Aflevering 17

Binnen viaticale regelingen investeren beleggers via de bemiddeling van een tussenpersoon in de levensverzekeringen van terminaal zieke eigenaren. De oorsprong van deze regelingen ligt in de Verenigde Staten. Vrij recent hebben zij hun intrede gedaan in Europa en ook in Nederland, zij het vooralsnog alleen met de mogelijkheid om te participeren in Amerikaanse levensverzekeringen. Zou het concept in Nederland aanslaan, dan zou er wellicht ook een (bescheiden) markt op basis van Nederlandse levensverzekeringen denkbaar zijn. De kans op die ontwikkeling lijkt echter klein, nu de Autoriteit Financiële Markten (AFM) een standpunt heeft ingenomen waardoor het verschijnsel in de kiem lijkt te worden gesmoord. Een en ander neemt niet weg dat ook bij een Nederlandse terminale patiënt de wens kan bestaan om de uitkering van een levensverzekering "naar voren te halen". Bestaat zijn enige toevlucht dan in het aanbieden van zijn verzekering in het kader van een (buitenlandse) viaticale regeling? Er is een alternatief: via de verzekeraar. Echter, niet voor elke verzekering en altijd op basis van een passend fiscaal en juridisch advies.

De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en de staatssecretaris van Financiën brengen een besluit uit waarin een tegemoetkoming wordt geregeld voor belastingplichtigen bij wie hun aftrek buitengewone uitgaven niet tot belastingaftrek leidt door de combinatie van de hoogte van hun inkomen, hun aftrekposten en de heffingskortingen. De buitengewone uitgaven die niet fiscaal in aanmerking kunnen worden genomen, worden aan deze belastingplichtigen vergoed tot maximaal het bedrag van de gecombineerde heffingskorting.

De staatssecretaris van Financiën heeft vragen beantwoord van de kamerleden Varela en Eerdmans over het verkrijgen van een sofi-nummer door een terrorist.

herinvesteringsreserve

nagekomen bedrijfslast, staking

kwijtscheldingswinst, verjaring, voor verwezenlijking vatbaar

cursussen, scholingsaftrek, voorbereidingskosten

Transportondernemers die meerdaagse internationale ritten maken, mogen onder voorwaarden een bedrag aan verblijfskosten ten laste van hun winst brengen. Voor 2004 is dit bedrag verhoogd met € 0,50 tot € 26,00. Eerder besteedden wij aandacht aan deze goedkeuring in NTFR 2002/1771 ('moeder'-besluit) en NTFR 2003/643 (aanpassing bedrag voor 2003).

reiskosten, woon-werkverkeer

Belanghebbende, X bv, bezit een meerderheidsbelang in vier werkmaatschappijen. Eén van deze werkmaatschappijen (D bv) kent een spaarloonregeling die voor al haar werknemers openstaat. De aandelen in X bv worden indirect gehouden door Q, die samen met zijn partner de enige werknemer is van X bv. De partner heeft bij X bv deelgenomen aan een spaarloonregeling en een premiespaarregeling. Zij verricht haar werkzaamheden grotendeels voor D bv. De inspecteur heeft een naheffingsaanslag in de loonbelasting opgelegd, die betrekking heeft op het spaarloon. Hof Den Haag heeft geoordeeld dat de naheffingsaanslag ter zake van de deelname aan beide bedrijfsspaarregelingen terecht is opgelegd. Op grond van HR 15 december 1999, nr. 32.363, NTFR 2000/21 is uitsluiting van bedrijfsspaarregelingen geoorloofd bij een dga/enig werknemer en zijn samenwonende partner. De stelling van X bv dat deelname aan de bedrijfsspaarregelingen voor alle bij haar in dienst zijnde werknemers openstaat is feitelijk onjuist, omdat Q en zijn partner de enige werknemers zijn. De participatie-eis kan voorts niet op concernniveau worden beoordeeld, aldus het hof (NTFR 2003/485).

De staatssecretaris van Financiën heeft een wetsvoorstel ingediend om de afdrachtvermindering lage lonen al per 1 juli 2004 af te schaffen. Eerder was het de bedoeling om de afdrachtvermindering in 2005 te verlagen en per 1 januari 2006 af te schaffen. Het kabinet komt binnenkort met een pakket van maatregelen om het EMU-tekort in 2004 beneden de 3% te brengen en in 2005 verder te laten dalen richting 2,5%.

lijfrentepremie, verkoop onderneming

verkapte winstuitdeling

spaarloon

onzakelijke prijs, verkapte winstuitdeling

De staatssecretaris heeft in een besluit een goedkeuring gegeven voor de waardering van verpachte landbouwgronden in box 3. De waardering is gebaseerd op de halfjaarlijkse publicaties van de Dienst Landelijk Gebied. Nederland is ten behoeve van de waardering verdeeld in veertien regio's, die elk een gemiddelde waardering voor onverpachte grond kennen. In een bijlage bij het besluit is een gemeentelijst opgenomen waarmee kan worden bepaald in welke regio een gemeente valt. De staatssecretaris neemt genoegen met 90% van de waarde in onverpachte staat ('normwaarde'). De waarde van oneindig verpachte grond stelt hij op 45% van de waarde in onverpachte staat, hoewel uit een onderzoek blijkt dat die op circa 50% kan worden gesteld. Voor eindige pacht varieert die waarde van 70%-97,5%. Voor de bijlagen bij het besluit, waarin een kaartje van Nederland en de lijst met gemeenten is opgenomen, verwijzen we naar het brondocument op onze site.

driejaarstermijn, fiscale eenheid, ten goede komen, zestiende standaardvoorwaarde

In art. 10a Wet VPB 1969 wordt rente onder omstandigheden niet aftrekbaar verklaard. Volgens het eerste lid is dat het geval bij een schuldig gebleven winstuitdeling, teruggaaf van kapitaal enzovoort. In het lid is een tegenbewijsregeling opgenomen, waardoor in sommige gevallen toch de renteaftrek wordt toegestaan. Door middel van een besluit van 6 augustus 2002 (NTFR 2002/1153) werd die wettelijke tegenbewijsregeling uitgebreid. Onder voorwaarden aanvaardt de inspecteur de renteaftrek ook als in voldoende mate belasting wordt geheven over de rentebate. In de nu gepubliceerde nieuwe versie van dit besluit wordt deze laatste mogelijkheid verder uitgewerkt.

nalaten werkzaamheden

omkering bewijslast, vereiste aangifte

geheimhoudingsplicht, onrechtmatig verkregen bewijs, VIV

verplichte ziekenfondsverz., vertrouwensbeginsel

carrouselfraude, voorlopige voorziening

interne compensatie, vertrouwensbeginsel

inkomstenbelasting, krachtige aanwijzingen, Kredietbank Luxembourg, microfiches, spontane gegevensuitwisseling, strafzaak, veroordeling, verzwijgen van (rente)inkomste, wettig en overtuigend bewijs

doorslaggevende reden, zetelverplaatsing

De staatssecretaris van Financiën heeft aan de Eerste en Tweede Kamer een overzicht gezonden van voorgenomen wijzigingen van Europese richtlijn op het gebied van belastingheffing. Het gaat om de volgende richtlijnen:

Naar aanleiding van de uitspraak van Hof van Justitie EG in de zaak Hughes de Lasteyrie du Saillant (zaak C-9/02, NTFR 2004/397) kondigt de staatssecretaris van Financiën aan dat een emigrant voortaan bij zijn vertrek uit Nederland geen zekerheid meer hoeft te stellen om uitstel van betaling te krijgen voor de conserverende aanslag bij emigratie. Dit in antwoord op vragen van het Tweede-Kamerlid Dezentjé Hamming. In het arrest Hughes de Lasteyrie du Saillant deed het Europese Hof uitspraak over een Franse regeling die ziet op heffing van niet gerealiseerde waardevermeerderingen. Het Hof heeft de Franse regeling in strijd met het recht op vrije vestiging binnen de Europese Unie verklaard. De uitspraak van het Hof betekent volgens de staatssecretaris niet dat de conserverende aanslag komt te vervallen. De belastingplichtige die Nederland verlaat en die een aanmerkelijk belang bezit, deelneemt aan een pensioenregeling, premies voor een lijfrente heeft afgetrokken of een kapitaalverzekering voor de eigen woning heeft, zal dus nog steeds een conserverende aanslag krijgen opgelegd. Voorzover een belastingplichtige emigreert naar een lidstaat van de Europese Unie of de Europese Economische Ruimte, wordt vanaf 11 maart 2004 (de dag dat het arrest van het Europese Hof werd gewezen) onvoorwaardelijk en automatisch uitstel van betaling verleend.

In dit besluit geeft de staatssecretaris een bijgewerkt overzicht van de fiscale regelingen inzake de belastingheffing over voordelen uit de exploitatie van schepen en luchtvaartuigen in het internationale verkeer. Het gaat daarbij om bepalingen die zijn opgenomen in algemene belastingverdragen, scheepvaartverdragen en/of luchtvaartovereenkomsten, en om nationale regelingen op basis van wederkerigheid. In het overzicht wordt weergegeven welke regelingen voor de verschillende landen van toepassing zijn per 1 januari 2004. Het voorgaande besluit van 6 februari 2002, nr. IFZ2002/10M, namen wij op in NTFR 2002/297.

overmacht, parkeerbelasting, proceshouding

Omslagen, overgangsmaatregel, waterschapsbelasting, wezenlijke tariefstijging

baatbelasting, onroerende zaak, zelfstandig gedeelte

parkeerbelasting, parkeren

taxatie, weigeren toegang