Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 21-02-2018, ECLI:NL:RBZWB:2018:1123, AWB - 17 _ 6561

2.1.1.

Het door de gemachtigde Niederer ingediende bezwaarschrift luidt voor zover van belang als volgt: “Namens [belanghebbende] (…) te [woonplaats] maak ik op nog nader aan te geven gronden bezwaar tegen uw opgemelde WOZ beschikking.”

2.1.2.

2.1.3.

2.1.4.

Bij e-mail van 16 augustus 2017 verzoekt de heffingsambtenaar de gemachtigde voor 1 september 2017 een reactie te geven. Bij e-mail van 7 september 2017 herhaalt de heffingsambtenaar het verzoek en kondigt aan dat bij uitblijven van de gronden na 18 september 2017 uitspraak zal worden gedaan.

2.1.5.

Er is door de heffingsambtenaar geen reactie op de brieven en de e-mails ontvangen.

2.1.6.

Bij uitspraak op bezwaar van 27 september 2017 heeft de heffingsambtenaar het bezwaar van belanghebbende niet-ontvankelijk verklaard wegens onder meer het niet indienen van de gronden.

2.2.

In geschil is of het bezwaar terecht niet-ontvankelijk is verklaard.

2.3.

De gemachtigde heeft als beroepsgrond aangevoerd dat “er (…) geen rechtsgeldige herstelbrief [is] ontvangen”. De gemachtigde heeft niet toegelicht wat hij bedoelt met ‘geen rechtsgeldige herstelbrief’. De gemachtigde heeft ervoor gekozen om niet ter zitting te verschijnen, zodat hij daarover ook geen toelichting heeft kunnen geven. Ook heeft de gemachtigde daardoor zichzelf de mogelijkheid ontnomen om toe te lichten waarom hij niet op de in 2.1.2, 2.1.3. en 2.1.4. vermelde brieven en e-mails heeft gereageerd.

2.4.

Niet in geschil is – en de rechtbank is het daarmee eens – dat het bezwaarschrift niet de gronden van het bezwaar bevat en dat geen machtiging is overgelegd bij het bezwaarschrift. Daarmee is sprake van een verzuim in de zin van artikel 6:6 van de Awb. In dat geval kan op grond van artikel 6:6 van de Awb het bezwaar niet-ontvankelijk worden verklaard, mits de indiener de gelegenheid heeft gehad het verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn. Zo de gemachtigde met zijn in 2.3 vermelde beroepsgrond bedoelt dat aan belanghebbende die herstelgelegenheid niet is geboden, faalt de beroepsgrond. In elk geval voor het verzuim van de gronden geldt immers dat belanghebbende in de gelegenheid is gesteld dat verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn. De rechtbank verwijst daartoe naar de in 2.1.2., 2.1.3. en 2.1.4. vermelde brieven en e-mails.

2.5.

Wellicht dat de gemachtigde met ‘geen rechtsgeldige herstelbrief’ bedoelt te stellen dat niet-ontvankelijkverklaring niet mogelijk was omdat de heffingsambtenaar in de in 2.1.2., 2.1.3. en 2.1.4. vermelde brieven en e-mails heeft nagelaten een waarschuwing te geven dat indien de motivering niet binnen de gestelde termijn volgt, het bezwaar niet-ontvankelijk kan worden verklaard. Nu evenwel de gemachtigde een professioneel rechtsbijstandverlener is die bekend is met voeren van bestuursrechtelijke procedures, mag van hem worden verwacht dat hij dit expliciet zou aanvoeren indien hij dit zou hebben bedoeld. Het is immers zowel voor de wederpartij als voor de rechter van belang duidelijkheid te hebben over de beroepsgronden, zodat de wederpartij weet waartegen hij zich dient te verweren respectievelijk zodat de rechter weet waarover hij moet beslissen.

2.6.

De in 2.5 bedoelde stelling zou belanghebbende in dit geval overigens ook niet baten. De rechtbank motiveert dit als volgt.

2.7.

De tegen de niet-ontvankelijkverklaring aangevoerde beroepsgrond faalt derhalve. Het beroep is daarom ongegrond verklaard.

2.8.

Voor een proceskostenveroordeling van de heffingsambtenaar is geen aanleiding.

1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd.2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden: a. de naam en het adres van de indiener;