Aflevering 7

De wet '...herziening van de behandeling van de omzetting en kwijtschelding van afgewaardeerde vorderingen ...', Wet van 1 december 2005, Stb. 613 en in werking getreden op 9 december 2005, heeft kunnen rekenen op een uitvoerige parlementaire behandeling (zie de Kamerstukken verschenen onder nummer 29 686). Toch zijn er wat mij betreft ook vraag- en discussiepunten blijven liggen. Die punten doen zich onder meer voor indien een afgewaardeerde vordering op een deelneming of een inmiddels in een deelneming omgezette vordering betrokken is bij een juridische splitsing, bedrijfsfusie of juridische fusie. Op dit terrein valt een groot aantal casusposities te onderscheiden. Hierna is een poging gedaan deze te beschrijven en waar nodig te becommentariëren.

Belanghebbende was in Nederland tewerkgesteld en/of heeft daar verbleven vanaf zijn geboorte in 1962 tot en met juli 1989 (periode 1) en van 1 juli 1991 tot 15 september 1992 (periode 2). Per 1 september 2002 is hij aangesteld tot hoogleraar aan de b-universiteit in Nederland. Het verzoek van belanghebbende om toepassing van de 30%-regeling met ingang van 1 september 2002 is afgewezen. Hof Den Haag heeft het beroep van belanghebbende gehonoreerd.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft Kamervragen beantwoord over de inhouding van de zorgverzekeringspremie bij AOW–gerechtigden in het buitenland. Hij gaat hierin uitgebreid in op de situatie van personen met een uitkering AOW of Anw die wonen in een EU–/EER–/verdragsland met potentiële aanspraak op ziektekosten volgens het woonlandpakket.

De staatssecretaris van Financiën kondigt in een brief aan de Tweede Kamer aan dat hij wil komen met een oplossing voor gepensioneerden waarbij (door samenloop van AOW-, VUT- en/of pensioenuitkeringen) te veel inkomensafhankelijke bijdragen zorgverzekeringswet worden ingehouden. Omdat daarvoor binnen de bestaande systemen van de Belastingdienst in 2006 geen oplossing is te vinden, denkt de staatssecretaris aan een ongebruikelijke oplossing, namelijk een voorschotregeling gebaseerd op de gegevens van 2005. De Belastingdienst zou dan in de zomer van 2006 de voorschotten ambtshalve gaan uitbetalen. Daarbij betreft het een regeling voor ouderen met alleen een AOW-, VUT- en/of (pre-)pensioenuitkering. Als hiervoor wetswijziging nodig is, zal de staatssecretaris met de grootst mogelijke spoed een wetsvoorstel indienen.

De staatssecretaris heeft vragen beantwoord van het Tweede-Kamerlid Dezentjé-Hamming. De vragen gaan over de uitspraak van Rechtbank Haarlem van 15 augustus 2005, nr. 05/01108, NTFR 2005/1418. In die uitspraak gaat het over de samenloop tussen een verzuimboete wegens het niet doen van aangifte en een vergrijpboete bij navordering. De rechtbank besliste dat de oplegging van de verzuimboete de latere oplegging van de vergrijpboete verhindert. In antwoord op de vragen deelt de staatssecretaris het volgende mee. Hoewel hij het oneens is met de rechtsoverweging kan hij zich uiteindelijk vinden in de uitkomst van de procedure. De belastinginspecteur heeft na overleg besloten geen hoger beroep in te stellen omdat de vergrijpboete die bij de navorderingsaanslag was opgelegd niet in stand zou kunnen blijven wegens onvoldoende bewijs. De rechtsvraag die in de casus speelde was niet eerder onderkend. Aangezien de procedures zijn nageleefd ziet de staatssecretaris geen aanleiding voor het treffen van nadere maatregelen.

Het betreft hier de procedure Arthur Andersen, na beantwoording van de prejudiciële vragen door het Hof van Justitie EG (NTFR 2005/321 met commentaar van Nieuwenhuizen. Het arrest waarbij de Hoge Raad die prejudiciële vragen had gesteld is gepubliceerd in NTFR 2003/1907, ook met commentaar van Nieuwenhuizen). De Hoge Raad had in zijn eerdere uitspraak van 7 november 2003 al het principale beroep van de staatssecretaris gegrond verklaard en het incidentele beroep van belanghebbende ongegrond, behalve voor zover het de kwestie van de samenhangende diensten betrof. Na beantwoording van de prejudiciële vragen door het Hof van Justitie EG oordeelt de Hoge Raad dat de stelling van belanghebbende dat de backoffice-activiteiten moeten worden aangemerkt als (van omzetbelasting vrijgestelde) met verzekeringen samenhangende diensten, faalt.