.

3.50.

De in bijlage 4A, tabelonderdeel 9 (‘De lijst’ (…)) bedoelde zin dient ongeschoond verstrekt te worden, omdat deze zin van belang is om de betrouwbaarheid van de verstrekte informatie te toetsen. Het belang van de Inspecteur bij geheimhouding weegt hier niet aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende om over de ongeschoonde gegevens te kunnen beschikken.

3.51.

Op pagina 2, 3, 4, en 6 zijn gegevens geschoond die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.52.

In deze overeenkomst zijn (uitsluitend) de naam van de tipgever en overige gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat de identiteit van de tipgever voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar is.

3.53.

In dit proces-verbaal zijn de naam, het pasnummer en de handtekening van de verbalisant geschoond, waarbij de Inspecteur zich heeft beroepen op reden C. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer mogen deze gegevens geheimgehouden worden, mits de betreffende verbalisant wordt aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zodat deze verbalisant traceerbaar is en belanghebbende door het anonimiseren van de naam en persoonsgegevens van deze verbalisant niet wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak.

3.54.

Verder zijn in dit proces-verbaal de naam van de tipgever en overige gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat de identiteit van de tipgever voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar is.

3.55.

In deze ambtsedige verklaring zijn de naam, het pasnummer en de handtekening van de relatanten geschoond, waarbij de Inspecteur zich heeft beroepen op reden C. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer mogen de gegevens op zich geheimgehouden worden, mits de betreffende relatanten worden aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zoals is gedaan in het geschoonde afschrift van Bijlage 4D dat aan de Rechtbank is overgelegd. Nu de naam van de heer A(…) echter reeds is prijsgegeven door de Inspecteur, ziet de geheimhoudingskamer geen reden meer deze naam geheim te houden.

3.56.

3.57.

In deze verklaring zijn (uitsluitend) de naam van de tipgever en overige gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat de identiteit van de tipgever voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar is.

3.58.

In deze memo’s is de naam van de auteur geschoond, waarbij de Inspecteur zich heeft beroepen op reden C. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer mag deze naam geheimgehouden worden, aangezien de betreffende auteur is aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zodat de auteur traceerbaar is en belanghebbende door het anonimiseren van de naam van deze auteur niet wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak.

3.59.

Voor wat betreft de inhoud van de memo’s geldt dat de Inspecteur daarvan niets wil prijsgeven aan belanghebbende en de volledige inhoud van de documenten heeft geschoond, omdat het daarin gaat om een intern advies. De Inspecteur heeft zich voor de geheimhouding van de inhoud van de memo’s beroepen op reden G. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer weegt de door de Inspecteur aangevoerde gewichtige reden aanzienlijk zwaarder dan het belang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van de memo’s, omdat ook de Inspecteur recht heeft op vrijheid en vertrouwelijkheid van juridisch beraad. De inhoud van de memo’s hoeft daarom niet te worden prijsgegeven.

3.60.

In dit gespreksverslag zijn de namen, de aktenummers en de handtekeningen van de relatanten geschoond, waarbij de Inspecteur zich heeft beroepen op reden C. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer mogen deze gegevens op zich geheimgehouden worden, aangezien de betreffende relatanten worden aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zodat deze ambtenaren traceerbaar zijn en belanghebbende door het anonimiseren van de namen en persoonsgegevens van deze ambtenaren niet wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak. Nu de naam van de heer [F] echter reeds is prijsgegeven door de Inspecteur, ziet de geheimhoudingskamer geen reden meer deze naam geheim te houden.

3.61.

In het gespreksverslag is verder de naam van een derde geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van persoonsgegevens van natuurlijke personen, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze persoonsgegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De naam van de derde mag dan ook geheim blijven.

3.62.

In de daarna volgende bijlagen zijn de namen van derden, andere persoonsgegevens van derden en de visitekaartjes van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van persoonsgegevens van natuurlijke personen, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze persoonsgegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De namen van de derden, de persoonsgegevens en de visitekaartjes van derden mogen geheim blijven. Dit geldt ook voor de persoonsgegevens van derden die dezelfde achternaam hebben als belanghebbende, dan wel een daarop gelijkende naam.

3.63.

Verder zijn in de bijlagen de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.64.

De legenda, met daarin vermeld de redenen voor geheimhouding, is in ongeschoonde vorm aan belanghebbende verstrekt.

3.65.

De systeemuitdraaien BVR zijn in ongeschoonde vorm aan belanghebbende verstrekt. Op de laatste pagina zijn handgeschreven aantekeningen geplaatst, die niet aan belanghebbende zijn vrijgegeven. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer betreft het hier interne aantekeningen met controle-strategische informatie, waardoor het belang van de Inspecteur bij geheimhouding aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende om kennis te nemen van de handgeschreven aantekeningen. Er is dus een gewichtige reden deze aantekeningen niet aan belanghebbende te openbaren.

3.66.

De visitekaartjes van derden zijn door de Inspecteur geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van persoonsgegevens van natuurlijke personen, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze persoonsgegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De visitekaartjes van derden mogen geheim blijven.

3.67.

In deze equity order note zijn de namen van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De gegevens van de derden mogen dan ook geheim blijven.

3.68.

In dit rekeningoverzicht zijn de namen, rekeningnummers en overige gegevens van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De gegevens van de derden mogen dan ook geheim blijven.

3.69.

Verder zijn in het rekeningoverzicht de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.70.

In dit stuk van 14 oktober 1998 zijn de namen en nummers van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De gegevens van de derden mogen geheim blijven.

3.71.

Verder zijn in dit stuk de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.72.

Ten aanzien van de gegevens in de balk bovenaan de tabel van het stuk van 14 oktober 1998 (beginnend met No, Clients enz.), merkt de geheimhoudingskamer op dat het niet de intentie van de Inspecteur was om de gegevens in deze balk zwart te maken aangezien geen reden voor geheimhouding wordt aangegeven, maar dat dit door het meermaals kopiëren wel is gebeurd. Om belanghebbende in de gelegenheid te stellen van de gegevens in de balk kennis te nemen, dient de Inspecteur een leesbare kopie over te leggen.

3.73.

In dit stuk van 19 januari 1998 zijn de namen en nummers van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De namen en nummers van de derden mogen geheim blijven.

3.74.

Verder zijn in dit stuk de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.75.

In dit stuk van 8 oktober 1997 zijn de namen en persoonsgegevens van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De namen en andere gegevens van de derden mogen geheim blijven.

3.76.

Verder zijn in dit stuk de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.77.

In de stukken D29, D31 t/m D37, D39, D41 t/m D48 en D50 t/m D59 zijn de namen en persoonsgegevens van derden geschoond met reden B. Gelet op de verregaande bescherming van gegevens van derden, is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het belang van de Inspecteur bij bescherming van deze gegevens aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende bij kennisneming van die gegevens. De namen en andere gegevens van de derden mogen geheim blijven.

3.78.

Verder zijn in deze stukken de gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze passages ongeschoond dienen te blijven zodat deze gegevens voor de hoofdkamer en belanghebbende kenbaar zijn.

3.79.

Ten aanzien van de gegevens in de balk bovenaan de tabel van stuk D39, merkt de geheimhoudingskamer op dat het niet de intentie van de Inspecteur was om de gegevens in deze balk zwart te maken, maar dat dit door het meermaals kopiëren wel is gebeurd. Om belanghebbende in de gelegenheid te stellen van de gegevens in de balk kennis te nemen, dient de Inspecteur een leesbare kopie in te dienen.

3.80.

In stuk D57 is op het midden van de pagina de naam en vestigingsplaats van de inmiddels reeds bekende bank Van Lanschot geschoond. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer is hier geen reden meer voor, aangezien deze gegevens reeds openbaar zijn geworden.

3.81.

Tussen stuk D56 en stuk D57 zit in de aan de geheimhoudingskamer overgelegde gesloten envelop een vel met de tekst:

3.82.

Hiervoor is onder 3.13 overwogen dat bijlage 4S geen op de zaak betrekking hebbende stukken bevat.

3.83.

Ten aanzien van bijlage 4T heeft de Inspecteur zich op de volgende gewichtige redenen beroepen:

3.84.

Ten aanzien van bijlage 4T, tabelonderdelen 1, 3, 6, 12 en 14 is de geheimhoudingskamer van oordeel dat het niet willen prijsgeven van de controlestrategie (reden D) aanzienlijk zwaarder weegt dan het belang van belanghebbende om over de ongeschoonde gegevens te kunnen beschikken. Deze onderdelen mogen dan ook op grond van gewichtige redenen geschoond blijven.

3.85.

De naam die in bijlage 4T, tabelonderdeel 2, is geschoond, is in andere van de Inspecteur afkomstige stukken reeds prijsgegeven. De geheimhoudingskamer ziet dan ook geen reden deze naam in tabelonderdeel 2 te schonen.

3.86.

Ten aanzien van bijlage 4T, onderdelen 4 tot en met 11 en 13 is de geheimhoudingskamer van oordeel deze namen geheimgehouden mogen worden, mits de ambtenaren worden aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zodat deze ambtenaren traceerbaar zijn en belanghebbende door het anonimiseren van de namen niet wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak. Voor het geval de Inspecteur weet dat de naam van de betreffende ambtenaar inmiddels bij belanghebbende bekend is, ziet de geheimhoudingskamer geen reden voor geheimhouding van deze naam in dit proces-verbaal meer. Dit geldt in elk geval voor de namen van [H] en [J] .

3.87.

Deze bijlage is in ‘ongeschoonde’ vorm aan belanghebbende verstrekt (zij het dat het een afschrift van een notariële akte betreft waarin de gegevens omtrent de identiteit van tipgever door de notaris zijn geschoond). De Inspecteur heeft de hem ter beschikking staande versie verstrekt, zodat hij voldaan heeft aan zijn plicht om dit op de zaak betrekking hebbende stuk te overleggen.

3.88.

In dit stuk zijn gegevens opgenomen van de tipgever. Hierin zijn (uitsluitend) de naam van de tipgever en overige persoonlijke gegevens die kunnen leiden naar de identiteit van de tipgever geschoond. Ten aanzien van de daarvoor aangevoerde redenen voor geheimhouding (A), verwijst de geheimhoudingskamer naar hetgeen daarover hiervóór is overwogen, waaruit volgt dat deze gegevens geopenbaard dienen te worden. Dit geldt niet ten aanzien van het fiscaalnummer, het ‘Dosnr’, de rekeningnummers en de bedragen die op deze rekeningen staan die in verband met de privacy van de tipgever geheim mogen worden gehouden en voor de identificatie van de tipgever niet van (doorslaggevend) belang zijn.

3.89.

In dit memo zijn uitsluitend de namen van ambtenaren geschoond met reden C. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer mogen deze namen geheimgehouden worden, mits de betreffende ambtenaren worden aangeduid met een code met ‘NN’ en een getal, zodat de ambtenaren traceerbaar zijn en belanghebbende door het anonimiseren van de naam van deze ambtenaren niet wordt gehinderd bij de behandeling van de hoofdzaak.

3.90.

De naam die onder ‘van’ in de kop is geschoond, is evenwel in andere van de Inspecteur afkomstige stukken reeds prijsgegeven. De geheimhoudingskamer ziet dan ook geen reden deze naam te schonen.

3.91.

Uit al vorenoverwogene volgt, dat het verzoek van de Inspecteur om geheimhouding van (delen van) stukken deels gerechtvaardigd is. Aangezien de onderhavige beslissing voor de Inspecteur de verplichting meebrengt, de genoemde stukken alsnog in te zenden op de manier als door de geheimhoudingskamer beschreven, wordt de Inspecteur in de gelegenheid gesteld schriftelijk mede te delen welke consequenties hij aan de beslissing van de geheimhoudingskamer verbindt.

3.92.

Dit houdt in, dat de Inspecteur de keuze moet maken de tussenuitspraak van de geheimhoudingskamer (geheel) na te leven of dat niet (geheel) te doen, in welk laatste geval hij de uit toepassing van artikel 8:31 Awb mogelijkerwijs voortvloeiende consequenties daarvan dient te aanvaarden (zie Hoge Raad 18 december 2015, 15/01348, ECLI:NL:HR:2015:3600)

3.93.

De geheimhoudingskamer wijst hierbij op het bepaalde in artikel 8:31 van de Awb, dat, voor zover te dezen van belang, als volgt luidt:

3.94.

Nadat de Inspecteur op dit verzoek zal hebben gereageerd, zal de geheimhoudingskamer verifiëren of de Inspecteur (geheel) heeft voldaan aan de beslissing van de geheimhoudingskamer en daarover de meervoudige Kamer, die de hoofdzaak zal beslissen, op de hoogte brengen.