Aflevering 32

Ingevolge art. 67a–67c AWR kan aan de belastingplichtige of inhoudingsplichtige een verzuimboete worden opgelegd. Een verzuimboete heeft tot doel een gebod tot nakoming van fiscale verplichtingen in te scherpen. Voor het opleggen is volgens de tekst van de wet voldoende dat aan één of meer van deze verplichtingen niet is voldaan.

verzuimboete

De staatssecretaris van Financiën maakt in dit beleidsbesluit een tweetal goedkeuringen bekend met betrekking tot de meewerkaftrek.

verhuiskosten

reiskostenforfait, vertrekkend gemeenteraadslid

De staatssecretaris gaat in dit beleidsbesluit in op het begrip regelmatig woon-werkverkeer voor de toepassing van de Wet LB 1964 (art.16) en de Wet IB 2001 (art. 3.7, 3.18, 3.20, 3.86, 3.87, 3.88 en 3.145). Van regelmatig woon-werkverkeer is sprake als er ten minste eenmaal per week pleegt te worden gereisd tussen de woning of verblijfplaats en de arbeidsplaats. Daarbij dient er binnen een tijdsbestek van 24 uur zowel heen als terug te worden gereisd. Van regelmatig reizen is in ieder geval sprake als er in het kalenderjaar op 40 dagen of meer naar een bepaalde arbeidsplaats is gereisd; de zogenoemde 40-dagenregeling. De 40-dagenregeling is recentelijk verruimd naar een 60-dagenregeling. Daarop wordt in het besluit nader ingegaan. Verder wordt naar aanleiding van recente jurisprudentie een toelichting gegeven op situaties waarin een rayon als arbeidsplaats in aanmerking komt en op het begrip meest bereisde arbeidsplaats.

bewijslastverdeling, eigendom onroerende zaak, zorgvuldigheidsbeginsel

De staatssecretaris van Financiën geeft via dit beleidsbesluit antwoord op de volgende vraag. Het gezin X woont in een eigen woning. In verband met een voorgenomen verhuizing koopt X een nieuwe woning. Het plan om te verhuizen wordt opgeschort. De reden hiervoor is om in de nieuwe woning (tijdelijke) huisvesting te verschaffen aan een ander gezin. Hoe werkt de toepassing van de eigenwoningregeling bij de oude en de nieuwe woning?

De staatssecretaris keurt goed dat de kapitaalverzekering eigen woning (eenmalig) zonder fiscale gevolgen wordt omgezet in een kapitaalverzekering die in box 3 wordt belast.

De staatssecretaris beantwoordt in dit beleidsbesluit de vraag of de kosten van een bouwtechnisch onderzoek van betonschadevloeren kunnen worden aangemerkt als kosten van een geldlening.

De staatssecretaris van Financiën maakt in dit beleidsbesluit bekend wat de fiscale kwalificatie is van schadeloosstellingen aan slachtoffers van het nationaal-socialistisch bewind. In het jaar 2000 hebben de Duitse en Oostenrijkse overheid met hun bedrijfsleven een compensatiefonds ingesteld waaruit eenmalige schadeloosstellingen worden gedaan aan slachtoffers van het nationaal-socialistisch bewind. Het gaat om dwangarbeiders en andere slachtoffers die ernstige lichamelijke of geestelijke schade hebben geleden. Het besluit heeft betrekking op:

Fiscale beleggingsinstellingen (ex art. 28 Wet VPB 1969) kunnen onder voorwaarden in aanmerking komen voor een tegemoetkoming ter zake van ingehouden buitenlandse bronbelasting. Uit art. 6, lid 1, Besl. Bel. inst. volgt dat voor die tegemoetkoming van belang is of alle aandeelhouders in de beleggingsinstelling Nederlandse natuurlijke personen of in Nederland gevestigde aan de vennootschapsbelasting onderworpen lichamen zijn. In een herzien besluit geeft de staatssecretaris nadere regels over het tijdstip waarop aan die voorwaarde moet worden voldaan (de 'peildatum').

fusie, kapitaalsbelasting, vervreemding, vrijstelling

grove schuld, heffingsmaatstaf, inbouwapparatuur, keuken, onroerende zaak

vrijwillige verbetering

termijnoverschrijding, Verschoonbare, verzet

Meerderheidsbeginsel

onrechtmatig genomen besluit, voorlopige voorziening

bronbelasting, triangular case, verrekening

De staatssecretaris heeft, overeenkomstig het arrest van het Hof van Justitie 8 november 2001, C-338/98 (Cie-Nederland, NTFR 2001/1570), bij besluit van 22 juli 2002 de forfaitaire BTW-aftrek van aan werknemers verstrekte kilometer- en reiskostenvergoedingen (art. 23 en 24 Uitv.besl. OB 1968) geschrapt met ingang van 1 oktober 2002.

De staatssecretaris heeft in een besluit geoordeeld dat rouw- of trouwvervoer niet valt onder het begrip taxivervoer zoals bedoeld in de Wet BPM of de Wet MRB (zie tevens zijn besluit van 11 juni 1998, nr. VB96/2708), derhalve niet deelt in de daarvoor opgenomen fiscale faciliteiten, en het 90%-criterium (voor het minimale gebruik als taxi) negatief beïnvloedt. De oorspronkelijke bedoeling van de fiscale vrijstelling c.q. teruggaaf voor taxi's was immers het stimuleren van het taxigebruik aanvullend op het openbaar vervoer met een dienstregeling (trein, bus, tram).