Aflevering 11

Recente ontwikkelingen in het Unierecht roepen de vraag op of art. 20a Wet VPB 1969 de toetssteen van het VwEU kan doorstaan. Daarbij wordt aandacht geschonken aan de Duitse tegenhanger van art. 20a Wet VPB 1969 en de opvatting van de Europese Commissie dat het mogelijk om verboden staatssteun gaat, het Deutsche Shell-arrest en de golden-shares-arresten. Op basis van deze ontwikkelingen wordt nagegaan of art. 20a Wet VPB 1969 wel of niet strijdigheid met de vrijheid van vestiging oplevert.

In de Wet bestuurdersaansprakelijkheid is in geval van betalingsonmacht de meldingsplicht geregeld t.b.v. de fiscus. In deze bijdrage wordt ingegaan op de werking van deze regeling. Vervolgens wordt nagegaan of niet bepaalde beschermingsmaatregelen dienen te worden getroffen voor gewone vennootschapsschuldeisers in geval van het voortzetten van verliesgevende activiteiten. Mede aan de hand van vergelijkbare regelingen in België en Duitsland wordt onderzocht of een algemene meldingsplicht bij betalingsonmacht ingevoerd zou dienen te worden.

Na een korte uiteenzetting van de hoofdlijnen van de Spaarrenterichtlijn bespreekt de auteur het begrip marktdeelnemer en de verplichtingen van marktdeelnemers die rentebetalingen doen. Tot slot gaat hij in op de uitbreiding van de renseigneringsverplichtingen na invoering van de wijziging van de Spaarrenterichtlijn.